پریسا رنجبر؛ محمد جواد نظری دلجو؛ عباس حسین زاده
چکیده
چکیدهبا توجه به خطرات زیست‌محیطی متعدد ناشی از استفاده از آفت‌کش‌ها به‌ویژه در شرایط گلخانه‌ای، این مطالعه به‌منظور مقایسه اثر آفت‌کش ایمیداکلوپراید و نانوکلات سیلیسیم به‌عنوان یک عنصر شبه ...
بیشتر
چکیدهبا توجه به خطرات زیست‌محیطی متعدد ناشی از استفاده از آفت‌کش‌ها به‌ویژه در شرایط گلخانه‌ای، این مطالعه به‌منظور مقایسه اثر آفت‌کش ایمیداکلوپراید و نانوکلات سیلیسیم به‌عنوان یک عنصر شبه ضروری بر کنترل آفت مهم گلخانه‌ای سفید بالک و تغییرات رشدو نموی و کیفی گل تحت تأثیر تیمارها، در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد انجام شد. بر همین اساس محلول‌پاشی برگی نانوکلات سیلیسیم (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر) و ایمیداکلوپراید بر شاخص‌های رشدی، عملکرد و کیفیت گل شاخه بریده ژربرا رقم "استانزا" و همچنین درصد آلودگی به سفید بالک (تخم، پوره، شفیره و حشره بالغ) در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه هیدروپونیک انجام شد.بر اساس نتایج، محلول‌پاشی نانوکلات سیلیسیم در مقایسه با ایمیداکلوپراید منجر به افزایش معنی‌دار کیفیت گل شامل قطر گل، طول ساقه گل‌دهنده و عمر گلجایی گردید. همچنین محتوای فنل کل و محتوای کلسیم و سیلیسیم برگ تحت تأثیر نانوکلات سیلیسیم افزایش یافت. درصد جمعیت سفید بالک گل‌های تیمار‌شده با نانوکلات سیلیسیم و ایمیداکلوپراید به‌طور معنی‌داری در مقایسه با شاهد (بدون تیمار محلول‌پاشی) کاهش یافت. اما تیمار ایمیداکلوپراید با وجود کنترل سفید بالک منجر به کاهش قطر گل و محتوای فنل کل گردید. همچنین، ایمیداکلوپراید به‌طور قابل ملاحظه‌ای، موجب افزایش ارتفاع ساقه گل‌دهنده و عدم کنترل پوره در مقایسه با نانوکلات سیلیسیم شد. با توجه به کنترل مثبت و قابل‌توجه سفید بالک تحت تأثیر نانوکلات سیلیسیم و همچنین بهبود کیفیت گل در مقایسه با تیمار ایمیداکلوپراید، استفاده از محلول‌پاشی نانوکلات سیلیسیم قابل توصیه است.
