دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
33
1
2010
09
22
اثر تاریخ کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و روغن ارقام گلرنگ بهاره به عنوان کشت دوم در منطقه یاسوج
1
14
FA
مصطفی
علی نقی زاده
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور یاسوج
محسن
موحدی دهنوی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
movahhedi1354@mail.yu.ac.ir
هوشنگ
فرجی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
farajeehooshang@yahoo.com
اشکبوس
دهداری
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
a.dehdar@yahoo.com
محمد
عظیمی گندمانی
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور یاسوج
<strong>به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ بهاره به عنوان کشت دوم، آزمایشی در سال 1386 در مزرعه پژوهشی دانشکدهی کشاورزی دانشگاه یاسوج اجرا شد. </strong><strong>آزمایش به صورت فاکتوریل </strong><strong>در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گردید. عامل اول شامل تاریخ کاشت در چهار سطح (26 اردیبهشت</strong><strong>، </strong><strong>11خرداد</strong><strong>، </strong><strong>26خرداد و 11تیر) و عامل دوم شامل چهار رقم گلرنگ </strong><strong>)</strong><strong>اراک2811</strong><strong>، اصفهان </strong><strong>14</strong><strong>، </strong><strong> IL111</strong><strong>و</strong><strong>PI </strong><strong> </strong><strong>(</strong><strong> بودند.</strong><strong> نتایج نشان داد که تاریخ کاشت 26 خرداد و 26 اردیبهشت به ترتیب با میانگین 9/1372 کیلوگرم در هکتار و 5/1129 کیلوگرم در هکتار بیشترین و کمترین عملکرد دانه را تولید کردند. برهمکنش ژنوتیپ و تاریخکاشت در اکثر صفات معنیدار گردید؛ به طوری که بیشترین و کمترین عملکرد دانه ( 9/ 1533و 9/809 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد روغن (2/374 و 7/184کیلوگرم در هکتار) و تعداد طبق بارور در بوته (4/ 38 و 3/18) به ترتیب مربوط به رقم اصفهان 14 در تاریخکاشت 11 تیر و رقم </strong><strong>IL111</strong><strong> در تاریخکاشت 26 اردیبهشت بود. با توجه به نتایج این تحقیق، به نظر می رسد کشت رقم اصفهان 14 در تاریخ کاشت 11 تیر، به عنوان بهترین گزینه جهت کشت دوم در منطقه یاسوج مناسب میباشد؛ ولی با توجه به مصادف شدن زمان برداشت، رقم اصفهان 14 در تاریخ کاشت 11 تیر با زمان کاشت بعضی از کشتهای پاییزه مثل کلزا، میتوان تاریخ کاشت 26 خرداد را به عنوان گزینه دوم برای کلیه ارقام مورد استفاده در این آزمایش معرفی نمود.</strong>
گلرنگ,تاریخ کاشت,رقم,عملکرد,کشت دوم,روغن
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12213.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12213_4c9b4cde56eafeb71947d54a85a33460.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
33
1
2010
09
22
تأثیر کودهای شیمیایی و آلی بر بعضی خصوصیات شیمیایی سیلاژ گیاه کنگر فرنگی (Cynara scolymus)
15
31
FA
اسفندیار
فاتح
استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
esfandiarf@gmil.com
محمدرضا
چایی چی
دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
ابراهیم
شریفی عاشورآبادی
استاد یار پژوهشی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع
esharifi@rifr-ac.ir
علی
اشرف جعفری
استاد یار پژوهشی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع
داریوش
مظاهری
استاد گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
dmazaher@ut.ac.ir
