تولیدات گیاهی

بررسی برخی شاخص‌های رشدی و فیزیولوژیکی و فعالیت آنزیمی گیاه کنوکارپوسL.) Conocarpus erectus) ناشی از تیمارهای پساب نفتی و اکسیدکلسیم

ابراهیم رضازاده کته سری؛ رضا فتوحی قزوینی؛ وهب جعفریان؛ لیلا عبدلی

دوره 37، شماره 2 ، شهریور 1393، ، صفحه 63-73

چکیده

  شناسایی و معرفی گیاهانی که در خاک­های آلوده به مواد نفتی به رشد خود ادامه دهند و یا در کاهش آلودگی­ها موثر باشند، بسیار مهم است. با هدف گیاه­پالایی و تعیین سطح تحمل گیاه کنوکارپوس (Conocarpus erectus L.) به ...  بیشتر شناسایی و معرفی گیاهانی که در خاک­های آلوده به مواد نفتی به رشد خود ادامه دهند و یا در کاهش آلودگی­ها موثر باشند، بسیار مهم است. با هدف گیاه­پالایی و تعیین سطح تحمل گیاه کنوکارپوس (Conocarpus erectus L.) به پساب­های نفتی و تأثیر اکسیدکلسیم بر افزایش سطح مقاومت گیاه، این آزمایش در سال 1388در مزرعه آموزشی و پژوهشی گروه باغبانی دانشگاه هرمزگان انجام شد. در این مطالعه اثر پساب نفتی با پنج سطح (0، 5، 10، 15 و20 میلی­لیتر در کیلوگرم خاک) و اکسیدکلسیم با پنج سطح (0، 5/2، 5، 5/7 و10درصد) بر دانهال­های 4 برگی گیاه کنوکارپوس بررسی گردید. افزایش غلظت پساب نفتی باعث کاهش معنی­دار وزن خشک ساقه و وزن خشک ریشه به ترتیب 67 درصد و 66 درصد نسبت به شاهد گردید. همچنین افزایش پساب نفتی تا سطح 20 میلی­لیتر باعث کاهش معنی­دار فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز و میزان کل پروتئین محلول به ترتیب 6/50 درصد و 1/62 درصد  نسبت به شاهد شد. افزایش پساب نفتی تا سطح 20 میلی­لیتر باعث افزایش معنی­دار میزان نشت یونی و میزان پراکسیداسیون لیپید به ترتیب 8/51 درصد و 8/42 درصد در 20 میلی لیترنسبت به شاهد نشان داد. از طرفی مصرف اکسیدکلسیم به طور قابل ملاحظه­ای باعث کاهش خسارت پساب­های نفتی و بهبود مؤلفه­های رشدی مانند وزن خشک ساقه و وزن خشک ریشه شد. تیمار اکسیدکلسیم باعث کاهش نشت یونی، کاهش پراکسیداسیون چربی­ها، افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز و میزان پروتئین­کل محلول شد. در نتیجه به نظر می­رسد به­دلیل بهبود مؤلفه­های رشدی و فیزیولوژیکی در نتیجه مصرف اکسیدکلسیم در گیاه کنوکارپوس­Conocarpus erectus، استفاده از این گیاه برای مطالعات بعدیگیاه­پالایی می­تواند مفید واقع گردد. بنابراین با توجه به مقاومت نسبی گیاه کنوکارپوس به تنش پساب­های نفتی و اثر مطلوب تیمار اکسید کلسیم، شاید بتوان این گیاه را با ویژگی گیاه­پالایی معرفی کرد. 

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 154.63 K

اثر عصاره آبی دود گیاهی بر برخی از صفات بالای زمینی و زیرزمینی گندم زمستانه

سید سعید موسوی؛ محمد رضا عبداللهی؛ حجت الله مظاهری لقب؛ بهزاد مهرشاد

دوره 37، شماره 1 ، خرداد 1393، ، صفحه 81-92

چکیده

  اثر عصاره آبی دود حاصل از سوختن مواد گیاهی، بر روی برخی از صفات بالای زمین و زیر زمینی دو رقم گندم زمستانه (پیشگام و نوید) به صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار بررسی ...  بیشتر اثر عصاره آبی دود حاصل از سوختن مواد گیاهی، بر روی برخی از صفات بالای زمین و زیر زمینی دو رقم گندم زمستانه (پیشگام و نوید) به صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار بررسی گردید. در این آزمایش اثر 3 غلظت عصارهآبی دود (0، 1:10 و 1:100) بر برخی از صفات شامل تعداد پنجه، طول ساقه، طول سنبله، طول ریشک، طول برگ پرچم، تعداد سنبلچه در سنبله، سطح برگ، وزن تر ساقه، وزن خشک ساقه، تعداد ریشه­های بذری، طول ریشه، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، نسبت وزن خشک ریشه به وزن تر آن، نسبت وزن خشک ساقه به وزن تر آن، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک ساقه و نسبت وزن تر ریشه به وزن تر ساقه در دو رقم گندم بررسی شد. نتایج تفاوت های معنی­داری را بین سطوح مختلف عصاره دود برای بیشتر صفات نشان داد، به طوری­که غلظت 1:100 برای بیشتر صفات دارای برتری نسبی در مقایسه با شاهد بود. همچنین بین دو رقم پیشگام و نوید از نظر تعدادی از صفات تفاوت معنی­داری وجود داشت و در کل رقم پیشگام دارای برتری نسبی بهتری در مقایسه با رقم نوید بود. اثر متقابل رقم در  غلظت عصاره دود برای صفات طول ساقه، وزن خشک ساقه، نسبت وزن خشک ساقه به وزن تر ساقه و نسبت وزن تر ریشه به وزن تر ساقه معنی­دار گردید که در این حالت از روش برش­دهی جهت تجزیه نتایج استفاده شد. بطور کلی، بهترین غلظت عصاره آبی دود، غلظت 1:100 بود و ارقام مورد مطالعه در برخی از صفات، پاسخ متفاوتی به کاربرد عصاره دودی نشان دادند.  از بین دو رقم مورد مطالعه، رقم پیشگام پاسخ بهتری به کاربرد عصاره دودی نشان داد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 153.37 K

ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ (.tinctorius L Carthamus) تحت تاثیر تیمارهای بقایای گیاهی، نیتروژن و عناصر میکرو در اهواز

