تولیدات گیاهی - فهرست مقالات

علمی - پژوهشی

اثر محدودیت آبیاری و روش کشت بر برخی خصوصیات کمی وکیفی ارقام سیب زمینی (Solanum tuberosum L.)

راضیه تفنگ ساز پور؛ حبیب اله روشنفکر؛ موسی مسکرباشی؛ سعید برومند نسب

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 1-12

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11249

چکیده

به منظور بررسی اثر محدودیت آبیاری بر برخی خصوصیات کمی وکیفی ارقام سیب زمینی، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آزمایشی گروه زراعت و اصلاح نباتات ... بیشتر به منظور بررسی اثر محدودیت آبیاری بر برخی خصوصیات کمی وکیفی ارقام سیب زمینی، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آزمایشی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه شهید چمران اهواز در سال زراعی91 - ۱۳۹۰اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی عبارت بودند از: روش کشت در دو سطح جوی پشته ای و کرتی به عنوان فاکتور اصلی؛ روش آبیاری در دو سطح آبیاری تمام جویچه ها و آبیاری یک در میان جویچه ها به عنوان فاکتور فرعی و چهار رقم راموس، سانته، کوزیما و اگریا در کرت های فرعی فرعی مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس نقشه طرح، پس از استقرار کامل گیاهان در شیوه کرتی جهت اعمال تیمارهای آبیاری، کرتها تبدیل به جوی و پشته شدند. نتایج نشان داد که دو روش کشت از نظر صفات عملکرد غده، کارایی مصرف آب و میزان نشاسته غده با هم اختلاف معنیدار داشتند. روش جوی و پشته ای نسبت به کشت کرتی با عملکرد غده 24/1435گرم در مترمربع و کارایی مصرف آب بالاتر(67/7کیلوگرم بر مترمکعب) برتری داشت. بیشترین عملکرد غده مربوط به رقم اگریا با مقدار تولید 6/1519 گرم در متر مربع و کمترین مقدار عملکرد نیز 5/821 گرم در مترمربع به رقم راموس تعلق داشت. میان روش های آبیاری، روش آبیاری تمام جویچه ها با عملکرد غده 64/1228 گرم در مترمربع بر روش آبیاری یک در میان با عملکرد غده 89/1129 گرم در مترمربع برتری داشت ولی اختلاف آنها معنی دار نبود. اما روش آبیاری یک در میان جویچهها با کارایی مصرف آب 40/8 کیلوگرم بر مترمکعب بهطور معنیدار بر روش آبیاری تمام جویچهها برتری داشت.استفاده از شیوه آبیاری یک در میان جویچهها نیز با داشتن کارایی مصرف آب بالاتر و نداشتن تاثیر معنیدار در کاهش عملکرد غده می تواند قابل توصیه باشد. بنابراین طبق نتایج به دست آمده، استفاده از رقم های اگریا و سانته در کشت جوی و پشتهای توأم با آبیاری یک در میان برای دستیابی به عملکرد و خصوصیات کیفی مناسب به همراه کارایی مصرف آب بالا در شرایط آب و هوایی اهواز مناسب به نظر می رسند.

علمی - پژوهشی

بررسی اثر تنش خشکی و تراکم خاک بر برخی صفات زراعی ذرت (Zea mays L.)

عزیز آفرینش؛ قدرت الله فتحی؛ رجب چوگان؛ سید عطااله سیادت؛ خلیل عالمی سعید؛ سید رضا اشرفی زاده

