دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
35
1
2012
05
21
رابطه مبدأ و مقصد ذرت در سطوح مختلف تراکم گیاهی و نیتروژن در شرایط ممسنی، استان فارس
1
10
FA
نسرین
نیکنام
به ترتیب دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زراعت دانشگاه یاسوج
هوشنگ
فرجی
استادیار گروه زراعت دانشگاه یاسوج
farajeehooshang@yahoo.com
ابراهیم
ادهمی
استادیار گروه زراعت دانشگاه یاسوج
eadhami@gmail.com
علیرضا
یدوی
استادیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
yadavi53@yahoo.com
<br /><strong>این آزمایش به منظور بررسی تأثیر تراکم گیاهی و میزان مصرف نیتروژن بر عملکرد و محدودیت مبدأ و مقصد ذرت در شهرستان ممسنی در سال 1387 اجرا گردید. عاملهای آزمایش شامل تراکم بوته در چهار سطح (75000، 90000، 105000 و130000 بوته در هکتار) و میزان مصرف نیتروژن در سه سطح (200، 300 و 400 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بود. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم از 75000 به 130000 بوته در هکتار، عملکرد دانه به طور معنیداری از 12910 به 16890 کیلوگرم در هکتار افزایش یافت. با حذف 50 درصد دانههای بلال، اثر تراکم، میزان مصرف نیتروژن و برهمکنش آنها بر محدودیت منبع در پر شدن دانه معنیدار شد. تراکم 130000 بوته در هکتار و میزان مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، دارای بیش ترین محدودیت منبع در پر شدن دانه به میزان 4/22 درصد و تراکم 75000 بوته در هکتار و میزان مصرف 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، دارای کم ترین محدودیت منبع در پر شدن دانه به <em>میزان</em> 6/8 درصد بود. با حذف گل تاجی به همراه برگ های بالای بلال، اثر تراکم و میزان مصرف نیتروژن بر محدودیت منبع در پر شدن دانه معنیدار شد. در این روش، با افزایش تراکم از 75000 به 13000 بوته در هکتار، محدودیت منبع در پر شدن دانه به طور معنیداری از 7/12 به 8/25 درصد افزایش یافت. با افزایش مصرف نیتروژن از 200 به 400 کیلوگرم در هکتار، محدودیت منبع در پر شدن دانه از 8/22 به 9/13درصد کاهش یافت. در مجموع میزان مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و تراکم 130000 بوته در هکتار مناسبترین تیمار در شرایط منطقه آزمایش بود. </strong>
تراکم گیاهی,نیتروژن,ذرت,عملکرد,محدودیت منبع و مقصد
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12151.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12151_e1d60c7a298c0bb934bb086425b9e5a3.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
35
1
2012
05
21
اثر محلول پاشی نیتروژن، بور و روی بر تشکیل میوه، عملکرد و کیفیت میوه خرمای رقم سایر (استعمران)
12
22
FA
حجت
دیالمی
اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات خرما و میوه های گرمسیری کشور
dialamy-s@yahoo.com
اسماعیل
راهخدایی
اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات خرما و میوه های گرمسیری کشور
عبدالحمید
محبی
اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات خرما و میوه های گرمسیری کشور
به منظور افزایش عملکرد و کیفیت میوه خرمای رقم سایر،آزمایشی به صورت طرح آماری در قالب بلوکهای کامل تصادفی شامل 8 تیمار (هر تیمار شامل دو درخت) و 3 تکرار بر روی 48 اصله نخل خرمای بارور، طی سالهای 1383 تا 1385 در منطقه اروند کنار (استان خوزستان) اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: بدون محلولپاشی (شاهد)، محلولپاشی با اوره، محلولپاشی با اسید بوریک، محلولپاشی با سولفات روی، محلولپاشی با اوره و اسید بوریک، محلولپاشی با اوره و سولفات روی، محلولپاشی با اسید بوریک و سولفات روی، محلولپاشی با اوره، سولفات روی و اسید بوریک. غلظت اوره، سولفات روی و اسید بوریک به ترتیب عبارت بودند از پنج، سه و دو گرم در لیتر. نتایج نشان داد، محلولپاشی تأثیر معنی داری بر تشکیل میوه، عملکرد و وزن تر، قطر، پ.هاش و قندهای احیاء شونده میوه خرما و غلظت نیتروژن و فسفر برگ در مقایسه با تیمار شاهد داشت. همچنین محلولپاشی با اوره و سولفات دارای بیش ترین تآثیر بر فرآیند تشکیل میوه، عملکرد و کیفیت میوه بود.