<strong>این پژوهش در سال </strong><strong>1385 و </strong><strong>1386 به منظور بررسی تاثیر تیمارهای کودی بر برخی خواص علوفه سیلویی گیاه کنگرفرنگی (</strong><strong>(<em>Cynara scolymus</em></strong><strong> با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی در چهارتکرار در مزرعة آموزشی و پژوهشی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکدة علوم زراعی و دامی دانشگاه تهران انجام شد. تیمارهای کودی اعمال شده </strong><strong> </strong><strong>شامل پنج سطح کود شیمیایی، چهار سطح کود دامی، پنج سطح کود دامی و شیمیایی به عنوان تیمار تلفیقی و تیمار شاهد(بدون استفاده از کودهای دامی و شیمیایی) بودند. </strong><strong>نتایچ نشان دادکه سیستم حاصل خیزی خاک به طور معنی داری بر کیفیت سیلاژ کنگرفرنگی تاثیر داشت. بیشترین مقدار پروتئین خام سیلو مربوط به تیمار شماره 15 (40 تن کود دامی در هکتار) با مقدار 7/12 درصد و کمترین مقدار پروتئین خام مربوط به تیمار شاهد با مقدار 2/8 درصد بود. در طی فرآیند سیلو کردن، مقدارکربوهیدرات های محلول در آب کاهش پیدا کرد. پروتئین خام، کربوهیدرات محلول در آب و درصد ماده خشک قابل هضم، با افزایش کود دامی افزایش و الیاف نا محلول در شوینده اسیدی (</strong><strong>ADF</strong><strong>) کاهش پیدا کرد. نتایج کلی آزمایش نشان داد که کنگر فرنگی دارای کیفیت علوفه و سیلوی مناسبی نسبت به سایر گیاهان علوفه ای می باشد. علوفه سیلو شده کنگر فرنگی دارای کیفیت کمتری نسبت به یونجه بود، ولی تقریبا با سیلوی ذرت با دانه کم مشابهت داشت و با این حال کیفیت سیلوی این گیاه از سیلوی سورگوم بیشتر بود؛</strong><strong>اما بایستی مطالعات بیشتر و تکمیلی بر روی این گیاه دارویی و علوفه ای انجام گیرد.</strong>
کنگر فرنگی,روش های مختلف کوددهی,کیفیت علوفه,ویژگی های کیفی سیلو
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12215.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12215_750dc3dc928c9658283055e3ba698e75.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
33
1
2010
09
22
اثر تاریخ کاشت و نسبت های مختلفN – P – K بر عملکرد دانه و کارایی مصرف نیتروژن در گندم در شرایط آب و هوایی اهواز
33
47
FA
مریم
ولی پور
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران
valipoor_maryam@yahoo.com
امیر
آینه بند
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده ی کشاورزی دانشگاه شهید چمران
aynehband@scu,ac.ir
اسفندیار
فاتح
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده ی کشاورزی دانشگاه شهید چمران
esfandiarf@gmil.com
<strong>به منظور بررسی اثر نسبت های مختلف </strong><strong>N-P-K</strong><strong> و تاریخ کاشت بر عملکرد دانه و کارایی مصرف نیتروژن، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 88 </strong><strong>–</strong><strong> 87 در مزرعه آزمایشی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. تیمار اصلی شامل تاریخ کاشت در 3 سطح، 1 </strong><strong>–</strong><strong> اولین تاریخ کاشت (5 آبان)، 2 </strong><strong>–</strong><strong> دومین تاریخ کاشت (25 آبان) و 3 </strong><strong>–</strong><strong> سومین تاریخ کاشت (15 آذر) و تیمار فرعی شامل نسبت های مختلف</strong><strong>N-P-K </strong><strong> (کیلوگرم در هکتار) در 4 سطح، 1 </strong><strong>–</strong><strong> شاهد (0-0-0)، 2 </strong><strong>– 40</strong><strong>% کمتر از بهینه (40- 50-70)، 3 </strong><strong>– </strong><strong>بهینه (80-90-110) و 4 </strong><strong>–</strong><strong> 40% بیشتر از بهینه (120-130-150) بود. صفات مورد اندازه گیری شامل عملکرد دانه، اجزاء عملکرد و شاخص های کارایی مصرف نیتروژن بود. نتایج آزمایش نشان داد که در محدوده ی تاریخ کاشت بهینه در منطقه (تاریخ کاشت های دوم و سوم) بهترین عملکرد دانه (به ترتیب، 04/5 و 23/5 تن در هکتار) تولید شد. در مقابل تاریخ کاشت زود هنگام کمترین (68/4 تن در هکتار) عملکرد دانه را دارا بود. در بین تیمارهای کودی بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب مربوط به نسبت 120-130-150 و شاهد به میزان 18/6 و 27/3 تن در هکتار بود. در بین اجزای عملکرد وزن هزاردانه و تعداد سنبله در متر مربع به ترتیب بیشترین تأثیر را در بهبود عملکرد دانه در بین تاریخ های کاشت و سطوح کودی دارا بودند. بهترین کارایی مصرف نیتروژن (08/38 کیلوگرم بر کیلوگرم) در دومین تاریخ کاشت و سطح کودی 40% کمتر از بهینه به دست آمد. به علاوه با افزایش مصرف نیتروژن کارایی مصرف نیتروژن نیز کاهش یافت؛ همچنین در هر سه تاریخ کاشت، نسبت کودی 40-50-70 بهترین کارایی مصرف نیتروژن را دارا بود. در مجموع مشخص شد که اگر چه بالاترین عملکرد دانه در تیمار تاریخ کاشت دوم و سطح کودی 40% بیشتر از بهینه به دست آمد؛ ولی این شرایط بهترین کارایی مصرف نیتروژن را نداشت. </strong>
<strong><em> </em></strong>
گندم,تاریخ کاشت,N-P-K,عملکرد دانه,کارایی مصرف نیتروژن
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12217.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12217_d23029862b2482dccf9fb99ace668b99.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
33
1
2010
09
22
ارزیابی تأخیر تاریخ کاشت بر صفات کمّی و کیفی و انتقال مجدّد مادۀ خشک در سه رقم کلزای زمستانه در استان مرکزی
49
66
FA
معرفت
مصطفویراد
دانشجوی دکتری رشته زراعت دانشگاه تربیت مدرس و عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اراک
mostafavirad@modares.ac.ir
اکبر
میر عبدالحق هزاوه ای
کارشناس زراعت مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اراک
<strong>به منظور ارزیابی اثرات تأخیر در تاریخ کاشت بر صفات کمّی و کیفی سه رقم کلزای پاییزه، آزمایشی در دو سال زراعی 86-1385 و 1387</strong><strong>–</strong><strong>1386 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی (اراک) به صورت کرتهای خرد شده با طرح پایة بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. ارقام کلزا دارای سطوح </strong><strong> V1</strong><strong> (اوکاپی) ، </strong><strong>V2</strong><strong> (مودنا) و </strong><strong>V3</strong><strong> (لیکورد) و تاریخ کاشت دارای سطوح </strong><strong> D1</strong><strong>(10 مهر)، </strong><strong> D2</strong><strong>(20 مهر)، </strong><strong> D3</strong><strong>(30 مهر) به ترتیب به عنوان فاکتور اصلی و فرعی بودند. کمترین میزان عملکرد دانه (1723 کیلوگرم در هکتار)، وزن هزار دانه (34/3 گرم)، تعداد دانه در خورجین (01/22)، تعداد خورجین در بوته (34/70)، ارتفاع بوته (8/110 سانتی متر)، تعداد شاخه های فرعی (92/2)، تعداد روز تا رسیدگی (79/244)، طول دورۀ رسیدگی (22/29)، درصد روغن دانه (5/45)، عملکرد روغن دانه (806 کیلوگرم در هکتار)، درصد پروتئین دانه (54/15)، شاخص برداشت (94/24 درصد)، عملکرد زیست توده (6673 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد تک بوته (99/2 گرم) و انتقال مجدّد مادۀ خشک (09/64 میلی گرم بر بوته) در تاریخ کاشت سوم (30 مهر ماه) به دست آمد. اثر متقابل بین سال × رقم بر عملکرد دانه و وزن هزار دانه (05/0</strong><strong>P<</strong><strong>) و بر تعداد خورجین در بوته (01/0</strong><strong>P<</strong><strong>)</strong><strong>معنی دار بود.</strong><strong> همچنین اثر متقابل سال × تاریخ کاشت بر عملکرد دانه، تعداد دانه در خورجین و تعداد خورجین در بوته (01/0</strong><strong>P<</strong><strong>) معنی دار بود. اثر متقابل تاریخ کاشت × رقم بر وزن هزار دانه (05/0</strong><strong>P<</strong><strong>)، تعداد خورجین در بوته، درصد پروتئین و شاخص برداشت (01/0</strong><strong>P<</strong><strong>) معنی دار بود. به علاوه اثر متقابل سال × رقم × تاریخ کاشت بر عملکرد دانه و ارتفاع بوته در سطح احتمال 1% معنی دار بود. بدین ترتیب می توان نتیجه گیری کرد که بیشترین تفاوت عملکرد