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 13-24

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11250

چکیده

به منظور مطالعة اثر تنش خشکی و تراکم خاک بر رشد ذرت تحقیقی در مرکز تحقیقات کشاورزی صفیآباد در سال1390 به اجرا درآمد. آزمایش به صورت کرتهای یکبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار ... بیشتر به منظور مطالعة اثر تنش خشکی و تراکم خاک بر رشد ذرت تحقیقی در مرکز تحقیقات کشاورزی صفیآباد در سال1390 به اجرا درآمد. آزمایش به صورت کرتهای یکبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار روی هیبرید ذرت سینگل کراس 704 اجرا شد. عامل اصلی در چهار سطح تنش خشکی (آبیاری پس از75 ، 95 ، 115 و 135 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیرکلاس A) و عامل فرعی در چهار سطح تراکم خاک (بدون تراکم، تراکم ملایم با 4، تراکم متوسط با 8 و تراکم شدید با 12 بار تردد تراکتور جاندیر مدل 3140) بود. بر اساس نتایج اثر تنش خشکی و تراکم خاک بر بسیاری از صفات اندازهگیری شده در آزمایش معنیدار بود. برای صفات قطر ساقه، عمق نفوذ ریشه، تعداد ریشة هوایی در بوته، وزن خشک ریشه و اندامهای هوایی، شاخص برداشت، تعداد بوته بلالدار هنگام برداشت و عملکرد دانه اثر تنش خشکی و تراکم خاکاز نظر آماری معنیدار شد. برای صفت وزن خشک ریشه اثر تنش تراکم خاکاز نظر آماری معنیدار و موجب کاهش شد. برای صفات کلروفیل برگ و پروتئین دانه فقط اثر تنش خشکی از نظر آماری معنیدار گردید. در شرایط تنش تراکم خاک رشد ریشة هوایی تحریک و نسبت به شرایط تنش خشکی بیشتر شد. اما افزایش تعداد ریشة هوایی تأثیری در افزایش عملکرد دانه نداشت. افزایش تراکم خاک از نفوذ ریشه به طرف عمق جلوگیری و بر عکس افزایش تنش خشکی موجب نفوذ ریشه به طرف عمق شد. تنش با روندی ثابت موجب ضعیف شدن قطر ساقه ذرت گردید. روندی ثابت در کاهش وزن خشک اندامهای هوایی و عملکرد دانه در اثر اعمال تنش مشاهده شد. تنش خشکی بیشتر از تنش تراکم خاک قادر بود بر صفات کلروفیل برگ و پروتئین دانه مؤثر باشد که این به نوبه خود نقش تعیین کننده آب در مزرعه را ثابت میکند. تنش خشکی قادر به کاهش شاخص برداشت بود و تراکم خاک در شدیدترین حالت قادر به کاهش در این شاخص شد. تنشها تعداد بوته های زایا و بلال دار ذرت را کاهش دادند.

علمی - پژوهشی

اثر محلول پاشی اسید آسکوربیک، تیامین و بنزیل آدنین روی پارامترهای مربوط به رشد، گلدهی و برخی ویژگی های بیوشیمیایی گل جعفری(Tagetes erecta L.)

حبیب حسینی؛ همایون فرهمند؛ وحید رضا صفاری

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 25-36

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11251

چکیده

تعیین روش های مناسب برای افزایش کیفیت گل ها، طول دوره گلدهی و دیگر پارامترهای مرتبط با عملکرد گل های باغچه ای از اهمیت ویژه ای بر خوردارند. به همین منظور، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح ... بیشتر

علمی - پژوهشی

تاثیر عناصر گوگرد، بُر، روی و برهمکنش آنها بر عملکرد کمی و کیفی دانه کلزا به عنوان کشت دوم در شالیزار

مجید مجیدیان؛ طیبه شجاع؛ محمد ربیعی

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 35-50

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11252

چکیده

به منظور تاثیر عناصر روی، بُر و گوگرد بر خصوصیات زراعی کمی و کیفی کلزا رقم هایولا 401، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی90-1389 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات برنج کشور اجرا ... بیشتر به منظور تاثیر عناصر روی، بُر و گوگرد بر خصوصیات زراعی کمی و کیفی کلزا رقم هایولا 401، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی90-1389 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات برنج کشور اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل شاهد (بدون مصرف کود)، روی، بُر، گوگرد، روی+ گوگرد، روی+ بُر، بُر+ گوگرد و گوگرد+ بُر+ روی بودند. کود گوگرد به صورت گُل گوگرد، 100 کیلوگرم در هکتار و کودهای روی و بُر به صورت کلات روی و براکس، 5/1 و 5/1 کیلوگرم در هکتار به زمین زراعی داده شدند. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که تاثیر تیمارهای کودی بر تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، وزن هزاردانه و عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. کمترین میزان درصد روغن دانه و عملکرد دانه مربوط به تیمار شاهد (بدون مصرف کود) و بیشترین مربوط به تیماری بود که هر سه عنصر کودی را دریافت کرده بودند. تیمار بُر+ روی+ گوگرد دارای بیشترین میزان اسید اولئیک (6/229 میلیگرم بر گرم) و اسید لینولنیک (14/27 میلیگرم بر گرم) بود. بالاترین مقدار اسید لینولئیک (55/55 میلیگرم بر گرم) در تیمار بُر+ روی به دست آمد. تیمار بُر+ روی و ترکیب گوگرد+ روی بالاترین میزان اسید استئاریک و پالمیتیک به ترتیب به مقدار 527/6 و 47/15 میلیگرم بر گرم را داشتند. بیشترین مقدار اسید اروسیک با میانگین 878/0 میلیگرم بر گرم در تیمار شاهد مشاهده شد. با توجه به نتایج این آزمایش مصرف کودهای بُر، گوگرد و روی همراه با کودهای پایه میتواند به افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه کلزا کمک کند.

علمی - پژوهشی

تاثیر گیاهان پوششی چاودار پاییزه، ماشک بهاره و شبدر برسیم در بازدارندگی علف های هرز

رسول فخاری؛ احمد توبه

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 51-63

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11253

چکیده

به منظور تعیین تاثیر گیاهان پوششی در مهار علفهای هرز آزمایشی در سال 92-1391 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی با تیمارهای کشت گیاهان پوششی چاودار ... بیشتر به منظور تعیین تاثیر گیاهان پوششی در مهار علفهای هرز آزمایشی در سال 92-1391 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی با تیمارهای کشت گیاهان پوششی چاودار پاییزه، ماشک بهاره و شبدر برسیم به همراه تیمار شاهد بدون گیاه پوششی اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد که در دو مرحله نمونه برداری صفات تراکم، ارتفاع، وزن تر و وزن خشک گیاهان پوششی معنیدار گردیدند. گیاهان پوششی چاودار پاییزه، ماشک بهاره و شبدر برسیم تراکم علف هرز یک ساله سلمهتره را در مقایسه با تیمار شاهد (حضور علفهای هرز) به ترتیب 69، 81 و88 درصد و وزن خشک آن را در نمونه برداری دوم به ترتیب 73، 96 و 93 درصد کاهش دادند. فنولوژی علف هرز سلمهتره در مرحله نمونه برداری اول در تیمارهای چاودار پاییزه و ماشک بهاره در فاز رویشی ولی در تیمار شبدر برسیم همانند تیمار شاهد در فاز گلدهی قرار داشت. ولی در مرحله نمونه برداری دوم هر سه گیاه پوششی باعث بازدارندگی این علف هرز شده و آن را در فاز رویشی قرار دادند. درصد کاهش تراکم علف هرز چند ساله پیچک صحرایی در تیمارهای چاودار پاییزه، ماشک بهاره و شبدر برسیم در مقایسه با تیمار شاهد به ترتیب 77، 55 و 9 درصد و برای وزن خشک آن به ترتیب 78، 61 و 33 درصد بود. به طور کلی تاثیر سه گیاه پوششی بر علف هرز چند ساله پیچک صحرایی کمتر از علف هرز یکسالهی سلمهتره بود. احتمالا پیچک صحرایی به دلیل داشتن اندامهای ذخیرهای قدرت رقابت بیشتری با گیاهان پوششی داشته است. در کل تیمارهای گیاه پوششی چاودار پاییزه و ماشک بهاره مناسبترین و تیمار شبدر برسیم نامناسبترین تیمار در مرحله نمونه برداری اول بعد از شاهد در کنترل علفهای هرز سلمهتره و پیچک صحرایی بودند.

