2024-03-29T10:34:42Z
https://plantproduction.scu.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=1261
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
بررسی تأثیر کاربرد کود دامی و کمپوست شهری بر میزان رشد و نمو، میزان و عملکرد اسانس و بار میکروبی سنبل الطیب (Valeriana officinalis
مجید
عزیزی
سمیه
میرمصطفائی
معصومه
بحرینی
حسین
آروئی
فاطمه
عروجعلیان
استفاده از کودهای آلی یکی از روشهای موثر درکشت ارگانیک گیاهان دارویی است که نقش بسزایی درتولید گیاهان دارویی دارد. هدف ازاین پژوهشبررسی اثرکوددامی و کمپوستزبالهشهریبر میزان رشد و نمو، اسانس و بارمیکروبی سنبل الطیب بوده است. این طرح آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار و در سه تکرار انجام شد، تیمارها شامل استفاده ازکوددامی و کمپوست شهری، درمقایسه با شاهد بودند. صفات مورفولوژیک، میزان اسانس و میزان آلودگی میکروبی در بوته ها بررسی و مقایسه شد. نتایج نشان داد کاربرد کوددامی سبب افزایش معنی دار سطح برگ، ارتفاع بوته و میزان اسانس گردید، در حالیکه کمپوست شهری موجب افزایش معنی دار سطح برگ، وزن تر و خشک بوته، وزن تر و خشک ریشه، ارتفاع بوته ومیزان اسانس شد. کاربرد هر دونوع کود بخصوص کمپوست شهری باعث کاهش معنی دار طول ریشه شد. در بررسی بار میکروبی، نتایج بیانگر عدم تاثیر معنی دار تیمارهای کودی برتمامی آلودگی های میکروبی ریشه درمقایسه باشاهد بود، بطوریکه درهیچ یک از تیمارها وجود باکتری اشرشیاکلیبه تایید نرسید و ازنظر سایر آلودگی های میکروبی، همه تیمارها درسطح مشابهی بودند. طبق نتایج این آزمایش کاربرد کوددامی و کمپوست شهری موجب افزایش معنی دار میزان اسانس سنبل الطیب شد و استفاده ازکمپوست شهری درافزایش وزن ریشه تاثیر معنی داری داشته و درنتیجه در افزایش عملکرد اسانس بیشتر موثر بود، و ازنظرکیفیت میکروبی، کاربرد کوددامی و کمپوست شهری موجب افزایش معنی دار آلودگی محصول درمقایسه باتیمار شاهد نشد. لذاکاربرد این نوع کود درکشت سنبل الطیب قابل توصیه است.
کودهای ارگانیک
ماده موثره
بار میکروبی
آلودگی
سنبل الطیب
2015
06
21
1
14
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11114_ff4e0b45663c051c33440c7feb06a220.pdf
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
تأثیر همزیستی میکوریزایی بر رشد و میزان پرولین در تره فرنگی (.Allium porrum L) و دو توده تره ایرانی L.) Allium ampeloprasum ssp. persicum) تحت تنش خشکی
نسترن
قاسم جوکار
حبیب اله
نادیان
بیژن
خلیل مقدم
مختار
حیدری
محمد حسین
قرینه
در سالهای اخیر استفاده از روشهای زیستی نظیر همزیستی میکوریزایی جهت مقابله با تنش خشکی مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس در یک آزمایش گلدانی در سال 1389 و در گلخانه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان واکنش سه توده تره شامل تره فرنگی و دو توده تره ایرانی به سطوح خشکی و قارچ آربسکولار- میکوریزا مورد مقایسه قرار گرفت. این آزمایش با سه سطح رطوبتی خاک (آبیاری در زمانی که 40، 60 و 80 درصد آب قابل استفاده گیاه در خاک تخلیه گردید)، دو سطح میکوریزا (وجود و عدم وجود قارچ گلوموس اینترارادیسس) و سه توده تره (شادگان، اصفهان وکارنتان 2) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش شاخصهای رشد نظیرارتفاع گیاه، وزن ماده خشک برگ و ریشه و طول ریشه گیاهان گردید. با این وجود، کلونیزاسیون میکوریزایی در تمام سطوح تنش خشکی باعث افزایش این شاخص ها گردید. طول ریشه کلونیشده و درصد کلونیزاسیون ریشه توسط تنش خشکی کاهش یافت، اما درصد پاسخ رشد میکوریزایی در شرایط تنش خشکی افزایش یافت. در بین تودهها، تره شادگان با داشتن ریشههای کمانشعاب و کوتاه بهکلونیزاسیون میکوریزایی بیشتر از دو توده دیگر وابسته بود. با افزایش شدت تنش خشکی، میزان پرولین برگ افزایش یافت، ولی میزان پرولین در گیاهان میکوریزایی کمتر بود که میتواند به دلیل کاهش تنش توسط قارچ میکوریزا در گیاه باشد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که تره شادگان با سیستم ریشهای ضعیفتر در تمام سطوح تنش خشکی دارای وابستگی میکوریزایی بیشتری در مقایسه با دو توده دیگر بود.