از سالی به سال دیگر ناشی از تغییر پذیری سالیانه محیط رشد می باشد. عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنی دار با وزن هزار دانه، تعداد دانه در خورجین، تعداد خورجین در بوته، ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی، تعداد روز تا رسیدگی و طول دورۀ رسیدگی، درصد روغن، عملکرد روغن، درصد پروتئین، شاخص برداشت، عملکرد زیست توده، عملکرد تک بوته و انتقال مجدّد مادۀ خشک به استثنای تعداد روز تا شروع و خاتمه گلدهی داشت؛ ولی همبستگی عملکرد دانه با طول دورۀ گلدهی، منفی و معنی دار بود. تاخیر در تاریخ کاشت، عملکرد دانه را به سبب کاهش وزن هزار دانه، تعداد دانه در خورجین و تعداد خورجین در بوته، کاهش داد. در این تحقیق رقم لیکورد عملکرد دانة (4213 کیلوگرم در هکتار) بیشتری نسبت به بقیة ارقام داشت که میتواند ناشی از تفاوت ژنتیکی ارقام در استفاده از منابع رشد در راستای افزایش عملکرد دانه در واحد سطح باشد.</strong> <br /><br clear="all" /> <br /> <br />[1]- Okapi <br /> <br /> <br />[2]- Modena <br /> <br /> <br />[3]- Licord
تاخیر در کاشت,انتقال مجدّد مادۀ خشک,صفات کمّی و کیفی,کلزا
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12218.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12218_34597913ef33812e66d505675e902410.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
33
1
2010
09
22
اثر عمق کاشت و رقم بر عملکرد و خصوصیات غده سیب زمینی
67
74
FA
علی
اسحق بیگی
گروه ماشین های کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
esehaghbeygi@cc.iut.ac.ir
<strong>در این تحقیق عملکرد سه رقم سیب زمینی شامل مارفونا، آگریـا و کوزیما در دو عمق کاشت 20 و 25 سانتی متر با </strong><strong>آزما</strong><strong>ی</strong><strong>ش کرت های </strong><strong>خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، با فاکتور اصلی رقم و فاکتور فرعی عمق کاشت در منطقه</strong><strong> دامنه اصفهان</strong><strong> مورد بررسی قرار گرفت. همبستگی درصد ماده خشک، غلظت نیترات و وزن مخصوص غده های به دست آمده از عمق 20 سانتی متری خاک نیز در سه اندازه ریز، متوسط و بزرگ غده مقایسه گردید. تجزیه واریانس نشان داد </strong><strong>که فاکتور رقم و عمق کاشت در سطح 5% اثر معنی داری بر میزان عملکرد سیب زمینی دارد و رقم مارفونا در عمق کاشت 20 سانتی متر با 44 تن در هکتار بیشترین میزان عملکرد را به خود اختصاص داد. همبستگی مقادیر ماده خشک غده نشان داد که رقم و اندازه غده به ترتیب در سطح 5% و 1% اثر معنی داری بر میزان ماده خشک غده داشت. بیشترین درصد ماده</strong><strong>خشک به رقم کوزیما اختصاص یافت و غده های بزرگ ماده خشک بیشتری داشتند. رقم و اندازه غده </strong><strong>در سطح 1% همبستگی معنی داری بر غلظت نیترات غده ها داشت. غلظت نیترات در رقم آگریا بیشترین و در رقم کوزیما کمترین بود. غده های بزرگ میزان نیترات بیشتری داشتند. رقم و اندازه غده همبستگی معنی داری بر وزن مخصوص غده ها نداشتند. به طور کلی غده های مارفونا بزرگ تر و بازار پسند تر بود و غده کوزیما ماده خشک بیشتری داشت و نیترات کمتری ذخیره کرد.</strong>
سیب زمینی,عمق کاشت,اندازه غده,نیترات
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12220.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12220_4f3f6499b42223dcb33eb0b67332fc88.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
33
1
2010
09
22
بررسی تنوع ژنتیکی مهم ترین ارقام نیشکر در ایران با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD
75
86
FA
محمد
برات شوشتری
دانشجو سابق کارشناسی ارشد اصلاح نباتات دانشگاه شهرکرد
behzadshoshtary@yahoo.com
بهروز
شیران
دانشیار گروه اصلاح نباتات دانشگاه شهرکرد
beshiran45@gmail.com
شهرام
محمدی
دانشیار گروه اصلاح نباتات دانشگاه شهرکرد
mohammadyshahram@yahoo.com
سید عطاء الله
سیادت
استاد گروه زراعت دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین
این مطالعه به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و میزان خویشاوندی 35 رقم نیشکر با استفاده از 65 آغازگر RAPD برای تعیین سطح تنوع ژنتیکی و خویشاوندی در برخی از واریتههای تجاری S. <em>officinarum </em><em> </em>و همچنین دو رقم وحشی S.<em> spontaneum </em> در ایران استفاده شد. DNA ژنومی هر رقم از برگهای جوان تازه روئیده بر اساس روش تغییر یافته CTAB استخراج شد و در حجم مناسبی از بافر TEحل گردید و غلظت آن توسط دستگاه بیوفتومتر اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل نشانگر RAPDبه کمک آغازگرهای 10 نوکلئوتیدی انتخابی انجام گردید. تمام ژنوتیپ ها برای حضور نوار و عدم حضور آن نمره گذاری شدند و به کمک نرم افزار NTSYS 2002 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از 65 آغازگر مورد استفاده، 30 آغازگر در بین ارقام چند شکلی نشان دادند و 464 نوار چند شکل تولید شد. تجزیه کلاستر بر اساس ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA واریتهها را در 2 گروه مجزا قرارداد. در این تقسیمبندی دو رقم وحشی ازگونه S.<em> spontaneum</em> از بقیه واریتهها کاملاً جدا شدند و الگوی نواربندی کاملاً متفاوتی در مقایسه با سایر واریتهها نشان دادند. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان میدهد که نشانگر RAPD ابزار مناسبی جهت بررسی تنوع ژنتیکی در نیشکر است و توصیه میشود به منظور افزایش کارایی برنامههای اصلاحی جهت بررسی دقیق تنوع ژنتیکی و تعیین روابط خویشاوندی، مورد استفاده قرار بگیرد.
نیشکر,نشانگر مولکولی RAPD,تنوع ژنتیکی
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12222.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12222_0c7db21dcc1e5320b2d0c7cd9f79debb.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
33
1
2010
09
22
تأثیر غلظت های مختلف ایندول بوتیریک اسید (IBA) ، نفتالین استیک اسید (NAA) و برهمکنش آنها بر ریشه زایی قلمه های نیمه خشبی کیوی فروت (Actinidia deliciosa CV. Hayward)
87
96
FA
مجید
رزاقی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد باغبانی ، دانشکده کشاورزی دانشگاه ازاد اسلامی واحد ابهر
razzaghi.majid1359@gmail.com
ولی
ربیعی
0000-0003-4319-4223
استادیار گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان
rabiei@znu.ac.ir
شهرام
صداقت حور
استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد واحد رشت
<strong>این آزمایش (سال 1386) برای ارزیابی اثر غلظت</strong><strong></strong><strong>های مختلف ایندول بوتیریک اسید (0، 2000 ، 4000 و 6000 میلی گرم در لیتر)، نفتالین استیک اسید (0، 1000 ،2000 و 3000 میلی گرم در لیتر) و برهمکنش آنها بر ریشه زایی قلمه</strong><strong></strong><strong>های نیمه خشبی کیوی فروت (</strong><strong><em>Actinidia deliciosa</em></strong><strong>) رقم هایوارد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک</strong><strong></strong><strong>های کامل تصادفی در 3 تکرار و 16تیمار در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت انجام شد. قلمه ها در بستر ریشه زایی ماسه و پرلیت (1:1)، تحت شرایط مه افشانی نوبتی کشت گردیدند. نتایج نشان داد که اثر اکسین ها بر تولید کالوس، تعداد ریشه، طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه، درصد قلمه های ریشه دار شد و سرعت ریشه زایی معنی دار بود. بیشترین تعداد ریشه، وزن تر و خشک ریشه در تیمار 6000 میلی گرم در لیتر </strong><strong>IBA</strong><strong> + 2000 میلی گرم در لیتر </strong><strong>NAA</strong><strong> حاصل شد. تیمار 6000 میلی گرم در لیتر </strong><strong>IBA</strong><strong> + 1000 میلی گرم در لیتر </strong><strong>NAA</strong><strong> بیشترین طول ریشه را تولید کرد.</strong><strong>حداکثر درصد ریشه زایی و تولید کالوس در تیمار 6000 میلی گرم در لیتر </strong><strong>IBA</strong><strong> مشاهده شد. بالاترین سرعت ریشه زایی در تیمار 4000 میلی گرم در لیتر </strong><strong>IBA</strong><strong> + 3000 میلی گرم در لیتر </strong><strong>NAA</strong><strong> و تیمار 6000 میلی</strong><strong></strong><strong>گرم در لیتر </strong><strong>IBA</strong><strong> + 2000 میلی گرم در لیتر </strong><strong>NAA</strong><strong> به دست آمد. در مجموع تیمار 6000 میلی گرم در لیتر </strong><strong>IBA</strong><strong> + 2000 میلی گرم در لیتر </strong><strong>NAA</strong><strong> بهترین تیمار برای ریشه زایی قلمه های نیمه خشبی کیوی فروت می باشد.</strong>
اکسین,هایوارد,درصد ریشه زایی,پرلیت,Actinidia deliciosa
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12223.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12223_b1e182a9375c181833fd28429431f701.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
33
1
2010
09
22
اثر دماهای نزدیک به دمای محیط بر قوه نامیه گرده خرما
97
107
FA
احمد
مستعان
دانشجوی دکترای مکانیک ماشین های کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس و عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات خرما و میوههای گرمسیری کشور
ahmadmostaan@yahoo.com
سعید
مینایی
دانشیار گروه مکانیک ماشین های کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
تیمور
توکلی هشجین
استاد گروه مکانیک ماشین های کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
سهام
احمدیزاده
کارشناس تحقیقات موسسه تحقیقات موسسه تحقیقات خرما و میوههای گرمسیری کشور
<strong>این تحقیق</strong><strong> با هدف بررسی اثر دماهای نزدیک به محیط در فرآیند استخراج و نگهداری گرده خرما بر قوه نامیه آن به صورت آزمایش فاکتوریل با 3 فاکتور شامل دما در سه سطح (40، 50 و 60 درجه سلسیوس)، نوع گرده نخل خرما در سه سطح (غنامی آبادان، غنامی اهواز و غنامی شادگان) و زمان گرمادهی در 7 سطح (0، 40، 120، 480، 1140، 4320 و 12960 دقیقه) و در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد و قوه نامیه حاصل و متوسط آهنگ کاهش آن محاسبه و مقایسه گردید. نتایج نشان داد که اثر تمامی فاکتورها و نیز اثرات متقابل مربوطه به جز اثر متقابل نوع گرده و زمان تیمار بر قوه نامیه گرده خرما معنیدار بوده است. بیشترین و کمترین مقدار قوه نامیه 6/84 ٪ و 3/0٪ و به ترتیب مربوط به تیمارهای غنامی آبادان در دمای 40 درجه سلسیوس در زمان صفر و غنامی شادگان در دمای 60 درجه سلسیوس و در زمان 12960 دقیقه بودهاند. همچنین اثر عوامل دما و زمان گرمادهی بر آهنگ کاهش قوه نامیه گرده خرما معنیدار بود و اثر سایر عوامل معنیدار نگردید. تحلیل صورت گرفته نشان میدهد که بیشترین صدمه گرمایی وارد بر دانه گرده خرما در زمان های اولیه روی میدهد. بیشترین و کمترین آهنگ کاهش قوه نامیه به ترتیب 6144/0 درصد در دقیقه در دمای 60 درجه سلسیوس در محدوده زمانی 0 الی 40 دقیقه و 0003/0 درصد در دقیقه در دمای 40 درجه سلسیوس در محدوده زمانی 4320 الی 12960 دقیقه هر دو برای پایه نر غنامی شادگان به دست آمد. در تلاش برای بیان رفتار حاصل، مدل آهنگ کاهش قوه نامیه گرده خرما به صورت تابع توانی از متغیر زمان به صورت </strong>Vr=ct<sup>-k</sup><strong> که هر دو ضریب و توان آن تابعی از متغیر دما میباشند به دست آمد.</strong>
نخل خرما,گرده,قوه نامیه,خشککردن,جوانهزنی درونشیشهای,مدلسازی
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12225.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12225_f6335abde7de8b27f354b0d71c01b8e8.pdf