سیده ندا قائم مقامی؛ موسی مسکرباشی؛ عبدالامیر معزی

دوره 37، شماره 1 ، خرداد 1393، ، صفحه 119-130

چکیده

  به منظور ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ تحت تاثیر تیمارهای بقایای گیاهی، نیتروژن و عناصر میکرو، در سال زراعی 90-1389 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید ...  بیشتر به منظور ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ تحت تاثیر تیمارهای بقایای گیاهی، نیتروژن و عناصر میکرو، در سال زراعی 90-1389 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت کرت­های دو بار خرد شده با طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. مقادیر مختلف بقایای گیاهی در 4 سطح (بقایای کامل، بخشی از بقایای گیاهی، سوزاندن بقایای گیاهی و حذف بقایای گیاهی) به عنوان فاکتور اصلی و فاکتور فرعی مقادیر مختلف نیتروژن در 3 سطح (150، 100 و 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره) و فاکتور فرعی فرعی محلول‌پاشی عناصر میکرو در 2 سطح (عدم محلول­پاشی و محلول­پاشی با دز 8 لیتر در هکتار از کود مایع قطره طلا) در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج به دست آمده، عملکرد دانه، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزاردانه و درصد روغن تحت تاثیر تیمارهای مختلف، اختلاف معنی­داری نشان دادند. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار بخشی از بقایای گیاهی، 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و محلول­پاشی عناصر میکرو (با میانگین 87/6278 کیلوگرم در هکتار) می­باشد. به علاوه کمترین عملکرد دانه از تیمار سوزاندن بقایای گیاهی، 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و محلول­پاشی عناصر میکرو ( با میانگین 48/1771 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد. بالاترین درصد روغن دانه نیز برابر با 5/33 درصد مربوط به تیمار بقایای کامل، 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار همراه با محلول­پاشی عناصر میکرو بود که با 0/31 درصد به دست آمده از تیمار بخشی از بقایا، 100کیلوگرم کود نیتروژن­دارهمراه با کود میکرو تفاوت معنی‌دار نبود. به طور کلی حضور بقایای گیاهی و کود نیتروژن در حد مناسب و استفاده از عناصر میکرو به صورت محلول­پاشی برگی در بهبود عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ تاثیر مثبت داشت.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 3.01 M

ارزیابی القای تحمل به تنش کم آبی با استفاده از پیش تیمار بذر در ارقام گندم (.Triticum aestivum L)

علیرضا عیوضی؛ علی نجفی پر؛ سید حیدر موسوی انزابی؛ حسین رنجی

دوره 36، شماره 3 ، آذر 1392، ، صفحه 1-12

چکیده

  جهت ارزیابی اثرات پیش تیمار بذر در القای تحمل به تنش رطوبتی، آزمایشی تحت شرایط آزمایشگاهی و مزرعه‌ای در سال زراعی 8-1387 به صورت کرت های خرد شده در ایستگاه ساعتلوی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان ...  بیشتر جهت ارزیابی اثرات پیش تیمار بذر در القای تحمل به تنش رطوبتی، آزمایشی تحت شرایط آزمایشگاهی و مزرعه‌ای در سال زراعی 8-1387 به صورت کرت های خرد شده در ایستگاه ساعتلوی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی اجرا شد که در آنچهار رقم گندم زرین و شهریار (از ارقام آبی)، سرداری و آذر (از ارقام دیم) به عنوان فاکتور اول و عامل‌های هیدرو پرایمینگ (آب مقطر)، اسمو پرایمینگ (پلی اتیلن گلیکول8000، 10 درصد وزنی، کلرید سدیم 5 درصد و کلرید پتاسیم 5/2 درصد)، ریز مغذّی 4 درصد، اوره 10 درصد و تنظیم کننده‌های رشد (سایکوسل1000 و اکسین 20 میکروگرم بر گرم) به همراه شاهد (عدم پیش تیمار) به عنوان فاکتور دوم مورد بررسی قرار گرفتند. آرایش تیمارها در ارزیابی آزمایشگاهی به صورت طرح کاملاًٌ تصادفی و دو آزمایش مجزای مزرعه‌ای تحت شرایط تنش رطوبتی و شاهد بدون تنش رطوبتی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با پنج تکرار بودند. تنش رطوبتی در مزرعه با قطع آبیاری از مرحله ساقه رفتن اعمال شد. تجزیه واریانس صفات نشان داد که صفات طول ساقه‌چه و ریشه‌چه و وزن خشک آنها، عملکرد دانه و اجزای آن، ماده خشک کل و محتوای نسبی آب برگ پرچم اختلاف آماری معنی‌دار در سطح احتمال پنج درصد داشتند. پیش تیمار سایکوسل از بالاترین طول (8/17 و 2/17 سانتی‌متر) و و وزن خشک (0/8 و 5/11 میلی‌گرم) به ترتیب در ریشه‌چه و ساقه‌چه برخوردار بود. کلیه پیش تیمارها نسبت به شاهد در چهار رقم موجب افزایش عملکرد دانه شد. در میان پیش تیمارها، سایکوسل و اکسین بیشترین عملکرد دانه (به ترتیب 563 و 557 گرم بر متر مربع) و همچنین بیشترین درصد تغییرات را تحت شرایط تنش رطوبتی در مقایسه با شرایط شاهد بدون تنش رطوبتی داشتند. پیش تیمار کلرید پتاسیم در چهار رقم از حداقل درصد تغییرات تحت تنش رطوبتی در مقایسه با شرایط شاهد بدون تنش رطوبتی برای صفات ماده خشک کل (7/10- درصد)، عملکرد دانه (0/4- درصد) و محتوای نسبی آب برگ پرچم (3/9- درصد) برخوردار بود. این پیش تیمار باعث افزایش تعداد سنبله در متر مربع در رقم‌های شهریار، زرین و آذر گردید. در بین ارقام، آذر با 89/0 شاخص حساسیت به تنش محیطی متحمل­ترین رقم به تنش رطوبتی شناخته شد. همبستگی مثبت و معنی‌دار بین صفات تعداد سنبله در متر مربع (**91/0)، دانه در سنبله (**92/0) و ماده خشک کل (*79/0) با عملکرد دانه تحت تاثیر پیش تیمار بذر مشاهده شد که به نظر می‌رسد این صفات می‌توانند به عنوان معیار غیر مستقیم در گزینش ارقام با عملکرد بالا سودمند باشند.  

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 196.83 K
• چکیده تفصیلی

تجزیه پایداری کلزا در شرایط دیم و مقایسه روش های گزینش ژنوتیپ های پایدار با استفاده از آماره های پایداری

جعفر احمدی؛ بهروز واعظی؛ هوشنگ نارکی

دوره 36، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 13-22

چکیده

  انتخاب ارقام بهبود یافته و پر محصول با پایداری عملکرد بالا یکی از اهداف مهم اصلاح کلزا برای مناطق دیم و خشک می ­باشد. همچنین بررسی اثر متقابل ژنوتیپ در محیط به منظور آزاد سازی ارقام پایدار برای مناطق ...  بیشتر انتخاب ارقام بهبود یافته و پر محصول با پایداری عملکرد بالا یکی از اهداف مهم اصلاح کلزا برای مناطق دیم و خشک می ­باشد. همچنین بررسی اثر متقابل ژنوتیپ در محیط به منظور آزاد سازی ارقام پایدار برای مناطق مختلف حائز اهمیت است. در این تحقیق بهمنظورمطالعه سازگاری و پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ ­های کلزا در شرایط دیم و  نیمه گرمسیرکشور،تعداد 19 لاین و رقم کلزا در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط دیم منطقه نیمه گرمسیری گچساران به مدت سه سال زراعی (1383- 1385) از نظر پایداری عملکرد دانه و ارزیابی کارائی روش­های مختلف گزینش مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که اثرساده رقم و اثر متقابل رقم × سال معنی­ دار بود.  به منظور گزینش بهترین ارقام و لینه با عملکرد بالا و پایدار، آماره های پارامتریک مختلف برای تجزیه پایداری شامل آماره های تیپ I (S2i و CVi)، تیپ II (2iσ، Wi ، bi)، تیپ III (S2di)، آماره های غیرپارامتریک میانگین رتبه ارقام (R) و انحراف معیار رتبه (S.D.R) و روش گزینش همزمان عملکرد – پایداری (YSi) محاسبه و مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت با در نظر گرفتن صفت میزان روغن دانه در کنار عملکرد بالا و پایداری، ارقام و لاین­های Option 500، PP-308-8، PP-401-15E ، PP-401-16 و Shiralee  به عنوان ارقام و لاین­های پرمحصول پایدار با میزان روغن بالا گزینش و معرفی شدند.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 168.42 K
• چکیده تفصیلی

بررسی استفاده از پساب تصفیه شده و نیتروژن بر عملکرد و تولید علوفه‌ی ذرت‌ شیرین

محمدجواد فریدونی؛ هوشنگ فرجی؛ حمیدرضا اولیایی؛ عبدالحسین صالحی

دوره 36، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 35-47

چکیده

  این مطالعه به منظور بررسی برهمکنش پساب تصفیه شده­ی‌­ شهری به عنوان آب آبیاری و کود شیمیایی نیتروژن بر عملکرد و تولید علوفه­ی ذرت شیرین، در سال زراعی 1389- 1388، در مزرعه­ی تحقیقاتی شهر یاسوج انجام ...  بیشتر این مطالعه به منظور بررسی برهمکنش پساب تصفیه شده­ی‌­ شهری به عنوان آب آبیاری و کود شیمیایی نیتروژن بر عملکرد و تولید علوفه­ی ذرت شیرین، در سال زراعی 1389- 1388، در مزرعه­ی تحقیقاتی شهر یاسوج انجام شد. عامل اصلی آزمایش شامل آبیاری در 5 سطح [آبیاری مزرعه با آب معمولی در کل فصل رشد (1I)؛ از مرحله­ی سبز شدن گیاه (مرحله­ی رشدی 10) تا مرحله­ی ظهور تاسل (مرحله­ی رشدی 50)، آبیاری با پساب تصفیه شده و از مرحله­ی رشدی 50 تا مرحله­ی شیری شدن دانه (مرحله­ی رشدی 82)، آبیاری با آب معمولی (2I)؛ از مرحله­ی رشدی 10 تا مرحله­ی رشدی­ 50، آبیاری با آب معمولی و از مرحله­ی رشدی 50 تا مرحله­ی رشدی 82، آبیاری با پساب تصفیه شده (3I)؛ آبیاری یک در میان با آب معمولی و پساب تصفیه شده (4I)؛ آبیاری مزرعه با پساب تصفیه شده در کل فصل رشد (5I)] و عامل فرعی شامل نیتروژن در سه سطح (0=0N، 80=80Nو 160=160Nکیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی بود.نتایج نشان داد که برهم­کنش آبیاری و نیتروژن بر صفات عملکرد بلال و دانه­ی کنسروی معنی­دار گردید. بیشترین عملکرد بلال‌ و دانه­ی کنسروی در تیمار 80N5I، به ترتیب معادل 2548 و 1246 گرم در متر مربع و کمترین عملکرد بلال­ و دانه­ی کنسروی در تیمار 0N1I به ‌ترتیب معادل 1090 و 360 گرم در متر مربع بود. برهم­کنش آبیاری و نیتروژن بر صفات عملکرد بیولوژیک و عملکرد علوفه‌ی ­تر معنی­دار گردید. بیشترین عملکرد بیولوژیک و عملکرد علوفه‌ی ‌تر در تیمار 80N4I به ترتیب معادل 5442 و 2897 گرم در متر مربع و کمترین عملکرد در این پارامترها در تیمار 0N1I به‌ترتیب معادل 2953 و 1863 گرم در متر مربع بدست آمد. در سطح آبیاری 5I، مصرف نیتروژن، 50 درصد کاهش یافت. آبیاری با پساب تصفیه شده با تأثیر معنی­دار بر اجزای عملکرد، باعث افزایش عملکرد بلال و دانه‌ی ذرت شیرین گردید. در مجموعاستفاده از پساب تصفیه شده، باعث کاهش میزان مصرف کود شیمیایی نیتروژن گردید.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 298.79 K
• چکیده تفصیلی

اثر سطوح مختلف کلرید سدیم و کلونیزاسیون میکوریزایی بر رشد و جذب فسفر، پتاسیم و سدیم توسط گیاه زعفران (.Crocus sativus L)

حبیب اله نادیان؛ مختار حیدری؛ محمد حسین قرینه؛ محمد حسین دانشور

دوره 36، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 49-59

چکیده

  در یک آزمایش گلدانی اثر سطوح مختلف شوری ناشی از کلرید سدیم (5/1، 5/4 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) بر مولفه های رشد، جذب فسفر، پتاسیم و سدیم توسط گیاه زعفران با حضور و بدون حضور میکوریزا به صورت فاکتوریل در قالب بلوک ...  بیشتر در یک آزمایش گلدانی اثر سطوح مختلف شوری ناشی از کلرید سدیم (5/1، 5/4 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) بر مولفه های رشد، جذب فسفر، پتاسیم و سدیم توسط گیاه زعفران با حضور و بدون حضور میکوریزا به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد افزایش شوری از 5/1 به 5/7 دسی زیمنس بر متر وزن ماده خشک گیاه را به شدت کاهش داد. این کاهش به سمیت ناشی از تجمع فراوان یون سدیم (Na+)  و کاهش غلظت یون پتاسیم (K+) در گیاه  ارتباط داده شد. کلونیزاسیون میکوریزایی گیاه باعث کاهش غلظت یون سدیم و بهبود نسبت پتاسیم به سدیم (K+:Na+) و در نتیجه سبب افزایش مولفه های رشد گیاه گردید. درصد کلونیزاسیون ریشه تحت تاثیر سطوح شوری قرار نگرفت. علی رغم کاهش وزن ماده خشک گیاه میکوریزایی با افزایش شوری، پاسخ رشد میکوریزایی زعفران در شرایط تنش شوری خاک افزایش پیدا نمود. غلظت فسفرو محتوای فسفر اندام هوایی گیاه  میکوریزایی به طور معنی داری بیشتر از میزان آنها در گیاه شاهد بود. اگر چه محتوای فسفر اندام هوایی گیاه میکوریزایی با افزایش شوری کاهش پیدا نمود ولی محتوای فسفر اندام هوایی گیاه میکوریزایی در واحد طول ریشه کلنی شده با افزایش شوری، افزایش پیدا نمود و این می تواند افزایش پاسخ رشد میکوریزایی گیاه زعفران با افزایش شوری خاک را توجیه نماید. این مطالعه نشان داد گیاه زعفران دارای وابستگی زیاد به قارچ میکوریزا می باشد و کلونیزاسیون میکوریزایی سبب گردید تا اثرات سوء تنش شوری بر مولفه های رشد، جذب فسفر، پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم کاهش یابد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 183.96 K
• چکیده تفصیلی

مقایسه ارقام گندم با استفاده از شاخص‌های تحمل و حساسیت به تنش گرمای آخر فصل در اهواز

علی مشتطی؛ سید عطا اله سیادت؛ خلیل عالمی سعید؛ عبدالمهدی بخشنده؛ محمد رضا جلال کمالی

دوره 36، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 61-73

چکیده

  شاخص‌های زیادی برای مقایسه تحمل و حساسیت گیاهان زراعی نسبت به تنش‌های محیطی معرفی شده‌اند. به منظور مقایسه ارقام گندم نان بهاره با استفاده از شاخص‌های تحمل و حساسیت به تنش گرمای آخر فصل در اهواز، آزمایشی ...  بیشتر شاخص‌های زیادی برای مقایسه تحمل و حساسیت گیاهان زراعی نسبت به تنش‌های محیطی معرفی شده‌اند. به منظور مقایسه ارقام گندم نان بهاره با استفاده از شاخص‌های تحمل و حساسیت به تنش گرمای آخر فصل در اهواز، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان در سال‌های زراعی 87-1386 و 88-1387 به صورت بلوک‌های نواری که فاکتورهای آزمایشی شامل چهار تاریخ کاشت {15 آبان (زودهنگام)، 15 آذر (به‌هنگام)، 15 دی (دیرهنگام) و 15 بهمن ماه (خیلی دیر)} در کرت‌های طولی و 20 رقم گندم نان بهاره در کرت‌های عرضی بودند، با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که ارقام مورد مقایسه از نظر صفت عملکرد دانه از لحاظ شاخص‌های حساسیت به تنش (SSI)، شاخص تحمل (TI)، میانگین بهره‌وری (MP)، میانگین هارمونیک (HM)، شاخص پایداری عملکرد (YSI)، شاخص رتبه‌بندی (Rank)، میانگین بهره‌وری هندسی (GPM)، شاخص تحمل تنش (STI)، شاخص عملکرد (YI)، شاخص تحمل تنش تعدیل شده برای شرایط مطلوب (MSTI1)، شاخص تحمل تنش تعدیل شده برای شرایط نامطلوب (MSTI2) و شاخص درصد کاهش عملکرد (YRPI) تفاوت معنی‌دار داشتند. به طور کلی، بهترین شاخص برای ارزیابی تحمل و حساسیت ارقام گندم نسبت به تنش گرمای آخر فصل، شاخص تحمل تنش (STI) بود که براساس آن، متحمل‌ترین و حساس‌ترین ارقام، به ترتیب ویریناک و روشن بودند.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 157.05 K
• چکیده تفصیلی

ارزیابی برخی تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیک تحمل به آبیاری با آب شور در سه ژنوتیپ کلزا

فرانک طهماسبی؛ پیمان حسیبی؛ موسی مسکرباشی

دوره 36، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 75-86

چکیده

  مطالعه تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی در شرایط تنش شوری می­تواند به شناسایی فاکتورهای مؤثر در تحمل به این تنش کمک نماید. به منظور بررسی این عوامل یک آزمایش گلخانه­ایدر سال زراعی 88-1387 در گلخانه دانشکده ...  بیشتر مطالعه تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی در شرایط تنش شوری می­تواند به شناسایی فاکتورهای مؤثر در تحمل به این تنش کمک نماید. به منظور بررسی این عوامل یک آزمایش گلخانه­ایدر سال زراعی 88-1387 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به­صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتور اول ژنوتیپ شامل هایولا401، RGS0003 و شیرالی و فاکتور دوم آبیاری با آب شور مشتمل برشاهد (صفر میلی مولار)، 50، 100 و 150 میلی مولار از دو منبع شوری NaCl و CaCl2 به نسبت مساوی بود. اعمال تنش آبیاری با آب شور سبب کاهش وزن خشک اندام هوایی، پتانسیل اسمزی و محتوای نسبی آب در هر سه ژنوتیپ شد. نتایج همچنین نشان دادند که قندهای محلول و غلظت کلروفیل در واحد سطح برگ تا سطح شوری 100 میلی مولار افزایش قابل توجهی یافتند ولی در سطح 150 میلی مولار، کاهش نشان دادند. تحت تنش آبیاری با آب شور میزان پرولین طی سطوح مختلف شوری افزایش یافت. ژنوتیپشیرالی دارای ساز و کار­های تحمل کارآمدتری نسبت به دو ژنوتیپ دیگر بود. نتایج همبستگی صفات نشان داد که در هر سه سطح شوری با کاهش ماده خشک شاخص حساسیت به تنش افزایش یافت و در سطح 100میلی مولار محتوای نسبی آب برگ با شاخص حساسیت به تنش همبستگی منفی و معنی­دار داشت. در تیمارهای شاهد، 50 و 100 میلی مولار همبستگی منفی و معنی دار بین پرولین و پتانسیل اسمزی وجود داشت. میتوان نتیجه گرفت تجمع بیشتر پرولین، ماده خشک و محتوای نسبی آّب برگ می­توانند شاخص های گزینش مناسبی در ارتباط با تحمل به آبیاری با آّب شور در کلزا محسوب گردند.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 188.29 K
• چکیده تفصیلی

اثر دوره‌های مختلف تنش ماندابی در مراحل مختلف رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه جو ( Hordeum vulgare L) در شرایط استان خوزستان

محمد خلفی؛ محمد حسین قرینه؛ عبدالمهدی بخشنده؛ ایرج لک زاده؛ قدرت الله فتحی

دوره 36، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 87-97

چکیده

  به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ماندابی در مراحل مختلف رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه جو لاین WB-79-10آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه پژوهشی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان به صورت کرت‌های ...  بیشتر به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ماندابی در مراحل مختلف رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه جو لاین WB-79-10آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه پژوهشی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان به صورت کرت‌های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. آزمایش از دو عامل مرحله رشدی گیاه (پنجه‌زنیZGS13 ، ساقه‌روی ZGS31 و غلاف‌رفتن ZGS43) به عنوان فاکتور اصلی و مدت‌های ماندابی (صفر، 7 و 14 روز در شرایط ماندابی) به عنوان فاکتور فرعی تشکیل شد. نتایج نشان داد که بین مراحل شروع ماندابی و مدت های مختلف ماندابی از نظر عملکرد و اجزای عملکرد دانه، اختلاف معنی داری وجود داشت. در این آزمایش ماندابی در مرحله شروع پنجه‌زنی خسارت بیشتری نسبت به مرحله ساقه‌رفتن و غلاف‌رفتن بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه وارد کرد به نحوی که در مرحله پنجه‌زنی، عملکرد دانه در طی 7 و 14 روز ماندابی نسبت به شاهد به ترتیب 42 و 28/78 درصد و برای تعداد دانه در سنبله به ترتیب 84/20 و 5/37 درصد و برای تعداد سنبلک در سنبله به ترتیب 31/22 و 04/41 درصد کاهش داشتند. بطور کلی نتایج نشان داد که وقوع ماندابی در هر مرحله‌ای از رشد و نمو جو، حتی در یک دوره کوتاه، خسارت غیر قابل جبرانی بر عملکرد و اجزای آن بر جای می‌گذارد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 156.25 K
• چکیده تفصیلی

تاثیر قطع آبیاری در سیستم کودی N.P.K و کودهای آلی بر روی میزان توزیع مجدد ماده خشک و فتوسنتز جاری در گندم نان ( .Triticum aestivum L)

معصومه نمروری؛ قدرت الله فتحی؛ عبدالمهدی بخشنده؛ محمد حسین قرینه؛ سیروس جعفری

دوره 36، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 99-109

چکیده

  به منظور بررسی تاثیر قطع آبیاری در مراحل مختلف رشدی در سیستم‌های مختلف کودی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم چمران آزمایشی در سال زراعی 1389-1388 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی ...  بیشتر به منظور بررسی تاثیر قطع آبیاری در مراحل مختلف رشدی در سیستم‌های مختلف کودی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم چمران آزمایشی در سال زراعی 1389-1388 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه کشاورزی رامین انجام شد. در این آزمایش آبیاری در سه سطح شامل I1 (قطع آبیاری در مرحله­ی سنبله­دهی کامل تا زمان برداشت)، I2 (در مرحله­ی گرده­افشانی تا زمان برداشت) و I3 (شاهد یعنی آبیاری کامل) در کرت­های اصلی، همچنین سیستم‌های کودی شامل کود شیمیایی، کود دامی، کود بیولوژیک و کود بیولوژیک همراه با کود دامی در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. اثر تیمار قطع آبیاری و سیستم­های کودی بر میزان توزیع مجدد، درصد کارایی توزیع مجدد، سهم دانه از توزیع مجدد و سهم فتوسنتز جاری در سطح 1درصد معنی­دار گردید. تیمار آبیاری کامل کمترین میزان توزیع مجدد و بیشترین سهم فتوسنتز جاری و تیمار قطع آبیاری در زمان سنبله­دهی، بیشترین توزیع مجدد و کمترین سهم فتوسنتز جاری را به خود اختصاص داد. بیشترین میزان توزیع مجدد و بیشترین سهم فتوسنتز جاری از تیمار کود دامی مخلوط با کود بیولوژیکی به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش استفاده از کود دامی به همراه کود بیولوژیکی حتی در شرایط تنش خشکی پایان دوره برای تولید بهینه محصول در رقم چمران می­تواند مفید باشد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 135.23 K
• چکیده تفصیلی

بهبود عملکرد کمی و کیفی سویا با محلول‌پاشی عناصر روی و آهن در شرایط تنش خشکی

مرضیه جلیل شش بهره؛ محسن موحدی دهنوی؛ سید مجتبی هاشمی جزی

دوره 36، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 111-122

چکیده

  به منظور بررسی اثر محلول‌پاشی عناصر روی و آهن بر عملکرد کمی و کیفی سویا در شرایط تنش خشکی، این تحقیق به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. سطوح عامل اصلی شاملآبیاری ...  بیشتر به منظور بررسی اثر محلول‌پاشی عناصر روی و آهن بر عملکرد کمی و کیفی سویا در شرایط تنش خشکی، این تحقیق به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. سطوح عامل اصلی شاملآبیاری پس از 60 ، 80، 100و 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر و عامل فرعی شامل محلول‌پاشی­ با آب آبیاری، سولفات روی، سولفات آهن و ترکیب سولفات روی و آهن بود. نتایج نشان داد اثر متقابل محلول­پاشی و تنش بر تعداد دانه در غلاف، غلاف در شاخه جانبی، عملکرد بیولوژیک و دانه معنی‌دار شد. بیشترین تعداد غلاف در گره ساقه اصلی و وزن هزار دانه به آبیاری پس از 60 میلی‌متر تبخیر و محلول­پاشی روی و آهن مربوط بود. محلول­پاشی روی و توام روی و آهن افزایش معنی‌دار را بر عملکرد دانه، بیولوژیک، شاخص برداشت، پروتیین و روغن داشت، همچنین اثر محلول­پاشی بر غلظت روی و آهن در دانه و برگ معنی­دار بود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 145.66 K
• چکیده تفصیلی

بررسی اثر کمبود آب بر عملکرد دانه و برخی صفات فیزیولوژیکی سه رقم کلزا (.Brassica napus L)

سید محمد حسینی؛ پیمان حسیبی؛ بهرام اندرزیان

دوره 36، شماره 1 ، خرداد 1392، ، صفحه 13-24

چکیده

  به منظور بررسی اثر تنش کمبود آب در مراحل ساقه رفتن و گلدهی بر برخی صفات فیزیولوژیکی شامل ماده خشک اندام هوایی، عملکرد دانه، کل قندهای محلول و نشاسته، پرولین و پتانسیل اسمزی ارقام کلزا این تحقیق در سال ...  بیشتر به منظور بررسی اثر تنش کمبود آب در مراحل ساقه رفتن و گلدهی بر برخی صفات فیزیولوژیکی شامل ماده خشک اندام هوایی، عملکرد دانه، کل قندهای محلول و نشاسته، پرولین و پتانسیل اسمزی ارقام کلزا این تحقیق در سال زراعی 88-1387 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول ارقام شامل هایولا 308، هایولا 401 و RGS003، و عامل دوم تنش کمبود آب، شامل تنش در مرحله ابتدای ساقه رفتن تا ابتدای گلدهی (1D)، تنش در مرحله ابتدای گلدهی تا ابتدای ظهور خورجین‎ها (2D)، تنش در مرحله ابتدای ساقه رفتن تا ابتدای ظهور خورجین‎ها (3D) و آبیاری نرمال (4D) یا شاهد، بودند. نتایج نشان داد که رقم هایولا 401، کمترین کاهش، و رقم هایولا 308 بیشترین کاهش را در میزان ماده خشک اندام هوایی و عملکرد دانه داشتند. کمترین میزان ماده خشک اندام هوایی در رقم هایولا 308 در شرایط اعمال تنش در مرحله ابتدای ساقه رفتن تا ابتدای ظهور خورجین‎ها (22 گرم در بوته) و بیشترین میزان ماده خشک اندام هوایی در رقم هایولا 401 (74 گرم در بوته) در شرایط نرمال آبیاری مشاهده شد. در شرایط تنش میزان ماده خشک اندام هوایی در تمام ارقام مورد بررسی کاهش یافت و میزان این کاهش در زمان تنش در مرحله گلدهی نسبت به مرحله ابتدای ساقه رفتن بیشتر بود که نشان دهنده حساس‎تر بودن آن نسبت به ساقه رفتن به تنش کمبود آب بود. همچنین اثر متقابل تنش کمبود آب و رقم در صفات کل قندهای محلول و نشاسته، میزان اسید‎آمینه پرولین، پتانسیل اسمزی (01/0 p≤)، ماده خشک اندام هوایی و عملکرد دانه (05/0 p≤) دارای تفاوت معنی دار بود. همچنین در شرایط تنش میزان کل قند‎های محلول و پرولین برگ به دلیل شرکت در فرآیند تنظیم اسمزی برای کاهش تاثیر  منفی تنش افزایش یافت و در رقم هایولا 401 میزان این افزایش بیشتر بود. میزان پتانسیل اسمزی در زمان اعمال تنش کاهش یافت و کمترین میزان پتانسیل اسمزی در رقم هایولا 401 و بیشترین آن در رقم هایولا 308 مشاهده شد. کاهش (منفی تر شدن) میزان پتانسیل اسمزی دلیل بر متحمل بودن رقم هایولا 401 به تنش کمبود آب ارزیابی گردید. کمترین پتانسیل اسمزی برگ در شرایط اعمال تنش در مرحله ابتدای ساقه رفتن تا ابتدای ظهور خورجین‎ها در رقم هایولا 401 ( 23/2- مگاپاسکال) و بیشترین پتانسیل اسمزی برگ در رقم هایولا 308 و در آبیاری نرمال (65/1- مگاپاسکال) مشاهده شد. در این تحقیق با توجه به نتایج بدست آمده به ترتیب ارقام هایولا 401، RGS003 و هایولا 308 متحمل، نیمه متحمل و حساس به تنش کمبود آب ارزیابی شدند.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 239.01 K
• چکیده تفصیلی

تعیین دوره بحرانی کنترل علف‌های هرز ذرت دانه‌ای (.Zea mays L) در منطقه اهواز

ابوالقاسم گرامی؛ سید عطاءالله سیادت؛ عبدالمهدی بخشنده؛ قدرت الله فتحی؛ خلیل عالمی سعید

دوره 36، شماره 1 ، خرداد 1392، ، صفحه 39-49

چکیده

  به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علف‌های هرز ذرت، آزمایشی در سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با پنج تکرار انجام شد.آزمایش مورد نظر ...  بیشتر به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علف‌های هرز ذرت، آزمایشی در سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با پنج تکرار انجام شد.آزمایش مورد نظر دارای دو سری تیمار بر اساس فنولوژی ذرت بود. تیمارهای کنترل شامل وجین علف‌های‌‌ هرز از زمان سبز شدن ذرت تا رسیدن به مراحل V2(دو برگی)،V5 (پنج ‌برگی)، V8 (هشت‌برگی)،V11  (یازده ‌برگی)، F (آغاز گلدهی) و H (برداشت- شاهد) بود. در تیمارهای تداخل نیز زمین آلوده به علف ‌هرز بوده و در زمان فرا رسیدن مراحل فوق تا آخر فصل وجین صورت گرفت. روابط میان عملکرد دانه و دوره های مختلف کنترل و تداخل علف هرز بوسیله آنالیزهای رگرسیونی تعیین شد.دراینآزمایشازتراکم‌هایطبیعیعلف‌هایهرزاستفادهشد. عمده علف‌های هرز زمین شامل اویارسلام (Cyperus sp.)، سوروف (Echinochloa crus-galli)، پیچک (Convolvulus arvensis) و پنیرک (malva sp.) بود. نتایج این مطالعه نشان داد که دوره عاری از علف هرز بین مراحل 2 تا 11 برگی ذرت برابر با 500 تا 1125 درجه روز رشد با احتساب 5% کاهش عملکرد برای دستیابی به عملکرد قابل قبول دانه کافی بود. تعداد و وزن خشک علف‌های هرز تیمار کنترل تا مرحله 8 برگی ذرت به ترتیب 64 و 6/84 درصد نسبت به شاهد بدون کنترل کاهش یافت. تداخل علف‌های هرز تا پایان فصل به ترتیب موجب کاهش 36، 6/28 و 6/19 درصدی عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت نسبت به شاهد کنترل تمام فصل شد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 244.89 K
• چکیده تفصیلی

تاثیر تاریخ کاشت بر روند تغییرات شاخص های فیزیولوژیک رشد سه رقم سورگوم دانه ای

مجید آقاعلیخانی؛ مرضیه صفری

دوره 36، شماره 1 ، خرداد 1392، ، صفحه 63-78

چکیده

  با توجه به اهمیت شاخص­های رشد گیاه زراعی در تفسیر تفاوت عملکرد ارقام در شرایط محیطی و زراعی مختلف این آزمایش در سال 1386 در مزرعه پژوهشی دانشگاه تربیت مدرس به صورت کرت­های یک­بار خرد شده در قالب طرح ...  بیشتر با توجه به اهمیت شاخص­های رشد گیاه زراعی در تفسیر تفاوت عملکرد ارقام در شرایط محیطی و زراعی مختلف این آزمایش در سال 1386 در مزرعه پژوهشی دانشگاه تربیت مدرس به صورت کرت­های یک­بار خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. در این آزمایش تاریخ کاشت (18 خرداد، 7 و 27 تیر ماه) به عنوان عامل اصلی و رقم سورگوم دانه­ای (پیام، سپیده و کیمیا) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. با اندازه­گیری وزن خشک و سطح برگ در طی چندین نوبت نمونه­برداری در طول دوره رشد سورگوم، روند تغییرات شاخص­های فیزیولوژیک رشد شامل وزن خشک کل (TDM)، سرعت رشد محصول (CGR)، سرعت رشد نسبی (RGR)، شاخص سطح برگ (LAI) و سرعت جذب خالص ( NAR) به روش تابعی نسبت به درجه روزهای رشد (GDD) رسم شد. نتایج نشان داد با تاخیر در تاریخ کاشت تجمع ماده خشک روند کاهشی در پیش می­گیرد. روند CGR با تجمع ماده خشک ارتباط مستقیمی داشت به طوری که رقم سپیده در تاریخ کاشت اول بالاترین میزان رشد محصول و ماده خشک را تولید نمود. افزایش ماده خشک این رقم در تاریخ کاشت اول با افزایش در وزن خشک خوشه (93/165 گرم بر متر مربع) همراه بود. سرعت رشد نسبی هر سه رقم در تاریخ کاشت دوم بالاتر بود. بررسی هم زمان LAI و NAR ارقام مورد مطالعه نشان داد رقم پیام با این که شاخص سطح برگ کمی را به خود اختصاص داده بود اما از لحاظ NAR برتر بوده و در نهایت CGR متوسطی بدست آورده است. رقم سپیده با دارا بودن مقادیر متوسطی  NAR(763/0 گرم بر متر مربع بر درجه روز رشد) و  LAI(65/2) نسبت به دو رقم دیگر به بالاترین CGR (06/2 گرم بر متر مریع بر درجه روز رشد) دست یافت. به این ترتیب احراز بالاترین RGR و CGR در تاریخ کاشت دوم را می­توان به عنوان مکانیسم برتری عملکرد دانه (2/6777 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (07/48درصد) رقم سپیده معرفی نمود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 1.23 M
• چکیده تفصیلی

بررسی اثرکودهای شیمیایی فسفاته و بیولوژیک بر شاخص‎های رشدی ذرت هیبرید سینگل کراس 704 در شرایط مختلف رطوبتی

امیرعلی کلیایی؛ غلامعلی اکبری؛ افراسیاب راهنما؛ امید آرمندپیشه؛ محمدرضا لبافی حسین آبادی

دوره 36، شماره 1 ، خرداد 1392، ، صفحه 79-88

چکیده

  به منظور بررسی اثر رژیم‌های مختلف رطوبتی (تنش خشکی) و کود بیولوژیک مخلوطی از  دو میکروارگانیسم حل‌کنندۀ فسفات و مقادیر مختلف کود فسفر روی برخی شاخص­های فیزیولوژیک و رشد ذرت دانه‌ای هیبرید سینگل ...  بیشتر به منظور بررسی اثر رژیم‌های مختلف رطوبتی (تنش خشکی) و کود بیولوژیک مخلوطی از  دو میکروارگانیسم حل‌کنندۀ فسفات و مقادیر مختلف کود فسفر روی برخی شاخص­های فیزیولوژیک و رشد ذرت دانه‌ای هیبرید سینگل کراس 704، آزمایشی به صورت طرح اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سال  1386، در مزرعۀ تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران اجرا گردید. تنش (کم ‌آبیاری) در سه سطح شامل 75، 100و 125 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان فاکتور اصلی و فاکتور فرعی شامل ترکیب کود بیولوژیک در دو سطح (استفاده و عدم استفاده ) به همراه کود شیمیایی فسفره از منبع سوپرفسفات تریپل در چهار سطح شامل صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار به صورت فاکتوریل در کرت فرعی در نظر گرفته شد. در این آزمایش روند تغییرات  شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی مورد بررسی قرار گرفت. با فاصله گرفتن از شرایط بهینه رطوبتی و تغذیه­ای به علت کاهش سطح برگ میزان سرعت رشد محصول و میزان تجمع ماده خشک کاهش چشمگیری را در شرایط تنش شدید (125 میلی­متر تبخیر از تشتک) و عدم کاربرد کود بیولوژیک و شیمیایی از خود نشان داد، به طوری که حداکثر شاخص سطح برگ در مرحلۀ گلدهی (1116GDD=)  با میانگین 07/5 در شرایط نرمال رطوبتی و کمترین میزان در شرایط تنش شدید با میانگین 14/3 به دست آمد. روند افزایش شاخص سطح برگ در دو تیمار کودی 150 و 225  کیلوگرم در هکتار تا مرحلۀ 12 برگی بسیار نزدیک به هم بود، اگرچه نسبت به شرایط عدم استفاده از کود شیمیایی تفاوت معنی داری را ایجاد نمود. به علاوه، تأثیر کود بیولوژیک به تنهایی بر میزان شاخص سطح برگ تفاوت محسوسی را نسبت به شرایط عدم مصرف کود بیولوژیک از خود  نشان نداد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 305.02 K
• چکیده تفصیلی

تأثیر اختلاط بقایای گندم با خاک بر ویژگی‌های زراعی و فیزیولوژیک لوبیا قرمز

فرود صالحی؛ محمدجعفر بحرانی؛ سید عبدالرضا کاظمینی؛ حسن پاک نیت؛ نجفعلی کریمیان

دوره 36، شماره 1 ، خرداد 1392، ، صفحه 89-101

چکیده

  بقایای گیاهی مواد مفیدی محسوب می‌شوند که می‌توانند تغییرات مهمی در ویژگی‌های بیولوژیک، شیمیایی و فیزیکی خاک ایجاد کرده و سبب افزایش یا پایداری عملکرد محصولات زراعی شوند. به منظور بررسی حفظ بقایای ...  بیشتر بقایای گیاهی مواد مفیدی محسوب می‌شوند که می‌توانند تغییرات مهمی در ویژگی‌های بیولوژیک، شیمیایی و فیزیکی خاک ایجاد کرده و سبب افزایش یا پایداری عملکرد محصولات زراعی شوند. به منظور بررسی حفظ بقایای گیاهی و اختلاط آنها با خاک بر ویژگی‌های زراعی، فیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دانه دو رقم لوبیا قرمز (Phaseolus vulgaris L.)، آزمایشی در تابستان 1387 و 1388 در قالب بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت یک‌ بار خرد شده با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (باجگاه) انجام شد. فاکتور اصلی رقم لوبیای قرمز (D81083 و صیاد) و فاکتور فرعی بقایای گندم (0، 25، 50 و 75 درصد) ‌بود. نتایج نشان داد که ارقام در ارتفاع بوته، فاصله پایین‌ترین گره تا سطح خاک، وزن صد دانه، تعداد دانه در غلاف و عملکرد دانه تفاوت داشتند. کاربرد مقادیر مختلف بقایای گیاهی سبب تفاوت در شاخص فیزیولوژیک دوام وزن زنده شد. کاربرد 75 درصد بقایای گیاهی باعث کاهش دوام وزن زنده و عملکرد دانه گردید، که این می‌تواند به اثرات ممانعت‌کنندگی مقادیر زیاد بقایا نسبت داده شود. بیشترین عملکرد دانه از تیمار 25 درصد بقایا (4/2370 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد که با تیمارهای بدون بقایا (0/2234 کیلوگرم در هکتار) و 50 درصد بقایا (9/2313 کیلوگرم در هکتار) تفاوت معنی‌دار نداشت. بنابراین کاشت رقم صیاد و حفظ حداقل 25% بقایای گندم برای بهبود عملکرد دانه لوبیا قرمز مفید است.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 305.02 K
• چکیده تفصیلی

اثر سیستم‌های کودی شیمیایی، آلی و بیولوژیک بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم نان و دوروم در منطقه اهواز

امین لطفی جلال آبادی؛ سید عطاء اله سیادت؛ عبدالمهدی بخشنده؛ قدرت اله فتحی؛ خلیل عالمی سعید

دوره 36، شماره 1 ، خرداد 1392، ، صفحه 103-116

چکیده

  به منظور بررسی اثر سیستم‌های کودی شیمیایی، آلی و بیولوژیک بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم، آزمایشی طی سال زراعی 88- 87 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان به صورت کرت‌های ...  بیشتر به منظور بررسی اثر سیستم‌های کودی شیمیایی، آلی و بیولوژیک بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم، آزمایشی طی سال زراعی 88- 87 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان به صورت کرت‌های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. سیستم کودی شامل: 1- سیستم کود شیمیایی کم نهاده 2- سیستم کود شیمیایی پرنهاده یا معمول 3- سیستم کود مرغی 4- سیستم کود مرغی + کودهای بیولوژیک (تلفیقی)، به عنوان فاکتور اصلی و شش رقم گندم (ویریناک، چمران، استار،79-15D، کرخه و50SP) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان دادند که کاربرد سیستم دامی تلفیقی میزان عملکرد دانه را با 5/7042 کیلوگرم در هکتار به طور معنی‌داری افزایش داد به نحوی که با سیستم کود شیمیایی پرنهاده با عملکرد دانه 9/6530 کیلوگرم در هکتار در یک سطح آماری قرار داشتند. همچنین سیستم‌های کود دامی و تلفیقی بالاترین شاخص برداشت، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در مترمربع و میزان کلروفیل برگ را دارا بودند، اما بالاترین میزان عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در سنبله و بیشترین میزان درصد پروتئین دانه (63/12 درصد)  مربوط به سیستم پرنهاده شیمیایی بود. درکلیه سیستم‌های کودی بالاترین عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد دانه در سنبله و میزان کلروفیل در ارقام دیررس نان (استار) و دوروم (SP50) به‌دست آمد. به‌طور کلی عملکرد و اجزاء عملکرد گندم  با استفاده صحیح از کودهای بیولوژیک و دامی و همچنین تلفیق آنها افزایش می‌یابد و این افزایش عملکرد می‌تواند به اندازه‌ی افزایش عملکرد ناشی از کاربرد کودهای شیمیایی باشد. به علاوه کاربرد کمتر کودهای شیمیایی باعث سلامت محیط زیست می‌گردد. بنابراین استفاده تلفیقی از کودهای دامی و کودهای بیولوژیک جهت تولید عملکرد مناسب و بهبود شرایط محیط زیست پیشنهاد می‌گردد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 170.03 K
• چکیده تفصیلی

اثر روش‌های مدیریت تلفیقی کنترل علف‌های هرز بر عملکرد کمّی و کیفی نیشکر در خوزستان

افشین حسین زاده؛ امیر آینه بند؛ حسن حمدی

دوره 35، شماره 3 ، آذر 1391، ، صفحه 55-68

چکیده

  به منظور بررسی اثر روش‌های مدیریت تلفیقی کنترل علف‌های هرز بر عملکرد کمی و کیفی گیاه نیشکر رقم 69CP، آزمایش مزرعه‌ای در سال 89-1388 در کشت و صنعت دعبل خزاعی واقع در جنوب شرق اهواز انجام شد. آزمایش در قالب ...  بیشتر به منظور بررسی اثر روش‌های مدیریت تلفیقی کنترل علف‌های هرز بر عملکرد کمی و کیفی گیاه نیشکر رقم 69CP، آزمایش مزرعه‌ای در سال 89-1388 در کشت و صنعت دعبل خزاعی واقع در جنوب شرق اهواز انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی شامل 9 تیمار کنترل در سه گروه شیمیایی، زراعی و تلفیقی، با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: الف- کنترل شیمیایی: 1- ترکیب آترازین و (آمترین + توفوردی) با نسبت 5 کیلوگرم و (5/2 کیلوگرم+2 لیتر) در هکتار، 2-  ترکیب ای . پی . تی . سی + متری بوزین با نسبت 8 لیتر + 2 کیلوگرم در هکتار، 3-  ترکیب (تبوتیوران + آترازین) و (آمترین + متری بوزین) با نسبت به ترتیب (2 لیتر + 2 کیلوگرم) و (3 کیلوگرم+  2کیلوگرم) در هکتار. ب- کنترل زراعی: 4-  فقط برگ نیشکر، 5-  فقط خاک‌ورزی، 6-  ترکیب باگاس و گل صافی. ج- کنترل تلفیقی: 7- ترکیب آترازین با نسبت 5 کیلوگرم در هکتار و برگ نیشکر. 8- ترکیب ای . پی . تی . سی و خاک‌ورزی. 9- ترکیب (تبوتیوران + آترازین) با نسبت به ترتیب (2 لیتر + 2 کیلوگرم) و گل صافی و باگاس. صفات مورد بررسی شامل خصوصیات عملکرد و اجزای عملکرد کمی و کیفی نیشکر و وضعیت علف‌های هرز بودند. نتایج نشان داد که به لحاظ عملکرد کمی بیش ترین قطر نی، وزن ساقه‌ی اصلی، تناژ نی و عملکرد شکر در تیمار 8 (ای . پی . تی . سی + خاک‌ورزی) به دست آمد. همچنین به لحاظ کیفیت محصول نیز بهترین شرایط برای صفات خلوص شکر و پولاریته نیز در روش کنترل 8 (ای. پی. تی. سی + خاک‌ورزی ) به دست آمد. نتایج این آزمایش نشان داد که روش‌های تلفیقی در مقایسه با روش‌های شیمیایی و زراعی از کارکرد  بهتری در کنترل علف‌های و به دنبال آن بهبود عملکرد کمی و کیفی نیشکر برخوردار بودند. بنابراین برای مبارزه با علف‌های هرز و با هدف کاهش مصرف سم، در نیشکر راهکار تلفیق سموم شیمیایی با عملیات خاک‌ورزی بین ردیف‌ها پیشنهاد می‌گردد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 199.83 K
• چکیده تفصیلی