تغذیه برگی,اوره,اسید بوریک,سولفات روی,خرمای رقم سایر (استعمران)
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12152.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12152_6befa516e475790059dd7d151a95094f.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
35
1
2012
05
21
بررسی واکنش ارقام سویا نسبت به تغییرات تاریخ کاشت در شرایط شمال خوزستان
23
41
FA
سید احمد
کلانتر احمدی
محقق مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول
kalantar_ahmadi@yahoo.com
جهانفر
دانشیان
محقق موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج
j_daneshian@yahoo.com
سید عطااله
سیادت
استاد دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین
<strong>به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت بر عملکرد ارقام سویا، آزمایشی به صورت استریپ پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا شد.</strong><strong>عامل عمودی شامل تاریخ کاشت در 4 سطح (18/ خرداد، 1/ تیر، 15/ تیر و 29/ تیر ماه) و عامل افقی نیز شامل 12 رقم (</strong><strong>sahar</strong><strong> ، </strong><strong>L14</strong><strong> ، </strong><strong>5ECNE</strong><strong> ، </strong><strong>Williams*TN4.94</strong><strong> ، </strong><strong>DPX</strong><strong> ، </strong><strong>Safiabadi</strong><strong> ، </strong><strong>Williams</strong><strong> ، </strong><strong>LD8149</strong><strong> ، </strong><strong>L17</strong><strong> ، </strong><strong>504</strong><strong> ، </strong><strong>TN5.95*Hack</strong><strong> و </strong><strong>BP</strong><strong> ) بود. نتایج آزمایش نشان داد که بین تاریخ کاشت های مختلف، ارقام و اثر متقابل آنها از نظر عملکرد دانه اختلاف معنی داری وجود داشت. </strong><strong>مقایسه میانگین های مربوط به تاریخ کاشت نشان داد که بیش ترین (</strong><strong>38/3401</strong><strong> کیلوگرم در هکتار) و کم ترین (46/2438 کیلوگرم در هکتار) عملکرد دانه به ترتیب به تاریخ کاشت های چهارم (29 تیر) و دوم (18 خرداد) اختصاص یافت. دو تاریخ کاشت 18 خرداد و 1 تیر ماه در یک گروه آماری قرار گرفتند. مقایسه میانگین های مربوط به ارقام مورد آزمایش نیز نشان داد که چهار رقم صفی آبادی، </strong><strong>DPX</strong><strong>، </strong><strong>L14</strong><strong> و </strong><strong>504</strong><strong> در یک گروه آماری قرار گرفتند و بیش ترین عملکرد دانه (66/3191کیلوگرم در هکتار) به لاین </strong><strong>TN5.95*Hack</strong><strong> اختصاص یافت و با ارقام </strong><strong>L14</strong><strong> و 504 در یک گروه آماری قرار گرفت. کم ترین عملکرد دانه (22/2262 کیلوگرم در هکتار) به رقم </strong><strong>Williams</strong><strong> اختصاص داشته است. معنی دار بودن اثر متقابل تاریخ کاشت × رقم بیانگر واکنش متفاوت ارقام مورد آزمایش نسبت به تاریخ کاشت می باشد. مقایسه میانگین های مربوط به اثر متقابل تاریخ کاشت × رقم نشان داد که بیش ترین عملکرد دانه (22/4222 کیلوگرم در هکتار) به تاریخ کاشت آخر (29 تیر) و رقم </strong><strong>Safiabadi</strong><strong> و کم ترین عملکرد دانه (1800 کیلوگرم در هکتار) به تاریخ کاشت اول (18 خرداد) و رقم</strong><strong> Williams</strong><strong>اختصاص داشته است.</strong><strong> هر چند که تاریخ کاشت های اول و دوم در مقایسه با تاریخ کاشت چهارم از طول دوره رشد بیش تری برخوردار بودند، اما برخورد مراحل فنولوژیکی (گلدهی) با بیش ترین درجه حرارت در طول فصل رشد</strong><strong> در تاریخ کاشت های اول و دوم </strong><strong> در مقایسه با تاریخ کاشت چهارم را می توان در کاهش عملکرد دانه تاریخ کاشت های اول و دوم موثر دانست. افزایش طول دوره رشد در تاریخ کاشت اول منجر به افزایش عملکرد بیولوژیک گردید. با توجه به اینکه تاریخ کاشت 29 تیرماه در مقایسه با تاریخ کاشت اول از عملکرد دانه و شاخص برداشت بالاتری برخوردار بوده و همچنین به دلیل کم تر شدن طول دوره رشد آنها از تعداد دفعات آبیاری کاسته شده، بنابراین می توان تاریخ کاشت اواخر تیر ماه را در منطقه توصیه نمود.</strong>
سویا,تاریخ کاشت,رقم
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12153.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12153_d7444ecd568481d2c83d35d3cf4e12fa.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
35
1
2012
05
21
تأثیر کمپوست زباله شهری و نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی علوفه ذرت شیرین
43
54
FA
علی
مجاب قصرالدشتی
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج
حمیدرضا
بلوچی
نویسنده مسؤول: استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج
balouchi@mail.yu.ac.ir
علیرضا
یدوی
علی مجاب قصرالدشتی1، حمیدرضا بلوچی*2، علیرضا یدوی3 و سید یاسر الدین موسوی4
3- استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج
4- گروه علوم دام، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کرمانشاه
yadavi@yu.ac.ir
سید یاسر الدین
موسوی
گروه علوم دام، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کرمانشاه
<strong>به منظور بررسی اثر کود نیتروژنه و کمپوست زباله شهری بر عملکرد کمی و کیفی علوفه و برخی صفات مرفولوژیک ذرت شیرین، آزمایشی در سال 1388 در شهرستان مرودشت</strong><strong>، فارس</strong><strong> اجرا گردید.</strong><strong> آزمایش به صورت کرتهای خرد شده </strong><strong>در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد</strong><strong>.</strong><strong> عاملهای آزمایش شامل کود نیتروژنه در پنج سطح (100، 150، 200، 250 و 300 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و عامل فرعی شامل کمپوست در چهار سطح (10، 20، 30 و40 تن در هکتار) انتخاب شد</strong><strong>. نتایج نشان داد که اثر نیتروژن و کمپوست بر عملکرد علوفه خشک، قطر ساقه و ارتفاع بوته معنیدار گردید. بیش ترین عملکرد علوفه خشک معادل 584 گرم در مترمربع در سطح 300 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و 618 گرم در مترمربع در سطح 40 تن کمپوست در هکتار حاصل شد. طول بلال تنها تحت تأثیر کود نیتروژنه قرار گرفت. درصد فیبر خام علوفه فقط تحت تأثیر نیتروژن و درصد پروتئین خام تحت تأثیر نیتروژن و کمپوست قرار گرفت که بیش ترین درصد پروتئین خام در سطح 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار معادل 71/13 درصد ماده خشک به دست آمد. سطح 40 تن در هکتار کمپوست هم بیش ترین درصد پروتئین خام معادل 63/11 درصد ماده خشک را نشان داد. کمپوست و نیتروژن تأثیری بر درصد خاکستر، </strong><strong>الیاف نا محلول در شوینده خنثی </strong><strong>و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی نداشتند.</strong>
کمپوست زباله شهری,نیتروژن,علوفه,کیفیت,ذرت شیرین
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12154.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12154_ae173dcec19ec86d3d6b88c4023725d4.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
35
1
2012
05
21
مطالعه تغییرات فتوسنتز و تنفس در ژنوتیپ های مختلف چغندرقند (Beta vulgaris L.) تحت تنش شوری
55
69
FA
نفیسه
اسدی نسب
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه شهید چمران اهواز Nafisehasadi@gmail.com
nafisehasadi@gmail.com
پیمان
حسیبی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه شهید چمران اهواز
p.hassibi@scu.ac.ir
موسی
مسکرباشی
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه شهید چمران اهواز