تره
تنش خشکی
میکوریزا
پرولین
2015
06
21
15
26
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11115_3e9e1f03819a09566051c85ffaae2755.pdf
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
تأثیر تنش فرسودگی بذر بر جوانهزنی و مؤلفههای رشد گیاهچههای سه رقم گلرنگ ( Carthamus tinctorius L. )
حمیدرضا
بلوچی
راضیه
کایدنظامی
فهیمه
باقری
به منظور بررسی اثر تنش فرسودگی بذر (آزمون پیری تسریع شده)، بر مؤلفههای جوانهزنی و رشد گیاهچه، آزمون پیری بذر با آرایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در سه دمای 30، 40 و 50 درجه سانتیگراد و چهار دورهی 24، 72، 120 و 144 ساعته، در رطوبت نسبی 100 درصد روی سه رقم گلرنگ (صفه، اراک 2811، PI) با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال 1389 اجرا گردید. نتایج نشان داد که برهمکنش رقم، دما و زمان فرسودگی، بر درصد و سرعت جوانهزنی اثر معنیداری داشت. در کل با افزایش دما و زمان زوال بذر میزان صفات جوانهزنی و رشد گیاهچهای از جمله طول و وزن خشک ساقهچه و ریشهچه و ضریب آلومتریک ارقام گلرنگ کاهش یافت. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر میرسد، بین ارقام مورد مطالعه در شرایط انبار داری طولانی و آب و هوای گرم و مرطوب، رقم اراک2811 بیشترین و صفه و PI به ترتیب کمترین کیفیت بذر، از جمله درصد و سرعت جوانهزنی، طول و وزن خشک ساقهچه و بنیه بذر را دارا میباشند. در بین صفات مورد بررسی، طول ساقهچه، وزن ریشهچه، ضریب آلومتری و بنیه بذر کمتر تحت تأثیر ژنوتیپ قرار داشتند و بیشتر به شرایط فرسودگی واکنش نشان دادند. در نتیجه در مناطق یا انبارهای فاقد امکانات مناسب انبارداری بذر (بدون کنترل دما و رطوبت) با دمای بالاتر از 40 درجه برای مدت زمانهای بیش از 72 ساعت و رطوبت اشباع بهتر است از رقم اراک 2811 که قابلیت حفظ بنیه و جوانهزنی بذر بیشتری را در این شرایط دارد، بجای ارقام صفه و PI استفاده نمود.
گلرنگ
فرسودگی بذر
جوانهزنی
بنیهی بذر
شرایط انبار
2015
06
21
27
40
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11116_0ed833582954126224eba15451444f7a.pdf
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
ارزیابی رشد دانه و مشارکت مواد ذخیرهای ساقه در عملکرد دانه ارقام جو (Hordeum vulgare L.) در شرایط تنش خشکی انتهای فصل
منا
پور عیسی
مجید
نبی پور
موسی
مسکرباشی
طول دوره پرشدن دانه و سرعت آن تعیین کننده وزن نهایی دانه جو می باشد. در این مطالعه به منظور بررسی اثر تنش خشکی انتهای فصل بر طول دوره مؤثر پرشدن دانه، سرعت پرشدن در مرحله خطی رشد دانه و میزان مشارکت مواد ذخیرهای ساقه در عملکرد سنبله اصلی، آزمایشی بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه آزمایشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال زراعی 90-1389 اجرا گردید. کرتهای اصلی شامل آبیاری کامل و تنش خشکی پس از گردهافشانی و کرتهای فرعی شامل 9 رقم جو بودند. نتایج نشان داد که خشکی اثر معنیداری بر طول دوره مؤثر پرشدن دانه نداشت اما سرعت پرشدن دانه را در مرحله خطی 20 درصد کاهش داد. ارقام از لحاظ طول دوره پرشدن دانه تفاوت معنیداری نشان دادند اما از لحاظ سرعت دوره این تفاوت دیده نشد. عملکرد نهایی دانه دامنهای در حدود 348 تا 468 گرم در مترمربع داشت. کاهش 25 درصدی عملکرد با ورود به شرایط تنش بیشتر به دلیل کاهش 19 درصدی وزن دانه بود زیرا دیگر اجزای عملکرد کاهش معنیداری نداشتند. عملکرد دانه سنبله اصلی با ورود به شرایط تنش خشکی کاهشی 24 درصدی نشان داد. میزان مشارکت مواد ذخیرهای ساقه در عملکرد سنبله اصلی با ورود به شرایط تنش 33 درصد افزایش یافت. مشارکت ذخایر ساقه در عملکرد سنبله اصلی با طول ساقه و وزن حداکثر ساقه در هیچ یک از سطوح رطوبتی همبستگی معنیداری نشان نداد
