تولیدات گیاهی - مقالات آماده انتشار

اثر رژیم‌های آبیاری تنظیم‌شده بر ویژگی‌های رویشی، پومولوژیکی و عملکردی زیتون کنسروالیا در شرایط مزرعه

رحمت اله غلامی؛ ابوالمحسن حاجی امیری؛ مرزبان نجفی

دوره 42، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 575-585

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.22905.1501

چکیده

چکیدهاین پژوهش به‌منظورشناختمراحلحساس رشدیزیتوندربرابرتنش خشکی و ارزیابی اثر تنش کم‌آبی بر ویژگی‌های درخت زیتون رقم کنسروالیا در شرایط مزرعه در ایستگاه تحقیقات زیتون دالاهو طی سال زراعی 1395-94‌13 ... بیشتر چکیدهاین پژوهش به‌منظورشناختمراحلحساس رشدیزیتوندربرابرتنش خشکی و ارزیابی اثر تنش کم‌آبی بر ویژگی‌های درخت زیتون رقم کنسروالیا در شرایط مزرعه در ایستگاه تحقیقات زیتون دالاهو طی سال زراعی 1395-94‌13 اجرا گردید. درختان 16 ساله زیتون رقم کنسروالیا تحت شش رژیم آبیاری قرار گرفتند.آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به انجام رسید. تیمارها شامل: آبیاری به میزان100 درصد نیاز آبی درختان (شاهد)، آبیاری 25 درصد در طول مدت سخت شدن هسته و 100 درصد در سایر مراحل رشد میوه، آبیاری به میزان 75 درصد از سخت شدن هسته تا برداشت محصول و 100 درصد در سایر مراحل رشد میوه، آبیاری فقط در سه مرحله قبل گل‌دهی، شروع سخت شدن هسته و یک هفته قبل از برداشت محصول، آبیاری به میزان 60 درصد نیاز آبی درختان زیتون طی کل فصل و شرایط دیم، بودند. پس از انجام تیمارها خصوصیات رویشی از جمله رشد و قطر شاخه سال جاری، خصوصیات میوه مانند وزن میوه، طول میوه، قطر میوه، وزن تر و خشک گوشت، درصد ماده خشک، درصد رطوبت میوه، درصد گوشت و نیز عملکرد و کارآیی مصرف آب اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که آبیاری به میزان 25 درصد در طول مدت سخت شدن هسته باعث افزایش عملکرد میوه و روغن، ابعاد میوه و درصد گوشت شد و آبیاری در سه مرحله رشدی میوه و تیمار 60 درصد آبیاری از نظر ابعاد میوه، وزن تر گوشت، عملکرد میوه و روغن در هکتار برابر بودند.بازده مصرف آب در تیمار آبیاری در سه مرحله رشدی میوه و نیز کسر آبیاری در طول مدت سخت شدن هسته بالاتر از آبیاری کامل و دیگر تیمارها بود به‌طوری‌که میزان آن به‌ترتیب 30/14 و 29/4 کیلوگرم بر متر مکعب بود. به طور کلی نتایج نشان داد که کم آبیاری در مرحله سخت شدن هسته بدون تاثیر منفی بر عملکرد کل، سبب افزایش کارایی مصرف آب در زیتون رقم کنسروالیا می‌شود.

مطالعه ترکیب‌پذیری صفات عملکرد و اجزای آن در لاین‌های S7 ذرت

مهدی رحیمی

دوره 44، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 613-623

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.33870.1916

چکیده

چکیدهبه منظور مطالعه صفت‌های عملکردی ذرت، دورگ‌های حاصل از پنج لاین s7 ذرت در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان در طی سال زراعی 97-1396 در قالب یک طرح نیمه دای‌آلل بر پایه ... بیشتر چکیدهبه منظور مطالعه صفت‌های عملکردی ذرت، دورگ‌های حاصل از پنج لاین s7 ذرت در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان در طی سال زراعی 97-1396 در قالب یک طرح نیمه دای‌آلل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس دی‌آلل به روش چهارم گریفینگ، معنی‌داری واریانس ترکیب‌پذیری عمومی و خصوصی صفات تعداد دانه در بلال، طول بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن صد دانه و عملکرد دانه را در سطح یک درصد نشان داد که نشان از نقش اثرات افزایشی و غیرافزایشی در کنترل این صفت‌ها داشت. هم‌چنین با توجه به معنی‌دار نبودن واریانس ترکیب‌پذیری عمومی و معنی‌داری واریانس ترکیب‌پذیری خصوصی به‌علاوه پایین بودن نسبت نسبت ژنتیکی برای صفت‌های تعداد بلال و تعداد ردیف دانه نقش اثرات غیرافزایشی در کنترل این صفت‌ها مشخص گردید. لاین Line14 ترکیب‌پذیری عمومی مثبت و معنی‌داری برای صفت عملکرد دانه و اکثر صفت‌های مرتبط با آن نشان داد که از این لاین برای بهبود عملکرد و افزایش آن می‌توان در برنامه‌های به‌نژادی استفاده نمود. علاوه بر آن، تلاقی‌های P1×P2 (با عملکرد 718 گرم در مترمربع) و P3×P5 (با عملکرد 728 گرم در مترمربع) به‌عنوان بهترین دورگ‌ها برای بهبود و افزایش عملکرد دانه ذرت معرفی شدند، زیرا ترکیب‌پذیری خصوصی مثبت و معنی‌داری برای عملکرد دانه و اکثر صفت‌های مرتبط با آن را نشان دادند.

ریزازدیادی گل مریم (Polianthes tuberosa L.) از طریق روش اندام زایی مستقیم

محمد حسین دانشور؛ مهری حاویل؛ امین لطفی جلال آبادی

دوره 45، شماره 2 ، شهریور 1401

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.36928.1973

چکیده

گل مریم (Polianthes tuberosa L.) یکی از گل‌های بریدنی سوخ‌دار در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است که به طور گسترده در برخی مناطق ایران کشت می‌شود. ریزازدیادی گل مریم با استفاده از کشت بافت به عنوان یک راهکار برای ... بیشتر گل مریم (Polianthes tuberosa L.) یکی از گل‌های بریدنی سوخ‌دار در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است که به طور گسترده در برخی مناطق ایران کشت می‌شود. ریزازدیادی گل مریم با استفاده از کشت بافت به عنوان یک راهکار برای تولید گیاهچه‌های یکنواخت و عاری از بیماری مطرح است. این پژوهش در سه آزمایش: پرآوری، ریشه‌زایی و سازگاری به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاٌ تصادفی با سه تکرار انجام گردید. پارامترهای تعداد و طول شاخساره، تعداد و طول ریشه و درصد زنده-مانی گیاهچه‌های گل مریم مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمایش اول، بیشترین تعداد و طول شاخساره‌ها در محیط‌کشت MS تمام قدرت حاوی 25/0 میلی‌گرم در لیتر KIN همراه با 25/0 میلی‌گرم در لیترBAP بود اما در محیط‌کشت MS تمام قدرت و MS یک‌چهارم قدرت حاوی 4 میلی‌گرم در لیتر KIN و غلظت-های مختلف محیط‌کشت MS (تمام قدرت، نیم قدرت و یک‌چهارم قدرت) بدون تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی هیچ‌گونه شاخساره‌ای مشاهده نشد. بیشترین تعداد و طول ریشه در آزمایش ریشه‌زایی در محیط-کشت MS حاوی 5/0 میلی‌گرم در لیتر NAA همراه با 2/0 میلی‌گرم در لیتر IBA مشاهده گردید. درصد زنده‌مانی گیاهچه‌ها در آزمایش سازگاری در بسترهای کشت مورد مطالعه، تفاوت معنی‌داری نشان ندادند و گیاهچه‌ها توانستند مراحل سازگاری در گلخانه را با موفقیت سپری کنند.

مشاهده مقاله

تاثیر حذف برگ به همراه افزودن ساکارز بر عمر گل بریده و ویژگی‌های روابط آبی سه رقم رز گلخانه‌ای (.Rosahybrida L)

عبدالحسین رضایی نژاد؛ عارفه حسنوند

دوره 36، شماره 4 ، اسفند 1392، ، صفحه 109-120

چکیده

این پژوهش برای درک بهتر نقش برگ در عمر گل‌های بریده رز، به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در شهرستان خرم آباد در سال 1389 انجام گردید. فاکتورهای مورد آزمایش عبارت بودند از: فاکتور ... بیشتر این پژوهش برای درک بهتر نقش برگ در عمر گل‌های بریده رز، به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در شهرستان خرم آباد در سال 1389 انجام گردید. فاکتورهای مورد آزمایش عبارت بودند از: فاکتور رقم با سه سطح (کافی‌بریک، پلاراستار و فول‌هاوس)، فاکتور برگ با دو سطح شامل وجود یا عدم وجود برگ بر روی ساقه گل‌دهنده و فاکتور ساکارز با دو سطح شامل وجود یا عدم وجود ساکارز4% در محلول نگهدارنده گل. نتایج نشان داد که حذف برگ به‌ طور معنی‌داری در افزایش تعادل آبی، وزن تر نسبی و در نتیجه افزایش عمر گل ‌بریده موثر است. افزودن ساکارز به محلول نگهدارنده شاخه‌های حاوی برگ، باعث خسارت به برگ‌ها و کاهش شدید جذب و تعرق شده و عملاً این نوع شاخه‌ها از این نظر شبیه به شاخه‌های بدون برگ عمل کردند. افزودن ساکارز با وجود افزایش میزان مواد جامد محلول گلبرگ، اثر مثبتی بر عمر گل‌های بریده حتی در شاخه‌های بدون برگ ایجاد نکرد. بالاترین عمر گل بریده مربوط به شاخه‌های گل بدون برگ و بدون ساکارز رقم پلاراستار با عمر 6/11 روز بود که تفاوت معنی‌داری با شاخه‌های گل بدون برگ و بدون ساکارز ارقام کافی‌بریک (4/11 روز) و فول‌هاوس (0/11 روز) نداشت. شاخه‌های گل دارای برگ، بدون ساکارز و با ساکارز رقم فول‌هاوس به ترتیب با عمر 4/7 و 4/8 روز کمترین عمر گل بریده را نشان دادند.

مقایسه خصوصیات زایشی و فیزیکوشیمیایی میوه چهار رقم خرمای قصب، زاهدی، پیارم و مجول در استان کرمان

بهاره دامن کشان؛ سید سمیح مرعشی؛ محمد اسعدی

دوره 45، شماره 2 ، شهریور 1401

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.38361.1992

چکیده

در سال‌های اخیر سطح زیر کشت ارقام برتر خرمای خشک و نیمه‌خشک، توسعه زیادی داشته است. برداشت، انبارداری و حمل‌ونقل با هزینه‌های کمتر، موجب رغبت کشاورزان به کشت و کار این ارقام شده است. آزمایشی در قالب ... بیشتر در سال‌های اخیر سطح زیر کشت ارقام برتر خرمای خشک و نیمه‌خشک، توسعه زیادی داشته است. برداشت، انبارداری و حمل‌ونقل با هزینه‌های کمتر، موجب رغبت کشاورزان به کشت و کار این ارقام شده است. آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار رقم (ارقام خرمای قصب، زاهدی، پیارم و مجول) در 3 تکرار به مدت 2 سال (1398-1396) در کلکسیون خرمای پژوهشکده خرما و میوه‌های گرمسیری واقع در شهرستان نرماشیر از استان کرمان انجام شد. در چهار رقم خرمای مورد مطالعه صفات مربوط به زمان باردهی و خصوصیات کمی و کیفی میوه مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد رقم قصب نسبت به ارقام دیگر تعداد خوشه با خوشچه‌های بیشتری در سال تولید می‌کند. اما میوه‌نشینی(06/45 درصد) و میزان ریزش میوه(45/53 درصد) در این رقم نسبت به ارقام دیگر بالاتر است. رقم زاهدی بیشترین میوه‌نشینی(73/76 درصد)، کمترین ریزش میوه(69/22 درصد) و پارتنوکارپی( 47/0 درصد) را نشان داد. بیشترین عملکرد خوشه(5/5547 گرم)، وزن میوه(77/13 گرم)، طول میوه (27/4 سانتی‌متر)، قطر میوه (22/2 سانتی‌متر)، حجم میوه (74/12 سانتی‌متر مکعب) در خرمای رقم مجول دیده شد. کمترین وزن هسته (8/0 گرم)، طول هسته (1/2 سانتی‌متر)، قطر هسته (79/0 سانتی‌متر) مربوط به رقم زاهدی بود. بالاترین نسبت گوشت به هسته (86/11) و بیشترین درصد گوشت میوه (21/92) در رقم مجول دیده شد. رقم مجول بیشترین (12/18 درصد) و رقم قصب کمترین میزان رطوبت میوه (96/10 درصد) را دارا بود. در رقم زاهدی بالاترین میزان قند کل (85/ 76 درصد)، قند احیاء (70/73 درصد) و مواد جامد محلول (85/77 درصد) بدست آمد. این نتایج بیانگر آن است که بین ارقام برتر خرمای خشک و نیمه‌خشک نیز به لحاظ صفات باردهی و مورفوفیزیولوژیک تفاوت‌های زیادی وجود دارد که بسته به اهداف کشت در هر منطقه باید کشت آن‌ها توسعه یابد.

مشاهده مقاله

مطالعه عملکرد ارقام کرچک ایرانی به روش تجزیه واریانس مرکّب

سید یعقوب موسوی؛ مهدی تاج بخش؛ برات قبادیان

دوره 36، شماره 4 ، اسفند 1392، ، صفحه 121-135

چکیده

کرچک Rininus Communis L. از مهم ترین گیاهان صنعتی در تولید انرژی و دارو می باشد. به منظور بررسی تأثیر تراکم و گوگرد بر اجزای عملکرد و عملکرد چهار رقم کرچک ایرانی آزمایشی در قالب طرح کرت های دو بارخرد شده بر مبنای ... بیشتر

ارزیابی تنوع ژنتیکی صفات اگرومورفولوژیک در توده های فلفل بومی ایران (Capsicum annuum L.)

محسن صالحیان؛ رضا درویش زاده؛ محمود رضازاده باری؛ میترا جباری؛ مرجان جنت دوست

دوره 45، شماره 2 ، شهریور 1401

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.37868.1988

چکیده

مقدمه: مطالعه تنوع ژنتیکی از گام‌های مهم در طرح‌ریزی برنامه‌های به‌نژادی گیاهان زراعی می‌باشد. طبق نظر محققان متنوع بودن جمعیت تحت گزینش حصول نتایج مطلوب در برنامه‌های به‌نژادی را تضمین می‌کند ... بیشتر مقدمه: مطالعه تنوع ژنتیکی از گام‌های مهم در طرح‌ریزی برنامه‌های به‌نژادی گیاهان زراعی می‌باشد. طبق نظر محققان متنوع بودن جمعیت تحت گزینش حصول نتایج مطلوب در برنامه‌های به‌نژادی را تضمین می‌کند و در این راستا استفاده از ظرفیت توده‌های محلی، پیشبرد اهداف اصلاحی را بسیار کارآمد می‌سازد. لذا هدف از اجرای این پژوهش بررسی صفات اگرومرفولوژیک 30 توده فلفل ایرانی جهت شناسایی پتانسیل به‌نژادی توده-های بومی و زمینه‌سازی در جهت تولید ارقام هیبرید و استفاده به‌نژادگران بود.مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر، بذور 30 توده فلفل بومی ایران از سراسر کشور مستقیماً از زارعین جمع‌آوری گردید. از هر توده انتخابی تعداد پنج بذر در گلدان کشت گردید. آزمایش طی سال 1396-1395 در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه ارومیه به منظور بررسی تنوع ژنتیکی از نظر برخی صفات اگرومورفولوژیکی اجرا شد. در این تحقیق تجزیه واریانس (ANOVA) و مقایسه میانگین صفات با آزمون چند دامنه ای دانکن، تخمین همبستگی فنوتیپی به روش پیرسون و تجزیه به مؤلفه های اصلی بر روی ضریب همبستگی و همچنین تجزیه خوشه ای به روش وارد انجام شد. همچنین اجزای واریانس، وراثت پذیری عمومی (h2)، ضریب تنوع فنوتیپی (PCV)، ضریب تنوع ژنوتیپی(GCV) و ضریب تنوع محیطی(ECV) صفات محاسبه شد.نتایج: بررسی ها نشان داد که بین توده ها از نظر کلیه صفات مورد مطالعه تفاوت معنی داری وجود داشت. بالاترین ضریب تنوع فنوتیپی (PCV = 88.36) برای صفت وزن تک میوه و همچنین بالاترین ضریب تنوع ژنوتیپی نیز (GCV = 83.63) برای همان صفت (وزن تک میوه) مشاهده شد. وزن گوشت میوه و عملکرد میوه (950/0) دارای بالاترین ضریب همبستگی مثبت و معنی‌دار و وزن تک میوه و تعداد میوه (558/0-) دارای بالاترین ضریب همبستگی منفی و معنی‌دار بودند. بر اساس نتایج تجزیه خوشه‌ای سلسله مراتبی، توده های مورد مطالعه بر اساس صفات اگرومورفولوژیک مورد بررسی به پنج خوشه تقسیم شدند. توده تبریز در خوشه اول و توده قره باغ ارومیه در خوشه چهارم از نظر صفت تعداد میوه نسبت به سایر توده ها برتری داشتند. در این مطالعه بر اساس نتایج مقایسه میانگین‌ها، توده های باش قلعه (از ارومیه)، نخجوان (از ارومیه) و کشتیبان (از ارومیه) از نظر اکثر صفات مورد مطالعه نسبت به سایر توده ها برتری داشتند.نتیجه‌گیری: قرار گرفتن توده‌های فلفل مورد مطالعه در گروه‌های متفاوت، نشان دهنده وجود تنوع ژنتیکی است که می‌توان از این تنوع در برنامه‌های به‌نژادی استفاده نمود. از آنجاییکه تفکیک توده‌ها بر اساس تمامی صفات مورد مطالعه در خوشه‌ها انجام شده است، و با توجه به اینکه افراد هر گروه دارای کمترین فاصله ژنتیکی می-باشند، لذا جهت رسیدن به حداکثر هتروزیس می‌بایست انتخاب والدین تلاقی‌ها از خوشه‌های مختلف انجام شود. توده های باش قلعه (از ارومیه)، نخجوان (از ارومیه) و کشتیبان (از ارومیه) در یک خوشه قرار داشته و نسبت به سایر توده های مورد مطالعه عملکرد میوه بیشتری داشتند. بنابراین می توان از این توده ها به عنوان یکی از والدین برتر در تلاقی با سایر توده ها برای ایجاد ترکیبات ژنتیکی مطلوب استفاده نمود.