علمی - پژوهشی

اثر اسید آسکوربیک برخصوصیات کمی و کیفی ژنوتیپ‌های "برگ موجی" و "برگ صاف" آلترنانترا (Alternanthera repens) تحت تنش شوری

داریوش پورقاسمی؛ عبدالحسین رضایی نژاد؛ مهرانگیز چهرازی

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 65-76

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11254

چکیده

به منظور بررسی اثر اسید آسکوربیک به عنوان یک آنتی‌اکسیدان مهم در کاهش خسارت شوری، پژوهشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز، روی گیاه آلترنانترا ژنوتیپ های "برگ موجی" و "برگ صاف" در سال 1392 انجام ... بیشتر به منظور بررسی اثر اسید آسکوربیک به عنوان یک آنتی‌اکسیدان مهم در کاهش خسارت شوری، پژوهشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز، روی گیاه آلترنانترا ژنوتیپ های "برگ موجی" و "برگ صاف" در سال 1392 انجام شد. سطوح 0، 5/0 و یک میلی مولار اسید آسکوربیک به‌صورت هفتگی بر روی گیاهانی که تحت شرایط شاهد (0)، 30، 60 و 90 میلی مولار کلرید سدیمقرار داشتند، محلول‌پاشی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار صورت پذیرفت. گیاهان در شرایط هیدروپونیک و محلول غذایی هوگلند کشت شدند. نتایج نشان داد شوری به طور معنی‌داری بر تمامی صفات مرفولوژیکی (طول گیاه، قطر گیاه و سطح برگ)، فیزیولوژیکی (نشت الکترولیت، محتوای نسبی‌آب برگ، وزن تر و وزن خشک قسمت هوایی) و بیوشیمیایی (کلروفیل کل، پرولین و آنتوسیانین) تأثیر داشت. طول ساقه در ژنوتیپ "برگ صاف" از 100% به 28% و در ژنوتیپ "برگ موجی" از 100% به 50% در شوری 90 میلی مولار رسید. کاربرد اسید آسکوربیک باعث کاهش نشت الکترولیت در سطح بالای شوری گردید. کمترین میزان نشت الکترولیت و بیشترین میزان کلروفیل کل در تیمار بدون شوری و اسید آسکوربیک 5/0 میلی مولار ، بیشترین محتوای نسبی آب برگ در تیمار بدون شوری و یک میلی مولار اسید آسکوربیک، بیشترین میزان پرولین در تیمار شوری 90 میلی مولار و اسید آسکوربیک یک میلی مولار و بیشترین میزان آنتوسیانین در تیمار شوری 90 میلی مولار و اسید آسکوربیک صفر به‌دست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که گیاه آلترنانترا به طور نسبی به شوری متحمل بوده و ژنوتیپ "برگ موجی" نسبت به "برگ صاف" مقاومت بیشتری نشان داده است. براساس نتایج حاصل اسید آسکوربیک توانست مقاومت به شوری را افزایش دهد.

علمی - پژوهشی

مقایسه عملکرد پیکر رویشی و عملکرد اسانس دو گونه دارویی مرزه خوزستانی(Satureja khuzistanica Jamzad) و مرزه رشینگری (Satureja rechingeri Jamzad) در دو منطقه خوزستان و لرستان در شرایط مزرعه

احمد نوش کام؛ ناصر مجنون حسینی؛ جواد هادیان؛ محمدرضا جهانسوز؛ کاظم خاوازی

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 77-88

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11255

چکیده

مرزه خوزستانی و رشینگری، دو گونه دارویی باارزش و بومی ایران هستند که در جنوب غرب ایران به صورت وحشی رشد می کنند. این گونه ها غنی از ترکیبات فنولی کارواکرول در اسانس بوده و به همین جهت از فعالیت بیولوژیکی ... بیشتر مرزه خوزستانی و رشینگری، دو گونه دارویی باارزش و بومی ایران هستند که در جنوب غرب ایران به صورت وحشی رشد می کنند. این گونه ها غنی از ترکیبات فنولی کارواکرول در اسانس بوده و به همین جهت از فعالیت بیولوژیکی قابل توجهی برخوردار می باشند. به منظور بررسی اثر اقلیم و منطقه کاشت بر عملکرد پیکر رویشی و عملکرد اسانس دو گونه مرزه، آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در دو منطقه اندیمشک(شمال خوزستان) و منطقه کشکان(غرب لرستان) در سال 1391 انجام شد. صفات اندازه گیری شده شامل عملکرد تر و خشک، درصد و عملکرد اسانس، نسبت برگ به ساقه و ارتفاع بوته بودند. نتایج نشان داد که عملکرد تر و خشک دو گونه مرزه در منطقه لرستان(87/3 و 68/1 تن در هکتار) بیشتر از منطقه خوزستان(19/3 و 3/1 تن در هکتار) بود و عملکرد تر و خشک مرزه خوزستانی(8/3 و 59/1 تن در هکتار) در هر دو منطقه بیشتر از مرزه رشینگری(24/3 و 38/1 تن در هکتار) بود. علاوه بر این، درصد اسانس مرزه رشینگری(9/4 درصد) در هر دو منطقه بالاتر از مرزه خوزستانی(8/1 درصد) بود. درصد اسانس دو گونه مرزه در منطقه خوزستان(83/3 درصد) بیشتر از منطقه لرستان(95/2درصد) بود. همچنین گیاهان در منطقه لرستان دارای ارتفاع و نسبت برگ به ساقه بالاتری بودند. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که دو گونه مرزه در منطقه خنک تر(کشکان) دارای عملکرد پیکر رویشی بالاتر و در منطقه گرم تر (اندیمشک) دارای درصد اسانس بیشتری بودند که این می تواند به دلیل شرایط اقلیمی و خاکی متفاوت مناطق کشت باشد.

علمی - پژوهشی

گزینش مورفولوژیکی و مولکولی ژن(های) اعاده‌کننده باروری در جمعیت‌های در حال تفکیک برنج

مصطفی عیدی کهنکی؛ غفار کیانی؛ قربانعلی نعمت‌زاده

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 89-98

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11322

چکیده

تلفیق روشهای کلاسیک اصلاح نبات و گزینش مبتنی بر نشانگرهای مولکولی، سرعت تولید لاینهای جدید اصلاحی را افزایش خواهد داد. محدودیت ارقام مناسب اعادهکننده باروری، تعداد کم لاینهای موثر و سازگار ... بیشتر تلفیق روشهای کلاسیک اصلاح نبات و گزینش مبتنی بر نشانگرهای مولکولی، سرعت تولید لاینهای جدید اصلاحی را افزایش خواهد داد. محدودیت ارقام مناسب اعادهکننده باروری، تعداد کم لاینهای موثر و سازگار و پایه محدود ژنتیکی آنها، از مشکلات اساسی در تولید برنج هیبرید به شمار میرود. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و گزینش بوتههای دارای ژنهای اعادهکننده باروری در جمعیتهای در حال تفکیک برنج (Oryza sativa L.). انجام شد. بر این اساس، مطالعه ژنوم هستهای لاینهای گزینش شده، همراه با بررسیهای مولکولی جهت شناخت لاینهای اعادهکننده باروری در دو جمعیت حاصل از تلاقیهای متقارب (نعمت×پژوهش // IR58110× پژوهش) و (نعمت×پژوهش//IR60819 × پژوهش) و دو جمعیت حاصل از (×IR60819پژوهش و IR58110×پژوهش) طی دو سال نشان داد که لاینهای R5، R7، R9، R28 و R45 با انجام آزمونهای باروری دانه گرده و خوشه در مجموع دارای باروری بیش از 75 درصد بودند. با بررسیهای مولکولی انجام شده بر روی لاینها و ژنوتیپهای گزینش شده، چهار نشانگر SSR همبسته با ژنهای Rf شامل: RM171، RM3148، RM1 و RM258 الگوی باندی مناسبی را از نظر ژنهای اعادهکننده باروری ارائه نمودند به طوری که لاینهایR3 ،R5 ، R7، R9، R18، R25،R27 ،R28 ،R29 و R45 در نسل F4 حداقل برای دو نشانگر الگوی باندی، مشابه شاهد اعادهکننده باروری (IR50) را نشان دادند. با تلفیق نتایج حاصل، لاینهای R5، R7، R9، R28 و R45 به عنوان لاینهای دارای پتانسیل مناسب جهت اعادهکردن باروری شناسایی شدند که با بررسیهای بیشتر در نسلهای آینده میتوانند به عنوان لاینهای مطلوب اعادهکننده باروری در فرآیند تولید برنج هیبرید مورد استفاده قرار گیرند.

علمی - پژوهشی

مطالعه اثر کاربرد هیومیک اسید و ورمی‎کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم گندم نواحی گرمسیری

شهرزاد شهبازی؛ اسفندیار فاتح؛ امیر آینه بند

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 99-110

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11323

چکیده

به منظور مطالعه اثرات کاربرد هیومیک اسید و ورمی‌کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم گندم نواحی گرمسیری پژوهشی در سال زراعی 1392-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. طرح آزمایشی به ... بیشتر به منظور مطالعه اثرات کاربرد هیومیک اسید و ورمی‌کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم گندم نواحی گرمسیری پژوهشی در سال زراعی 1392-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. طرح آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی و در 3 تکرار بود. عوامل آزمایش شامل ورمی‌کمپوست در سه سطح (عدم کاربرد، کاربرد 5 تن در هکتار و 10 تن در هکتار)، هیومیک اسید در دو سطح (عدم محلول پاشی و محلول پاشی با غلظت 5/1 لیتر در هکتار) و ارقام گندم در سه سطح شامل چمران، ویریناک و گندم دوروم بهرنگ بود. کاربرد خاکی ورمی‌کمپوست بین 5 تا 15 درصد و افشانه برگی هیومیک اسید بین 6 تا 11 درصد صفات اندازه گیری شده را بهبود دادند. البته، کاربرد توأم، منجر به افزایش اثرات کاربرد این کودهای آلی شد، اما بیشترین وزن هزاردانه (73/51 گرم)، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک به ترتیب (74/8817 و 2/19487 گرم در متر مربع) و بیشترین تعداد روز تا سنبله دهی (00/92 روز) و وزن هکتولیتری (24/837 گرم در لیتر) از تیمار محلول پاشی گندم چمران با هیومیک اسید و کاربرد ورمی‌کمپوست (10 تن در هکتار) و بیشترین محتوای پروتئین دانه (97/13 درصد) نیز در تیمار کاربرد ورمی‌کمپوست (10 تن در هکتار) و هیومیک اسید در گندم بهرنگ بدست آمد، بنابراین می‎توان توصیه کرد تغذیه ارقام گندم با کودهای آلی همچون هیومیک اسید و ورمی‌کمپوست احتمالاً جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی میبه منظور مطالعه اثرات کاربرد هیومیک اسید و ورمی‌کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم گندم نواحی گرمسیری پژوهشی در سال زراعی 1392-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. طرح آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی و در 3 تکرار بود. عوامل آزمایش شامل ورمی‌کمپوست در سه سطح (عدم کاربرد، کاربرد 5 تن در هکتار و 10 تن در هکتار)، هیومیک اسید در دو سطح (عدم محلول پاشی و محلول پاشی با غلظت 5/1 لیتر در هکتار) و ارقام گندم در سه سطح شامل چمران، ویریناک و گندم دوروم بهرنگ بود. کاربرد خاکی ورمی‌کمپوست بین 5 تا 15 درصد و افشانه برگی هیومیک اسید بین 6 تا 11 درصد صفات اندازه گیری شده را بهبود دادند. البته، کاربرد توأم، منجر به افزایش اثرات کاربرد این کودهای آلی شد، اما بیشترین وزن هزاردانه (73/51 گرم)، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک به ترتیب (74/8817 و 2/19487 گرم در متر مربع) و بیشترین تعداد روز تا سنبله دهی (00/92 روز) و وزن هکتولیتری (24/837 گرم در لیتر) از تیمار محلول پاشی گندم چمران با هیومیک اسید و کاربرد ورمی‌کمپوست (10 تن در هکتار) و بیشترین محتوای پروتئین دانه (97/13 درصد) نیز در تیمار کاربرد ورمی‌کمپوست (10 تن در هکتار) و هیومیک اسید در گندم بهرنگ بدست آمد، بنابراین می‎توان توصیه کرد تغذیه ارقام گندم با کودهای آلی همچون هیومیک اسید و ورمی‌کمپوست احتمالاً جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی می باشد.‎باشد. ‎باشد.

