تولیدات گیاهی - مقالات آماده انتشار

تأثیر کار برد اسید جیبرلیک بر خصوصیات رشد رویشی دانهال های کنار (Ziziphus spina-christi

نوراله معلمی؛ ماندانا غلامیان؛ محمد صدرزاده

دوره 32، شماره 1 ، شهریور 1388، ، صفحه 81-88

چکیده

استفاده از اسید جیبرلیک باعث تسریع در رشد رویشی گیاهان می‌شود. در این پژوهش وضعیت رشد رویشی دانهال‌های یک‌ساله کنار با کاربرد اسید جیبرلیک به صورت محلول‌پاشی با غلظت‌های صفر (شاهد)، 250، 500 و 750 میلی ... بیشتر

بررسی نحوه وراثت صفات مختلف زراعی در ذرت از طریق تجزیه میانگین نسل ها

مهدی زارع؛ رجب چوکان؛ محمد رضا بی همتا؛ اسلام مجیدی هروان

دوره 33، شماره 2 ، اسفند 1389، ، صفحه 81-96

چکیده

به منظور مطالعه وراثث و نحوه عمل ژن های کنترل کننده ی صفات مختلف در ذرت، والدین و نسل هایF1، F2، BC1وBC2حاصل از تلاقی هایK18 х K74/1وK18 х K3653/5در سال 1384 در کرج، در شرایط مزرعه و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی(RCBD)با ... بیشتر

بررسی مناسب ترین روش و زمان پیوند درخت کُنار (.Ziziphus spina-christi L) در منطقه‌ی اهواز

عزیز تراهی؛ مجید علی‌حوری

دوره 34، شماره 2 ، بهمن 1390، ، صفحه 81-86

چکیده

درخت کُنار از جملـه درختان میـوه مناطق گرمسیـری و نیمه گرمسیـری است که در کشورهای مختلفی از اروپا، امریکا، افریقا، استرالیا و آسیا از جمله ایران گسترش یافتهاست. کُنار از جمله مقاوم‎ترین درختان میوه ... بیشتر درخت کُنار از جملـه درختان میـوه مناطق گرمسیـری و نیمه گرمسیـری است که در کشورهای مختلفی از اروپا، امریکا، افریقا، استرالیا و آسیا از جمله ایران گسترش یافتهاست. کُنار از جمله مقاوم‎ترین درختان میوه به شرایط سخت محیطی به ویژه شرایط خشکی و کم‎آبی، شوری و درجه حرارت های بالا به شمار می رود. کُنار درختی است که علاوه بر مصرف میوه آن به صورت تازه خوری دارای کاربردهای متعدد نیز می باشد. با وجود ویژگی های مطلوب این درخت، کشت و کار آن در کشور هنوز به صورت تجاری متداول نشده است. از جمله مهم ترین دلایل عدم توسعه ی کشت باغ‌های تجاری آن، کمبود نهال پیوندی و نبود اطلاعات کافی در مورد پیوند این گیاه است. لذا به منظور بررسی تکثیر به روش پیوند، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه فاکتور زمان پیوند (خرداد و شهریور)، روش پیوند {تی (T)، تی معکوس (┴) و لوله ای} و نوع اکوتیپ (پیوندک درختان اکوتیپ A، اکوتیپ B و اکوتیپ C) از سال 1382 به مدت دو سال به مرحله ی اجرا گذاشته شد. بر اساس نتایج به دست آمده، در استان خوزستان پیوند در شهریورماه با 26/80 درصد گیرایی مناسب تر از خرداد ماه و روش پیوند پیوند تیمعکوس (┴) با 15/86 درصد گیرایی مناسب تر از روش‌های پیوند تی و لوله‌ای است. اکوتیپ اثر معنی داری بر میزان گیرایی پیوند نداشته است که می تواند نشان دهنده ی میزان سازگاری بالای نهال‌های بذری با پیوندک‌های مورد آزمون باشد.

شناسائی ارقام برگرداننده و نگهدارنده باروری در برنج با استفاده از نشانگر SSR

غفار کیانی

دوره 40، شماره 1 ، خرداد 1396، ، صفحه 81-86

https://doi.org/10.22055/ppd.2016.12363

چکیده

در اصلاح نباتات کلاسیک به‌نژادگران ارقام برگرداننده‌کننده باروری را از طریق تست کراس ارقام موجود با لاین‌های نر عقیم سیتوپلاسمی (CMS) و ارزیابی نتاج F1 از نظر باروری دانه گرده و خوشه مورد شناسائی قرار ... بیشتر

بررسی تأثیر محلول‌پاشی متانول بر تغییرات رشد، عملکرد دانه و موسیلاژ گیاه خاکشیر (Descurainia sophia L.)

فاطمه عظیمی؛ فاطمه نجات زاده

دوره 43، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 81-92

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26775.1639

چکیده

چکیدهخاکشیر گیاه دارویی ارزشمندی است که مصرف دانه‌های آن در صنایع داروسازی برای تولید موسیلاژ اهمیت زیادی دارد. متانول به‌عنوان یک محرک زیستی روی گیاهان سه کربنه مانند خاکشیر می‌تواند باعث افزایش ... بیشتر چکیدهخاکشیر گیاه دارویی ارزشمندی است که مصرف دانه‌های آن در صنایع داروسازی برای تولید موسیلاژ اهمیت زیادی دارد. متانول به‌عنوان یک محرک زیستی روی گیاهان سه کربنه مانند خاکشیر می‌تواند باعث افزایش تثبیت دی‌اکسیدکربن و کاهش تنفس نوری شود که در نتیجه ماده خشک بیشتری در این گیاهان تولید خواهد شد. این آزمایش به منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی متانول بر تغییرات عملکرد دانه و موسیلاژ گیاه خاکشیر در مزرعه‌ای طی سال‌های 1395-1396 در شهرستان خوی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 5 تیمار محلول‌پاشی و 3 تکرار اجرا شد. محلول‌پاشی در طول فصل رشد طی سه نوبت با فواصل زمانی 12 روز یک بار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمار شاهد (محلول‌پاشی با آب‌مقطر بدون کاربرد متانول) و محلول‌پاشی با چهار غلظت مختلف متانول شامل 10، 20، 30 و 40 درصد حجمی بود. نتایج نشان داد محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف متانول تأثیر معنی‌داری بر تعداد ساقه فرعی بوته، تعداد برگ بوته، وزن خشک بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملکرد دانه، عملکرد موسیلاژ دانه، خاکستر دانه، شاخص تورم دانه (05/0p ≤ )، ارتفاع بوته و وزن هزار دانه (05/0p ≤ ) گیاه داشت. محلول‌پاشی متانول به‌عنوان یک محرک زیستی فعال در تولید گیاهان دارویی موجب بهبود عملکرد دانه و موسیلاژ دانه خاکشیر شد. به‌طور‌کلی بیشترین مقادیر برای خصوصیات مورد ارزیابی در القای تیمار محلول‌پاشی با غلظت 40 درصد حجمی متانول حاصل شد. کلیدواژه‌ها: شاخص تورم دانه، محرک زیستی، وزن خشک

تأثیر دو گونه قارچ مایکوریزا بر خصوصیات بیوشیمیایی و زیست‌توده خشک اندام هوایی گشنیز (Coriandrum sativum L.) تحت تنش کادمیوم

فریبا محمدی فرد؛ محمد مقدم

دوره 45، شماره 1 ، خرداد 1401، ، صفحه 81-94

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.30809.1817

چکیده

فلزات سنگین باعث کاهش رشد گیاهان می‌شوند و بر پتانسیل عملکردی آن‌ها تأثیر می‌گذارند. کادمیوم (Cd) یکی از فلزات سنگین است که باعث ایجاد تنش در گیاهان می‌شود. قارچ‌های مایکوریزا می‌توانند گیاهان را در ... بیشتر فلزات سنگین باعث کاهش رشد گیاهان می‌شوند و بر پتانسیل عملکردی آن‌ها تأثیر می‌گذارند. کادمیوم (Cd) یکی از فلزات سنگین است که باعث ایجاد تنش در گیاهان می‌شود. قارچ‌های مایکوریزا می‌توانند گیاهان را در برابر تنش‌های محیطی محافظت کنند. به‌منظور بررسی تأثیر قارچ‌های مایکوریزا بر زیست‌توده خشک اندام هوایی و خصوصیات بیوشیمیایی گشنیز تحت تنش کادمیوم آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور و در 3 تکرار در گلخانه‌ تحقیقاتی گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1397 اجرا شد. فاکتور اول نیترات کادمیوم در 4 سطح صفر، 20‌، 40، 80 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک و فاکتور دوم قارچ مایکوریزا در 3 سطح بدون کاربرد قارچ، قارچ‌هایGlomus mosseae وGlomus intraradices بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کادمیوم مقادیر نشت الکترولیت،کربوهیدرات محلول، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، فنول کل، فلاونوئید کل و پرولین برگ گشنیز افزایش پیدا کردند؛ ولی مقدار زیست‌توده خشک اندام هوایی،کلروفیل ‌a، b، کل و کارتنوئید کاهش یافتند. به‌طوری‌که با افزایش غلظت کادمیوم مقدار وزن خشک اندام هوایی گشنیز 40 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش پیدا کرد. بر اساس نتایج این پژوهش کاربرد قارچ‌های مایکوریزا در شرایط تنش فلز سنگین کادمیوم باعث کاهش اثر تنش شد. به‌طوری‌که بیشترین مقدار زیست‌توده خشک اندام هوایی در گیاهان میکوریزی و عدم کاربرد کادمیوم و کمترین مقدار در گیاهان غیرمیکوریزی رشد یافته در خاک آلوده به کادمیوم در بالاترین غلظت آن مشاهده شد. به‌طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد کاربرد قارچGlomus mossea تأثیر بهتری بر صفات مورد بررسی داشت و کاربرد آن توصیه می‌شود.

اثر نوع محیط کشت و نوع سیتوکینین برمراحل اولیه ریز ازدیادی گردو

شادی محمدی نژاد؛ منصور غلامی؛ محمود اثنی عشری

دوره 37، شماره 3 ، آذر 1393، ، صفحه 83-92

چکیده

در این پژوهش اثر دو نوع محیط کشت DKW (Driverand Kuniyuki Walnut Medium) و WPM(Woody Plant Medium) و سه غلظت صفر، 5/0 و 1 میکرو مولار از هورمون بنزیل آدنین(BA) بر میزان استقرار ریز نمونههای قلمه تکگره از گردوی ژنوتیپ منتخب 305 بصورت ... بیشتر در این پژوهش اثر دو نوع محیط کشت DKW (Driverand Kuniyuki Walnut Medium) و WPM(Woody Plant Medium) و سه غلظت صفر، 5/0 و 1 میکرو مولار از هورمون بنزیل آدنین(BA) بر میزان استقرار ریز نمونههای قلمه تکگره از گردوی ژنوتیپ منتخب 305 بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. همچنین اثر دو نوع هورمون سیتوکینینی بنزیلآدنین و کینتین(Kn) در سه غلظت4/4، 6/6 و 8/8 میکرو مولار همراه با دو غلظت از هورمون ایندول بوتیریک اسیدIBA)) 05/0 و 1/0میکرو مولار بر پرآوری ریز نمونههای استقرار یافته در محیط انتخاب شده از آزمایش مرحلهی قبل، بصورت طرح کاملاً تصادفی نا متعادل مورد بررسی قرار گرفت. تمامی دادهها با نرم افزار SAS و مقایسه میانگین آنها با آزمون چند دامنهای دانکن تجزیه و تحلیل شدند. هدف از آزمایش استقرار، تعیین مؤثرترین محیط کشت و بهترین ریز نمونهها برای انتقال به مرحله بعدی بود. مقایسه میانگین دادههای حاصل از این آزمایش نشان داد از نظر شاخص تعداد گره و برگ، محیط کشت DKW مؤثر تر از WPM بوده است. بین دو غلظت 5/0 و 1 میکرو مولار بنزیلآدنین نیز در هیچیک از شاخصهای اندازه گیری شده تفاوت معنی داری مشاهده نشد، اما اختلاف آنها نسبت به تیمار شاهد معنی دار بود. با تعیین مؤثرترین محیط کشت در مرحلهی استقرار، از آن برای مرحله بعدی استفاده شد. نتایج مقایسه میانگین دادهها در مرحله پرآوری نشان داد که بنزیلآدنین در غلظت 8/8 میکرو مولار دارای بیشترین شاخصهای رشد بود و با غلظت 4/4 میکرو مولار اختلاف معنی داری داشت. نتایج کلی این آزمایش نشان میدهد که بنزیلآدنین مؤثرتر از کینتین عمل نموده است و در تمامی تیمارها با افزایش غلظت سیتوکینینها صفات مورد بررسی افزایش یافت.

اثر زمان سرزنی شاخه و قطع آبیاری قبل از برداشت بر برخی از ویژگی‌های کمی و کیفی انگور عسکری

بیژن کاوسی؛ بهروز حسن پور

دوره 41، شماره 1 ، خرداد 1397، ، صفحه 83-96

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.13552

چکیده

انگور یکی از مهم‌ترین محصولات باغی در ایران است. در بعضی مناطق به دلیل آب زیاد و شرایط اقلیمی مناسب، رشد رویشی بیش‌تر از حد عادی است. این پژوهش به ‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف زمان سرزنی شاخه و قطع دور ... بیشتر انگور یکی از مهم‌ترین محصولات باغی در ایران است. در بعضی مناطق به دلیل آب زیاد و شرایط اقلیمی مناسب، رشد رویشی بیش‌تر از حد عادی است. این پژوهش به ‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف زمان سرزنی شاخه و قطع دور آبیاری بر برخی ویژگی‌های کمی و کیفی انگور عسکری در منطقه سی‌سخت در شهرستان دنا، طی سال‌های 1393-1392 انجام گرفت. تاک‌های 18 ساله همسان با سیستم تربیت پاچراغی انتخاب و تمام تاک‌ها با شارژ 60 جوانه‌ای هرس شدند. آزمایش به‌‌صورت فاکتوریل که فاکتور اول شامل تیمار زمان سرزنی شاخه با چهار سطح (شاهد، بعد از تشکیل میوه، مرحله غوره و مرحله تغییر رنگ حبه‌ها) و فاکتور دوم شامل تیمار قطع آبیاری در چهار سطح (شاهد، 70، 80 و 90 روز بعد از تمام گل) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مربوط به اندازه‌گیری کیفیت آب‌میوه شامل درصد کل مواد جامد محلول (%TSS)، درصد اسیدیته‌کل (%TA)، نسبت TSS/TA، pH آب‌میوه و ویتامین ث بود. نتایج نشان داد که اثر تیمار سرزنی و قطع دور آبیاری بر تمام ویژگی‌های کیفی آب‌میوه به‌استثناء درصد اسیدکل، اختلاف معنی‌داری (p≤0.01) را نشان داد. برهمکنش تیمار سرزنی و قطع دور آبیاری بر نسبت TSS/TA و ویتامین ث، اختلاف معنی‌داری (p≤0.01) را نشان داد. بیشترین نسبت TSS/TA و ویتامین ث آب‌میوه مربوط به تیمار سرزنی در مرحله تغییر رنگ با قطع آبیاری در 90 روز بعد از مرحله تمام گل بود. هم‌چنین تیمار سرزنی تأثیر معنی‌داری بر وزن خوشه و عملکرد نسبت به شاهد نداشت اما در تیمار قطع آبیاری، وزن خوشه و عملکرد نسبت به شاهد کاهش یافت.

تأثیر سه گونه از قارچ‌های ریشه‌ای آربسکولار بر رشد و جذب برخی از عناصر غذایی در گیاه آهار در شرایط تنش خشکی

واحد باقری؛ محمدحسین شمشیری؛ حسین علایی؛ حسن صالحی

دوره 41، شماره 4 ، اسفند 1397، ، صفحه 83-96

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.23285.1513

چکیده

خشکی یکی از مهم‌ترین عوامل محدود‌کننده محیطی می‌باشد که رشد و بهره‌وری گیاه را بیشتر از فاکتورهای محیطی دیگر محدود می‌کند. به‌ منظور بررسی اثر سه ایزوله شناسایی‌شده از قارچ های ریشه‌ای آربسکولار ... بیشتر خشکی یکی از مهم‌ترین عوامل محدود‌کننده محیطی می‌باشد که رشد و بهره‌وری گیاه را بیشتر از فاکتورهای محیطی دیگر محدود می‌کند. به‌ منظور بررسی اثر سه ایزوله شناسایی‌شده از قارچ های ریشه‌ای آربسکولار بر رشد و غلظت عناصر غذایی فسفر، پتاسیم، آهن، روی، مس و منگنز گیاه آهار در شرایط تنش خشکی، آزمایش گلخانه‌ای با دو فاکتور شامل پنج سطح میکوریز (بدون میکوریز به‌عنوان شاهد، Rhizophagus irregularis، Rhizophagus intraradisces، Funneliformis mosseaeو ترکیب سه ایزوله) و چهار سطح تنش خشکی (آبیاری بر حد100 درصد ظرفیت مزرعه به‌عنوان شاهد، 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی) با شش تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. دانهال‌ها در مرحله چهار برگ حقیقی به گلدان‌های پلاستیکی 2/1 کیلوگرمی انتقال داده شدند و بلافاصله با گونه‌های میکوریز تلقیح شدند. بر اساس نتایج به‌دست آمده، خصوصیات رویشی با افزایش خشکی به‌طور معنی‌داری کاهش یافتند. همچنین تنش خشکی موجب کاهش جذب و انتقال عناصر گردید. کاربرد میکوریز به طور قابل ملاحظه‌ای رشد رویشی و غلظت عناصر را تحت تنش خشکی بهبود بخشید به‌طوری‌که ایزوله‌های R. irregularis، R. intraradisces، F. mosseae و ترکیب آن‌ها وزن خشک شاخساره را در سطح 40% ظرفیت مزرعه به‌ترتیب 20، 22، 20 و 11 درصد نسبت به گیاهان بدون میکوریزی افزایش داد. در مجموع نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که تلقیح گیاه آهار با قارچ‌های میکوریز سبب افزایش مقاومت به خشکی در آن‌ها می‌گردد که حداقل بخشی از آن به افزایش در جذب برخی از یون‌های معدنی کم‌تحرک از قبیل فسفات و روی می‌باشد.

صفات مهم مورفولوژیک موثر بر عملکرد دانه کلزا در کشت دوم در گیلان

مهدی رحیمی؛ بابک ربیعی؛ محمد ربیعی

دوره 35، شماره 2 ، شهریور 1391، ، صفحه 85-98

چکیده

به منظور شناسایی صفات وابسته به عملکرد دانه در کلزا، 8 رقم کلزا در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 85-1384 در موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) بررسی گردید و صفات طول دوره کاشت تا روزت، طول ... بیشتر به منظور شناسایی صفات وابسته به عملکرد دانه در کلزا، 8 رقم کلزا در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 85-1384 در موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) بررسی گردید و صفات طول دوره کاشت تا روزت، طول دوره روزت تا گلدهی، طول دوره گلدهی تا رسیدگی، تعداد برگ ساقه آغوش، ارتفاع اولین خورجین از سطح خاک، ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی درجه اول، تعداد ساقه فرعی درجه دوم، تعداد خورجین در ساقه اصلی، تعداد خورجین در ساقه فرعی درجه اول، تعداد خورجین در ساقه فرعی درجه دوم، طول خورجین، تعداد دانه در خورجین، وزن هزار دانه و عملکرد دانه اندازه‌گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین رقم‌ها از نظر کلیه صفات مورد مطالعه، اختلاف معنی‌داری وجود دارد که دلالت بر وجود تنوع ژنتیکی بالا در بین رقم‌ها است. عملکرد دانه با وزن هزار دانه و طول دوره گلدهی تا رسیدگی، همبستگی مثبت و معنی‌دار و با صفات تعداد دانه در خورجین و طول خورجین همبستگی منفی و معنی‌دار داشت. رگرسیون گام به گام برای عملکرد دانه نشان داد که صفات وزن هزار دانه، تعداد دانه در خورجین، تعداد ساقه فرعی درجه دوم و ارتفاع اولین خورجین از سطح خاک به ترتیب بیشترین تأثیر را بر عملکرد دانه دارند و 98 درصد از تغییرات عملکرد دانه را توجیه می‌کنند. تجزیه ضرایب همبستگی ژنوتیپی به ضرایب مسیر نشان داد که صفت وزن هزار دانه بالاترین اثر مستقیم را نسبت به سایر صفات بر عملکرد دانه دارد؛ اما اثرات غیرمستقیم این صفت از طریق سایر صفات ناچیز بود. نتایج حاصل از تجزیه به عامل‌ها نشان داد که سه عامل اصلی و مستقل به نام‌های اجزای عملکرد، تیپ بوته و رشد رویشی، 275/79 درصد از تغییرات کل داده‌ها را توجیه می‌نمایند و مهم‌ترین صفات به عنوان شاخص گزینش جهت بهبود عملکرد دانه، به ترتیب صفات وزن هزار دانه، تعداد دانه در خورجین و طول دوره گلدهی تا رسیدگی بودند که به همراه عملکرد دانه، در عامل اول قرار گرفتند. رسم نمودار بای‌پلات حاصل از تجزیه به عامل‌ها و گروه‌بندی صفات با استفاده از تجزیه خوشه‌ای نیز این نتیجه را تأیید و صفات فوق را به عنوان مهم ترین صفات جهت بهبود عملکرد دانه در کلزا معرفی نمود.

تأثیر غلظت های مختلف ایندول بوتیریک اسید (IBA) ، نفتالین استیک اسید (NAA) و برهمکنش آنها بر ریشه زایی قلمه های نیمه خشبی کیوی فروت (Actinidia deliciosa CV. Hayward)

مجید رزاقی؛ ولی ربیعی؛ شهرام صداقت حور

دوره 33، شماره 1 ، شهریور 1389، ، صفحه 87-96

چکیده

این آزمایش (سال 1386) برای ارزیابی اثر غلظتهای مختلف ایندول بوتیریک اسید (0، 2000 ، 4000 و 6000 میلی گرم در لیتر)، نفتالین استیک اسید (0، 1000 ،2000 و 3000 میلی گرم در لیتر) و برهمکنش آنها بر ریشه زایی قلمههای نیمه ... بیشتر این آزمایش (سال 1386) برای ارزیابی اثر غلظتهای مختلف ایندول بوتیریک اسید (0، 2000 ، 4000 و 6000 میلی گرم در لیتر)، نفتالین استیک اسید (0، 1000 ،2000 و 3000 میلی گرم در لیتر) و برهمکنش آنها بر ریشه زایی قلمههای نیمه خشبی کیوی فروت (Actinidia deliciosa) رقم هایوارد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار و 16تیمار در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت انجام شد. قلمه ها در بستر ریشه زایی ماسه و پرلیت (1:1)، تحت شرایط مه افشانی نوبتی کشت گردیدند. نتایج نشان داد که اثر اکسین ها بر تولید کالوس، تعداد ریشه، طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه، درصد قلمه های ریشه دار شد و سرعت ریشه زایی معنی دار بود. بیشترین تعداد ریشه، وزن تر و خشک ریشه در تیمار 6000 میلی گرم در لیتر IBA + 2000 میلی گرم در لیتر NAA حاصل شد. تیمار 6000 میلی گرم در لیتر IBA + 1000 میلی گرم در لیتر NAA بیشترین طول ریشه را تولید کرد.حداکثر درصد ریشه زایی و تولید کالوس در تیمار 6000 میلی گرم در لیتر IBA مشاهده شد. بالاترین سرعت ریشه زایی در تیمار 4000 میلی گرم در لیتر IBA + 3000 میلی گرم در لیتر NAA و تیمار 6000 میلیگرم در لیتر IBA + 2000 میلی گرم در لیتر NAA به دست آمد. در مجموع تیمار 6000 میلی گرم در لیتر IBA + 2000 میلی گرم در لیتر NAA بهترین تیمار برای ریشه زایی قلمه های نیمه خشبی کیوی فروت می باشد.

اثرات روش های کاشت و سطوح آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گندم

علی کریمی؛ موسی مسکرباشی؛ مجید نبی‌پور؛ سعید برومندنسب

دوره 34، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 89-98

چکیده

به‌منظور مطالعه‌ی اثرات روش‌های کاشت مختلف و سطوح آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گندم، این تحقیق به صورت کرت‌های خرد شده نواری در قالب بلوک‌های کامل تصادفی، در سه تکرار، در مزرعه ی آموزشی و ... بیشتر به‌منظور مطالعه‌ی اثرات روش‌های کاشت مختلف و سطوح آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گندم، این تحقیق به صورت کرت‌های خرد شده نواری در قالب بلوک‌های کامل تصادفی، در سه تکرار، در مزرعه ی آموزشی و تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده ی کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال زراعی 89- 1388 اجرا گردید. فاکتورها شامل: فاکتور آبیاری در دو سطح (آبیاری بر اساس تخلیه 25% و 50% آب قابل استفاده گیاه در خاک)، روش کاشت در چهار سطح (کاشت خطی در کرت، کاشت 3 ، 6 و 9 خط گندم روی پشته) و همچنین دو رقم چمران واستار بودند. نتایج نشان داد که روش‌های کاشت، در صفات تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در مترمربع و عملکرد دانه با یک دیگر اختلاف معنی دار داشتند. روش نه خطی به طور معنی داری تعداد دانه در سنبله کم تری از بقیه روش‌های کاشت داشت (58/28). روش‌های سه خطی و کرتی بالاترین تعداد دانه در سنبله را داشتند (39/34، 89/33) و بالاترین عملکرد دانه مربوط به روش سه خطی بود (62/3 تن در هکتار). بین سطوح آبیاری تفاوت معنی‌دار وجود نداشت و در بین ارقام نیز رقم چمران، به طور معنی‌دار در صفت عملکرد دانه نسبت به رقم استار برتر بود (67/2 تن در هکتار). باتوجه به نتایج به دست آمده از اثرات متقابل فاکتورها و کم‌آبی موجود، در شرایط مشابه این تحقیق، کاربرد روش‌های کاشت روی پشته، به ویژه روش سه خطی با سطح دوم آبیاری پیشنهاد می‌شود.