مشاهده مقاله

مقایسه اثر گیاهان مختلف کودسبز و سطوح نیتروژن در گندم (.Triticum aestivum L) با استفاده از شاخص های کارایی نیتروژن

فرزاد گرامی؛ امیر آینه بند؛ اسفندیار فاتح

دوره 36، شماره 4 ، اسفند 1392، ، صفحه 135-148

چکیده

این تحقیق با هدف بررسی اثر مقادیر مختلف نیتروژن و نوع گیاهان کودسبز با استفاده از شاخص‌های کارایی نیتروژن، به‌صورت کرت‌های یک‌بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، در سه تکرار در سال زراعی ... بیشتر این تحقیق با هدف بررسی اثر مقادیر مختلف نیتروژن و نوع گیاهان کودسبز با استفاده از شاخص‌های کارایی نیتروژن، به‌صورت کرت‌های یک‌بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، در سه تکرار در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده‌ی کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. تیمار اصلی شامل مقادیر مختلف نیتروژن در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) و تیمار فرعی شامل گیاهان کود سبز ارزن، سسبانیا، آمارانت، لوبیا چشم‌بلبلی، ماش و تیمار آیش بود. نتایج نشان داد که گیاهان کودسبز اثر معنی‌دار بر عملکرد کمی (35/16 درصد) و کیفی (01/12 درصد) دانه گندم داشتند. با افزایش مقدار نیتروژن مصرفی هم از میزان اثرگذاری گیاهان کودسبز و هم کلیه شاخص‌های کارایی بجز شاخص اتکا به نیتروژن (35/82 درصد افزایش) کاهش یافتند. درحالی که در بسیاری موارد عملکرد و درصد پروتئین دانه تفاوت معنی‌دار نداشتند. مناسب‌ترین شاخص‌ها برای ارزیابی تیمار نیتروژن به ترتیب عبارتند از شاخص‌های موازنه نیتروژن، اتکا به نیتروژن و کارایی مصرف نیتروژن و برای تیمار گیاهان مختلف کودسبز بهترین شاخص‌ها به‌ترتیب عبارتند از شاخص موازنه نیتروژن، کارایی جذب نیتروژن و کارایی برداشت نیتروژن. بیشترین شاخص موازنه نیتروژن و کارایی جذب نیتروژن در تیمار لوبیا چشم‌بلبلی (93/1، 71/0 کیلوگرم بر کیلوگرم) و بیشترین مقدار کارایی برداشت نیتروژن در تیمار آمارانت (18/89 درصد) مشاهده شد. شاخص اتکا به نیتروژن بیشترین (77/0) همبستگی مثبت با عملکرد دانه را دارا بود. با توجه به نتایج این پژوهش صرفاً توجه به معیارهای سنتی تولید مانند عملکرد دانه کافی نبوده و باید به‌طور همزمان معیارهای اکولوژیکی تولید مانند شاخص‌های کارایی نیز مورد توجه قرار گیرند.

تاثیر باکتریهای محرک رشد تولید کننده ACC - دآمیناز، IAA ، سیدروفور و حل کننده فسفات بر شاخصهای رشد، کلروفیل، پرولین و پروتئین یونجه در سطوح مختلف شوری

سید حسن تفرجی؛ سید علی ابطحی؛ مجتبی جعفری نیا؛ مهدی عبادی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 تیر 1401

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.40265.2018

چکیده

باکتری های محرک رشد گیاهی (PGPR) گروه وسیعی از باکتری ها را شامل می شود که می توانند به طور مستقیم و یا غیرمستقیم، کمیت و کیفیت رشد گیاه را بهبود بخشند. این پژوهش به منظور غربالگری سویه های PGPR با صفات مختلف ... بیشتر باکتری های محرک رشد گیاهی (PGPR) گروه وسیعی از باکتری ها را شامل می شود که می توانند به طور مستقیم و یا غیرمستقیم، کمیت و کیفیت رشد گیاه را بهبود بخشند. این پژوهش به منظور غربالگری سویه های PGPR با صفات مختلف محرک رشد در خاک های آهکی و استفاده از این سویه های PGPR به عنوان تلقیح بیولوژیکی یونجه انجام شد. در این راستا در پاییز 1399 در مجموع 45 نمونه خاک آهکی از ناحیه ریزوسفری گیاهان مختلف در جنوب استان فارس برداشت شد. تعداد 181 جدایه، جداسازی شدند. در غربالگری اولیه تعدادی از آنها دارای خصوصیت انحلال فسفات، تولید سیدروفور و تولید ایندول استیک اسید (IAA) بودند. در غربالگری ثانویه ، جدایه های برتر در این سه خصوصیت محرک رشدی انتخاب شدند و جدایه SF1038 در انحلال فسفر، جدایه SF1092 در تولید سیدروفور و جدایه SF1050 در تولید IAA بعنوان جدایه برتر انتخاب گردیدند. در آزمون تولید ACC - دآمیناز ، هر سه جدایه برتر توانستند این آنزیم را تولید کنند. شناسایی مولکولی جدایه ها، از طریق تکنیک توالی یابی ژن 16S rRNA صورت گرفت و جدایه های SF1038 ، SF1050 و SF1092 به ترتیب متعلق به گونه های Bacillus Cereus ، Pseudomonas Syringae و Pseudomonas Alcaliphila بودند که در پایگاه NCBI ثبت گردیدند. در آزمایشات گلخانه ای مشخص گردید، تلقیح باکتری Pseudomonas Alcaliphila بهترین عملکرد را در طول اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، تولید کلروفیل، تولید پروتئین خام یونجه (medicago sativa L.) و کمترین تولید پرولین را تحت تنش شوری نشان داد، در حالیکه تلقیح باکتری Pseudomonas Syringae عملکرد بهتری را در طول و وزن خشک ریشه داشت. گرچه تلقیح باکتری Bacillus Cereus باعث افزایش در شاخصهای رشد و پارامترهای بیوشیمیایی نسبت به شاهد گردید، اما از دو جدایه برتر دیگر عملکرد ضعیفتری داشت. تلقیح با Pseudomonas Alcaliphila میزان کلروفیل کل معادل 23/10 میلیگرم بر گرم را به ثبت رساند که افزایش 13 درصدی را نسبت به شاهد در شوری 2 dS m-1 داشته است. در مورد تولید پرولین تیمار شاهد در شوری 7 dS m-1 با میانگین 177/1 میکرومول بر گرم بیشترین، و تیمار تلقیح شده با Pseudomonas Alcaliphila در شوری 2 dS m-1 با تولید 173/0 میکرومول بر گرم کمترین پرولین را تولید نموده است. همچنین تولید پروتئین خام در تیمارهای تلقیح شده با Pseudomonas Alcaliphila و Pseudomonas Syringae در شوری 2 dS m-1 به ترتیب با 94/13 و 87/13 میلی گرم بر گرم بهترین عملکرد را داشته اند و اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد ندارند. در همه تیمارهای باکتریایی، با افزایش شوری از 2 به 7 دسی زیمنس بر متر، در همه شاخصهای رشد کاهش معنی دار رخ داده است، اما تلقیح با باکتریهای PGPR سبب افزایش شاخصهای رشد و پارامترهای بیوشیمیایی نسبت به شاهد در شرایط شوری بیشتر شده است. به این ترتیب، می توان نتیجه گرفت، سویه Pseudomonas Alcaliphila می تواند برای بهره برداری به عنوان یک تلقیح زیستی یا کود زیستی در خاکهای آهکی و تحت تنش شوری استفاده شود تا بهره وری بهتر و پویایی اکولوژیکی را فراهم نماید.

مشاهده مقاله

ارزیابی تنوع فنوتیپی درجه-روز رشد تجمعی (GDD) و عملکرد دانه در ارقام گندم بهاره تحت شرایط بهینه و کمبود روی

نسرین ولی پور؛ هادی علی پور؛ رضا درویش زاده

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 04 تیر 1401

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.39617.2003

چکیده

دما، متغییر هواشناسی مهمی در بررسی فرایندهای رشد و نمو گیاهی بوده و از این رو بررسی آن در مقیاس‌های زمانی کوتاه سبب برآورد دقیق‌تری از نیاز حرارتی می‌گردد. گندم نان همانند سایر گیاهان زراعی، در طول ... بیشتر دما، متغییر هواشناسی مهمی در بررسی فرایندهای رشد و نمو گیاهی بوده و از این رو بررسی آن در مقیاس‌های زمانی کوتاه سبب برآورد دقیق‌تری از نیاز حرارتی می‌گردد. گندم نان همانند سایر گیاهان زراعی، در طول دوره رشد خود با محدودیت‌های محیطی متعددی همچون کمبود عناصر کم‌مصرف مواجه می‌شود. با توجه به اهمیت عنصر روی در بسیاری از فرآیندهای گیاهی، این پژوهش با هدف ارزیابی تنوع با استفاده از خصوصیات فنولوژیکی و بررسی اهمیت این صفات با عملکرد دانه در اثر درجه روز رشد (GDD)، در 64 رقم گندم بهاره تحت شرایط بهینه و تنش کمبود عنصر روی، پژوهشی در سال زراعی 99-1398 در قالب طرح لاتیس ساده در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه انجام شد. مراحل فنولوژیکی شامل تعداد روز تا جوانه‌زنی، تعداد روز تا سنبله‌دهی، تعداد روز تا گرده‌افشانی، تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک و طول دوره پر شدن دانه به همراه GDD آن‌ها زمانی‌که 50 درصد نمونه‌ها در مرحله نموی مربوطه قابل مشاهده بودند، یادداشت‌برداری شدند. علاوه بر صفات فنولوژیکی تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد دانه نیز مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که تحت شرایط بهینه و تنش کمبود روی بین ارقام مورد بررسی از نظر تمامی صفات مورد مطالعه به‌جز صفت تعداد روز تا گرده‌افشانی تفاوت آماری معنی‌داری وجود دارد. براساس نتایج آماره‌های توصیفی تحت شرایط تنش کمبود روی صفات عملکرد، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه کاهش و صفات فنولوژیک افزایش داشتند. در میان صفات فنولوژیک، نه تنها صفت تعداد روز تا سنبله‌دهی تنوع نسبتاً بالایی داشت، بلکه براساس نتایج همبستگی و رگرسیون ارتباط معنی‌داری با عملکرد دانه در شرایط تنش کمبود روی نشان داد. تجزیه به عامل‌ها نشان داد که در شرایط نرمال چهار عامل اصلی 81/87 درصد از تغییرات کل را تبیین نمودند، به طوری که سهم عامل‌های اول تا چهارم به ترتیب 38/38، 52/21، 88/15 و 03/12 درصد بود. در شرایط تنش کمبود روی پنج عامل اصلی 68/95 درصد از تغییرات کل را توجیه نمودند، به طوری که سهم عامل‌های اول تا پنجم به ترتیب 62/34، 48/18، 51/17، 66/14 و 40/10 بود. تجزیه کلاستر ارقام گندم بهاره مورد مطالعه را در شرایط نرمال و تنش کمبود روی به ترتیب در سه و چهار گروه طبقه‌بندی نمود. براساس نتایج تجزیه کلاستر در شرایط بهینه و تنش کمبود روی، ارقام نیشابور، گلستان و گهر به عنوان ارقام مطلوب و متحمل شناسایی شدند که می‌توانند در برنامه‌های به نژادی آتی مورد استفاده قرار گیرند. نتایج حاصل از گروه‌بندی تجزیه کلاستر براساس نتایج تابع تشخیص کانونیکی مورد تأیید قرار گرفت.

مشاهده مقاله

تحلیل احتمالاتی ویژگی‌های زمانی نمو گندم دیم در استان گلستان با استفاده از متغیرهای اقلیمی

کامی کابوسی

دوره 43، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 143-158

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26579.1633

چکیده

چکیدهبارش و دما دو عامل اساسی کنترل‌کننده تاریخ کشت و نمو گندم می‌باشند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف برآورد هشت متغیر اکوفنولوژیکی شامل تاریخ کشت، تاریخ سبز شدن، تاریخ گل‌دهی، تاریخ رسیدگی و طول ... بیشتر چکیدهبارش و دما دو عامل اساسی کنترل‌کننده تاریخ کشت و نمو گندم می‌باشند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف برآورد هشت متغیر اکوفنولوژیکی شامل تاریخ کشت، تاریخ سبز شدن، تاریخ گل‌دهی، تاریخ رسیدگی و طول هر یک از مراحل رشد گندم دیم در استان گلستان در پنج سطح احتمال وقوع 25، 50، 75، 85 و 95 درصد انجام شد. برای این منظور ابتدا این متغیرها با استفاده از داده‌های روزانه بارش و دمای کمینه و بیشینه 33 ایستگاه هواشناسی برای یک دوره آماری 26 ساله (1395-1370) تعیین شد. سپس مقادیر متغیرهای اکوفنولوژیکی در سطوح احتمال مختلف با تحلیل فراوانی برآورد گردید. به منظور صحت‌سنجی برآورد متغیرهای اکوفنولوژیکی از یافته‌های پژوهش‌های مختلف که در مقیاس مزرعه در استان گلستان انجام شده بود، استفاده گردید که نتایج نشان از دقت قابل قبول برآوردها و نقشه‌های پهنه‌بندی داشت. نتایج نشان داد سطح احتمال وقوع بر همه متغیرهای مورد بررسی تأثیر معنی‌دار داشت به گونه‌ای که با افزایش سطح احتمال وقوع، تعویق معنی‌دار تاریخ‌های کشت، سبز شدن، گل‌دهی و رسیدگی، افزایش معنی‌دار طول دوره کشت تا سبز شدن و کاهش معنی‌دار طول مرحله‌های سبز شدن تا گل‌دهی، گل‌دهی تا رسیدگی و کشت تا رسیدگی مشاهده گردید. تاریخ کشت مناسب گندم دیم در 90 درصد وسعت استان گلستان برای سطوح احتمال وقوع 25، 50 و 75 درصد قبل از 20 آذر و در 78 و 90 درصد وسعت استان برای سطوح احتمال وقوع به‌ترتیب 85 و 95 درصد 30-11 آذر و 20-1 دی‌ بود. تاریخ سبز شدن گندم دیم در بیش از 90 درصد وسعت استان گلستان برای سطوح احتمال وقوع 25 تا 95 درصد به‌ترتیب تا 30 آذر، تا 15 دی‌، 30-1 دی، 16 دی تا 15 بهمن و 30-1 بهمن به‌دست‌آمد. نتایج نشان داد که در بیش از 90 درصد وسعت استان تاریخ رسیدگی گندم دیم با احتمال 25 درصد در نیمه اول خرداد، با احتمال 50 درصد در ماه خرداد، با احتمال 75 درصد در نیمه دوم خرداد و با احتمال 85 و 95 درصد در نیمه دوم خرداد تا نیمه اول تیر اتفاق می‌افتد.

ارزیابی صفات مهم هیبریدهای زنبق آلمانی به‌منظور شناسایی هیبرید برتر

محمدحسین عظیمی

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 455-466

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.28610.1723

چکیده

چکیدهبه‌منظور بررسی میزان تنوع ژنتیکی و قابلیت توارث برخی از صفات مرفولوژیک، 18 ژنوتیپ (سه والد به همراه 15 هیبرید‌) زنبق آلمانی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گل و گیاهان زینتی محلات در قالب طرح ... بیشتر چکیدهبه‌منظور بررسی میزان تنوع ژنتیکی و قابلیت توارث برخی از صفات مرفولوژیک، 18 ژنوتیپ (سه والد به همراه 15 هیبرید‌) زنبق آلمانی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گل و گیاهان زینتی محلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های 1393 تا 1395 انجام شد. در این مطالعه پارامترهای آماری شامل ضرایب تنوع ژنتیکی و فنوتیپی، وراثت‌پذیری‌عمومی، ضرایب همبستگی ساده و مقایسه میانگین صفات محاسبه شدند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، اختلاف هیبرید‌ها و والدین مورد نظر برای اکثر صفات مورد مطالعه (به‌جز قطر گل) در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار(P≤0.01) بودند که بیانگر وجود تنوع گسترده برای همه صفات می‌باشد. ضریب تنوع ژنتیکی در صفات قطر دمگل، قطر شاخه گل‌دهنده و عرض برگ بیشترین و صفت طول دمگل کمترین بود. بیشترین میزان قابلیت توارث‌عمومی در صفات عرض آویز، طول درفش و ارتفاع بوته به‌ترتیب برابر 28/96، 66/93 و 40/93 درصد و کمترین آن مربوط به طول دمگل با 58/42 درصد برآورد شد. ضرایب همبستگی صفات نشان داد که بیشترین همبستگی مثبت و معنی‌دار مربوط به قطر طوقه با قطر شاخه گلدهنده، قطر شاخه گل‌دهنده با طول دمگل و قطر شاخه گل‌دهنده با طول درفش می‌باشد. اکثر هیبرید‌ها در ارتباط با صفات مورد بررسی نسبت به والدین برتر بودند. در صفات متعلق به ساختار گل (طول درفش، عرض درفش و عرض آویز)، هیبرید‌های NIOP5 و NIOP8 نسبت به والدین برتر بودند.

اثر تلقیح قارچ Piriformospora indica بر فعالیت زیستی گیاهان باززایی شده استویا تحت تیمار نانوذرات سلنیوم

رویا کرمیان؛ معصومه احمدی خویی؛ اصغر میرزایی اصل

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 تیر 1401

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.38237.1990

چکیده

اثر تلقیح قارچ Piriformospora indica بر فعالیت زیستی گیاهان باززایی‌شده استویا تحت تیمار نانوذرات سلنیوم چکیده استویا (Stevia rebaudiana Bertoni)گیاهی متعلق به تیره مرکبان است که در صنایع غذایی بعنوان عامل شیرین‌کننده ... بیشتر اثر تلقیح قارچ Piriformospora indica بر فعالیت زیستی گیاهان باززایی‌شده استویا تحت تیمار نانوذرات سلنیوم چکیده استویا (Stevia rebaudiana Bertoni)گیاهی متعلق به تیره مرکبان است که در صنایع غذایی بعنوان عامل شیرین‌کننده ارزشمند و در پزشکی و داروسازی به عنوان عامل ضد التهاب، آنتی‌اکسیدان، تب‌بر، ضد قارچ و ضد باکتری مورد استفاده قرار می‌گیرد. Piriformospora indica یک قارچ اندوفیت گیاهی متعلق به راسته Sebacinales از بازیدیو میست‌هاست. اعضای این راسته با اغلب گیاهان خشکی رابطه همزیستی برقرار می‌کند. این قارچ یکی از قارچ‌های منحصربفرد و جالب از این راسته است که قادر به کلونیزه‌کردن ریشه اغلب گونه‌های گیاهی و برقرای رابطه همزیستی با آن‌ها بوده و موجب بهبود رشد، افزایش محتوای متابولیت‌های ثانویه و خواص دارویی گیاهان میزبان می‌شود. سلنیوم (Se) به عنوان یک ریزمغذی توان آنتی‌اکسیدانی و رشد گیاهان را افزایش داده و در فرم نانوذره (SeNPs) یک آنتی‌اکسیدان مصنوعی تلقی می‌شود. به منظور بررسی اثر قارچ P. indica و نانوذرات سلنیوم در دو غلظت 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر بر فعالیت زیستی گیاهان باززایی‌شده گونه S. rebaudiana در دو مرحله رویشی و آغاز گلدهی، آزمایشی در سال 1398 در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه بوعلی‌سینا به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و 3 تکرار انجام شد. شاخص‌های رشد، محتوای فنل و پتانسیل آنتی‌اکسیدانی عصاره متانولی استویا پس از اعمال تیمارها به‌ترتیب با استفاده از روش فولین- سیوکالتو و مهار رادیکال آزاد DPPH و فعالیت ضد باکتریایی به روش انتشار دیسک بررسی شد. نتایج نشان داد که قارچ P. indica و نانوذرات سلنیوم سبب افزایش شاخص‌های رشد، محتوای ترکیبات فنلی و پتانسیل آنتی‌اکسیدانی گیاه استویا بویژه در مرحله رویشی شدند. هم‌چنین عصاره‌های متانولی این گیاه در مراحل مختلف رشدی در برابر باکتری‌های Bacillus thuringiensis ،Staphylococcus aureus و Escherichia coli خاصیت ضد باکتریایی نشان دادند. بیشترین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و فعالیت ضدباکتریایی مربوط به گیاهانی بود که همزمان در معرض P. indica و SeNPs قرار گرفتند. بنظر می‌رسد که قارچ P. indica وSeNPs ، با افزایش محتوای فنل کل، موجب تقویت توان آنتی‌اکسیدانی و خاصیت ضدباکتربایی استویا می‌شوند. کلید واژه‌ها: استویا، اندوفیت، ترکیبات فنلی، سلنیوم، خاصیت آنتی‌اکسیدانی، فعالیت ضد باکتریایی کلید واژه‌ها: استویا، اندوفیت، ترکیبات فنلی، سلنیوم، خاصیت آنتی‌اکسیدانی، فعالیت ضد باکتریایی کلید واژه‌ها: استویا، اندوفیت، ترکیبات فنلی، سلنیوم، خاصیت آنتی‌اکسیدانی، فعالیت ضد باکتریایی کلید واژه‌ها: استویا، اندوفیت، ترکیبات فنلی، سلنیوم، خاصیت آنتی‌اکسیدانی، فعالیت ضد باکتریایی کلید واژه‌ها: استویا، اندوفیت، ترکیبات فنلی، سلنیوم، خاصیت آنتی‌اکسیدانی، فعالیت ضد باکتریایی کلیدد واژه‌ها: استویا، اندوفیت، ترکیبات فنلی، سلنیوم، خاصیت آنتی‌اکسیدانی، فعالیت ضد باکتریایی ایی

مشاهده مقاله

تأثیر گرده‌افشانی آزاد و کنترل شده بر خصوصیات میوه و دانه پسته رقم احمدآقایی

محمد مهدی شریفانی؛ حسن فرهادی؛ حسین حکم آبادی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 26 تیر 1401

https://doi.org/10.22055/ppd.2021.34075.1927

چکیده

گرده‌افشانی ناقص گل‌های پسته یکی از مهم‌ترین دلایل پایین بودن عملکرد آن است. به منظور بررسی تأثیر گرده‌افشانی آزاد و کنترل‌شده بر برخی خصوصیات میوه و دانه پسته رقم احمد‌آقایی آزمایشی به صورت فاکتوریل ... بیشتر گرده‌افشانی ناقص گل‌های پسته یکی از مهم‌ترین دلایل پایین بودن عملکرد آن است. به منظور بررسی تأثیر گرده‌افشانی آزاد و کنترل‌شده بر برخی خصوصیات میوه و دانه پسته رقم احمد‌آقایی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات پسته آستان قدس رضوی واقع در شهرستان بردسکن در سال 97-1396 اجرا شد. فاکتور روش گرده‌افشانی شامل دو سطح اسپری دانه گرده و استفاده از قلم مو و فاکتور نوع دانه گرده شامل چهار ترکیب آرد- گرده به همراه شاهد و سه تکرار بودند. نتایج تجزیه‌ آماری نشان داد که استفاده از گرده آزاد گونه اهلی اثرات مثبت معنی‌داری بر اکثر صفات نسبت به سایر تیمارهای گرده گونه اینتگریما دارد. از طرفی گرده گونه اینتگریما در صفت مربوط به ناخندانی در روش گرده‌افشانی اسپری نتایج مطلوب‌تری در تیمار IF4 (50/0 گرم گرده اینتگریما+ 25/0 گرم آرد) نسبت به شاهد و سایر تیمارها نشان داد. طبق نتایج روش گرده-افشانی اسپری نسبت به روش گرده‌افشانی قلم مو در صفات طول میوه خشک، عرض میوه خشک، ضخامت میوه خشک، عرض مغز میوه و ضخامت مغز میوه به ترتیب 07/1، 91/0، 86/1، 73/2، 79/5 درصد افزایش و در ارتباط با صفات طول مغز میوه، ناخندانی و انس به ترتیب 29/1، 71/23، 34/1 درصد کاهش نشان داد. در بررسی اثر متقابل روش گرده‌افشانی × مخلوط آرد- گرده، روش گرده‌افشانی اسپری در تیمار IF4 در صفت ناخندانی با میانگین 99/3 درصد کم‌ترین میزان این صفت را نسبت به سایر تیمارها و شاهد نشان داد.

مشاهده مقاله

تغییرات آناتومیکی اندام های هوایی و ریشه در انگور یاقوتی تحت تاثیر شوری

محمود اثنی عشری

دوره 45، شماره 2 ، شهریور 1401

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.39886.2009

چکیده

چکیدهشوری یکی از مهم‌ ترین تنش‌ های محیطی است که می‌تواند تغییرات آناتومیکی قابل توجهی در بافت‌ های داخلی ‏اندام‌ های گیاهی ایجاد کند. به‌ منظور مطالعه اثر شوری ناشی از کلریدسدیم بر بافت‌ های داخلی ... بیشتر چکیدهشوری یکی از مهم‌ ترین تنش‌ های محیطی است که می‌تواند تغییرات آناتومیکی قابل توجهی در بافت‌ های داخلی ‏اندام‌ های گیاهی ایجاد کند. به‌ منظور مطالعه اثر شوری ناشی از کلریدسدیم بر بافت‌ های داخلی اندام‌ های هوایی و ریشه ‏انگور یاقوتی، این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با اعمال شوری در چهار سطح صفر(شاهد)، 25، 50 و 100 ‏میلی‌مولار کلریدسدیم در 3 تکرار و در هر تکرار 2 نهال یکساله در شرایط گلخانه و طی دو سال متوالی 1399 و 1400 به ‏اجرا درآمد. این آزمایش در آزمایشگاه و گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا انجام گرفت. اندام‌ های ‏مختلف گیاه شامل ریشه، ساقه، برگ، دمبرگ و رگبرگ با استفاده از روش‌ های متداول نمونه‌ برداری، تثبیت نمونه‌ ها، ‏برش‌ دهی، رنگ‌ آمیزی و مشاهدات میکروسکوپی مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج ذیل طی دو سال حاصل شد و یافته‌ های ‏سال دوم، نتایج سال اول را مورد تأیید قرار داد : در ساقه : ضخامت اپیدرم تا سطح شوری 50 میلی‌مولار افزایش و در تنش ‏‏ 100میلی‌مولار کاهش نشان داد، در تنش 100 میلی‌مولار افزایش ضخامت اسکلرانشیم و مغز و نیز زیاد شدن تعداد ‏دستجات‌ آوندی که به صورت باریک و متراکم درکنار هم قرارگرفته بودند مشاهده گردید، درحالی‌ که ضخامت کلانشیم، ‏کامبیوم، فلوئم، متاگزیلم، پروتوگزیلم و کورتکس ساقه در مقایسه با شاهد کاهش نشان دادند. در ریشه : کاهش ضخامت ‏کورتکس و افزایش تعداد و ضخامت دستجات‌ آوندی، قطر مغز و استوانه‌ آوندی و ضخامت بیشتر پریدرم در تنش 100 ‏میلی‌مولار در مقایسه با شاهد مشاهده شد و همچنین تمرکز آوند های چوب به سمت بافت مغز پدیدار گردید. در دمبرگ : ‏افزایش ضخامت اسکلرانشیم و تعداد دستجات‌ آوندی همراه با کاهش ضخامت فلوئم، کامبیوم، متاگزیلم، پروتوگزیلم و ‏کورتکس در تنش 100 میلی‌مولار در مقایسه با شاهد رؤیت گردید. در برگ و رگبرگ اصلی : تنش 100 میلی‌مولار منجر ‏به کوچکتر و متراکم‌تر شدن سلول‌ های پارانشیمی نردبانی همراه با افزایش تعداد آن‌ها، کمتر و کوچکتر شدن سلول‌های ‏پارانشیمی اسفنجی درکنار افزایش فضای بین‌ سلولی آن‌ها و افزایش ضخامت اپیدرم برگ در مقایسه با شاهد شد. همچنین ‏در تنش 100 میلی‌مولار افزایش تعداد دستجات‌ آوندی، ضخامت اسکلرانشیم و قطر مغز همراه با کاهش ضخامت ‏دستجات‌ آوندی و کلانشیم در رگبرگ اصلی برگ در مقایسه با شاهد رؤیت گردید. علاوه‌بر ظهور ویژگی‌های بالا، تعداد ‏متعددی بلورهای نمکی در همه اندام‌های تنش‌دیده گیاه به‌ویژه در ریشه نیز جود داشت‎.‎واژه‌های کلیدی: اپیدرم، پریدرم، دستجات‌آوندی، کلریدسدیم، کورتکس ‏

مشاهده مقاله

دوره 45 (1401)

دوره 44 (1400)

دوره 43 (1399)

دوره 42 (1398)

دوره 41 (1397)

دوره 40 (1396)

دوره 39 (1395)

دوره 38 (1394)

دوره 37 (1393)

دوره 36 (1392)

دوره 35 (1391)

دوره 34 (1390)

دوره 33 (1389)

دوره 32 (1388)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده