تولیدات گیاهی - فهرست مقالات

Bioactivity of Methanolic Leaves and Stem Extracts of Adiantum capillus-veneris L. From Southeast of Marivan

Morteza Yazdani؛ Fereshteh Jookar Kashi

دوره 43، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 487-496

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.29309.1757

چکیده

ABSTRACTIntroduction:Adiantum capillus-veneris Linn is a medicinal plant belonging to Polypodiales order. Pare-siavashan is the name of Adiantum capillus-veneris Linn in pharmaceutical textbooks of Iranian Traditional Medicine. A. capillus-veneris L. as a medicinal plant was utilized to treat various infectious diseases. In this study, the extract of A. capillus-veneris ... بیشتر ABSTRACTIntroduction:Adiantum capillus-veneris Linn is a medicinal plant belonging to Polypodiales order. Pare-siavashan is the name of Adiantum capillus-veneris Linn in pharmaceutical textbooks of Iranian Traditional Medicine. A. capillus-veneris L. as a medicinal plant was utilized to treat various infectious diseases. In this study, the extract of A. capillus-veneris L. from Kurdistan province is investigated for the first time.Materials and Methods:The plant is collected from southeast of Marivan in October 2017. Theaim of the current study was to investigate cytotoxicity, antimicrobial, antioxidant properties and phytochemical screening of methanol extract and polar and nonpolar subfractions of the leaves and stem of A. capillus-veneris L. separately. The antioxidant activity, total phenolic content (TPC) and total flavonoid content (TFC) of the samples were determined using inhibition of free radical 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH), Folin-Ciocalteu, and aluminum chloride colorimetric methods, respectively. Gentamicin, rifampin and nystatin were used as positive controls in an antimicrobial method. Both 50% lethal concentrations (LC50) and 50% inhibitory concentration (IC50) of the samples were identified using regression analysis.Results and Discussion:Theleaves and stem extractsindicated the highest antioxidative activities in DPPH test that IC50 values =56.23 ± 0.85 and 44.66 ± 1.22 μg/ml respectively, which was higher than the synthetic antioxidant butylated hydroxyl toluene (BHT: IC50= 19 ± 1.03 μg/ml). The total phenolic contents of leaves and stem extracts, as Gallic acid equivalents, were 83.62 ± 1.87 and 147.39 ± 2.35 mg/g, respectively. The amounts of total flavonoids compounds of leaves and stem extracts were also determined 58.50 ± 0.78 and 35.63 ± 0.39 mg, respectively. Alkaloids, triterpenes, flavonoids, saponins, tannins were also identified in all the extracts and glycosides were detected only in water and hexane fraction extract of the stem, also hexaneextraction fraction of stem was devoid of triterpenes and the stem and leaves which contain no tannins. The leaves water extract of A. capillus veneris L. showed maximum zone of inhibition against bactrial strains. The hexane extracts of leaves and stem of A. capillus-veneris L. showed the weakest antimicrobial activity. The brine shrimp lethality bioassay was applied for the isolation of anitumour and cytotoxic agents. The leaves and stem extracts of A. capillus-veneris L. showed significant cytotoxic activity with LC50 values of 125.893 and 97.7237 (μg/ml), respectively. Vincristine sulfate (LC50 0.751 μg/ml) was used as the reference standard of brine shrimp lethality bioassay.Conclusion: This study suggested that the extracts of the A. capillus-veneris L. may be a promising source for novel anticancer agents. The extracts showed moderate to acceptable antibacterial activities.

Effect of Elemental Sulphur on Calcium Uptake and Translocation in Maize Grown in a High pH soil of Malaysia

Mehdi Karimi؛ Rostam Yazdani-Biouki؛ Aminuddin Hussin Hussin؛ Mohd Khanif Yusof؛ Radziah Othman

دوره 43، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 497-506

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.31110.1826

چکیده

ABSTRACT Introduction:Acidification of high pH soils by elemental sulphur application is introduced for increasing plant nutrient availability and improving plant performance. The present study was aimed to elucidate the effect of elemental sulphur timing and application rates on soil Ca release, Ca concentration in maize and its relationship with maize ... بیشتر

Foliar Application of Potassium Nitrate and Silicate Can Improve the Fruit Quality of Pomegranate cv. ‘Malase Yazdi’

Elham Fattahi؛ Azam Jafari؛ Esmaeil Fallahi

دوره 43، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 527-534

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.31693.1846

چکیده

ABSTRACTIntroduction:Pomegranate is an ancient fruit plant, that nowadays there is an increasing worldwide demand for this fruit owing to its superior pharmacological and therapeutic properties. Foliar nutrient applications could potentially be used in commercial pomegranate production, to improve fruit quality. Therefore, the current study was conducted to investigate ... بیشتر ABSTRACTIntroduction:Pomegranate is an ancient fruit plant, that nowadays there is an increasing worldwide demand for this fruit owing to its superior pharmacological and therapeutic properties. Foliar nutrient applications could potentially be used in commercial pomegranate production, to improve fruit quality. Therefore, the current study was conducted to investigate the physicochemical properties of pomegranate fruits under foliar spraying of potassium nitrate and silicate.Materials and Methods:The twenty years old uniform pomegranate trees cv. ‘Malase Yazdi’ that have grown on a commercial orchard in Ardakan, Iran were selected during the 2017–2018 growing seasons. Five levels of potassium spraying treatments were used. The foliar spray treatments included: 250 and 500 mg/l potassium nitrate; 250 and 500 mg/l potassium silicate and distilled water (control). The foliar spray was carried out two times. The first stage was after the conversion of most of the flowers to the fruit and when fruits reached about walnut size, from June to July, and the second stage of the foliar application was at the end of the fruit growth, in mid-September. At the time of the harvest, healthy fruits were taken from the middle of the crown of each tree in different directions, and qualitative and quantitative characteristics of the harvested fruits were analyzed. Physicochemical properties such as fruit and total aril weight, seed dry weight, peel fresh weight, fruit volume and juice, soluble solids concentration (SSC), maturity index, color, total phenol content, and vitamin C were investigated. Results and Discussion:Results showed that all of foliar treatments increased fruit volume and weight, total aril weight, fruit juice, and color and decreased seed dry weight, compared to control treatment (without nutrient treatment). KNO3 (250 mg/l) increased SSC and maturity index and 500 mg/l KNO3 increased both valuable characteristics: total phenol and vitamin C content. Also potassium silicate improved vitamin C content compared to the control treatment.Conclusion: The nitrogen in potassium nitrate increases the amount of the carbohydrate reserves that affects the fruit growth and development, thus reducing water stress and competition between fruits, which leads to the increased growth and development of fruits. The use of foliar application of potassium silicate has many advantages in enhancing the leaf area and improving the efficiency of photosynthesis and increasing the plant's ability to increase growth and yield and to increase strength, and reduce temperature stress. Therefore, according to these results, and due to the increasing global desire to use pomegranate fruit because of its high nutritional value, foliar application of potassium nitrate and silicate is recommended in pomegranate orchards.

بهینه‌سازی محیط کشت جهت ریزازدیادی سیب گوشت سرخ

نوشین کاظمی؛ محمداسماعیل امیری؛ مریم جعفرخانی کرمانی؛ زهرا سادات حسینی

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 337-348

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26409.1649

چکیده

چکیدهاین پژوهش در سال 1391 در آزمایشگاه کشت بافت دانشگاه زنجان و با هدف بهینه‌سازی ریز‌ازدیادی یکی از ژنوتیپ‌های ارزشمند و بومی سیب گوشت سرخ انجام شد. آزمایش‌ها شامل بررسی اثر ترکیبات متفاوت تنظیم‌کننده‌های ... بیشتر چکیدهاین پژوهش در سال 1391 در آزمایشگاه کشت بافت دانشگاه زنجان و با هدف بهینه‌سازی ریز‌ازدیادی یکی از ژنوتیپ‌های ارزشمند و بومی سیب گوشت سرخ انجام شد. آزمایش‌ها شامل بررسی اثر ترکیبات متفاوت تنظیم‌کننده‌های رشد GA3 (در سه سطح صفر، 3 و 6 میکرومولار) وBAP (در چهار سطح صفر، 2، 4 و 6 میکرومولار) بر جنبه‌های مختلف پرآوری شامل تعداد برگ و ریز‌شاخه تولید‌شده در هر ریزنمونه، میزان رشد طولی ریزشاخه‌هاو وزن تر و خشک ریزنمونه‌هابود. آزمایش‌ها به‌صورت فاکتوریل درقالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار صورت گرفتند. همچنین، تأثیر غلظت‌های مختلف تنظیم‌کننده‌های رشدی IBA (در پنج سطح صفر، 1، 2، 3 و 4 میکرومولار) و NAA (در پنج سطح صفر، 1، 2، 3 و 4 میکرومولار) بر ریشه‌زایی ریزنمونه‌ها بررسی شد. بهترین نتیجه برای پرآوری (9/7 تعداد ریزشاخه/ ریزنمونه/ 8 هفته) در محیط کشت حاوی چهار میکرومولار BAp و سه میکرومولار GA3 به‌دست‌آمد. به‌علاوه، گیاهان تکثیر‌شده در این تیمار نسبت به تیمارهای دیگر پژوهش، نتایج مطلوب‌تری در کلیه صفات مورد بررسی شامل تعداد برگ، میزان رشد طولی ریزشاخه‌هاو وزن تر و خشک ریز‌نمونه‌ها نشان دادند. نتایج نشان داد، محیط کشت MS 2/1 حاوی سه میکرومولار IBA با 2/85 درصد ریشه‌زایی طی هشت هفته بهترین ترکیب برای ریشه‌زایی بود. نتایج سازگاری نشان داد گیاهان ریشه‌دار‌شده در تیمارهای حاوی IBA بسیار موفق‌تر (100درصد) از گیاهچه‌های ریشه‌دار‌شده در تیمارهای حاوی NAA (40 درصد) بودند، لذا محیط کشت حاوی سه میکرومولار IBA کاراترین ترکیب جهت ریشه‌دار شدن و بقای سیب گوشت سرخ در مرحله سازگاری بود.