علمی - پژوهشی

شناسایی آلل‌های خودناسازگاری در برخی از ارقام سیب ایرانی (Malus domestica) با استفاده از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز

مجتبی نصرآبادی؛ اسماعیل سیفی؛ سیده ساناز رمضان پور؛ مهدی شریفانی

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 111-120

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11324

چکیده

درختان سیب، مانند تعدادی دیگر از میوه‌های تیره‌ی گل‌سرخیان، خودناسازگار هستند. سیستم ودناسازگاری در سیب از نوع گامتوفتیک است و به وسیله‌ی یک مکان ژنی با چند آلل کنترل می‌شود. در این مطالعه، خودناسازگاری ... بیشتر درختان سیب، مانند تعدادی دیگر از میوه‌های تیره‌ی گل‌سرخیان، خودناسازگار هستند. سیستم ودناسازگاری در سیب از نوع گامتوفتیک است و به وسیله‌ی یک مکان ژنی با چند آلل کنترل می‌شود. در این مطالعه، خودناسازگاری در 22 رقم سیب به روش تکثیر آلل‌ها به وسیله‌ی واکنش زنجیره‌ای پلیمراز و با استفاده از 18 آغازگر ویژه‌ مطالعه شد. در 14 رقم، شامل ملکه‌ی ‌لبنان (S23S24)، گلاب اصفهان (S1S24)، گلاب نوری مراغه (S4S23)، اطلسی (S1S20)، وسط‌‌رس قرمز (S4S18)، عباسی دراز خرو (S1S7)، شعلی اخلمد (S1S23)، عباسی گرد خرو (S23S26)، قاسم‌شاهی (S1S23)، گل‌مکانی (S3S23)، کدو سیب اخلمد (S1S26)، اوگنجی خرو (S1S26)، خوشهای خرو (S1S23) و علیمرهای اول‌رس (S1S23)، هر دو آلل شناسایی شدند، ولی در 8 رقم دیگر، شامل واین‌سپ (S19-)، پرایم‌گلد (S23-)، بل‌درانوار (S4-)، محلی شیخی زودرس (S1-)، خوجه تربت (S1-)، روئین اسفراین (S1-)، محلی خرو (S1-) و اوقان شیروان (S1-)، فقط یک آلل شناسایی شد. برای شناسایی آلل S1 در ارقام ایرانی از سه آغازگر مختلف استفاده گردید. در برخی از ارقام هیچ باندی تشکیل نشد و یا باندهای غیراختصاصی نمایان شدند. آغازگر MdS1SpF در 7 رقم، آغازگر FTC168در 5 رقم و آغازگر FS1 در 11 رقم باند تشکیل دادند. در سه رقم محلی شیخی زودرس، قاسم‌شاهی و علیمره‌ای اول‌رس آلل S1 توسط هر سه آغازگر تکثیر شد. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که ارقام کدو سیب اخلمد و اوگنجی خرو نسبت به هم و همچنین ارقام شعلی اخلمد، قاسم‌شاهی، خوشه‌ای خرو و علیمرهای اول‌رس نسبت به یکدیگر ناسازگار هستند

علمی - پژوهشی

اثر نیترات پتاسیم روی برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو جنس چمن گرمسیری چمن پاسپالوم (.paspalum vaginatum L) و چمن آفریقایی (Cynodon dactylon L.) تحت تنش شوری

خلیل اسدی وفا؛ مهدی صیدی؛ مهرانگیز چهرازی؛ محمد سیاری؛ نوراله معلمی

دوره 38، شماره 2 ، شهریور 1394، صفحه 121-133

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11325

چکیده

به منظور بررسی تاثیر نیترات پتاسیم بر روی برخی ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو جنس چمن گرمسیری، شامل چمن آفریقایی و چمن پاسپالوم در شرایط تنش شوری در سال زراعی 91-1390 در دانشکده کشاورزی دانشگاه ... بیشتر

دوره 47 (1403)

دوره 46 (1402)

دوره 45 (1401)

دوره 44 (1400)

دوره 43 (1399)

دوره 42 (1398)

دوره 41 (1397)

دوره 40 (1396)

دوره 39 (1395)

دوره 38 (1394)

دوره 37 (1393)

دوره 36 (1392)

دوره 35 (1391)

دوره 34 (1390)

دوره 33 (1389)

دوره 32 (1388)

دوره و شماره: دوره 38، شماره 2، شهریور 1394، صفحه 1-154

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده