نوع مقاله : علمی پژوهشی - میوه کاری

نویسندگان

• احسان علی نژاد ¹
• مهدی حدادی نژاد ²
• کامران قاسمی ³
• مرتضی سلیمانی اقدم ⁴

¹ گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران

² گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، مازندران، ایران

³ گروه باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

⁴ استادیار گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بین المللی امام قزوین، قزوین، ایران.

چکیده

میوه‌های تمشک به‌دلیل نداشتن لایه محافظ یا کوتیکول به پوسیدگی حساس بوده و پس از جدا شدن از بوته به‌سرعت با کاهش وزن، پلاسیده می‌شوند. بنابراین میوه‌های تمشک عمر کوتاهی دارند و نگهداری طولانی مدت میوه تمشک مشکل است. به همین منظور در این تحقیق تأثیر تیمارهای قبل از برداشت بر ماندگاری میوه تمشک سیاه بدون خار مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در سال1399به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول تیمارهای تغذیه‌ای در پنج سطح (شاهد، نیترات کلسیم 5 در هزار، سیلیکات پتاسیم 1 در هزار، نیترات کلسیم 5 در هزار +سیلیکات پتاسیم 1 در هزار، کود پتاسیمی 51-0-0 با غلظت 5/3 در هزار) بوده که در مرحله تشکیل میوه اعمال گردید. فاکتور دوم زمان نگهداری در انبار سرد در چهار سطح (صفر، 6، 12 و 18 روز پس از برداشت) در نظر گرفته شده‌است. صفات کیفیت ظاهری (درصد کاهش وزن و سفتی حبه)، کیفیت خوراکی (pH عصاره، مواد جامد محلول، شاخص طعم، اسید آسکوربیک)، ارزش غذایی (فنول و آنتوسیانین کل)، ارزیابی حسی (بازارپسندی، طعم و رنگ میوه) بررسی شدند. نتایج این بررسی نشان داد در طول مدت نگهداری تمشک سیاه میزان کاهش وزن میوه روند افزایشی داشت. درحالی‌که تیمار توأم نیترات کلسیم*سیلیکات پتاسیم به‌صورت معنی داری افت آب‌میوه را در روز هیجدهم کاهش داد. همچنین همین تیمار توانست بیشترین سفتی میوه(21/0 نیوتن) را در طول انبارمانی به‌همراه داشته‌باشد؛ این در شرایطی است که با افزایش زمان نگهداری روند کلی سفتی میوه کاهشی بود. با افزایش زمان نگهداری از طول و عرض میوه کاسته شده‌است، به طوریکه بیشترین میزان این پارامترها در تیمار شاهد (به‌ترتیب 107/2 و 923/1 سانتی‌متر) به‌دست آمد. مقدار مواد جامد محلول و شاخص طعم از روز برداشت تا روز دوازدهم با افزایش همراه بوده و بالاترین مقادیر (به‌ترتیب 9 و 22/4) در تیمار سیلیکات پتاسیم به‌دست آمد. همچنین بررسی میزان اسید آسکوربیک نشان داد در طول مدت نگهداری تمشک سیاه میزان آن در تیمار شاهد تا روز ششم روند افزایشی و پس از آن تا پایان دوره نگهداری روند کاهشی و ثابتی داشته است. کاربرد سیلیکات پتاسیم موجب حفظ معنی‌دار ویتامین ث(P≤ 0.05) نسبت به سایر تیمارها در طول انبارمانی گردید، به طوریکه در این تیمار و در روز هجدهم 9 میلی گرم در 100 میلی لیتر آب میوه ویتامین ث دیده شده‌است. میزان فنول در طول نگهداری و با کاربرد نیترات کلسیم و سیلیکات پتاسیم بیشترین مقدار(74/75 میلی‌گرم اسید گالیک در گرم عصاره میوه) را نشان داده است. بر اساس نتایج حاصله، آنتوسیانین میوه نیز در تیمار ترکیبی نیترات کلسیم*سیلیکات پتاسیم بیشترین مقدار(8/189 میلی‌گرم سیانیدین 3-گلوکوزید در لیتر آب‌میوه) را در روز برداشت نشان داد. در نهایت، نتایج بررسی پارامترهای حسی نشان داد با افزایش زمان نگهداری از کیفیت میوه کاسته شده و درصد اقبال به آن با کاهش همراه بود. همچنین در بین تیمارهای قبل از برداشت، تیمارهای پتاسیمی مؤثرتر بوده است. درمجموع نتایج نشان داد استفاده از تیمار توأم نیترات کلسیم و سیلیکات پتاسیم باعث افزایش سفتی میوه در طول مدت نگهداری می‌شود. همچنین، استفاده از سیلیکات پتاسیم تأثیر مثبتی بر میزان مواد جامد محلول و شاخص طعم میوه دارد و می‌تواند ویتامین C را در میوه حفظ کند. استفاده از نیترات کلسیم و سیلیکات پتاسیم میزان فنول و آنتوسیانین را در میوه افزایش می‌دهد. اگرچه با افزایش زمان نگهداری، کیفیت میوه کاهش می‌یابد ولیکن استفاده از تیمارهای تغذیه‌ای می‌تواند با تأثیر مثبت بر میوه، به کشاورزان و فروشندگان میوه‌ها در بهبود نگهداری و افزایش کیفیت محصول کمک نماید.

کلیدواژه‌ها

• آنتوسیانین
• پس از برداشت
• تشکیل میوه
• حبه
• مرتون

موضوعات

• H: فیزیولوژی پس از برداشت

عنوان مقاله [English]

Effect of preharvest foliar spraying of compounds containing calcium and potassiumon on the shelf life of thornless blackberry

نویسندگان [English]

• ehsan alinezhad ¹
• Mehdi hadadinejad ²
• Kamran Ghasemi ³
• Morteza Soleimani Aghdam ⁴

¹ Department of Horticulture, Faculty of Agronamy Sciences, Sari Agricultural sciences and Natural Resources University (SANRU), Sari, Iran

² Dep. of horticultural sciences, SANRU, Iran

³ Dep of Horticulture, Faculty of Agronamy Sciences, Sari Agricultural sciences and Natural Resources University (SANRU), Sari, Iran

⁴ Assistant Professor, Department of Horticultural Science, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran

چکیده [English]

Background and Objectives: Blackberries due to the lack of protective layer or cuticle, are sensitive to decay and weight loss wrinkle after harvest. Therefore, blackberry have a short life and long-term storage of blackberry is difficult. For this reason, in this study, the effect of pre-harvest treatments on the shelf life of thornless blackberry was investigated.

Materials and Methods: This experiment was conducted in 2020 as a factorial in the form of a completely randomized design with two factors in three replications. The first factor consisted of nutritional treatments at five levels (control, calcium nitrate 5 g/L, potassium silicate 1 g/L, calcium nitrate 5 g/L + potassium silicate 1 g/L, and potassium fertilizer 51-0-0 with a concentration of 3.5 g/L) which applied in stage fruitset. The second factor was storage time in cold storage(4 ͦC) at four levels (0, 6, 12 and 18 days post harvesting). Qualitative traits (percentage of weight loss and firmness of the fruit), sensory quality (pH of the extract, soluble solids, taste index, ascorbic acid), nutritional value (total phenol and anthocyanin), and sensory evaluation (marketability, taste, and color of the fruit) were examined.

Results: The results indicated during the storage period of blackberry, the weight loss of the berry showed an increasing trend. The combined treatment of calcium nitrate and potassium silicate significantly reduced berry water loss on the eighteenth day. This treatment also managed to maintain the highest berry firmness (0.21 N) during storage, whereas a decrease in firmness was observed with an increase in storage time. Berry length and width decreased with increased storage time, with the highest values obtained in the control treatment (2.107 and 1.923 centimeters, respectively). The levels of soluble solids and taste index increased from harvest to the twelfth day, with the highest amounts (9 and 4.22, respectively) obtained in the potassium silicate treatment. Also, the examination of the amount of ascorbic acid showed that during the storage period of blackberry, its amount in the control treatment increased until the sixth day and then decreased until the end of the storage period. The application of potassium silicate led to a significant preservation (P≤ 0.05) of vitamin C compared to other treatments during storage, with 9% of vitamin C observed in this treatment on the eighteenth day. The highest amount of phenols during storage, with the application of calcium nitrate and potassium silicate, was 74.75 mg/g gallic acid of fruit extract. Based on the results, fruit anthocyanin also showed the highest amount (189.8 mg cyanidin 3-glucoside per liter of juice) in the combined treatment of calcium nitrate*potassium silicate on the day of harvest.Finally, the sensory parameter evaluation showed that fruit quality decreased with increased storage time, along with a reduction in consumer preference. Among pre-harvest treatments, potassium treatments were found to be more effective.

Discussion: The overall results have shown that using a combined treatment of calcium nitrate and potassium silicate increases the firmness of fruit during storage. Additionally, potassium silicate has a positive impact on the soluble solid content and fruit taste index, and it can help preserve vitamin C in the fruit. The use of calcium nitrate and potassium silicate enhances the levels of phenols and anthocyanins in the fruit. While the quality of the fruit may decrease with longer storage time, the use of nutritional treatments can assist farmers and fruit sellers in improving storage and enhancing the quality of their products.

کلیدواژه‌ها [English]

• Anthocyanin
• Berry
• Fruit set
• Merton
• Post-harvest