جو
خشکی
ذخایر ساقه
سرعت و دوره پرشدن دانه
عملکرد دانه
2015
06
21
41
53
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11117_5b31c673f6b12f57a941eb4d4f0329f9.pdf
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
بررسی اثر پاکلوبوترازول در تولید ریزغده و خصوصیات رویشی سیبزمینی (Solanum tuberosum L.) در سیستم هواکشت
محمد
رضایی
احمد
معینی
حمید
دهقانی
زهرا
موحدی
به منظور بررسی تأثیر پاکلوبوترازول بر تولید ریزغده سیبزمینی در سیستم هواکشت، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار با استفاده از سیبزمینی رقم ساوالان انجام شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل غلظتهای مختلف پاکلوبوترازول (0، 50 و 100 میلیگرم در لیتر) و زمان محلول پاشی اندامهای هوایی (30 و 50 روز پس از انتقال گیاهان به سیستم هواکشت) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل پاکلوبوترازول در زمان اعمال تیمار برای متغیرهای تعداد، وزن تر و خشک ریزغده، ارتفاع گیاه و فاصله میانگرهای معنیدار بود. مقایسه میانگین ترکیبهای تیماری مورد بررسی نشان داد که استفاده از 50 میلیگرم در لیتر پاکلوبوترازول، 50 روز پس از انتقال گیاهان به سیستم هواکشت، بیشترین تعداد ریز غده (9/6)، وزن تر (65 گرم) و وزن خشک ریزغده (11 گرم)، وزن خشک ریشه (2/3 گرم) و قطر ساقه (03/9 میلیمتر) را تولید نمود. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از 50 میلی گرم در لیتر پاکلوبوترازول،در زمان شروع ریزغدهزایی گیاهان در سیستم هواکشت، باعث تولید بیشترین تعداد ریزغده در گیاه و نیز بالاترین عملکرد ریزغده در واحد سطح شده است.
سیبزمینی
هواکشت
پاکلوبوترازول
ریزغده و ساوالان
2015
06
21
55
63
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11118_19d9d88c5ac3d3b55b1e8d0b9ac8317f.pdf
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
مقایسه خصوصیات فیزیکوشیمیایی میوه های گرده افشانی شده وگرده افشانی نشده دو رقم خرماPhoenix dactylifera L.) ) در مراحل مختلف رشد و نمو میوه
سمیه
رستگار
مجید
راحمی
این پژوهش در راستای مقایسه خصوصیات مختلف میوه خرمای گرده افشانی شده و نشده دو رقم شاهانی و پیارم در مراحل مختلف رشد صورت گرفت. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی میوه های گرده افشانی شده و نشده دو رقم، طی چهار مرحله کیمری، خلال، رطب و تمار مورد مطالعه قرار گرفتند. طبق نتایج بدست آمده، در میوه های گرده افشانی شده طول و قطر میوه از مرحله کیمری به مرحله خلال افزایش قابل توجهی نشان داد (در پیارم طول میوه از17 به 46 میلی متر و در شاهانی از14 به 43 میلی متر). وزن میوه طی رشد و نمو، در مرحله خلال به حداکثر میزان خود رسید (در پیارم به 10 و در شاهانی به 7 گرم). درصد رطوبت به طور پیوسته کاهش یافت به طوری که در مرحله تمار در شاهانی به 22 و در پیارم به 20 درصد رسید. کل مواد جامد محلول طی رشد و نمو میوه افزایش نشان داد. میزان فنول و فلاونوئید ها و درصد خاکستر ابتدا بالا بود اما در مراحل آخر به تدریج کاهش یافت. در میوه های گرده افشانی نشده تغییر قابل توجهی در میزان عناصر سدیم و پتاسیم، خاکستر و وزن میوه طی مراحل مختلف مشاهده نگردید. اگر چه همزمان با رشد میوه، ماده خشک و درصد مواد جامد محلول افزایش یافت اما در مقایسه با میوه های گرده افشانی نشده ناچیز بود. به طور کلی میوه در هر دو رقم منحنی رشد سیگموئیدی نشان داد. میوه های پارتنوکارپ در مقایسه با میوه های گرده افشانی شده میزان فنل کل و فلاونوئید بیشتری داشتند درحالیکه در سایر صفات مقدارکمتری نشان دادند.
خرما
پارتنوکارپی
رسیدگی
ترکیبات شیمیایی
2015
06
21
65
74
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11132_05c10a8ebc17441f58831e8272f98039.pdf
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
بررسی اثرات میکوریز آربسکولار و اسید سالیسیلیک بر میزان عناصر غذایی دانهالهای پسته اهلی رقم ابارقی (Pistacia vera cv. Abareqi) در شرایط تنش خشکی
محمدحسین
شمشیری
محمدرضا
حسنی
حمیدرضا
کریمی
مجید
اسماعیل زاده
به منظور بررسی اثرات تلفیقی قارچ میکوریز- آربسکولار و اسید سالیسیلیک بر میزان جذب و انتقال عناصر غذایی دانهالهای پسته رقم ابارقی در شرائط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی اجرا گردید که دارای سه فاکتور میکوریز در دو سطح (با و بدون میکوریز)، اسید سالیسیلیک در سه سطح ( 0، 5/0 و 1 میلی مولار) و تنش خشکی در چهار سطح (دور آبیاری یک روز، سه روز، شش روز و ده روز در میان) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی میزان پتاسیم کل و اندام هوایی، آهن، روی و مس کل و اندام هوایی و منگنز اندام هوایی را افزایش معنیداری داد ولی پتاسیم و منگنز ریشه و فسفر اندام هوایی را کاهش داد. کاربرد میکوریز میزان پتاسیم کل و اندام هوایی، فسفر، آهن، روی و مس کل و اندام هوایی را افزایش ولی آهن ریشه و منگنز اندام هوایی و ریشه را کاهش داد. کاربرد اسید سالیسیلیک پتاسیم کل و اندام هوایی را افزایش ولی پتاسیم، مس و منگنز ریشه، آهن و روی کل و ریشه را کاهش داد. همزیستی میکوریزی بیشترین نقش را در جذب و انتقال عناصر به ویژه فسفر و پتاسیم ایفا نمود در حالی که کاربرد اسید سالیسیلیک به تنهایی تاثیر چندانی بر جذب و انتقال عناصر نداشت. کاربرد اسید سالیسیلیک یک میلی مولار به همراه میکوریز بالاترین میزان پتاسیم اندام هوایی را نشان داد. با توجه به نقش پتاسیم و فسفر در ایجاد مقاومت به تنش خشکی میتوان چنین نتیجهگیری کرد که کاربرد میکوریز به تنهایی و تا حدی در تلفیق با اسید سالیسیلیک توانست در ایجاد مقاومت دانهالهای پسته رقم ابارقی نسبت به خشکی، نقش مثبتی ایفا نماید.
اسید سالیسیلیک
پسته
تنش خشکی
عناصر غذایی
میکوریز آربسکولار
2015
06
21
75
89
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11133_6524c7fbc03a6b4160a5cda77c77387e.pdf
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
اثر کمآبیاری و کاربرد کودهای زیستی بر خصوصیات رشدی و کارایی مصرف آب بر گیاه دارویی گاوزبان (Borago officinalis L.)
افشین
کرمی
علی
سپهری
به منظور بررسی اثر کمآبیاری و کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی بر خصوصیات رشدی و کارایی مصرف آب گاوزبان، آزمایشی در بهار و تابستان 1390 در کرمانشاه و به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. کمآبیاری به عنوان عامل اصلی در 4 سطح: کم آبیاری در مرحله رویشی، کمآبیاری زایشی، کمآبیاری رویشی + زایشی و بدون کمآبیاری (شاهد) بود که با اعمال قطع آبیاری در مرحله رشدی مورد نظر انجام گرفت. تیمارهای کودی شامل 3 سطح: مصرف 100 درصد کودهای شیمیایی، مصرف50 درصدکودهای شیمیایی+ زیستی و مصرف 25 درصدکودهای شیمیایی+ زیستی بود. نتایج تحقیق نشان داد که کمآبیاری و تیمارهای کودی اثر معنیداری روی وزن خشک کل، عملکرد دانه، درصد روغن، شاخص برداشت و کارایی مصرف آب داشتند. کم آبیاری در مرحله رویشی و زایشی به ترتیب 10 و 39 درصد کارایی مصرف آب برای وزن خشک کل و 13 و 21 درصد کارایی مصرف آب دانه را نسبت به آبیاری کامل کاهش داد. در بین تیمارهای کودی مصرف 50 درصد از کودهای شیمیایی به همراه کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفات در شرایط کم آبیاری موجب بهبود شاخصهای مذکور گردید و بیشترین عملکرد دانه (1/180کیلوگرم در هکتار) در شرایط بدون کمآبیاری و با مصرف 50 درصد کودهای شیمیایی+ زیستی حاصل شد. تیمار تلفیقی50 درصد کودهای شیمیایی + زیستی نسبت به مصرف کامل کودهای شیمیایی در شرایط بدون کم آبیاری وزن خشک کل را حدود 26 درصد بهبود بخشید.
گیاهان دارویی
شاخص برداشت
کارایی مصرف آب
2015
06
21
91
102
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11134_76b662ceed6efddc33fdd5db04311ab5.pdf
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
ارزیابی تحمل گرما در ارقام گندم با استفاده از صفات فیزیولوژیکی و شاخصهای تحمل به تنش در شرایط آب و هوایی اهواز
مهیار
امیدی
محمد رضا
سیاهپوش
رضا
مامقانی
محمد
مدرسی
بهمنظور ارزیابی تحمل به گرمای10رقم گندم،تحقیقی در سال زراعی 90-1389 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در دو شرایط بدون تنشو تنشگرمادر شرایط آب و هوایی اهواز اجرا شد.در این تحقیق صفاتمحتوای کلروفیل، هدایت روزنهای و پایداری غشای سلولی مورد بررسی قرار گرفتندو همچنین شاخصهای STI،HM ،MP ، GMP، SSI،TOL ، YI و YSI بر اساس عملکرد دانه محاسبه شدند.نتایج نشان داد که تنش اعمال شده، یک تنش نسبتا شدید با شدتی معادل 58/0 در شرایط مزرعهای بوده است.تفاوت بین ارقام برای تمام صفات معنیدار بود. با توجه به افزایش معنیدار هدایت روزنهای در شرایط تنش گرمایی و بالا بودن مقادیر این صفت در ارقام متحمل میتوان از آن بعنوان ابزاری مناسب در غربالگری ارقام متحمل به گرما استفاده کرد. بطوریکه رقم متحمل کاز با 59/0 مول بر متر مربع بر ثانیه در شرایط تنش، بالاترین میزان تبادل گازی را به خود اختصاص داد.علیرغم وجود تفاوت معنی دار در بین ارقام برای پایداری غشای سلولی، این صفت در ارزیابی تحمل به گرمادر مرحله باروری در شرایط تنش نسبتا شدید مناسب تشخیص داده نشد. علاوه بر این تفاوت معنیداری از نظر محتوای کلروفیل بین دو شرایط بدون تنش و تنش مشاهده نگردید. میانگین عملکرد ارقام تحت شرایط بدون تنش و تنش گرما بهترتیب برابر با 6361 و 3678کیلوگرم در هکتار بدست آمد. برآورد شاخصهای مبتنی بر عملکرد نشان داد که شاخصهای STI،HM ،MP و GMP، شاخصهای برتر در ارزیابی تحمل گرما میباشند. ارقام کاز و چمران ارقام متحمل به گرما و در مقابل ارقام مانتنا، نیکنژاد، M6 و Durum-ch-89حساس به گرما تشخیص داده شدند.
پایداری غشا
شاخص تحمل
محتوای کلروفیل
هدایت روزنهای
2015
06
21
103
113
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11135_8a13691364c37aca5d17c3926cbd535a.pdf
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
بررسی تاثیر زمان برداشت بر درصد، عملکرد و اجزای اسانس نعنا دشتی (Mentha spicata) در منطقه حمیدیه
محمد
محمودی سورستانی
مهرداد
اکبرزاده
نعنا دشتی (Mentha spicata) یکی از مهمترین گیاهان دارویی خانواده نعنا میباشد که به دلیل خواص دارویی ارزشمند کاربرد زیادی در صنایع غذایی، آرایشی-بهداشتی و داروسازی دارد. کمیت و کیفیت اسانس تحت تاثیر عوامل ژنتیکی، اقلیمی، خاکی و عملیات بهزراعی قرار میگیرد. در این تحقیق تاثیر زمان برداشت بر وزن تر گیاه و وزن خشک برگ، درصد، عملکرد و اجزای اسانس نعنا دشتی کشت شده در منطقه حمیدیه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دوازده تیمار زمان برداشت (ماههای سال) و سه تکرار بررسی گردید. زمان برداشت گیاه اثر معنیداری بر وزن تر گیاه و خشک برگ، درصد و عملکرد اسانس داشت. بیشترین وزن تر گیاه (3/2507 گرم در متر مربع) و وزن خشک برگ (2/452 گرم در متر مربع) در ماه تیر ثبت شد که با ماه خرداد اختلاف معنیداری نداشت. همچنین بیشترین درصد (75/2%) و عملکرد اسانس (99/6 گرم در متر مربع) به ترتیب در ماههای شهریور و تیر مشاهده شدند. کارون، لیمونن، کارن، آلفاپینن، میرسن، بتابوربونن، سیس دی هیدروکار’ون، دی هیدروکاروئول، دی هیدروکارویل استات، پولگون و ترانس کاریوفیلن اجزای اصلی اسانس بودند. بیشترین (46/57%) و کمترین (83/16%) مقدار کار’ون به ترتیب در ماههای مهر و بهمن و بیشترین (62/32%) و کمترین (19/2%) مقدار لیمونن به ترتیب در ماههای شهریور و اسفند ثبت گردید. حداکثر مقدار کار’ون (87/2%) در ماه آبان بدست آمد. مقدار ترکیبات سیس دی هیدروکار’ون، دی هیدروکاروئول و دی هیدروکارویل استات طی ماههای زمستان افزایش یافتند. در مجموع، با توجه به بیشترین عملکرد اسانس و درصد کار’ون اسانس، بهترین زمان برداشت، خرداد تا شهریور میباشد.
کار’ون
لیمونن
مواد موثره
گیاهان دارویی
وزن خشک برگ
2015
06
21
115
129
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11136_e0acbd3468b79e32b84a4b489d960c1b.pdf
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-543X
1394
38
1
تاثیر تیمارهای پس از برداشت اسید سیتریک و اسید سالیسیلیک بر خصوصیات کیفی میوه گلابی رقم سردرود در دوره انبارداری
رسول
جلیلیمرندی
زهرا
شفائی عباس آباد
جهت بررسی تاثیر تیمارهای اسید سیتریک و اسید سالیسیلیک به عنوان ترکیبات طبیعی بر ماندگاری و خصوصیات کیفی میوه گلابی رقم سردرود، تیمار اسید سیتریک در غلظتهای صفر، 25/0، 5/0و 1 میلی مول در لیترو تیمار اسید سالیسیلیک در سه سطح صفر، 1 و 2 میلیمول در لیتر و همچنین ترکیبات مختلف این تیمارها به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی استفاده شد. میوه ها پس از تیمار به مدت 90 روز در انبار سرد5/0±0 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. در همه تیمارها، میزان اسید آسکوربیک، اسیدهای آلی کل، محتوای فنل کل، محتوای آنتیاکسیدان کل و سفتی بافت میوه اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند که میوههای تیمار شده با اسید سیتریک و اسید سالیسیلیک به ترتیب در غلظتهای 1و 2 میلیمول در لیتر تاثیر معنیداری روی محتوای فنل کل، آنتیاکسیدان کل،اسیدهای آلی کل و اسید آسکوربیک داشتند. اسید سیتریک و اسید سالیسیلیک از نرم شدن میوهها طی دوره نگهداری جلوگیری کردند. نتایج نشان داد که استفاده از اسید سیتریک و اسید سالیسیلیک میتواند راهبردی موثر درتکنولوژی پس از برداشت میوه گلابی رقم سردرود باشد.
ظرفیت آنتی اکسیدان کل
فنل کل
اسید آسکوربیک
تیمارهای پس از برداشت
2015
06
21
131
143
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_11137_4eb85cef14df87b6132e8f05747a46c9.pdf