meskarbashee@scu.ac.ir
<strong>این تحقیق به منظور مطالعه تأثیر تنش شوری بر خصوصیات رشد، تنفس، تبادلات گازی و فتوسنتز در سه ژنوتیپ چغندرقند (13030، 22393 و IC) صورت گرفت. تحقیق در سال زراعی 1389-1388، در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. گیاهان 35 روز پس از کاشت به مدت هشت هفته تحت سه سطح شوری شامل شاهد (صفر)، 100 و 200 میلی مولار نمک کلرید سدیم (NaCl) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنش شوری ماده خشک اندام هوایی و ریشه و هم چنین سطح برگ را کاهش داده است؛ با افزایش شوری میزان فتوسنتز (جذب و تحلیل دی اکسید کربن)، هدایت روزنه ای و سرعت تعرق برگ ها کاهش و میزان تنفس، دمای برگ و عدد SPAD افزایش نشان دادند. بر اساس شاخص حساسیت به تنش (SSI)، در غلظت 200 میلی مولار کلرید سدیم، ژنوتیپ های 13030 و 22393 نیمه متحمل و IC حساس ارزیابی شدند. با توجه به جدول همبستگی صفات، دوام سطح برگ (</strong>**<strong>92/0r=) به عنوان منبع اصلی فتوسنتز کننده در گیاه، وزن خشک ریشه را بهبود بخشیده است. نتایج نشان داد که وزن خشک ریشه، می تواند به عنوان معیار مناسبی جهت غربال ارقام متحمل به شوری مورد استفاده قرار گیرد. </strong>
تنفس,چغندرقند,سرعت تعرق,فتوسنتز,وزن ریشه,هدایت روزنه ای
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12155.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12155_bf12d7dbb63f0de169f629b461d198ee.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
35
1
2012
05
21
بررسی تاثیر روشهای مختلف حاصلخیزی خاک بر تعدادی از ویژگی های کمی و کیفی گیاه کنگرفرنگی (.Cynara scolymus L) در شرایط گلخانه
71
90
FA
اسفندیار
فاتح
استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
esfandiarf@gmil.com
اصغر
رحیمی
استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر رفسنجان
rahimia@vru.ac.ir
حسن
کریم مجنی
استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
kmojeni@cc.iut.ac.ir
روح الله
امینی
استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
ramini58@gmail.com
به منظور بررسی تأثیر تیمارهای مختلف حاصل خیزی خاک به همراه باکتری florescence Pseudomonas و سطوح مختلف محلول پاشی اوره برکمیت و کیفیت علوفه و برخی خصوصیات رویشی گیاه کنگر فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در گلخانة تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکدة علوم زراعی و دامی دانشگاه تهران در پاییز سال 1385 انجام شد. در این تحقیق از 18 تیمار مختلف شامل شاهد، شیمیایی ( سطوح مختلف نیتروژن، پتاسیم و فسفر به همراه محلول پاشی اوره به جای کود نیتروژن در برخی تیمارهای شیمیایی)، تلفیقی ( سطوح مختلف کود دامی و شیمیایی به همراه باکتری Pseudomonas florescence (و آلی( سطوح مختلف کود دامی به همراه باکتری florescence Pseudomonas (مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که تأثیر تیمارهای مختلف حاصلخیزی خاک بر تمامی صفات مورد بررسی در سطح پنج درصد معنی دار بود. تیمارهای حاصلخیزی در مقایسه با شاهد از وزن خشک برگ ، صفات کیفی علوفه شامل درصد پروتئین خام، درصد کربوهیدرات محلول در آب،ADF ،جذب فسفر و درصد خاکستر برگ بالاتری برخوردار بودند . وزن خشک برگ در تیمارهای شیمیایی بدون محلول پاشی نیتروژن، شیمیایی با محلول پاشی نیتروژن ، تلفیقی و آلی به ترتیب 6.66و 51.5و 57.7 و 33.3 درصد نسبت به شاهد افزایش معنی دار پیدا کرد . محلول پاشی اوره فقط در مورد درصد پروتئین خام با تیمار شیمیایی بدون محلول پاشی تفاوت معنی داری داشت که از این نکته می توان در برنامه های بهبود کیفیت علوفه استفاده نمود. باکتری سودوموناس فلورسنس، نیز می تواند به عنوان یک مکمل مناسب و مؤثر به همراه کودهای آلی و شیمیایی مورد استفاده قرار گرفته و در افزایش عملکرد کمی و کیفی علوفه کنگرفرنگی مفید واقع شود
باکتری Pseudomonas florescence,کنگر فرنگی,کو شیمیایی,کود دامی,کود تلفیقی,کیفیت علوفه و محلول شیمیایی
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12156.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12156_1d290a17eefeee0eecee6e80588c48b3.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
35
1
2012
05
21
بررسی کاشت بذر و گیاهچه گندم و تأثیر آن بر عملکرد و اجزای عملکرد
91
101
FA
روح الله
آواره شیرازی
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه شهید چمران اهواز
shirazi.1357@gmail.com
مجید
نبیپور
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه شهید چمران اهواز
موسی
مسکرباشی
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه شهید چمران اهواز
meskarbashee@scu.ac.ir
<strong>به منظور مقایسه کاشت بذر و کاشت گیاهچه گندم (گیاهچه با سنین مختلف) در تاریخهای مختلف کاشت، آزمایشی مزرعهای در سال زراعی1389- 1388 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گرفت</strong><strong>.</strong><strong> این آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت پلات (کرتهای دوبار خرد شده) و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا گردید. کرتهای اصلی شامل روشهای کاشت در سه سطح بدون سرزنی گیاهچه، با سرزنی گیاهچه و کاشت بذر بود و فاکتور فرعی نیز شامل ارقام گندم در دو سطح شامل رقم فونگ و رقم چمران و فاکتور فرعی فرعی شامل تاریخ کاشت بذر و انتقال گیاهچه در 30 آذر و 15 دی بود. نتایج آزمایش نشان داد که تعداد سنبلک در سنبله، تعداد دانه در سنبله در کاشت بذر بیش ترین مقدار (با عملکرد 3/2766 کیلو گرم در هکتار)</strong><strong>و در کاشت گیاهچهای کم ترین مقدار (با عملکرد 6/1795 کیلو گرم در هکتار) بودند. در تیمار تاریخ کاشت و انتقال (کاشت به صورت گیاهچه) ، تعداد سنبلک در سنبله و عملکرد دانه در تاریخ کاشت و انتقال اول (انتقال گیاهچه 30 روزه)، بیش ترین مقدار و در تاریخ کاشت و انتقال دوم (انتقال گیاهچه 45 روزه) کم ترین مقدار بودند. بین دو رقم فونگ و چمران، اختلاف معنی داری در صفات تعداد سنبلک در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه مشاهده نگردید. با توجه به نتایج حاصل، انتقال دیر گیاهچه (گیاهچه 45 روزه) و تأخیر در کاشت (15 دی) نیز عملکرد را به صورت معنیداری کاهش داد</strong><strong>.</strong><strong> کاشت بذر عملکرد بالاتری (حدود 31 درصد) را نسبت به کاشت نشایی داشت.</strong> <strong>مقایسه میانگین اثرات متقابل نشان داد که تیمار کاشت مستقیم بذر رقم چمران در تاریخ کاشت اول دارای بیش ترین عملکرد بود؛ پس از آن تیمار کاشت گیاهچه بدون سرزنی و با سرزنی رقم چمران بیش ترین عملکرد را داشتند و تیمارهای گیاهچهای در تاریخ کاشت دوم دارای کم ترین میزان عملکرد بودند.</strong> <strong>بنابراین، در شرایط آب و هوایی خوزستان در صورت وقفه در کاشت به دلیل تأخیر در بارندگی و یا فراهم نشدن شرایط کاشت بذر به دلیل بارندگیهای مکرر (بعد از وقفه اولیه) و مساعد نبودن شرایط کاشت مستقیم بذر در 30 آذر، میتوان با کاشت گیاهچه گندم (گیاهچه 30 روزه) در آن زمان از کاهش محصول در کاشت تأخیری (در 15 دی) جلوگیری نمود. </strong>
گندم,انتقال گیاهچه,تاریخ کاشت,کاشت مستقیم بذر
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12157.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12157_db06d1edc9590c3f6fe05735dc701a41.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
35
1
2012
05
21
بررسی سازگاری درختان زیتون ارقام زرد و روغنی در مناطق مختلف استان کرمانشاه
103
115
FA
صمیرا
احمدی پور
دانشجوی کارشناسی ارشد سابق علوم باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
عیسی
ارجی
0000-0002-6188-1724
استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه
issaarji@gmail.com
<strong>به منظور بررسی سازگاری ارقام زیتون زرد و روغنی کشت شده در باغهای استان کرمانشاه آزمایشی در چهار منطقه گیلانغرب، قصرشیرین، جوانمیری و ایستگاه تحقیقات زیتون دالاهو به اجرا در آمد. در هر منطقه یک باغ و در هر باغ تعداد 15 اصله درخت از هر رقم به عنوان سه تکرار 5 تایی استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که درختان دو رقم تفاوت معنی داری از لحاظ خصوصیات فنولوژیکی و میوه داشتند. زمان ظهور خوشه</strong><strong>های گل، باز شدن گل و مرحله تمام گل در مناطق مختلف متفاوت بود. تعداد گل در گل آذین، درصد گل کامل، درصد تشکیل میوه، وزن میوه و هسته، وزن تر و خشک گوشت و نسبت وزن گوشت به هسته بسته به منطقه در بین ارقام دارای تفاوت معنی داری بود. درصد روغن بر حسب ماده خشک و تر در ارقام برای مناطق مختلف متفاوت بود بهطوریکه هر دو رقم در منطقه جوانمیری بالاترین درصد روغن و در منطقه قصرشیرین کم ترین درصد روغن داشتند. میزان عملکرد بسته به رقم برای مناطق متفاوت بود به طوری که رقم زرد با عملکرد 4077 کیلوگرم در هکتار در منطقه جوانمیری بیش ترین و رقم روغنی با 1546 کیلوگرم در هکتار در منطقه قصرشیرین کم ترین میزان عملکرد را داشت؛ لذا می</strong><strong>توان نتیجه گرفت منطقه جوانمیری با ارتفاع بالای 1000 متر از سطح دریا مناسبترین منطقه و قصرشیرین با ارتفاع حدود 300 متر از سطح دریا نامناسبترین منطقه برای توسعه کشت زیتون بود. همچنین کاشت رقم زرد در ارتفاعات بالای 1000 متر توصیه می</strong><strong>گردد. </strong>
زیتون (Olea europea L.),رقم زرد و روغنی,سازگاری,کرمانشاه
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12158.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12158_b9990a69fe87b43609ae02de2c6164c6.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
35
1
2012
05
21
ارزیابی تحمل به ماندابی ژنوتیپهای گندم (Triticum aestivum L.) در مرحله ساقه رفتن بر اساس شاخصهای تحمل و حساسیت به تنش ماندابی
117
128
FA
مژگان
سلطان زاده شوشتری
دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات خوزستان
soltanzadeh_agri@yahoo.com
شهرام
لک
استادیار، گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان
sh.lack@yahoo.com
ایرج
لک زاه
کارشناس ارشد زراعت، عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
معصومه
گوهری
دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات خوزستان
به منظور بررسی واکنش ژنوتیپهای گندم به سطوح مختلف تنش ماندابی در مرحله ساقه رفتن و ارزیابی شاخصهای تحمل و حساسیت به تنش، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در سال زراعی 87-1386 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اهواز اجرا گردید. در این بررسی ژنوتیپهای گندم (چمران، ویریناک،11-78S- و 18-80S- ) در کرتهای اصلی و سطوح ماندابی (شاهد، 10 و 20 روز) در کرتهای فرعی قرار داده شدند. شش شاخص تحمل و حساسیت به تنش ماندابی (MP، GMP، STI، TOL،HARM و SSI) برای عملکرد محاسبه گردید. در شرایط شاهد، لاین 18-80S- با عملکرد 99/4 تن در هکتار و در شرایط تنش ملایم و شدید لاین 11-78S- با عملکرد 68/3 تن در هکتار دارای بیش ترین عملکرد بودند. شاخصهای MP ، GMP ، HARM و STI که دارای بیش ترین همبستگی با عملکرد در شرایط شاهد و سطوح مختلف تنش بودند به عنوان شاخصهای برتر معرفی شدند. این شاخصها لاینهای 11-78S- و 18-80S- را به عنوان ژنوتیپهای متحمل و رقم ویریناک را به عنوان رقمی حساس به ماندابی مشخص کردند. از طرفی شاخصهای TOL و SSI نیز لاین 11-78 S- را متحملترین و رقم چمران را حساسترین ژنوتیپها نسبت به تنش ماندابی نشان دادند.
گندم,تنش ماندابی,شاخصهای تحمل و حساسیت به تنش
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12159.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12159_f211a4ab6b6328682305c8706e4f469a.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
تولیدات گیاهی
2588-543X
2588-5979
35
1
2012
05
21
بررسی اثر تاریخ های مختلف کشت و روشهای مختلف تغذیه ای (شیمیایی و آلی) بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه خار مریم Silybum marianum L.) Gaertn )
129
143
FA
سودابه
عبداله زارع
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
soo2011zareh@yahoo.com
اسفندیار
فاتح
استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
esfandiarf@gmil.com
امیر
آینه بند
0000-0002-0838-784X
دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
aynehband@scu.ac.ir
<strong>به منظور مطالعه اثر تاریخ های مختلف کشت و سیستم های مختلف تغذیه ای (شیمیایی و آلی) بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه خار مریم (</strong><strong><em>Silybum marianum </em></strong><strong>L. Gaertn</strong><strong>) آزمایشی در سال زراعی 1389- 1388 به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. فاکتور اصلی تاریخ کشت در سه زمان: (23 آبان، 10 آذر و 24 آذر) و فاکتور فرعی شامل سطوح تغذیهای مختلف در شش سطح : </strong><strong>F1</strong><strong> - شاهد (عدم مصرف کود )، </strong><strong>F2</strong><strong>- 100% کود شیمیایی (</strong><strong>NPK </strong><strong>150-120-100)،</strong><strong>F3 </strong><strong>- 25 % کود آلی +75% کود شیمیایی (5/7 تن دامی و </strong><strong>NPK</strong><strong> (5/112- 90- 75 )) ، </strong><strong>F4</strong><strong>- 50 %آلی+50% شیمیایی( 15 تن کود دامی و </strong><strong>NPK</strong><strong> (75-60 -50))، </strong><strong>F5</strong><strong>-75% آلی+25% شیمیایی (5/22 تن کود دامی + نسبت های مختلف </strong><strong>NPK</strong><strong> (5/37-30-25))، </strong><strong>F6</strong><strong>-100% کود آلی (30 تن کود دامی) بودند. تاریخ کاشت تاثیر معنیدار بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، تعداد دانه در طبق اصلی، وزن دانه در طبق اصلی و تعداد دانه در طبقهای فرعی داشت. همچنین سطوح مختلف کودی بر تمام صفات مورد بررسی بجز وزن هزار دانه در طبق اصلی تاثیر معنیدار داشت. بیش ترین عملکرد دانه به مقدار 2175 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 10 آذر به دست آمد و تاخیر در تاریخ کاشت باعث کاهش عملکرد دانه گردید. عملکرد دانه بین سطوح مختلف کودی معنیدار بود. بیش ترین عملکرد دانه (2442 و 2408 کیلوگرم در هکتار) از تیمار کودی 100% شیمیایی و تیمار 25% شیمیایی + 75% دامی حاصل شد. علاوه بر این، عملکرد دانه بیش ترین همبستگی مثبت و معنیدار را با وزن دانه در طبقهای فرعی (</strong><strong><sup>**</sup></strong><strong>92/0 = </strong><strong>r</strong><strong>) داشت. </strong>
خارمریم,تاریخ کاشت,روشهای تغذیهای,عملکرد دانه
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12160.html
https://plantproduction.scu.ac.ir/article_12160_6c7b2b653692fda07c9c824b9bc892e9.pdf