کاهش اثرات مضر تنش شوری در گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L. cv. Mobin) با استفاده از اسید آسکوربیک

بهاره حاجی ور؛ محمد رضا زارع بوانی

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 349-362

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.27610.1672

چکیده

چکیدهشوری به فرآیندهاو ساختارهایسلولی در گیاهانآسیبمی‌رساند و موجب کاهش رشد و عملکرد می‌گردد. در پژوهش حاضر کاربرد اسید آسکوربیک برون‌زا به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی به‌منظور بهبود مقاومت به تنش ... بیشتر چکیدهشوری به فرآیندهاو ساختارهایسلولی در گیاهانآسیبمی‌رساند و موجب کاهش رشد و عملکرد می‌گردد. در پژوهش حاضر کاربرد اسید آسکوربیک برون‌زا به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی به‌منظور بهبود مقاومت به تنش شوری در گوجه‌فرنگی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در غالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان از ابتدای زمستان تا پایان بهارسال‌های 97-1396 به اجرا درآمد. پارامترهای رشدی، عملکرد، تبادلات گازی، رنگیزه‌های فتوسنتزی، قندهای محلول و پرولین گیاه گوجه‌فرنگی تحت سطوح مختلف تنش شوری ( صفر، 25، 50 و 100 میلی‌مولار کلرید سدیم) و محلول‌پاشی با غلظت‌های مختلف اسید آسکوربیک (صفر، 5/2 و 5 میلی‌مولار) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که شوری موجب کاهش رشد، عملکرد، رنگیزه‌های فتوسنتزی و تبادلات گازی گردید. شوری همچنین باعث افزایش میزان پرولین و قندهای محلول در برگ شد. تیمار اسید آسکوربیک در هر دو شرایط تنش شوری و بدون تنش باعث افزایش شاخص‌های رشدی و عملکرد شد. در شرایط تنش، گیاهان تیمار‌شده با اسید آسکوربیک رنگیزه‌های فتوسنتزی بیشتر و نرخ فتوسنتزی بالاتری نسبت به دیگر تیمارها نشان دادند. اسید آسکوربیک سبب کاهش معنی‌دار قندهای محلول در برگ شد. همچنین افزایش میزان اسید آسکوربیک موجب کاهش بیشتر و معنی‌دار پرولین در هر سطح شوری نسبت به دیگر تیمارها گردید. درکل، اثرات نامطلوب شوری بر گوجه‌فرنگی به‌وسیله کاربرد خارجی اسید آسکوربیک کاهش می‌یابد که درنتیجه کاهش اثرات مخرب تنش شوری و افزایش تبادلات گازی و رنگیزه‌های فتوسنتزی است. با توجه به پتانسیل اسمزی کم محلول اسید آسکوربیک و غیر سمی‌بودن، می‌توان آن‌را به‌عنوان تیماری مؤثر برای افزایش تحمل به شوری در گیاهان گوجه‌فرنگی استفاده کرد.

ارزیابی عملکرد و سودمندی کشت مخلوط لگوم‌های علوفه‌ای با گرامینه‌ها به‌عنوان کشت دوم در شالیزار

محمد ربیعی؛ فاطمه فرح دهر

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 363-374

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.27838.1689

چکیده

چکیدهبه‌منظور مقایسه عملکرد علوفه و تعیین بهترین نسبت کاشت در کشت مخلوط تریتیکاله، جو، شبدر لاکی و ماشک علوفه‌ای، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی شامل شانزده تیمار در سه تکرار طی دو سال زراعی ... بیشتر چکیدهبه‌منظور مقایسه عملکرد علوفه و تعیین بهترین نسبت کاشت در کشت مخلوط تریتیکاله، جو، شبدر لاکی و ماشک علوفه‌ای، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی شامل شانزده تیمار در سه تکرار طی دو سال زراعی 1392-1391 و 1393-1392 در اراضی شالیزاری مؤسسه تحقیقات برنج کشور در رشت اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کشت خالص تریتیکاله، شبدر لاکی، ماشک علوفه‌ای و جو و کشت مخلوط تریتیکاله و شبدر لاکی به نسبت‌های 70 :30، 50 :50 و30 :70، کشت مخلوط تریتیکاله و ماشک علوفه‌ای به نسبت‌های 70 :30، 50 :50 و30 :70، کشت مخلوط جو و شبدر لاکی به نسبت‌های 70 :30، 50 :50 و30 :70 وکشت مخلوط جو و ماشک علوفه‌ای به نسبت‌های 70 :30، 50 :50 و30 :70 بودند. نتایج نشان داد که بین تیمارهای آزمایشی از نظر اکثر صفات مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری وجود داشت. مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که کشت مخلوط 70 درصد تریتیکاله و 30 درصد ماشک علوفه‌ای، با میانگین عملکرد 48844 و 15269 کیلوگرم در هکتار به‌‌ترتیب بیشترین عملکرد علوفه تر و خشک را دارا بود. نسبت برابری زمین در اغلب تیمارهای کشت مخلوط بزرگتر از یک به‌دست‌آمد. تیمارکشت مخلوط 70 درصد تریتیکاله و 30 درصد ماشک علوفه‌ای با نسبت برابری زمین 31/1 و 54/1 به‎ترتیب برای علوفه تر و خشک نسبت به سایر نسبت‌های کشت از برتری قابل ملاحظه‌ای برخوردار بود و به‌عنوان مناسب‌ترین الگوی کشت مخلوط در اراضی شالیزاری استان گیلان قابل توصیه می‌باشد.

تنوع فنوتیپی برای عملکرد میوه و برخی صفات مرتبط با آن در جمعیت‌های محلی گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L.) منطقه کلیبر

بهروز والایی؛ ایرج برنوسی

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 387-396

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.28002.1691

چکیده

چکیدهبه‌منظور بررسی تنوع فنوتیپی درون و بین 8 جمعیت محلی گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L.)، از منطقه کلیبر استان آذربایجان شرقی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 انجام گردید. در ... بیشتر چکیدهبه‌منظور بررسی تنوع فنوتیپی درون و بین 8 جمعیت محلی گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L.)، از منطقه کلیبر استان آذربایجان شرقی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 انجام گردید. در مجموع 36 بوته از هر جمعیت با 140 سانتی‌متر فاصله ردیف و 80 سانتی‌متر فاصله بوته در سه بلوک کاشته شد. 7 صفت شامل عملکرد میوه و برخی صفات مرتبط با آن اندازه‌گیری شد. داده‌های تمام صفات به سه دسته با عرض مساوی تقسیم شدند. فراوانی دسته‌ها، برای برآورد شاخص تنوع کل (HT) و شاخص تنوع برای هر صفت در هر جمعیت (Hs)، استفاده شد و سپس میانگین شاخص تنوع برای هر صفت ()، نسبت تنوع فنوتیپی بین جمعیت‌ها (GST) و میانگین شاخص تنوع برای هر جمعیت () محاسبه گردید. شاخص تنوع کل (HT) برای هر صفت، با میانگین 49/0، از 46/0 تا 53/0 متغیر بود. بیشتر مقادیر در اطراف میانگین بودند. میانگین شاخص تنوع برای تمام صفات، نسبتاً بالا بود (40/0≥). میانگین نسبت تنوع فنوتیپی بین جمعیت‌ها (GST)، 10/0 بود. برای اکثر صفات تنوع کمی در میان جمعیت‌ها مشاهده شد. بیشترین مقدار GST مربوط به میانگین وزن میوه در بوته (16/0) بود. میانگین شاخص تنوع برای هر جمعیت ()، در بیشتر جمعیت‌ها مشابه بود (42/0 تا 49/0). نتایج نشان داد تنوع فنوتیپی نسبتاً وسیعی در جمعیت‌های محلی گوجه‌فرنگی منطقه کلیبر برای صفات مورد مطالعه وجود دارد.

تأثیر غلظت‌های مختلف اسپرمیدین بر کیفیت میوه زردآلو رقم شاهرودی طی مراحل مختلف برداشت

جسیم طه؛ جعفر حاجی لو

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 409-418

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.28168.1703

چکیده

چکیدههدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر تیمار قبل از برداشت اسپرمیدین در مراحل مختلف رسیدگی میوه زردآلوی رقم شاهرودی با توجه به زمان های برداشت بود. میوه‌های زردآلو با سه تیمار اسپرمیدین (صفر، 2 و 3 میلی‌مولار) ... بیشتر چکیدههدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر تیمار قبل از برداشت اسپرمیدین در مراحل مختلف رسیدگی میوه زردآلوی رقم شاهرودی با توجه به زمان های برداشت بود. میوه‌های زردآلو با سه تیمار اسپرمیدین (صفر، 2 و 3 میلی‌مولار) در سه زمان برداشت در مزرعه تحقیقیات خلعت پوشان وابسته به دانشگاه تبریز(سیزدهم، شانزدهم و نوزدهم تیرماه 1396) در چهار تکرار در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی تیمار شدند. صفات کیفی اندازه‌گیری‌شده شامل مواد جامد محلول کل (TSS)اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، ویتامین ث، سفتی بافت میوه، pH عصاره میوه، فنل، فلاونوئید و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل بودند. نتایج نشان داد صفات مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی داری با شاهد نشان دادند و در زمان‌های مختلف برداشت تغییر کردند. تیمار سه میلی‌مولار اسپرمیدین بهترین نتیجه را در میان تیمارها به خود اختصاص داد و باعث شد صفات کیفی اندازه گیری‌شده بهبود یابند. تیمار سه میلی‌مولار اسپرمیدین در طول هر سه مرحله بیشترین تأثیر را روی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل (01/3 درصد)، ویتامین ث (3/29 درصد) و سفتی بافت (3/27 درصد) میوه داشت. میان تیمار دو و سه میلی‌مولار اسپرمیدین در صفاتی مانند TSS و TA اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد اما نسبت به شاهد اختلاف معنی‌داری داشتند. در میان برداشت‌ها، برداشت دوم (برداشت تجاری) از نظر حفظ کیفیت میوه‌ها بهترین برداشت بود و باعث شد که صفات ارزیابی‌شده در تعادل باشند.

ارزیابی صفات مهم هیبریدهای زنبق آلمانی به‌منظور شناسایی هیبرید برتر

محمدحسین عظیمی

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 455-466

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.28610.1723

چکیده

چکیدهبه‌منظور بررسی میزان تنوع ژنتیکی و قابلیت توارث برخی از صفات مرفولوژیک، 18 ژنوتیپ (سه والد به همراه 15 هیبرید‌) زنبق آلمانی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گل و گیاهان زینتی محلات در قالب طرح ... بیشتر چکیدهبه‌منظور بررسی میزان تنوع ژنتیکی و قابلیت توارث برخی از صفات مرفولوژیک، 18 ژنوتیپ (سه والد به همراه 15 هیبرید‌) زنبق آلمانی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گل و گیاهان زینتی محلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های 1393 تا 1395 انجام شد. در این مطالعه پارامترهای آماری شامل ضرایب تنوع ژنتیکی و فنوتیپی، وراثت‌پذیری‌عمومی، ضرایب همبستگی ساده و مقایسه میانگین صفات محاسبه شدند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، اختلاف هیبرید‌ها و والدین مورد نظر برای اکثر صفات مورد مطالعه (به‌جز قطر گل) در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار(P≤0.01) بودند که بیانگر وجود تنوع گسترده برای همه صفات می‌باشد. ضریب تنوع ژنتیکی در صفات قطر دمگل، قطر شاخه گل‌دهنده و عرض برگ بیشترین و صفت طول دمگل کمترین بود. بیشترین میزان قابلیت توارث‌عمومی در صفات عرض آویز، طول درفش و ارتفاع بوته به‌ترتیب برابر 28/96، 66/93 و 40/93 درصد و کمترین آن مربوط به طول دمگل با 58/42 درصد برآورد شد. ضرایب همبستگی صفات نشان داد که بیشترین همبستگی مثبت و معنی‌دار مربوط به قطر طوقه با قطر شاخه گلدهنده، قطر شاخه گل‌دهنده با طول دمگل و قطر شاخه گل‌دهنده با طول درفش می‌باشد. اکثر هیبرید‌ها در ارتباط با صفات مورد بررسی نسبت به والدین برتر بودند. در صفات متعلق به ساختار گل (طول درفش، عرض درفش و عرض آویز)، هیبرید‌های NIOP5 و NIOP8 نسبت به والدین برتر بودند.

اثر عصاره گیاه اسپند بر جمعیت باکتریایی محلول نگهدارنده و عمرگلجایی ارقام ‘Stanza’ و ‘Pink Elegance’ گل شاخه بریده ژربرا

میثم محمدی؛ میترا اعلائی؛ مهدی صیدی

دوره 43، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 171-184

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.27785.1680

چکیده

چکیدهتیمار محلول‌های نگهدارنده گل‌هایبریده با مواد باکتری‌کش یکی از راه‌های کاهش انسداد آوندی و افزایش عمرگلجایی می‌باشد. در این پژوهش عصاره آبی-الکلی گیاه اسپند در غلظت‌های صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد ... بیشتر چکیدهتیمار محلول‌های نگهدارنده گل‌هایبریده با مواد باکتری‌کش یکی از راه‌های کاهش انسداد آوندی و افزایش عمرگلجایی می‌باشد. در این پژوهش عصاره آبی-الکلی گیاه اسپند در غلظت‌های صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد به مدت 3، 6 و 9 روز در دمای 1±22 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 70 درصد بر جمعیت باکتری‌های محلول نگهدارنده و برخی خصوصیات کیفی رقم‌های ‘Stanza’ و ‘Pink Elegance’ گل بریده ژربرا به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در بهار سال 1397 در دانشگاه ایلام مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر بازدارندگی عصاره‌ها بر رشد باکتری‌های گرم مثبت بیشتر از باکتری‌های گرم منفی بود و با افزایش غلظت عصاره اسپند، اثر بازدارندگی نیز افزایش یافت. همچنین تحت تأثیر تیمارها، رقم ‘Stanza’ نسبت به رقم‘Pink Elegance’از کیفیت بهتر و عمر گلجایی بیشتری برخوردار بود. با افزایش مدت زمان نگهداری گل‌ها، کیفیت آن‌ها کاهش یافت، ولی در مرتبه اول غلظت 25/0 و سپس 5/0 درصد عصاره اسپند علاوه بر کاهش جمعیت باکتری‌ها در محلول گلجایی و انتهای ساقه، باعث کاهش نشت یونی ساقه و گلبرگ، حفظ کیفیت (تغییر رنگ محلول گلجایی، ساقه و گلبرگ)، وزن تر نسبی، قطر ساقه، مواد جامد محلول و حفظ آنزیم‌های کاتالاز و فنیل آلانین آمونیالیاز نسبت به نمونه‌های شاهد شدند و عمر گلجایی گل‌های ژربرا را افزایش دادند. غلظت‌های 75/0 و یک درصد اگرچه جمعیت میکروبی محلول گلجایی و انتهای ساقه را کاهش دادند ولی در حفظ کیفیت و عمر گلجایی گل‌های ژربرا اثر قابل توجهی نداشتند که می‌تواند به دلیل افزایش غلظت مواد آللوپاتیک در آن‌ها باشد.

