نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

• مسعود موسوی رحیمی ¹
• مجتبی دلشاد ²
• عبدالمجید لیاقت ³

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

² استادیار گروه علوم باغبانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

³ استاد گروه مهندسی آبیاری و آبادانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

چکیده

محدودیت منابع آبی در دنیا و مصرف بالای آب در کشاورزی مدیریت آبیاری را در این بخش ضروری ساخته است. کاهش مصرف یا جلوگیری از اتلاف آب، افزایش عملکرد و حتی کاهش عمدی میزان آبیاری (تنش کنترل شده) به شرطی که افت چشمگیر عملکرد و کیفیت را بهمراه نداشته باشد، از جمله راهکارهای بهبود راندمان مصرف آب بشمار می‌روند. در این آزمایش، به منظور شناخت واکنش گوجه فرنگی گلخانه‌ای کشت شده در بسترهایی با خواص فیزیکی متفاوت به سطوح تنش کم آبی، اثر تیمارهای کم آبیاری و خشکی دهی قسمتی از ریشه بر گوجه فرنگی گلخانه‌ای رقم سیندا در یک آزمایش گلخانه‌ای بصورت طرح کرتهای خرد شده بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی واقع شد. تیمارهای آبیاری در پنج سطح (سه روش آبیاری معمولی با 50 ، 70 و 100 درصد نیاز آبی و دو روش آبیاری متناوب که در هر بار آبیاری در تیمارهای کم آبیاری، مقدار آب محاسبه شده به نیمی از محیط ریشه داده می شد) در سه بستر متفاوت از نظر خواص فیزیکی شامل پرلیت به همراه 0 ، 1 و 2 درصد وزنی هیدروژل اعمال گردیدند. نتایج نشان داد تیمارهای کم آبیاری معمولی و به همراه خشکی دهی قسمتی از ریشه از نظر تعداد، وزن، طول و قطر میوه و عملکرد کاهش قابل توجهی را نسبت به آبیاری کامل(100درصد) نشان دادند. سفتی و درصد ماده خشک میوه در تیمار های کم آبیاری افزایش یافت. در دیگر صفات کیفی همچون  pHآب میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، ویتامین ث، ارزش a*، درخشندگیL*، زاویه هیو و کروما تفاوت معنی داری بین کم آبیاری های معمولی و متناوب مشاهده شد بدین صورت که در اکثر موارد کم آبیاری متناوب (خشکی دهی قسمتی از ریشه) نسبت به کم آبیاری معمولی در بالا بردن کیفیت میوه ارجح تر بود. بسترهای حاوی 2% وزنی هیدروژل از نظر عملکرد، تعداد و اندازه میوه وضعیت بهتری در مقایسه با سایر بسترها داشتند. کاربرد هیدروژل به میزان کم در بسترها اثر چشمگیری بر صفات میوه نداشت و به نظر می رسد درصد های وزنی بالاتر از 1 درصد در بسترهای مصنوعی، می‌توانند بر خواص فیزیکی بستر و در نتیجه بر گیاه کاشته شده در آن موثر واقع شوند.

کلیدواژه‌ها

• بستر های مصنوعی
• کم آبیاری
• گوجه فرنگی گلخانه ای
• هیدروژل

موضوعات

• B: ازدیاد نباتات
• E: خاک شناسی
• H: سبزی و صیفی

عنوان مقاله [English]

Evaluation of yield and fruit quality of hydroponically cultured greenhouse tomato (Lycopersicon esculentum L., Cv. Synda ) under partial root zone drying (PRD) conditions

نویسندگان [English]

• M. Mousavi rahimi ¹
• M. Delshad ²
• A. Liaghat ³

¹ M.Sc. Student Department of Horticultural Sciences, College of Agricultural Sciences & Engineering, Campus of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj

² Assistant Professor, Department of Horticultural Sciences, College of Agricultural Sciences & Engineering, Campus of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj

³ Professor, Department of Horticultural Sciences, College of Agricultural Sciences & Engineering, Campus of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj

چکیده [English]

Limitation of high quality water made it necessary to find suitable methods of irrigating management. Reduce of water waste, increase of yield and even controlled water stresses are known as factors improving water use efficiency. Irrigation (fertigation) in hydroponic systems is much more important than in soil based cultivation and is highly depended to physical characteristics of medium used. This experiment was carried out to investigate the response of hydroponically cultured greenhouse tomato to deficit irrigation (DI), partial root zone drying (PRD) and incorporating in different media. A split- plot experiment based on randomized complete block design with three replicates and four observations in each experimental unit was used. Irrigation treatments were applied using 5 methods (normal irrigation using 100% of water need, deficit irrigation with 70 and 50% of water need and PRD treatments by 50 and 70% water need). Three types of media (perlite, perlite + 1% w/w hydrogel and perlite + 2% w/w hydrogel) were considered as secondary factor. Results showed that on average, full irrigation resulted in better values of fruit weight, number, diameter and yield than DI and PRD. Media had 2% hydrogel showed better results than the others on measured traits. Fruit dry matter and firmness were higher in deficit irrigation treatments. Other quality traits including juice pH, vitamin C, fruit color, firmness, titrable acidity (TA) and total soluble solids (TSS) were also statistically different among treatments. PRD obtained higher values in most cases. It seems using small amounts of hydrogel (e.g. 1% w/w) in media is not enough effective on perlite characteristics and can not affect fruit quality indices. For this purpose, higher proportions (e.g. 2% w/w) must be incorporated with coarse perlite.

کلیدواژه‌ها [English]

• Deficit İrrigation
• Fruit quality
• Greenhouse Tomato
• Super absorbent