اثر بسترهای مختلف کشت بر برخی صفات فیزیکوشیمیایی گیاه همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.) تحت تنش شوری

مرضیه کلهر؛ مریم دهستانی اردکانی؛ مصطفی شیرمردی؛ جلال غلام نژاد

دوره 42، شماره 1 ، فروردین 1398، ، صفحه 89-102

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.23906.1531

چکیده

شوری یکی از مهم‌ترین عوامل محدودکننده رشد گیاه و تولیدات کشاورزی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر سطوح مختلف شوری و اصلاح‌کننده‌های آلی بر برخی شاخص‌های رشدی در گیاه همیشه‌بهار (Calendula officinalis ... بیشتر شوری یکی از مهم‌ترین عوامل محدودکننده رشد گیاه و تولیدات کشاورزی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر سطوح مختلف شوری و اصلاح‌کننده‌های آلی بر برخی شاخص‌های رشدی در گیاه همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.) بود. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل پنج سطح از مواد آلی (شاهد (خاک زراعی)، نیم و یک گرم در لیتر عصاره جلبک ‌دریایی،80 درصد خاک زراعی + 20 درصد حجمی گلدان کود گاوی کاملاً پوسیده و 80 درصد خاک زراعی + 20 درصد حجمی گلدان کود ورمی‌کمپوست) و سه سطح شوری (5/3، 5/7 و 5/10 دسی‌زیمنس بر متر) با سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه اردکان در سال 1396 به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری،شاخص‌های رشدی و میزان جذب عناصر به‌طور معنی‌داری کاهش یافت، در‌ حالی‌که فعالیت آنزیم پراکسیداز افزایش یافت. بیشترین قطر تاج، تعداد برگ، وزن‌ تر و خشک گل و جذب عناصر در تیمار کود گاویو با هدایت الکتریکی 5/3 دسی‌زیمنس بر متر به‌دست آمد.بیش‌ترین قطر گل در تیمار نیم گرم در لیتر جلبک دریایی و با هدایت الکتریکی 5/3 دسی‌زیمنس بر مترمشاهده شد. با توجه به نتایج به‌دست آمده مشخص شد که اگرچه آستانه تحمل به شوری همیشه‌بهار 5/7 دسی‌زیمنس بر مترمی‌باشد، استفاده از بستر کشت مناسب، تحمل گیاه را تا 5/10 دسی‌زیمنس بر مترافزایش خواهد داد. همچنین مشخص شد که کود گاویبهتر از بقیه تیمارها توانست تحمل گیاه را در برابر شوری افزایش دهد و موجب بهبود خصوصیات کمی و کیفی آن گردد.

بررسی کاشت بذر و گیاهچه گندم و تأثیر آن بر عملکرد و اجزای عملکرد

روح الله آواره شیرازی؛ مجید نبی‌پور؛ موسی مسکرباشی

دوره 35، شماره 1 ، خرداد 1391، ، صفحه 91-101

چکیده

به منظور مقایسه کاشت بذر و کاشت گیاهچه گندم (گیاهچه با سنین مختلف) در تاریخ‌های مختلف کاشت، آزمایشی مزرعه‌ای در سال زراعی1389- 1388 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گرفت. این آزمایش به صورت ... بیشتر به منظور مقایسه کاشت بذر و کاشت گیاهچه گندم (گیاهچه با سنین مختلف) در تاریخ‌های مختلف کاشت، آزمایشی مزرعه‌ای در سال زراعی1389- 1388 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گرفت. این آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت پلات (کرت‌های دوبار خرد شده) و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا گردید. کرت‌های اصلی شامل روش‌های کاشت در سه سطح بدون سرزنی گیاهچه، با سرزنی گیاهچه و کاشت بذر بود و فاکتور فرعی نیز شامل ارقام گندم در دو سطح شامل رقم فونگ و رقم چمران و فاکتور فرعی فرعی شامل تاریخ کاشت بذر و انتقال گیاهچه در 30 آذر و 15 دی بود. نتایج آزمایش نشان داد که تعداد سنبلک در سنبله، تعداد دانه در سنبله در کاشت بذر بیش ترین مقدار (با عملکرد 3/2766 کیلو گرم در هکتار)و در کاشت گیاهچه‌ای کم ترین مقدار (با عملکرد 6/1795 کیلو گرم در هکتار) بودند. در تیمار تاریخ کاشت و انتقال (کاشت به صورت گیاهچه) ، تعداد سنبلک در سنبله و عملکرد دانه در تاریخ کاشت و انتقال اول (انتقال گیاهچه 30 روزه)، بیش ترین مقدار و در تاریخ کاشت و انتقال دوم (انتقال گیاهچه 45 روزه) کم ترین مقدار بودند. بین دو رقم فونگ و چمران، اختلاف معنی داری در صفات تعداد سنبلک در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه مشاهده نگردید. با توجه به نتایج حاصل، انتقال دیر گیاهچه (گیاهچه 45 روزه) و تأخیر در کاشت (15 دی) نیز عملکرد را به صورت معنی‌داری کاهش داد. کاشت بذر عملکرد بالاتری (حدود 31 درصد) را نسبت به کاشت نشایی داشت. مقایسه میانگین اثرات متقابل نشان داد که تیمار کاشت مستقیم بذر رقم چمران در تاریخ کاشت اول دارای بیش ترین عملکرد بود؛ پس از آن تیمار کاشت گیاهچه بدون سرزنی و با سرزنی رقم چمران بیش ترین عملکرد را داشتند و تیمارهای گیاهچه‌ای در تاریخ کاشت دوم دارای کم ترین میزان عملکرد بودند. بنابراین، در شرایط آب و هوایی خوزستان در صورت وقفه در کاشت به دلیل تأخیر در بارندگی و یا فراهم نشدن شرایط کاشت بذر به دلیل بارندگی‌های مکرر (بعد از وقفه اولیه) و مساعد نبودن شرایط کاشت مستقیم بذر در 30 آذر، می‌توان با کاشت گیاهچه گندم (گیاهچه 30 روزه) در آن زمان از کاهش محصول در کاشت تأخیری (در 15 دی) جلوگیری نمود.

بررسی کنترل تلفیقی علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد و صفات کیفی کلزا در تناوب با ذرت

نگار آتش بار؛ علی منصفی؛ اسفندیار فاتح

دوره 47، شماره 1 ، خرداد 1403، ، صفحه 101-115

https://doi.org/10.22055/ppd.2024.43934.2106

چکیده

علف‌های هرزیکی از عوامل کاهش دهنده محصولات کشاورزی است خاکورزی حفاظتی و باقی گذاشتن بقایای گیاهی بر سطح خاک موجب کاهش تبخیر و تعرق از سطح خاک و کنترل علف‌های هرز می گردد. این پژوهش در ... بیشتر علف‌های هرزیکی از عوامل کاهش دهنده محصولات کشاورزی است خاکورزی حفاظتی و باقی گذاشتن بقایای گیاهی بر سطح خاک موجب کاهش تبخیر و تعرق از سطح خاک و کنترل علف‌های هرز می گردد. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت‌های یک‌بار خرد شده با 3 تکرار درمزرعه آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز درسال 1401-1400 اجرا گردید. خاکورزی متناوب در سه سطح بدون خاکورزی-بدون خاکورزی، کم خاکورزی- خاکورزی متداول و خاکورزی متداول- بدون خاکورزی در کرت های اصلی و کنترل علف هرز در شش سطح شاهد (بدون اعمال تیمار)، وجین دستی (20 و 40 روز بعد از کاشت)،علف‌کش سیکلوکسیدم 2 لیتر در هکتار به صورت پس رویشی و تقسیط 15 و 30 روز بعد از کاشت، علف‌کش سیکلوکسیدم 2 لیتر در هکتار 30 روز بعد از کاشت به صورت پس رویشی+ بقایای گیاهی ذرت (5 تن در هکتار) و علف‌کش سیکلوکسیدم 5/1 لیتر در هکتار به صورت پس رویشی 30 روز بعد از کاشت + بقایای گیاهی ذرت (5 تن در هکتار) در کرت های فرعی مقایسه گردید. نتایج نشان داد بالاترین تعداد دانه در خورجین، بالاترین عملکرد دانه، بالاترین عملکرد بیولوژیکی و درصد روغن در تیمار مربوط به اثرات متقابل خاکورزی متداول-بدون خاکورزی و وجین دستی علف‌های هرز بود. اما بالاترین تعداد خورجین در بوته و وزن هزاردانه در شرایط خاکورزی متداول-بدون‌خاکورزی و کاربرد علف‌کش سیکلوکسیدم 2 لیتر در هکتار به‌صورت تقسیط مشاهده شد. استفاده خاکورزی متداول و کاربرد علف‌کش سیکلوکسیدم 2 لیتر در هکتار به‌صورت تقسیط یا وجین دستی میتواند در مهار علف‌های هرز و افزایش عملکرد گیاه کلزا مؤثر باشد. بالاترین میزان فسفر دانه با (63/11) کیلوگرم در هکتار در تیمار مربوط به اثرات متقابل خاکورزی متداول-بدون خاکورزی و وجین دستی علف‌های هرز بود و کمترین میزان فسفر دانه با (57/7) کیلوگرم در هکتار در تیمار بدون خاکورزی-بدون خاکورزی و عدم کنترل علف‌های هرز مشاهده شد. . با توجه به نتایج آزمایش، عدم خاکورزی در کشت پاییزه کلزا با استفاده از بقایای ذرت و استفاده مقدار کاهش یافته علفکش، باعث عدم تاخیر در کشت به موقع این محصول استراتژیک می‌شود.

بررسی عملکرد و ویژگی‌های کیفی سیب‌زمینی در کشت زودهنگام در شرایط آب و هوایی مشهد

احمد نظامی؛ جعفر نباتی؛ محمد کافی؛ جواد شباهنگ

دوره 45، شماره 2 ، شهریور 1401، ، صفحه 229-240

https://doi.org/10.22055/ppd.2021.31878.1852

چکیده

کشت زودهنگام سیب‌زمینی برای کاهش خلاء تولید این محصول در انتهای فصل بهار در ایران دارای اهمیت می‌باشد. به منظور امکان تولید سیب‌زمینی با کشت‌زود هنگام با استفاده از آزمایش کرت‌های خردشده در قالب بلوک ... بیشتر کشت زودهنگام سیب‌زمینی برای کاهش خلاء تولید این محصول در انتهای فصل بهار در ایران دارای اهمیت می‌باشد. به منظور امکان تولید سیب‌زمینی با کشت‌زود هنگام با استفاده از آزمایش کرت‌های خردشده در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال 95-1394 در مشهد اجرا شد. چهار تاریخ کاشت، 15 اسفندماه، 29 اسفندماه، 15 فروردین‌ماه و 15 اردیبهشت‌ماه به‌عنوان عامل اصلی و سه رقم سیب‌زمینی اگریا، فونتانه و سانته به‌عنوان عامل فرعی بودند. در رقم اگریا و فونتانه با تأخیر در کاشت سطح برگ افزایش در رقم سانته تا 15 فروردین روند کاهشی و پس‌ازآن افزایشی بود. تعداد غده در بوته با تأخیر در کاشت از 15 اسفندماه تا 15 اردیبهشت‌ماه اگریا، فونتانه و سانته به‌ترتیب51، 72 و 83 درصد کاهش یافت. بیشترین و کمترین عملکرد کل غده به‌ترتیب در فونتانه در تاریخ کاشت 15 اسفندماه و 29 اسفندماه با اختلاف 14594 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. درصد ماده خشک غده در اگریا با تأخیر در کاشت روند صعودی داشت، در فونتانه این روند تا تاریخ کاشت 15 فروردین‌ماه افزایشی و پس‌ازآن کاهش یافت، اما در سانته بیشترین و کمترین درصد ماده خشک به‌ترتیب در تاریخ کاشت 15 اسفندماه (13/22) و 29 اسفندماه (50/18) به‌دست‌آمد. در تاریخ کاشت 15 اردیبهشت‌ماه بیشترین مقدار درصد نشاسته و آنتی‌اکسیدانت کل در اگریا و فونتانه مشاهده شد ولی در رقم سانته بیشترین مقدار این ویژگی‌ها به‌ترتیب در تاریخ کاشت 15 فروردین‌ماه و 29 اسفندماه به‌دست‌آمد. به‌طورکلی سانته نسبت به کاشت زودهنگام واکنش بهتری نشان داد عملکرد بیشتری تولید کرد.

تأثیر Pseudomonas putida و کود شیمیایی فسفر بر برخی از صفات رویشی، زایشی و بیوشیمیایی دو گونه ریحان (Ocimum basilicum var. thyrsiflora و Ocimum sanctum)

نعیمه عنایتی ضمیر؛ محمد محمودی سورستانی؛ مجتبی مومنی منفرد

دوره 44، شماره 2 ، شهریور 1400، ، صفحه 235-246

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.31636.1844

چکیده

چکیدهبه منظور بررسی تأثیر کود شیمیایی فسفره و باکتری حل‌کننده فسفر نامحلول تحقیق حاضر به‌صورت فاکتوریل و بر اساس طرح کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1395 در گلخانه دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران ... بیشتر چکیدهبه منظور بررسی تأثیر کود شیمیایی فسفره و باکتری حل‌کننده فسفر نامحلول تحقیق حاضر به‌صورت فاکتوریل و بر اساس طرح کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1395 در گلخانه دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. فاکتور اول شامل گونه گیاه (دو گونه ریحان سانکتوم و باسیلیکوم) و فاکتور دوم نوع کود (صفر، 50 و 100 درصد فسفر مورد‌نیاز گیاه، فقط باکتری، باکتری به همراه 50 درصد فسفر موردنیاز گیاه، باکتری به همراه100 درصد فسفر مورد نیاز گیاه) بود. نتایج نشان داد اثر متقابل گونه گیاه و تیمارهای کودی بر اغلب صفات اندازه‌گیری شده در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بیشترین میزان فسفر برگ در هر دو گونه باسیلیکوم و سانکتوم (به‌ترتیب 92/4 و 82/4 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک)، وزن تر و خشک اندام هوایی، تعداد و طول گل‌آذین، فنل، فلاون و فلاونوییدها در تیمار حاوی باکتری بدون استفاده از کود شیمیایی فسفره و پس از آن در تیمار حاوی باکتری + 50 درصد کود شیمیایی به‌دست آمد. بیشترین درصد مهار رادیکال‌های آزاد در گونه باسیلیکوم و سانکتوم (به‌ترتیب 67 و 75 درصد) در حضور باکتری و بدون استفاده از کود فسفره بود. به‌طور کلی با توجه به وجود تفاوت معنی‌دار تیمار حاوی باکتری نسبت به سایر تیمارها می‌توان تأثیر این باکتری را در شرایط مزرعه در بهبود خصوصیات کمی و کیفی گیاه ریحان بررسی کرد.

اثر ترکیب اسیدهای آمینه مختلف بر ویژگی‌های کمی و کیفی گیاه دارویی سیر (Allium Sativum L.)

علی حیدرزاده؛ سید علی محمد مدرس ثانوی

دوره 46، شماره 2 ، شهریور 1402، ، صفحه 237-249

https://doi.org/10.22055/ppd.2023.42775.2071

چکیده

به منظور بررسی واکنش سیر به محلول‌پاشی ترکیبات مختلف اسیدهای آمینه در سال زراعی 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس پژوهشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. ... بیشتر به منظور بررسی واکنش سیر به محلول‌پاشی ترکیبات مختلف اسیدهای آمینه در سال زراعی 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس پژوهشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل: 1) آرژنین+ اسیدآسپارتیک، 2) آرژنین+والین، 3) آرژنین+تیروزین، 4) آرژنین+لوسین، 5) اسیدآسپارتیک+والین، 6) اسیدآسپارتیک+تیروزین، 7) اسیدآسپارتیک+لوسین، 8) والین+تیروزین، 9) والین+لوسین، 10) تیروزین+لوسین، 11) اسید آمینه تجاری، 12) آب مقطر و 13) شاهد (بدون استفاده از هیچ ترکیبی) بود. نتایج نشان داد که کاربرد ترکیبات مختلف اسیدهای آمینه سبب افزایش عملکرد در سیر شد به طوری که محلول‌پاشی اسیدآسپارتیک و لوسین (با تولید 054/13 تن در هکتار وزن تر سوخ و 267/12 تن در هکتار وزن تر سیرچه) بیش‌ترین وزن تر سوخ و سیرچه را داشت که با تیمارهای اسیدآسپارتیک و تیروزین (با تولید 2/12 تن در هکتار سوخ و 683/9 تن در هکتار سیرچه)، آرژنین و لوسین (با تولید 129/12 تن در هکتار سوخ و 425/9 تن در هکتار سیرچه) و اسیدآسپارتیک و والین (با تولید 425/11 تن در هکتار سوخ و 256/9 تن در هکتار سیرچه) اختلاف معناداری نداشت. همچنین بیش‌ترین سرعت فتوسنتز از محلول‌پاشی اسیدآسپارتیک و لوسین با 58/10 میکرو مول CO2 در مترمربع بر ثانیه به‌دست آمد. بیش‌ترین میزان کلروفیل a، b و کل از کاربرد ترکیب اسیدآسپارتیک با لوسین به‌دست آمد در حالی که کم‌ترین میزان کارتنوئید در کاربرد اسیدآسپارتیک با لوسین (43/2 میلی‌گرم در گرم وزن تر) و آرژنین با لوسین (10/3 میلی‌گرم در گرم وزن تر برگ) مشاهده شد. بالاترین فعالیت آنزیم کاتالاز از کاربرد آرژنین با اسیدآسپارتیک (U mgFW-1 9064) مشاهده شد در حالی که فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمارهای اسیدآسپارتیک و والین (U mgFW-1 517)، آرژنین و تیروزین (U mgFW-1 511) و آرژنین و لوسین(U mgFW-1 496) بیش‌تر از سایر تیمارها بود. به طور کلی، با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می‌رسد محلول‌پاشی اسیدهای آمینه با افزایش راندمان انرژی در گیاه (ذخیره انرژی گیاه در راستای تولید اسیدهای آمینه) و همچنین افزایش سرعت فتوسنتز و در نتیجه کمک به گیاه سبب افزایش عملکرد می‌شود. در بین بررسی ترکیبات مختلف اسیدهای آمینه، ترکیب اسیدآسپارتیک و لوسین بیش‎تر از سایر ترکیبات عملکرد سوخ سیر (به عنوان عملکرد اقتصادی سیر) را افزایش داد و به عنوان تیمار برتر در این پژوهش معرفی می‌شود.

تأثیر باکتری‏های محرک رشد و روش کشت بر عملکرد کمی و کیفی گیاه کنجد (Sesamum indicum L) در منطقه اهواز

فریبا مزرعه؛ امیر آینه بند؛ اسفندیار فاتح؛ آرام گورویی

دوره 42، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 239-252

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.24474.1551

چکیده

چکیدهبه‏منظور بررسی اثر روش کاشت و استفاده از باکتری‌های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه کنجد پژوهشی در تابستان سال زراعی 1395 در دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. طرح آزمایشی به‏صورت کرت‌های ... بیشتر چکیدهبه‏منظور بررسی اثر روش کاشت و استفاده از باکتری‌های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه کنجد پژوهشی در تابستان سال زراعی 1395 در دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. طرح آزمایشی به‏صورت کرت‌های یک‏بار خرد‌شده در قالب پایه بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار بود. تیمار اصلی روش‌های مختلف کاشت و تیمار فرعی شامل چهار ترکیب تلفیقی باکتری‌های محرک رشد شامل کاملاَ شیمیایی (N- P- K)، تلفیقی 1: 50 درصدنیتروژن + 100 درصد فسفر + 100 درصد پتاسیم شیمیایی به‏ همراهکود بیولوژیکی سوپرنیتروپلاس، تلفیقی 2: 100 درصدنیتروژن+ 50 درصد فسفر + 100 درصد پتاسیم شیمیایی به‏همراه کود بیولوژیکیپتا بارور2 و تلفیقی 3: 50 درصد نیتروژن + 100 درصد فسفر + 100 درصد پتاسیم به ‏همراه کود بیولوژیکی بیوسولفور و هیومیکسین بود. نتایج نشان داد که در روش‌های مختلف کاشت بیش‌ترین (1441 کیلوگرم در هکتار) و کم‌ترین (1078) عملکرد دانه به‏ترتیب در روش کاشت یک ردیف روی پشته و روش کاشت کف جوی بودند. همچنین در مورد تیمارهای تلفیق کود بیش‌ترین عملکرد دانه (1674 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار کاملاً شیمیایی و کم‏ترین مقدار آن (1068 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار تلفیقی 1 (50 درصد نیتروژن + 100 درصد فسفر + 100 درصد پتاسیم شیمیایی به‏ همراهکود بیولوژیکی سوپرنیتروپلاس) بودند. همچنین بیش‌ترین (24/52) و کم‌ترین (2/33) درصد روغن به‏ترتیب مربوط به روش کاشت یک ردیف روی پشته با تیمار کودی کاملاً شیمیایی و نیز روش کاشت کف جوی و تیمار کودی تلفیقی 2 (100 درصدنیتروژن+ 50 درصد فسفر + 100 درصد پتاسیم شیمیایی به‏ همراه کود بیولوژیکیپتا بارور2)، بودند. صفات کیفیت روغن و درصد اسیدهای چرب اولئیک و لینولئیک در مدیریت تلفیقی کود و برای تمامی روش‌های کاشت نسبت به تیمار کودی کاملاً شیمیایی بیشتر بود. در مجموع نتایج آزمایش نشان داد، هر دو تیمار روش کاشت و مدیریت کود بر عملکرد کمی موثر می‏باشند درحالی‏که عملکرد کیفی بیشتر تحت تأثیر مدیریت کود قرار گرفت.

اثر نوع محیط ‌کشت و تنظیم‌کننده‌های‌رشد بر ریزازدیادی پایه‌رویشی 677GF (دورگ بین هلو و بادام)

محمد گردکانه؛ هدیه بدخشان؛ مریم محمدی؛ عیسی ارجی

دوره 43، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 241-254

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.27439.1667

چکیده

چکیدهپایه677GF، یک پایه مناسب برای بادام و هلو است، که به‌طور گسترده در سراسر دنیا استفاده می‌شود.در این تحقیق به‌منظور بهبود روشریزازدیادی پایه 677GF، ریزنمونه‌های گره بر روی محیط‌های کشت MS، B5 و WPM در ... بیشتر چکیدهپایه677GF، یک پایه مناسب برای بادام و هلو است، که به‌طور گسترده در سراسر دنیا استفاده می‌شود.در این تحقیق به‌منظور بهبود روشریزازدیادی پایه 677GF، ریزنمونه‌های گره بر روی محیط‌های کشت MS، B5 و WPM در حاوی تنظیم‌کننده‌های رشد بنزیل آدنین(BA) ، در شش غلظت صفر، 25/0، 5/0، 1، 2 و 4 میلی‌گرم بر لیتر و ایندول-3- بوتیریک اسید (IBA)در چهار غلظت صفر، 1/0، 25/0 و 5/0 میلی‌گرم بر لیتر در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابعطبیعی کرمانشاه در سال 1395 اجرا شد. آنالیز داده‌های صفات مختلف بر اساس مدل آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه و تحلیل گردید و مقایسات میانگین داده‌ها به روش آزمون LSD در سطح احتمــال پنج درصد انجام شد. نتایج نشان داد که محیط ‌کشت MS،همراه با 1 میلی‌گرم در لیتر BA و 5/0 میلی‌گرم در لیترIBAبا تولید بیشترین تعدادشاخساره، بلندترین طول ساقه،بیشترین قطر ساقه،تعداد گره وفواصل میان‌گره، تعداد برگ و درصد ریزنمونه‌های باززایی‌شده، مناسب‌ترین محیط‌ کشت در بین سایر محیط‌های کشت مورد استفاده بود. جهت ریشه‌زایی، شاخساره‌ها را به محیط کشت MS جامد همراه با IBA‌،در چهار غلظت 25/0، 5/0‌، 1 و 2 میلی‌گرم در لیتر و BA‌، در چهار غلظت صفر، 1/0، 2/0 و 5/0 میلی‌گرم بر لیتر منتقل شدند. بهترین ریشه‌زایی در محیط کشت MS حاوی 1 میلی‌گرم در لیتر IBAو 5/0 BAحاصل شد. گیاهچه‌های ریشه‌دار‌شده در محیط شامل پرلیت، ماسه و خاک به نسبت 1:2:1 قرار گرفتند. 90 درصد نمونه‌های انتقال‌یافته به محیط خاکی زنده مانده و رشد طبیعی داشتند.

مشاهده مقاله

بررسی تنوع ژنتیکی دو ژنوتیپ برتر زیتون استان قم در مقایسه با برخی ارقام تجاری موجود در باغ فدک این استان با استفاده از صفات ریخت‌شناسی و نشانگرهای ISSR

فرشته حسینی قیداری؛ زهرا طاهرنژاد

دوره 42، شماره 3 ، آذر 1398، ، صفحه 373-386

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.23698.1521

چکیده

چکیدهبه منظور بررسی تنوع ژنتیکی برخی ارقام زیتون استان قم، دو ژنوتیپ برتر استان قم از نظر مقاومت به سرما (فدک و طوبی) به همراه پنج رقم زیتون تجاری (مانزانیلا، سویلانا، آربکین، کنسروالیا و محزم) در باغ ... بیشتر چکیدهبه منظور بررسی تنوع ژنتیکی برخی ارقام زیتون استان قم، دو ژنوتیپ برتر استان قم از نظر مقاومت به سرما (فدک و طوبی) به همراه پنج رقم زیتون تجاری (مانزانیلا، سویلانا، آربکین، کنسروالیا و محزم) در باغ فدک قم در سال 1392 با استفاده از صفات مورفولوژیکی و مولکولی، مطالعه شدند. در این تحقیق تجزیه واریانس برای 12صفت کمی انجام گرفت و اختلاف بسیار معنی‌داری در سطح 1و1/0 درصد برای همه صفات مشاهده شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که ژنوتیپ‌های فدک و طوبی از سایر ژنوتیپ‌ها متمایز شدند. در نمودار دو بعدی به‌دست آمده از تجزیه به مؤلفه‌های اصلی صفات کمی، ژنوتیپ آربکین، مانزانیلا و سویلانا و طوبی در یک گروه قرار گرفتند و ژنوتیپ فدک و طوبی کاملاً از هم تفکیک شدند. همچنین در نمودار دو بعدی تجزیه به مؤلفه‌های اصلی براساس داده‌های صفات کیفی، ارقام طوبی و فدک در فاصله بسیار کمی از هم قرار گرفتند. در بررسی مولکولی، تمامی آغازگرهای ISSR (شش آغازگر) چند شکلی بسیار زیادی را نشان دادند. تعداد کل باندهای تولید‌شده دارای دامنه 8 تا 21 باند (میانگین 66/14 باند) و محتویات اطلاعات پلی‌مورفیسم (PIC) دارای دامنه 231/0 تا 447/0 (میانگین 309/0) بود. بر اساس تجزیه به مؤلفه‌های اصلی نیز ژنوتیپ طوبی از سایر ژنوتیپ‌های مورد مطالعه کاملاً تفکیک گردید. طبق این تحقیق، نتایج صفات مورفولوژیکی و مولکولی همخوانی زیادی با هم نداشتند. کلیدواژه‌ها:

تأثیر باکتری‌های محرک رشد تولید‌کننده ACC - دآمیناز، IAA‌، سیدروفور و حل‌کننده فسفات بر شاخص‌های رشد، کلروفیل، پرولین و پروتئین یونجه در سطوح مختلف شوری

سید حسن تفرجی؛ سید علی ابطحی؛ مجتبی جعفری نیا؛ مهدی عبادی

دوره 45، شماره 3 ، آذر 1401، ، صفحه 375-384

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.40265.2018

چکیده

باکتری‌های محرک رشد گیاهی (PGPR) گروه وسیعی از باکتری‌ها را شامل می‌شود که می‌توانند به‌طور مستقیم و یا غیرمستقیم، کمیت و کیفیت رشد گیاه را بهبود بخشند. این پژوهش به منظور غربالگری سویه‌های PGPR با صفات ... بیشتر باکتری‌های محرک رشد گیاهی (PGPR) گروه وسیعی از باکتری‌ها را شامل می‌شود که می‌توانند به‌طور مستقیم و یا غیرمستقیم، کمیت و کیفیت رشد گیاه را بهبود بخشند. این پژوهش به منظور غربالگری سویه‌های PGPR با صفات مختلف محرک رشد در خاک‌های آهکی و استفاده از این سویه‌های PGPR به‌عنوان تلقیح بیولوژیکی یونجه انجام شد. در این راستا در پاییز 1399 در مجموع 45 نمونه خاک آهکی از ناحیه ریزوسفری گیاهان مختلف در جنوب استان فارس برداشت شد. تعداد 181 جدایه، جداسازی شدند. در غربالگری اولیه تعدادی از آن‌ها دارای خصوصیت انحلال فسفات، تولید سیدروفور و تولید ایندول استیک اسید (IAA) بودند. در غربالگری ثانویه‌، جدایه‌های برتر در این سه خصوصیت محرک رشدی انتخاب شدند و جدایه SF1038 در انحلال فسفر، جدایه SF1092 در تولید سیدروفور و جدایه SF1050 در تولید IAA به‌عنوان جدایه برتر انتخاب گردیدند. در آزمون تولید ACC‌-‌دآمیناز‌، هر سه جدایه برتر توانستند این آنزیم را تولید کنند. شناسایی مولکولی جدایه‌ها، از طریق تکنیک توالی یابی ژن 16S rRNA صورت گرفت و جدایه‌های SF1038‌، SF1050 و SF1092 به‌ترتیب متعلق به گونه‌های Bacillus Cereus‌، Pseudomonas Syringae و Pseudomonas Alcaliphila بودند که در پایگاه NCBI ثبت گردیدند. در آزمایشات گلخانه‌ای مشخص گردید، تلقیح باکتری Pseudomonas Alcaliphila بهترین عملکرد را در طول اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، تولید کلروفیل، تولید پروتئین خام یونجه (medicago sativa L.) و کمترین تولید پرولین را تحت تنش شوری نشان داد، در‌حالی‌که تلقیح باکتری Pseudomonas Syringae عملکرد بهتری را در طول و وزن خشک ریشه داشت. گرچه تلقیح باکتری Bacillus Cereus باعث افزایش در شاخص‌های رشد و پارامترهای بیوشیمیایی نسبت به شاهد گردید، اما از دو جدایه برتر دیگر عملکرد ضعیفتری داشت. تلقیح با Pseudomonas Alcaliphila میزان کلروفیل کل معادل 23/10 میلی‌گرم بر گرم را به ثبت رساند که افزایش 13 درصدی را نسبت به شاهد در شوری 2 dS m-1 داشته است. در مورد تولید پرولین تیمار شاهد در شوری 7 dS m-1 با میانگین 177/1 میکرومول بر گرم بیشترین، و تیمار تلقیح‌شده با Pseudomonas Alcaliphila در شوری 2 dS m-1 با تولید 173/0 میکرومول بر گرم کمترین پرولین را تولید نموده است. هم‌چنین تولید پروتئین خام در تیمارهای تلقیح‌شده با Pseudomonas Alcaliphila و Pseudomonas Syringae در شوری 2 dS m-1 به‌ترتیب با 94/13 و 87/13 میلی‌گرم بر گرم بهترین عملکرد را داشته‌اند و اختلاف معنی‌داری در سطح 5 درصد ندارند. در همه تیمارهای باکتریایی، با افزایش شوری از 2 به 7 دسی‌زیمنس بر متر، در همه شاخص‌های رشد کاهش معنی‌دار رخ داده است، اما تلقیح با باکتری‌های PGPR سبب افزایش شاخص‌های رشد و پارامترهای بیوشیمیایی نسبت به شاهد در شرایط شوری بیشتر شده است. به این ترتیب، می‌توان نتیجه گرفت، سویه Pseudomonas Alcaliphila می‌تواند برای بهره‌برداری به‌عنوان یک تلقیح زیستی یا کود زیستی در خاک‌های آهکی و تحت تنش شوری استفاده شود تا بهره‌وری بهتر و پویایی اکولوژیکی را فراهم نماید. کلیدواژه‌ها: خصوصیات محرک رشد، شوری‌، یونجه، ACC- دآمیناز، PGPR

اثر نوع و روش مصرف اسیدهای آمینه مختلف بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی، محتوای پرولین و عملکرد دانه عدس (Lens culinaris Medik.)

علی حیدرزاده؛ سید علی محمد مدرس ثانوی

دوره 44، شماره 3 ، آذر 1400، ، صفحه 381-394

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.31327.1834

چکیده

چکیدهبه منظور مطالعه اثر اسیدهای آمینه مختلف روی عملکرد و صفات بیوشمیایی عدس، آزمایشی در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های ... بیشتر چکیدهبه منظور مطالعه اثر اسیدهای آمینه مختلف روی عملکرد و صفات بیوشمیایی عدس، آزمایشی در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل نحوه کاربرد آمینواسیدها در سه سطح بذرمال، محلول‌پاشی و بذرمال + محلول‌پاشی به‌عنوان عامل اول و کاربرد انواع آمینواسیدها در پنج سطح آرژنین، آسپارتیک اسید، پرولین، اسیدآمینه تجاری پروآمین و آب‌مقطر (شاهد) به‌عنوان عامل دوم در نظر گرفته شد. مقدار مصرف اسیدهای آمینه یک گرم در لیتر بود. نتایج نشان داد بیش‌ترین وزن خشک کل به‌ترتیب از تیمارهای بذرمال و محلوپاشی آسپارتیک اسید (2388 کیلوگرم در هکتار)، محلول‌پاشی آرژنین (2330 کیلوگرم در هکتار) و محلول‌پاشی اسیدآمینه تجاری پروآمین (2219 کیلوگرم در هکتار) به‌دست آمد. بیش‌ترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار استفاده از آب‌مقطر به‌صورت محلول‌پاشی و کمترین فعالیت آن در کاربرد آرژنین به‌صورت بذرمال مشاهده شد. کاربرد اسیدآمینه آسپارتیک اسید با8/718 کیلوگرم در هکتار بیش‌ترین عملکرد را تولید کرد که بیش از سه برابر عملکرد حاصل از استفاده از آب‌مقطر (شاهد) بود. کاربرد آرژنین (1/555 کیلوگرم در هکتار)، اسیدآمینه تجاری پروآمین (5/444 کیلوگرم در هکتار) و پرولین (8/327 کیلوگرم در هکتار) به‌ترتیب در رتبه‌های بعدی قرار گرفت. کاربرد آسپارتیک اسید به‌صورت بذرمال و محلول‌پاشی با بیش‌ترین عملکرد به‌عنوان تیمار برتر معرفی می‌شود.

اثر کاربرد باکتری‌های محرک رشد و اسیدهای آمینه بر عملکرد کمی و کیفی سیب‌زمینی(Solanum tuberosum L. CV Agria)

محمد داداش زاده؛ الناز فرج زاده معماری تبریزی

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 397-408

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.28009.1696

چکیده

چکیدهاین مطالعه با هدف بررسی تأثیر کاربرد کودهای زیستی و محلول‌پاشی اسیدهای آمینه بر رشد، عملکرد و جذب برخی عناصر غذایی در گیاه سیب‌زمینی انجام شد. آزمایش در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ... بیشتر چکیدهاین مطالعه با هدف بررسی تأثیر کاربرد کودهای زیستی و محلول‌پاشی اسیدهای آمینه بر رشد، عملکرد و جذب برخی عناصر غذایی در گیاه سیب‌زمینی انجام شد. آزمایش در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملکان به‌صورت کرت‌های خرد‌شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار ودر سال 1397 انجام شد. تیمار‌ها شامل محلول‌پاشی اسید‌های آمینه (عدم کاربرد، محلول‌پاشی با غلظت 5/2 و 75/3 گرم در لیتر آب) و باکتری‌های محرک رشد (عدم کاربرد، کاربرد سودوموناس، ازتوباکتر و آزوسپریلیوم) بود. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، درصد پروتئین غده تنها تحت تأثیر محلول‌پاشی اسیدهای آمینه با غلظت 75/3 گرم در لیتر آب افزایش یافت. تعداد غده در بوته، قطر غده، متوسط وزن غده، عملکرد غده و درصد نیتروژن غده سیب‌زمینی تحت تأثیر محلول‌پاشی اسیدهای آمینه با غلظت 5/2 و 75/3 گرم در لیتر آب افزایش معنی‌داری داشت. عملکرد غده در واکنش به محلول‌پاشی اسیدهای آمینه با غلظت 75/3 گرم در لیتر آب حدود 6/44 درصد افزایش یافت. در این مطالعه، کاربرد ازتوباکتر و کاربرد آزوسپریلیوم نیز اثر افزایشی معنی‌داری بر صفاتی نظیر تعداد غده در بوته، عملکرد غده و درصد پروتئین غده داشت. عملکرد غده تحت تأثیر کاربرد ازتوباکتر و آزوسپریلیوم به‌ترتیب به‌میزان 7/35 و 7/41 درصد افزایش یافت. نتایج نشان داد کاربرد ازتوباکتر، آزوسپیریلیوم و محلول‌پاشی با غلظت 75/3 گرم در لیتر آب می‌تواند نقش مؤثری در بهبود عملکرد سیب‌زمینی داشته باشد.

مقایسه تاثیر روش‌ها و سطوح مختلف آبیاری و کوددهی بر عملکرد و ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیک ذرت علوفه‌ای

ژاله زارعی؛ حسن حیدری؛ سعید جلالی هنرمند؛ علی بافکار

دوره 46، شماره 3 ، آذر 1402، ، صفحه 411-426

https://doi.org/10.22055/ppd.2024.44098.2109

چکیده

مدیریت نادرست آبیاری و شیوه های نامناسب کوددهی باعث می شود تا سالانه مقادیر زیادی از کودهای شیمیایی از طریق آبشویی از دسترس گیاهان خارج و وارد منابع آبی گردد. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوک ... بیشتر مدیریت نادرست آبیاری و شیوه های نامناسب کوددهی باعث می شود تا سالانه مقادیر زیادی از کودهای شیمیایی از طریق آبشویی از دسترس گیاهان خارج و وارد منابع آبی گردد. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی به روش فاکتوریل با چهار سطح آبیاری (آبیاری فتیله ای، آبیاری جویچه ای 50، 70 و 100 درصد نیاز آب گیاه) و دو سطح کود نیتروژن (50 و 100 درصد کود توصیه شده بصورت کود اوره) با سه تکرار در دانشگاه رازی کرمانشاه طی دو سال 1399 و 1400 اجرا شد. در روش آبیاری فتیله ای کود از طریق مخزن ها و بصورت محلول در اختیار گیاه قرار گرفت. درحالی که در روش آبیاری جویچه ای کود بصورت سرک در سطح خاک پخش شد. میزان کود اوره مورد نیاز برای هر تیمار براساس آزمون خاک محاسبه شد. برای محاسبه حجم آب مصرفی و تبخیر و تعرق پتانسیل (ETo) از برنامه CROPWAT 8.0 و روش پنمن-مانتیث استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تعداد برگ زرد، ارتفاع بلال از سطح خاک، شاخص سطح برگ، وزن مخصوص برگ، عملکرد علوفه تازه و خشک تحت تاثیر اثر سال و تیمارهای آبیاری و کود قرار گرفتند. اثرات متقابل آبیاری و کود نیز بر تعداد کل برگ، قطر ساقه و ارتفاع گیاه معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین قطر ساقه و ارتفاع گیاه در کود آبیاری فتیله ای با مصرف 100 درصد کود و در سطح احتمال 5 درصد بدست آمد. در هر سال تفاوت کمی بین تیمارها از نظر عملکرد علوفه خشک دیده شد. در سال اول آبیاری فتیله ای با کود 100 درصد نسبت به آبیاری جویچه ای با مصرف 50 درصد آب و مصرف 50 یا 100 درصد کود و آبیاری فتیله ای با مصرف 50 درصد کود عملکرد علوفه خشک بیشتری داشت. در سال دوم آبیاری فتیلهای با مصرف 100 درصد کود نسبت به آبیاری جویچه ای با مصرف 70 درصد آب و مصرف 100 درصد کود و آبیاری جویچه ای با مصرف 50 درصد آب و 50 درصد کود برتری داشت. همچنین بیشترین شاخص سطح برگ به تیمارهای آبیاری جویچه ای 100 - کود 100 و آبیاری فتیله ای -کود 100 درصد در سال اول تعلق داشت. مصرف آب در روش آبیاری فتیله ای کمتر از آبیاری جویچه ای با 70 درصد نیاز آبی گیاه بود. کاهش مصرف آب در روش فتیله ای میتواند بعلت کاهش سطح خیس خاک باشد که باعث کاهش تبخیر می گردد، زیرا در این روش آبیاری، آب در سطح محدودی پخش می گردد. در مجموع، آبیاری فتیله ای با 50 درصد مصرف کود بعلت صرفه جویی در مصرف آب (به مقدار 58 درصد) و کود بعنوان تیمار برتر توصیه گردید. هرچند آبیاری فتیله ای هزینه بالاتری نسبت به آبیاری جویچه ای دارد اما بعلت اقلیم خشک کشور و ارزش بالای آب، استفاده از این روش آبیاری مفید است..‏

دوره 47 (1403)

دوره 46 (1402)

دوره 45 (1401)

دوره 44 (1400)

دوره 43 (1399)

دوره 42 (1398)

دوره 41 (1397)

دوره 40 (1396)

دوره 39 (1395)

دوره 38 (1394)

دوره 37 (1393)

دوره 36 (1392)

دوره 35 (1391)

دوره 34 (1390)

دوره 33 (1389)

دوره 32 (1388)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده