نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
2 دانشآموخته دکتری علوم باغبانی، گروه علوم زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پوترا مالزی، سلانگور، مالزی و استادیار مرکز تحقیقات خرما و میوههای گرمسیری، هرمزگان، ایران
چکیده
بهمنظور ارزیابی تأثیر روش محلولپاشی کلریدکلسیم بر کیفیت میوه خربزه درختی (Carica papaya L. cv. Eksotika II) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو عامل کلرید کلسیم با غلظتهای (صفر، 5/0، 1، 5/1 و2 درصد) و روش محلولپاشی (برگی، میوهای و برگ + میوه) اجرا گردید. محلولپاشی 21 روز پس از مرحله گلدهی شروع شده و هر دو هفته یک بار طی شش نوبت ادامه یافت. مقدار کلسیم، منیزیم، تنفس، اتیلن، سفتی بافت، اسید قابل تیتر، مواد جامد محلول، استحکام دیواره سلولی و کیفیت میوه پس از سه هفته انبارمانی در دمای 1±12 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 85 تا 90 درصد اندازهگیری شد. بیشترین میزان کلسیم میوه در روش محلولپاشی برگ + میوه و کمترین آن در محلولپاشی برگی مشاهده گردید. کمترین مقدار منیزیم پوست و گوشت میوه در روش محلولپاشی میوه و برگ + میوه، و بیشترین آن در محلولپاشی برگی وجود داشت. شدت تنفس و تولید اتیلن میوه در روش محلولپاشی میوه و برگ + میوه در غلظتهای مختلف کلسیم کاهش یافت. کمترین میزان غلظت مواد جامد محلول میوه در روش محلولپاشی برگ + میوه مشاهده شد و روش میوهای و برگی بعد از آن قرار گرفتند. ولی تأثیر روش محلولپاشی روی اسید قابل تیتر میوه معکوس بود. بهطورکلی، با افزایش غلظت کلریدکلسیم تا حداکثر 5/1 درصد در محلولپاشی میوه و برگ + میوه مقدار کلسیم در پوست و گوشت میوه، اسید قابل تیتر و کیفیت کلی میوه افزایش یافت. در حالیکه، افزایش غلظت کلسیم درمحلولپاشی برگی بر میزان کلسیم پوست و گوشت میوه اثری نداشت اما اسید قابل تیتر افزایش یافت. بنابراین روش برگ + میوه بر کیفیت میوه خربزه درختی مؤثرتر بود.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Effects of Calcium Chloride Sprays to the Leaves and Fruits on Postharvest Physiological Characteristics of Papaya (Carica papaya L. cv. Eksotika II) Fruits
نویسندگان [English]
- A. Mirshekari 1
- B. Madani 2
1 Assistant Professor, Department of Agronomy and Plant Breeding, University of Yasouj, Yasouj, Iran
2 Graduate Ph.D. of Horticulture Science, Department of Crop Science, University Putra Malaysia, Selangor, Malaysia and Assistant Professor of Date Palm and Tropical Fruit Research Center, Hormozgan, Iran
چکیده [English]
Abstract
Background and Objectives
Papaya (Carica papaya L.) is a tropical fruit crop. The ‘Eksotika II’ is high yielding cultivar with pleasant aroma, but fruits soften quickly and lose their quality. Low calcium content causes low fruit quality and storage life. Foliar application of calcium on the fruit is significant to make the cell membrane integrity and cell wall firm and improve fruit quality. The objectives of this study were to determine the effects of calcium chloride foliar application on postharvest quality of papaya fruits.
Materials and methods
In order to evaluate the effect of calcium chloride (0, 0.5, 1, 1.5 and 2) on leaves, fruits and leaves + fruits of papaya, a factorial experiment based on RCBD was conducted in 2012. Calcium chloride was sprayed starting 21 days after flower anthesis and continued every two weeks for six times. Fruits were stored at 12±1 ̊C and RH=85-90% after harvest. The calcium and magnesium, respiration rate and ethylene, firmness, titratable acidity (TA), soluble solids concentration (SSC) and quality were determined 21 days after storage.
Results
The highest calcium content in fruits was observed with fruits and fruits + leaves sprayed treatments, while the lowest was recorded on leaves sprayed. Magnesium in peel and pulp of fruits that sprayed on fruits or fruits + leaves was lowest, while the highest was observed in leaves sprayed. Decreased in respiration rate and ethylene production were observed in fruits sprayed on fruits and fruits + leaves. The SSC was lowest in fruits + leaves treatment. Inverse results were recorded for TA. Moreover, calcium content in the peel and pulp, TA and overall quality increased when calcium chloride concentration in fruits and fruits + leaves treatments increased, While there was no effect on calcium content when applied to the leaves, but it increased TA.
Discussion
Results of this study showed that calcium could not transfer from leaf to fruit and vice versa in papaya. Since calcium moves in the transpiration stream, little or no subsequent translocation occurs from leaf to fruit. Unchanged ethylene production and respiration rate when calcium was applied to the leaves might be related to the immobility of calcium. Calcium was considered as a binding agent between cell walls which result in higher fruit firmness. Calcium is hypothesized to delay ripening by reducing disintegration of tissues and maintaining membrane integrity. The positive correlation might be related to magnesium and malate in fruits and malate might not be used in the process of respiration and thus increase in TA. The effect of calcium in decreasing SSC in fruits is possibly due to the decreasing respiration rate and metabolism activity that postpones ripening process.
کلیدواژهها [English]
- Ethylene
- Fruit quality
- Nutrition
- Storage