تأثیر محلول‌پاشی برگی گاما-آمینوبوتیریک اسید (GABA) بر سرمازدگی و کیفیت پس از برداشت گوجه‌فرنگی رقم نیوتون

لولاو زارعی؛ محمود کوشش صبا؛ یاور وفایی

دوره 43، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 199-212

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.27796.1681

چکیده

چکیدهگوجه‌فرنگی یکی از سبزی‌های مورد علاقه و پرمصرف در جهان است که میوه آنسرشارازمواد معدنی، ویتامین‌هاوترکیباتضد‌اکسایشیمی‌باشد، اما این محصول با خاستگاه گرمسیری به دمای پایین حساس است که محدودیت ... بیشتر چکیدهگوجه‌فرنگی یکی از سبزی‌های مورد علاقه و پرمصرف در جهان است که میوه آنسرشارازمواد معدنی، ویتامین‌هاوترکیباتضد‌اکسایشیمی‌باشد، اما این محصول با خاستگاه گرمسیری به دمای پایین حساس است که محدودیت جدی در عرضه پس از برداشت محصول دارد. در این آزمایش اثر تیمار دو هفته قبل از برداشت اسید گاما-آمینوبوتیریک در سه سطح (صفر، 5 و 10 میلی‌مولار) بر کیفیت پس از برداشت و سرمازدگی میوه گوجه‌فرنگی رقم نیوتون در سال 1396 در دانشگاه کردستان مورد بررسی قرار گرفت. برداشت میوه بعد از مرحله بلوغ فیزیولوژیک صورت گرفت. پس از برداشت میوه، طی دوره انبارداری (در دمای 4 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 95-90 درصد) در روزهای صفر، 5، 10، 15 و 20 برخی خصوصیات فیزیکی، زیست شیمیایی و صدمه سرمازدگی مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان سرمازدگی میوه شاهد در روز آخر 25 درصد مشاهده شد، در‌حالی‌که در تیمار اسید گاما-آمینوبوتیریک 10 میلی‌مولار 33/8 درصد بود. تیمار برگی اسید گاما-آمینوبوتیریک سبب کاهش از دست دادن وزن، حفظ سفتی و همچنین، حفظ ویتامین ث و اسیدیته قابل تیتراسیون نسبت به تیمار شاهد گردید. تیمار اسید گاما-آمینوبوتیریک سبب بهبود ویژگی‌های کیفی و افزایش رنگیزه لیکوپن در گوجه‌فرنگی نسبت به میوه‌های شاهد شد و خسارت سرمازدگی را به‌طور قابل توجهی کاهش داد.

اثر نوع محیط ‌کشت و تنظیم‌کننده‌های‌رشد بر ریزازدیادی پایه‌رویشی 677GF (دورگ بین هلو و بادام)

محمد گردکانه؛ هدیه بدخشان؛ مریم محمدی؛ عیسی ارجی

دوره 43، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 241-254

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.27439.1667

چکیده

چکیدهپایه677GF، یک پایه مناسب برای بادام و هلو است، که به‌طور گسترده در سراسر دنیا استفاده می‌شود.در این تحقیق به‌منظور بهبود روشریزازدیادی پایه 677GF، ریزنمونه‌های گره بر روی محیط‌های کشت MS، B5 و WPM در ... بیشتر چکیدهپایه677GF، یک پایه مناسب برای بادام و هلو است، که به‌طور گسترده در سراسر دنیا استفاده می‌شود.در این تحقیق به‌منظور بهبود روشریزازدیادی پایه 677GF، ریزنمونه‌های گره بر روی محیط‌های کشت MS، B5 و WPM در حاوی تنظیم‌کننده‌های رشد بنزیل آدنین(BA) ، در شش غلظت صفر، 25/0، 5/0، 1، 2 و 4 میلی‌گرم بر لیتر و ایندول-3- بوتیریک اسید (IBA)در چهار غلظت صفر، 1/0، 25/0 و 5/0 میلی‌گرم بر لیتر در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابعطبیعی کرمانشاه در سال 1395 اجرا شد. آنالیز داده‌های صفات مختلف بر اساس مدل آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه و تحلیل گردید و مقایسات میانگین داده‌ها به روش آزمون LSD در سطح احتمــال پنج درصد انجام شد. نتایج نشان داد که محیط ‌کشت MS،همراه با 1 میلی‌گرم در لیتر BA و 5/0 میلی‌گرم در لیترIBAبا تولید بیشترین تعدادشاخساره، بلندترین طول ساقه،بیشترین قطر ساقه،تعداد گره وفواصل میان‌گره، تعداد برگ و درصد ریزنمونه‌های باززایی‌شده، مناسب‌ترین محیط‌ کشت در بین سایر محیط‌های کشت مورد استفاده بود. جهت ریشه‌زایی، شاخساره‌ها را به محیط کشت MS جامد همراه با IBA‌،در چهار غلظت 25/0، 5/0‌، 1 و 2 میلی‌گرم در لیتر و BA‌، در چهار غلظت صفر، 1/0، 2/0 و 5/0 میلی‌گرم بر لیتر منتقل شدند. بهترین ریشه‌زایی در محیط کشت MS حاوی 1 میلی‌گرم در لیتر IBAو 5/0 BAحاصل شد. گیاهچه‌های ریشه‌دار‌شده در محیط شامل پرلیت، ماسه و خاک به نسبت 1:2:1 قرار گرفتند. 90 درصد نمونه‌های انتقال‌یافته به محیط خاکی زنده مانده و رشد طبیعی داشتند.

مشاهده مقاله

اثر تیمارهای مختلف تنظیم‌کننده‌های رشد، نوع ریزنمونه و روشنایی بر تولید کالوس گیاه داروئی گزنه (Urtica dioica L.)

عبدالکریم زارعی؛ فاطمه سلاجقه؛ مجاهد کمالی زاده

دوره 43، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 255-266

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.27548.1670

چکیده

چکیدهگیاه گزنهبه‌عنوانیکی از گیاهان با ارزش داروئی بوده که به علت دارا بودن ترکیبات فیتوشیمیایی با ارزش، اخیراً توجه زیادی به آن برای درمان بیماری‌هایمختلف و همچنین استفاده از آن در صنایع غذایی به‌عنوان ... بیشتر چکیدهگیاه گزنهبه‌عنوانیکی از گیاهان با ارزش داروئی بوده که به علت دارا بودن ترکیبات فیتوشیمیایی با ارزش، اخیراً توجه زیادی به آن برای درمان بیماری‌هایمختلف و همچنین استفاده از آن در صنایع غذایی به‌عنوان نگهدارنده شده است. در این پژوهش به منظور بهینه‌سازی شرایط کشت بافت برای القاء کالوس از بافت‌های مختلف این گیاه، اثر تیمارهای مختلف تنظیم‌کننده‌هایرشد، شرایط نگهداری محیط کشت و نوع ریزنمونه بر میزان تولید کالوس آن مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال های 1395-1396 در دانشگاه جهرم انجام گردید و ریزنمونه‌های مختلف شامل برگ‌هایمسن و جوان، گره و بذر این گیاه در محیط کشت MS جامد حاوی 30 گرم بر لیتر ساکارز و غلظت‌های متفاوت دو تنظیم‌کننده رشد تو-فور-دی (1، 2 و 3 میلی‌گرم در لیتر) و بنزیل آدنین (1، 5/0 و 1/0 میلی‌گرم در لیتر) کشت شدند و چهار هفته پس از کشت صفاتی از قبیل درصد تولید کالوس، زمان کالوس‌دهی، بافت و رنگ کالوس‌های القایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصله، ریزنمونه‌های مورد استفاده تفاوت معنی‌داری از نظر تولید کالوس نشان دادند، به‌طوری‌که ریزنمونه‌های برگ مسن، برگ جوان و گره قادر به تولید کالوس بودند. پاسخ ریزنمونه‌ها برای تولید کالوس با قرار گرفتن در شرایط نوری مختلف متفاوت بود به نحوی که شرایط تاریکی تأثیربیشتری در القای کالوس و میزان رشد آن داشت. همچنین اثر تیمارهای مختلف تنظیم‌کننده رشد بر تولید کالوس ریزنمونه‌های مختلف در سطح یک درصد معنی‌دار بود، به‌طوری‌که بیشترین میزان تولید کالوس در ریزنمونه‌های برگ‌های جوان و ریزنمونه‌های گره در محیط‌ کشت دارای یک میلی‌گرم در لیتر تو-فور-دی و یک میلی‌گرم بنزیل آدنین به‌دست‌آمد ولی در مورد برگ مسن بیشترین میزان این صفت در یک میلی‌گرم در لیتر تو-فور-دی و 1/0 میلی‌گرم در لیتر بنزیل آدنین در شرایط تاریکی حاصل شد. در بین ریزنمونه‌های مورد استفاده، ریزنمونه‌های برگ جوان در شرایط تاریکی بیشترین درصد تولید کالوس را نشان داده و رشد کالوس بهتری داشتند. استفاده از ریزنمونه برگ جوان و تیمار یک میلی‌گرم در لیتر تو-فور-دی و یک میلی‌گرم در لیتر بنزیل آدنین و نگهداری کشت‌ها در شرایط تاریکی برای تولید کالوس از این گیاه پیشنهاد می‌گردد.

مقایسه محلول‌پاشی نانوکلات سیلیسیم و ایمیداکلوپراید بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک گل شاخه بریده ژربرا و کنترل سفید بالک (Trialeurodes vaporariorum) در شرایط گلخانه

پریسا رنجبر؛ محمد جواد نظری دلجو؛ عباس حسین زاده

دوره 43، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 295-308

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.27344.1662

چکیده

چکیدهبا توجه به خطرات زیست‌محیطی متعدد ناشی از استفاده از آفت‌کش‌ها به‌ویژه در شرایط گلخانه‌ای، این مطالعه به‌منظور مقایسه اثر آفت‌کش ایمیداکلوپراید و نانوکلات سیلیسیم به‌عنوان یک عنصر شبه ... بیشتر چکیدهبا توجه به خطرات زیست‌محیطی متعدد ناشی از استفاده از آفت‌کش‌ها به‌ویژه در شرایط گلخانه‌ای، این مطالعه به‌منظور مقایسه اثر آفت‌کش ایمیداکلوپراید و نانوکلات سیلیسیم به‌عنوان یک عنصر شبه ضروری بر کنترل آفت مهم گلخانه‌ای سفید بالک و تغییرات رشدو نموی و کیفی گل تحت تأثیر تیمارها، در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد انجام شد. بر همین اساس محلول‌پاشی برگی نانوکلات سیلیسیم (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر) و ایمیداکلوپراید بر شاخص‌های رشدی، عملکرد و کیفیت گل شاخه بریده ژربرا رقم "استانزا" و همچنین درصد آلودگی به سفید بالک (تخم‌، پوره، شفیره و حشره بالغ) در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه هیدروپونیک انجام شد.بر اساس نتایج، محلول‌پاشی نانوکلات سیلیسیم در مقایسه با ایمیداکلوپراید منجر به افزایش معنی‌دار کیفیت گل شامل قطر گل، طول ساقه گل‌دهنده و عمر گلجایی گردید. همچنین محتوای فنل کل و محتوای کلسیم و سیلیسیم برگ تحت تأثیر نانوکلات سیلیسیم افزایش یافت. درصد جمعیت سفید بالک گل‌های تیمار‌شده با نانوکلات سیلیسیم و ایمیداکلوپراید به‌طور معنی‌داری در مقایسه با شاهد (بدون تیمار محلول‌پاشی) کاهش یافت. اما تیمار ایمیداکلوپراید با وجود کنترل سفید بالک منجر به کاهش قطر گل و محتوای فنل کل گردید. همچنین، ایمیداکلوپراید به‌طور قابل ملاحظه‌ای، موجب افزایش ارتفاع ساقه گل‌دهنده و عدم کنترل پوره در مقایسه با نانوکلات سیلیسیم شد. با توجه به کنترل مثبت و قابل‌توجه سفید بالک تحت تأثیر نانوکلات سیلیسیم و همچنین بهبود کیفیت گل در مقایسه با تیمار ایمیداکلوپراید، استفاده از محلول‌پاشی نانوکلات سیلیسیم قابل توصیه است.

اثر نوع محیط کشت، کلات‌کننده آهن و ترکیب هورمونی بر ریزازدیادی انار(Punica granatum L.)

طیبه اسحاقی ثانی؛ محمد زارع مهرجردی؛ احمد شریفی

دوره 43، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 309-322

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.27232.1655

چکیده

چکیدهریزازدیادی انار از طریق کشت بافت به‌عنوان یک راهکار برای تولید نهال‌های یکنواخت و عاری از بیماری مطرح است. با این حال برخی عوامل از قبیل عدم ریشه‌زایی و قهوه‌ای شدن می‌تواند ریزازدیادی این گیاه ... بیشتر چکیدهریزازدیادی انار از طریق کشت بافت به‌عنوان یک راهکار برای تولید نهال‌های یکنواخت و عاری از بیماری مطرح است. با این حال برخی عوامل از قبیل عدم ریشه‌زایی و قهوه‌ای شدن می‌تواند ریزازدیادی این گیاه را با مشکل مواجه کند. لذا تأثیر عوامل مختلف بر روی ریزازدیادی انار رقم شیشه کپ فردوس در سال 1394 در آزمایشگاه جهاد دانشگاهی خراسان رضویمورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در دو آزمایش جداگانه برای کنترل قهوه‌ای شدن ریزنمونه‌های گره اثر محیط‌های کشت DKW، MS و WPM و دو نوع کلات‌کننده آهن شاملEDTA و EDDHAو برای حداکثر پرآوری شاخه مقادیر 1 و 2 میلی‌گرم بر لیتر BA در ترکیب با 2/0 میلی‌گرم بر لیتر از اکسین‌های IBA، NAA و IAA مورد بررسی قرار گرفت. برای ریشه‌زایی شاخه‌ها اثر اکسین‌های IBA، NAA و IAA در محیط کشت WPM در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. بعد از ریشه‌زایی، گیاهچه‌ها جهت سازگاری به بسترهای مختلف منتقل شدند. نتایج نشان داد که استفاده از محیط کشت WPM و کلات‌کننده آهن EDDHA قهوه‌ای شدن ریزنمونه‌ها را نسبت به محیط کشت DKW به میزان 8/55 درصدکاهش داد. بهترین تیمار جهت شاخساره‌زایی، محیط کشت WPM با تیمار هورمونی 2 میلی‌گرم بر لیتر BA و 2/0 میلی‌گرم بر لیترIAA بود. برای ریشه‌زایی، محیط کشت حاوی 1 میلی‌گرم بر لیتر IAA از نظر درصد ریشه‌زایی، تعداد و طول ریشه تولید‌شده پاسخ بهتری نشان داد. درنهایت برای سازگاری گیاهچه‌های کشت بافتی انار ترکیب پیت ماس و پرلیت (2:1) مناسب‌تر بود.

بهینه‌سازی کالوس‌زایی و رویان‌زایی رویشی درون شیشه‌ای گیاه ترب اسبی (Armoracia rusticana) با کاربرد اکسین‌های 2,4-D و IAA

سارا احمدی؛ کامبیز مشایخی؛ سید جواد موسوی زاده

دوره 43، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 25-38

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26639.1635

چکیده

چکیدهترب اسبی به‌دلیل داشتن نرعقیمی، بذر کمی تولید کرده که بذرهای تولیدی نیز دارای جوانه‌زنی پایینی هستند. از این‌رو ازدیاد آن با قلمه ریشه انجام می‌شود که آن نیز با محدودیت تعداد پایه مادری مناسب ... بیشتر چکیدهترب اسبی به‌دلیل داشتن نرعقیمی، بذر کمی تولید کرده که بذرهای تولیدی نیز دارای جوانه‌زنی پایینی هستند. از این‌رو ازدیاد آن با قلمه ریشه انجام می‌شود که آن نیز با محدودیت تعداد پایه مادری مناسب روبرو است. بنابراین ازدیاد انبوه این گیاه از طریق کشت بافت اهمیت ویژه‌ای دارد. این آزمایش با هدف دست‌یابی به بهترین روش برای القای کالوس و تولید رویان‌های رویشی در دو محیط کشت B5 و NL، در دو فاز جامد و مایع طی سال‌های 97-1395 در آزمایشگاه کشت بافت گروه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شده است. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده در هر دو فاز محیط کشت جامد و مایع B5و NL، کالوس و رویان رویشی تولید شد. در بررسی کالوس‌زایی این پژوهش با توجه به سنجش از نظر کیفیت ظاهری و بررسی روند تشکیل کالوس، رشد و افزایش کالوس در کشت جامد نسبت به کشت مایع بیشتر بود. در محیط کشت جامد B5 حاوی دو میکرومولار kin (کنیتین) و یک میکرومولار 2,4-D (توفوردی) بهترین نتیجه در کالوس‌زایی به‌دست‌آمد. نتایج حاصل از رویان‌زایی ترب اسبی نشان داد که تعداد رویان‌ها در مراحل کروی، قلبی، اژدری و در‌نهایت تعداد کل رویان‌ها در محیط کشت B5 حاوی یک میکرومولار 2,4-D نسبت به محیط کشت NL حاوی یک میکرومولار IAA (ایندول استیک اسید) بیشتر بود. بهینه‌سازی رشد رویان‌های رویشی، در گیاهانی که از لحاظ جوانه‌زنی بذر با مشکل مواجه‌اند و یا دوره رشد طولانی دارند، در راستای ازدیاد بسیار مهم است. با توجه به موفقیت تولید رویان‌های رویشی ترب اسبی، نتایج این تحقیق می‌تواند نویدبخش امکان تولید و ازدیاد آسان این گیاه در مدت زمان کوتاه‌تر باشد.

بررسی اثر اسید‌سالیسیلیک بر ویژگی‌های کیفی میوه سیب زرد و قرمز (Golden delicious and Red delicious) لبنانی طی دوره انبارمانی

زهرا صداقتی؛ فاطمه ناظوری؛ سید حسین میردهقان

دوره 43، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 39-52

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.24821.1577

چکیده

چکیدهیکی از عوامل مؤثر در کاهش عمر انباری میوه سیب وجود اتیلن در محیط نگهداری است که منجر به کاهش ویژگی‌های کمی و کیفی آن می‌گردد. در سال 1394 به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر انباری میوه سیب و حل معضلات ... بیشتر چکیدهیکی از عوامل مؤثر در کاهش عمر انباری میوه سیب وجود اتیلن در محیط نگهداری است که منجر به کاهش ویژگی‌های کمی و کیفی آن می‌گردد. در سال 1394 به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر انباری میوه سیب و حل معضلات پس از برداشت این میوه، تاًثیر غلظت‌های مختلف اسید‌سالیسیلیک بر انبارمانی میوه‌های سیب ارقام زرد و قرمز لبنانی از منطقه سرچشمه واقع در رفسنجان در زمان های صفر ، 45، 90، 135 و 180روز بعد از انبارمانی بررسی شد. تیمارها شامل بدون شست و شو (شاهد)، آب‌مقطر، اسید‌سالیسیلیک 1، 2 و 3 میلی‌مولار بود. میوه ها پس از تیمار در سردخانه با دمای 1±2 درجه‌سلیسیوس و رطوبت نسبی 5±90 درصد نگهداری شد. سفتی بافت میوه، ویتامین‌ ث، TSS/TA، فنل، آردی شدن میوه، عطر و طعم (تست پانل)، سرمازدگی در پایان هر دوره انبارمانی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی در سه دوره (صفر، 90 و 180 روز بعد از انبار) ارزیابی شدند. کلیه تیمارهای اسید‌سالیسیلیک نسبت به شاهد روند سرمازدگی، آردی شدن و رسیدن میوه را کند کرده و باعث حفظ عطر و طعم شد. 90 روز بعد از انبارمانی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی (90 درصد) و مقدار فنل (30 درصد) با تیمار اسید‌سالیسیلیک دو و سه میلی‌مولار افزایش یافت ولی این تیمار تأثیر معنی داری بر ویتامین‌ ث و سفتی میوه نداشت. طی انبارمانی بیشترین میزان سرمازدگی و آردی شدن مربوط به میوه سیب زرد و بیشترین مقدار سفتی گوشت (6/2 کیلوگرم نیرو) و پوست (7/4 کیلوگرم نیرو)، ویتامین ث (62 میلی‌گرم بر100 میلی‌لیتر) و فعالیت آنتی‌اکسیدانی (15 درصد) متعلق به سیب رقم قرمز بود. از بین تیمارها کاربرد اسید‌سالیسیلیک دو میلی‌مولار به مدت 30 دقیقه در حفظ کیفیت انبارمانی میوه هر دو رقم سیب زرد و قرمز لبنانی مؤثرتر از تیمار شاهد و سایر تیمارهای اسید‌سالیسیلیک بود.

تأثیر نانو کلات کلسیم بر ویژگی‌های رشدی، فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عمرگلجای سه رقم گل ژربرا (Gerbera jamesonii L.) تحت سیستم هیدروپونیک

ثریا معلای مزرعی؛ مهرانگیز چهرازی؛ اسمعیل خالقی

دوره 43، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 53-66

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.25085.1574

چکیده

چکیدهژربرا یکی از مهم‌ترین گل‌های بریدنی جهان است که تولید آن رو به افزایش می‌باشد. یکی از مشکلات عمده در پرورش گل ژربرا، خمیدگی گردن و عمر پس از برداشت آن می‌باشد. با توسعه روزافزون صنعت گلکاری و لزوم ... بیشتر چکیدهژربرا یکی از مهم‌ترین گل‌های بریدنی جهان است که تولید آن رو به افزایش می‌باشد. یکی از مشکلات عمده در پرورش گل ژربرا، خمیدگی گردن و عمر پس از برداشت آن می‌باشد. با توسعه روزافزون صنعت گلکاری و لزوم افزایش کمیت و کیفیت گل، لازم است از عناصر سودمند در تولید گل‌ها استفاده شود. کلسیم، یکی از عناصر پرمصرف مهم می‌باشد.با استفاده از نانو ذرات می‌توان کاربرد کودهارا کنترل شده‌تر و آزادسازی عناصر را با تأخیر زمانی مطلوبی فراهمنمود. پژوهش حاضر به‌صورت کشت گلدانی از پاییز سال 1395 تا بهار سال 1396 در مجتمع گلخانه‌های دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز و به منظور بررسی اثرات غلظت‌های مختلف نانو کلات کلسیم بر خصوصیات رشدی، فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عمر پس از برداشت گل ژربرا صورت گرفت. این پژوهش با استفاده از محلول‌پاشی سه غلظت نانوکلات کلسیم (صفر، 2 و 3 گرم در لیتر) روی سه رقم گل ژربرا به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و به اجرا درآمد و در پایان صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و ماندگاری این ارقام بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانو کلات کلسیم صفات مورفولوژیکی مرتبط با گل به‌طور معنی‌داری بهبود یافت. کاربرد نانو کلات کلسیم باعث افزایش میزان کلروفیل و کلسیم بافت ساقه گل‌دهنده و همچنین باعث کاهش نشت‌یونی گردید. افزایش غلظت نانو کلات کلسیم در ماندگاری و جذب آب گل‌آذین ژربرا مؤثر بود. پاسخ ارقام به نانو کلات کلسیم بر اساس صفات اندازه‌گیری‌شده متفاوت بود. در بین تیمارهای به کاررفته، غلظت 3 گرم در لیتر با افزایش ماندگاری گل و بهبود صفات رشدی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل به‌عنوان بهترین تیمار شناخته شد. کلیدواژه‌ها: کشت هیدروپونیک، ماندگاری، نانو ذرات کلسیم

بررسی تأثیر محلول‌پاشی متانول بر تغییرات رشد، عملکرد دانه و موسیلاژ گیاه خاکشیر (Descurainia sophia L.)

فاطمه عظیمی؛ فاطمه نجات زاده

دوره 43، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 81-92

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26775.1639

چکیده

چکیدهخاکشیر گیاه دارویی ارزشمندی است که مصرف دانه‌های آن در صنایع داروسازی برای تولید موسیلاژ اهمیت زیادی دارد. متانول به‌عنوان یک محرک زیستی روی گیاهان سه کربنه مانند خاکشیر می‌تواند باعث افزایش ... بیشتر چکیدهخاکشیر گیاه دارویی ارزشمندی است که مصرف دانه‌های آن در صنایع داروسازی برای تولید موسیلاژ اهمیت زیادی دارد. متانول به‌عنوان یک محرک زیستی روی گیاهان سه کربنه مانند خاکشیر می‌تواند باعث افزایش تثبیت دی‌اکسیدکربن و کاهش تنفس نوری شود که در نتیجه ماده خشک بیشتری در این گیاهان تولید خواهد شد. این آزمایش به منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی متانول بر تغییرات عملکرد دانه و موسیلاژ گیاه خاکشیر در مزرعه‌ای طی سال‌های 1395-1396 در شهرستان خوی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 5 تیمار محلول‌پاشی و 3 تکرار اجرا شد. محلول‌پاشی در طول فصل رشد طی سه نوبت با فواصل زمانی 12 روز یک بار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمار شاهد (محلول‌پاشی با آب‌مقطر بدون کاربرد متانول) و محلول‌پاشی با چهار غلظت مختلف متانول شامل 10، 20، 30 و 40 درصد حجمی بود. نتایج نشان داد محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف متانول تأثیر معنی‌داری بر تعداد ساقه فرعی بوته، تعداد برگ بوته، وزن خشک بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملکرد دانه، عملکرد موسیلاژ دانه، خاکستر دانه، شاخص تورم دانه (05/0p ≤ )، ارتفاع بوته و وزن هزار دانه (05/0p ≤ ) گیاه داشت. محلول‌پاشی متانول به‌عنوان یک محرک زیستی فعال در تولید گیاهان دارویی موجب بهبود عملکرد دانه و موسیلاژ دانه خاکشیر شد. به‌طور‌کلی بیشترین مقادیر برای خصوصیات مورد ارزیابی در القای تیمار محلول‌پاشی با غلظت 40 درصد حجمی متانول حاصل شد. کلیدواژه‌ها: شاخص تورم دانه، محرک زیستی، وزن خشک

تأثیر تغذیه سیلیسیومی بر رشد و باردهی توت‌فرنگی رقم کاماروسا درکشت هیدروپونیک در شرایط فضای باز

کامران قاسمی؛ مهدی قاجار سپانلو؛ مهدی حدادی نژاد

دوره 43، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 93-106

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26611.1634

چکیده

چکیدهتوت‌فرنگی از ریزمیوه‌های مهم می‌باشد که اهمیت تجاری بالایی دارد. در این آزمایش که در سال 1395 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، به‌صورت فاکتوریل با دو فاکتور بستر کاشت و تغذیه سیلیسیومی ... بیشتر چکیدهتوت‌فرنگی از ریزمیوه‌های مهم می‌باشد که اهمیت تجاری بالایی دارد. در این آزمایش که در سال 1395 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، به‌صورت فاکتوریل با دو فاکتور بستر کاشت و تغذیه سیلیسیومی اجرا شد، دو بستر کاشت شامل بستردوگانه (نسبت مساوی کوکوپیت + پرلیت) و بستر سه‌گانه (نسبت مساوی کوکوپیت + پرلیت + پوسته برنج) و همچنین تغذیه سیلیسیومی در پنج سطح شامل صفر میلی‌گرم بر لیتر (شاهد)،50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر سیلیسیوم از منبع سیلیکات سدیم و 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر سیلیسیوم از منبع سیلیکات پتاسیم مورد ارزیابی قرار گرفت. محلول‌پاشی سیلیکات پتاسیم 100 توانست به‌طور معنی‌داری غلظت سیلیس برگ را افزایش دهد (حدود 14 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک). تعداد برگ بوته و وزن خشک قسمت هوایی در بستر سه‌گانه برتری معنی‌داری را نسبت به بستر دوگانه نشان دادند.غلظت بالای سیلیکات پتاسیم در بستر سه‌گانه به‌طور معنی‌داری قطر طوقه کمتری نسبت به سیلیکات پتاسیم 50 در همین بستر داشته است؛ این درحالی است که در بستر دوگانه سیلیکات پتاسیم 100 قطر طوقه‌ای مناسب داشته است. تیمار سیلیکات پتاسیم 50 در بستر سه‌گانه، بیشترین مقدار وزن تر و خشک ریشه را نشان دادند. از نظر وزن تک میوه، سیلیکات سدیم 100 در بستر دوگانه بیشترین وزن تک میوه را داشت که اختلاف آن با سیلیکات پتاسیم 100 در بستر سه‌گانه معنی‌دار نبود. لذا اگر تولید با عملکرد بالا و وزن تک میوه زیاد مدنظر باشد استفاده از سیلیکات پتاسیم 100 در بستر دوگانه توصیه می‌شود. در‌صورتی‌که هدف رشد رویشی قوی باشد سیلیکات پتاسیم 50 در بستر سه‌گانه می‌تواند قطر طوقه بیشتر و ریشه‌های قوی را موجب گردد.

اثر عصاره پوست انار، اسانس رزماری و درمنه بر عمر گلجایی گل شاخه بریده داودی (Chrysanthemum morifolium R.)

معصومه ابراهیمی پور بافقی؛ مریم دهستانی اردکانی؛ جلال غلام نژاد

دوره 43، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 129-143

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.25748.1596

چکیده

چکیدهداودی (Chrysanthemum morifolium R.) یکی از پرطرفدارترین گل‌های تولیدی در دنیا است. این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره پوست سه رقم انار (شهوار دانه سفید، رباب دانه قرمز و ملس پوست سیاه یزد) هر کدام در چهار غلظت صفر، ... بیشتر چکیدهداودی (Chrysanthemum morifolium R.) یکی از پرطرفدارترین گل‌های تولیدی در دنیا است. این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره پوست سه رقم انار (شهوار دانه سفید، رباب دانه قرمز و ملس پوست سیاه یزد) هر کدام در چهار غلظت صفر، 15، 25 و 50 میلی‌گرم در لیتر و اسانس‌های رزماری و درمنه با چهار غلظت صفر، 25، 50 و 75 میلی‌گرم در لیتر روی عمر گلجایی گل شاخه بریده داودی رقم ‘Ramat’ در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکراردر سال 98-1397 در دانشگاه اردکان، انجام شد. تمام تیمارها حاوی سه درصد ساکارز بودند. بر اساس نتایج گل‌هایی که با 15 میلی‌گرم در لیتر عصاره پوست انار رقم "شهوار دانه سفید" تیمار شدند، بیشترین عمر گلجایی (66/14 روز) را نشان دادند که 10/34 درصد نسبت به شاهد بیشتر بود. کمترین تعداد باکتری در انتهای ساقه گل‌های بریده تیمار‌شده با 25 میلی‌گرم در لیتر اسانس رزماری حاصل شد که 14/70 درصد نسبت به شاهد کمتر بود. با افزایش غلظت عصاره و اسانس، جمعیت باکتری در انتهای ساقه بریده شده به‌طور معنی‌داری افزایش یافت. بیشترین محتوای آب گلبرگ (66/75 درصد) در تیمار 75 میلی‌گرم در لیتر اسانس رزماری حاصل شد. به‌طورکلی همه تیمارهای مورد بررسی نسبت به شاهد قادر به افزایش عمر گلجایی و کاهش وزن تر و بار میکروبی انتهای گل شاخه بریده داودی بودند. همچنین در میان سه عصاره پوست انار، عصاره "شهوار دانه سفید" بیشترین اثر را در افزایش عمر گلجایی، کاهش وزن تر، نشت یونی و بار میکروبی انتهای ساقه نشان داد.

باززایی درون شیشه‌ای گیاه زعفران زینتی (Crocus vernus L.) با استفاده از تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی

سارا پروین؛ محمد حسین دانشور؛ امین لطفی جلال آبادی

دوره 42، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 429-440

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.25898.1603

چکیده

چکیدهزعفران زینتی از تیره زنبقیان (Iridaceae)یکی از مهم‌ترین گیاهان پیازی زینتی است. تکثیر این گیاه به‌وسیله پداژه به دلیل انتقال انواع بیماری‌های قارچی و باکتریائی و نیز دوره خفتگی طولانی 4 تا 5 ماهه، از ... بیشتر چکیدهزعفران زینتی از تیره زنبقیان (Iridaceae)یکی از مهم‌ترین گیاهان پیازی زینتی است. تکثیر این گیاه به‌وسیله پداژه به دلیل انتقال انواع بیماری‌های قارچی و باکتریائی و نیز دوره خفتگی طولانی 4 تا 5 ماهه، از نظر تجاری مقرون به‌صرفه نمی‌باشد. بنابراین تکثیر زعفران زینتی از طریق کشت درون شیشه‌ای راهکار مناسبی برای تکثیر تجاری آن است. به منظور ریزازدیادی زعفران زینتی، اثر محیط‌های کشت مختلف در آزمایش اندام‌زایی مستقیم به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه کشت بافت گروه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، در سال 95-1394 انجام شد. ریزنمونه‌های مورد استفاده در این آزمایش جوانه‌های انتهایی و جانبی بودند که در 10 تیمار هورمونی و کنترل در محیط کشت MS مورد آزمایش قرار گرفتند. برای گندزدایی سطحی ریزنمونه‌ها پس از قرار‌گیری در زیر آب جاری به‌مدت 30 دقیقه از تیمار قارچ‌کش بنلیت محلول در آب گرم به مدت 30 دقیقه˛ اتانول 70 درصد به مدت 30 ثانیه و سه بار آبکشی در آب مقطر استریل و هیپوکلرید سدیم 15 درصد به مدت 6 دقیقه و سه بار آب‌کشی استفاده شد. تیمارهای هورمونی مورد استفاده شامل BAp (5/0، 1 و 2 میلی‌گرم در لیتر)، TDZ (5/0˛ 075/0 و 1 میلی‌گرم در لیتر) و Kin (5/0، 1 و 2 میلی‌گرم در لیتر) همراه با 1/0 میلی‌گرم در لیتر IBA بودند. نتایج نشان داد بیشترین طول شاخساره و تعداد آن حاصل از ریزنمونه جوانه انتهائی و محیط کشت MS همراه با 5/0 میلی‌گرم در لیتر TDZ،،5/0 میلی‌گرم در لیتر BAp ، 5/0 میلی‌گرم در لیتر Kin و 1/0 میلی‌گرم در لیتر IBA تولید گردید که با سایر تیمارها در سطح احتمال 1 درصد آزمون دانکن اختلاف معنی‌دار داشت. همچنین نتایج نشان داد محیط کشت MS همراه با 2 میلی گرم در لیتر BAp همراه با 1/0 میلی‌گرم در لیتر IBA بیشترین اثر را روی تعداد پداژک های تولید‌شده زعفران زینتی داشت.

ریزازدیادی پایه رویشی پنتا (Prunus domestica) در دو محیط ‌کشتMS و B5

زیبا بالاپور؛ حسین حسینی مقدم؛ مهدی زارعی؛ مهدی ملاشاهی

دوره 42، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 441-454

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.24937.1570

چکیده

چکیدهپژوهشی به‌ منظور بررسی ریزازدیادی پایه پنتا (Prunus domestica)در دو محیط ‌کشتMS و B5 انجام گرفت. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار انجام شد. در این پژوهش غلظت‌های مختلف ... بیشتر چکیدهپژوهشی به‌ منظور بررسی ریزازدیادی پایه پنتا (Prunus domestica)در دو محیط ‌کشتMS و B5 انجام گرفت. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار انجام شد. در این پژوهش غلظت‌های مختلف هورمون ایندول بوتیریک اسید (صفر، 5/0، 9/0 و 5/1 میلی‌گرم در لیتر) برای ریشه زایی و نیز غلظت‌های مختلف 6-بنزیل آمینو پورین (0، 4/0، 8/0 و 2/1 میلی‌گرم در لیتر)برای شاخه زایی در دو محیط کشت مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مورد مطالعه شامل تعداد برگ، طول ساقه، تعداد شاخه، تعداد ریشه و طول ریشه بود. نتایج تجزیه واریانس اختلاف معنی‌داری بین محیط‌های کشت، سطوح هورمون و اثر متقابل آن‌ها برای صفات مورد مطالعه نشان داد. بر این اساس بیش‌ترین طول ساقه (39/6 سانتی‌متر) و تعداد شاخه (65/13 عدد) به ترتیب در محیط ‌کشت MSدارای 8/0 و 4/0 میلی‌گرم در لیتر BAp حاصل شد. در این آزمایش بالاترین میانگین تعداد ریشه و طول ریشه به ترتیب 41/8 عدد و 75/14 سانتی‌متر در محیطB5 و MSبا استفاده از غلظت 9/0 و 5/1 میلی‌گرم در لیترهورمون IBA به دست آمد. نتایج نشان داد گیاهچه‌های رشد یافته در محیط ‌کشت MS دارای رشد بهتری نسبت به گیاهچه‌های رشد یافته در محیط ‌کشت B5 بودند که می‌تواند به دلیل وجود مقادیر بالای نیتروژن در محیط کشت MS باشد.از این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که برای شاخه‌زایی پایه پنتا، محیط کشت MS با هورمون 4/0 میلی‌گرم در لیتر BAp و برای ریشه‌زایی محیط کشت B5 با 9/0 میلی‌گرم در لیتر هورمون IBA مناسب می‌باشد.

بهبود خواص آنتی‌اکسیدانی و آنتوسیانین میوه توت‌فرنگی رقم آروماس با استفاده از لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم

فرح حسینی؛ محمد اسماعیل امیری؛ فرهنگ رضوی

دوره 42، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 455-468

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.25261.1580

چکیده

چکیدهبه منظور بررسی تأثیر لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم بر خواص آنتی‌اکسیدانی و بعضی صفات کیفی میوه توت‌فرنگی رقم آروماس، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار، ... بیشتر چکیدهبه منظور بررسی تأثیر لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم بر خواص آنتی‌اکسیدانی و بعضی صفات کیفی میوه توت‌فرنگی رقم آروماس، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار، بر روی بوته‌های دو ساله، در سال زراعی 1395 در مزرعه تحقیقاتی جهاد کشاورزی شهرستان مریوان، اجرا شد. تیمارهای مورد استفاده شامل شاهد (آب مقطر)، سوربات پتاسیم با غلظت‌های (5/0 و 1 درصد)، لاکتات کلسیم با غلظت‌های (5/0 و 1 درصد) و اثر ترکیبی آن‌ها به صورت محلول‌پاشی در سه مرحله، مرحله اول سه هفته قبل از برداشت تجاری، مرحله دوم دو هفته قبل از برداشت، مرحله سوم یک هفته قبل از برداشت اعمال گردید. نتایج حاصله حاکی از آن است که کاربرد ترکیبی لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم (غلظت‌های 5/0 درصد)، میزان آنتوسیانین کل میوه را به‌طور معنی‌دار (در سطح احتمال آمارییک درصد) افزایش داده، که این امر جذابیت رنگ و بازار‌پسندی میوه را نسبت به شاهد بیشتر نمود، به طبع آن خاصیت آنتی‌اکسیدانی نیز افزایش یافت. از طرف دیگر اثر این تیمار (ترکیب لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم 5/0 درصد) باعث افزایش معنی‌داری (در سطح یک درصد) محتوای فلاونوئید کل، کل مواد جامد محلول و شاخص طعم و تیمار ترکیبی (یک در یک درصد) لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم باعث افزایش معنی‌دار فنل کل (72/95 میلی‌گرم بر صد گرم وزن تر)، اسید کل و سفتی بافت میوه نسبت به تیمارهای دیگر شد (05/0£p ). بنابراین استفاده از این دو ماده در سه مرحله و به‌صورت ترکیبی جهت بهبود خواص کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوه توت‌فرنگی قابل توصیه می‌باشد.

ارزیابی اثر تغذیه تلفیقی بر عملکرد کمی و درصد اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis)

محمدرضا میرزاجانی؛ مجید مجیدیان؛ غلامرضا محسن آبادی

دوره 42، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 469-482

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.25695.1594

چکیده

چکیدهیکــی از نیازهــای مهــم در برنامه‌ریزی زراعی به‌منظور حصول عملکرد بالا و کیفیت مطلوب به‌ویژه در گیاهان دارویی ارزیابی سیســتم‌های مختلف تغذیه گیاه اســت. با روش صحیح افزایش حاصلخیزی خاک و تغذیه ... بیشتر چکیدهیکــی از نیازهــای مهــم در برنامه‌ریزی زراعی به‌منظور حصول عملکرد بالا و کیفیت مطلوب به‌ویژه در گیاهان دارویی ارزیابی سیســتم‌های مختلف تغذیه گیاه اســت. با روش صحیح افزایش حاصلخیزی خاک و تغذیه گیاه می‌توان ضمن حفظ محیط‌زیســت، کاهش فرســایش و حفظ تنوع‌زیستی، کارآیی نهاده‌ها را افزایش داد. این پژوهش با هدف ارتقای عملکرد کمی و کیفی گیاه بادرنجبویه با مصرف کودهای زیستی نظیر قارچ میکوریزا، کود فسفاته زیستی و ورمی‌کمپوست مورد بررسی قرار گرفت.آزمایش در بهار و تابستان 1395 در مزرعه تحت پوشش سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان واقع در بخش خشک‌بیجار از توابع شهرستان رشت اجرا شد. در این تحقیق آزمایش به‌صورت فاکتوریل سه عاملی شامل قارچ میکوریزا (M) در دو سطح (عدم تلقیح = M1 و تلقیح = M2)، عامل کود فسفات زیستی (p ) در سه سطح (صفر =p 1، 50 = p 2 و 100 = p 3 کیلوگرم در هکتار) و ورمی‌کمپوست (V) در سه سطح (صفر =V1 ، 5= V2 و 10 =V3 تن در هکتار) در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با هجده تیمار و در سه تکرار انجام شد. همچنین، یک کرت به‌عنوان شاهد کود شیمیایی (مصرف کود شیمیایی اوره 90 کیلوگرم در هکتار، سوپر‌فسفات‌تریپل 90 کیلوگرم در هکتار و سولفات‌پتاسیم 90 کیلوگرم در هکتار) در هر تکرار قرار داده شد و مقایسه آن با تیمارهای میکوریزا، کود فسفات زیستی و ورمی‌کمپوست نیز در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در نظرگرفته شد. بر اساس نتایج این آزمایش، بیشترین، عملکرد برگ، درصد اسانس، عملکرد زیستی، کلروفیل کل و کاروتنوئید در تلقیح با میکوریزا حاصل شد. کود فسفات زیستی در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار در کل صفات اندازه‌گیری شده بهترین نتیجه را داشت. همچنین، بهترین نتیجه در استفاده از 10 تن ورمی‌کمپوست در هکتار در عملکرد بیولوژیک (2/4808 کیلوگرم در هکتار)، درصد اسانس (13/0) و کلروفیل کل (54/1 میلی‌گرم در گرم برگ تازه) به‌دست آمد. اثرات متقابل هم افزایی مثبت نیز روی برخی صفات مذکور مشاهده گردید که می‌توان به اثر متقابل بین تلقیح میکوریزا و فسفات زیستی بر عملکرد برگ، همچنین هم‌افزایی میکوریزا و ورمی‌کمپوست در شاخص عملکرد زیستی اشاره کرد. طبق نتایج حاصل از این پژوهش، تیمار تلقیح با میکوریزا، مصرف 100 کیلوگرم فسفات زیستی و 10 تن ورمی‌کمپوست درهکتار، می‌تواند شرایط مناسبی را جهت دستیابی به بیشترین عملکرد کمی (5290 کیلوگرم در هکتار) و کیفی (26/0 درصد اسانس) در گیاه بادرنجبویه در یک سیستم زراعی پایدار فراهم آورد.

دوره 46 (1402)

دوره 45 (1401)

دوره 44 (1400)

دوره 43 (1399)

دوره 42 (1398)

دوره 41 (1397)

دوره 40 (1396)

دوره 39 (1395)

دوره 38 (1394)

دوره 37 (1393)

دوره 36 (1392)

دوره 35 (1391)

دوره 34 (1390)

دوره 33 (1389)

دوره 32 (1388)

موضوعات = H: باغبانی

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده