تولیدات گیاهی - فهرست مقالات

اثر محلول‌پاشی سولفات پتاسیم و سیلیسیم بر برخی خصوصیات میوه انار رقم ملس ساوه

فرزاد عبداللهی؛ عبدالکریم زارعی؛ جواد عرفانی مقدم؛ محمود رستمی نیا

دوره 47، شماره 2 ، شهریور 1403، ، صفحه 309-321

https://doi.org/10.22055/ppd.2024.46385.2150

چکیده

تولید انار در ایران، به عنوان یکی از مهمترین کشورهای تولید کننده انار دنیا، با چالش‌هایی روبرو می‌باشد. ترک-خوردگی میوه انار یکی از مهمترین این چالش‌ها می‌باشد که باعث کاهش بسیار زیاد در کیفیت میوه‌های ... بیشتر تولید انار در ایران، به عنوان یکی از مهمترین کشورهای تولید کننده انار دنیا، با چالش‌هایی روبرو می‌باشد. ترک-خوردگی میوه انار یکی از مهمترین این چالش‌ها می‌باشد که باعث کاهش بسیار زیاد در کیفیت میوه‌های تولیدی گردیده و هر ساله صدمات اقتصادی بسیار زیادی به باغداران تحمیل می‌کند. مدیریت صحیح باغ، بخصوص عملیات داشت مناسب، می‌تواند نقش بسیار مهمی در کنترل این عارضه و کاهش صدمات ناشی از آن داشته باشد. تغذیه مناسب گیاه از جمله موارد تاثیر گذار در این زمینه می‌باشد که می‌تواند با بهبود شرایط فیزیولوژیکی گیاه و میوه در کاهش این عارضه موثر باشد. در این پژوهش، اثرات محلول‌پاشی سیلیسیم و سولفات پتاسیم بر میزان ترک-خوردگی و برخی از خصوصیات کمی و کیفی میوه انار بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با محلول‌پاشی سیلیسیم در چهار سطح (صفر، 100، 300 و 500 پی‌پی‌ام) در ترکیب با سولفات پتاسیم در سه سطح (صفر، 75/0 و 5/1 درصد)، روی انار رقم ملس ساوه کشت شده در سال 1401 روی یکی از باغات تجاری انار واقع شده در شهرستان چرداول استان ایلام انجام شد. تیمارهای مورد بررسی سه بار در طول فصل رشد تکرار شدند. نتایج حاصله نشان داد که اکثر صفات کمی و کیفی میوه تحت تأثیر محلول‌پاشی ترکیبات مذکور قرار گرفتند. همچنین نتایج مطالعه نشان داد محلول‌پاشی سیلیسیم، سولفات پتاسیم و اثر متقابل بین آنها بر میزان ترک‌خوردگی میوه انار معنی‌دار است. بیشترین ترک‌خوردگی میوه (87/27 درصد) در درختان شاهد ثبت شد وکمترین آن (64/2 درصد) در محلول‌پاشی سیلیسیم 500 پی‌پی‌ام و سولفات پتاسیم 75/0 درصد به دست آمد. همچنین محلولپاشی با سیلیسیم و سولفات پتاسیم علاوه بر کاهش ترکیدگی میوه باعث بهبود دیگر صفات میوه هم گردید، به‌طوریکه بیشترین میزان وزن میوه با مقدار 204 گرم در تیمار سولفات پتاسیم 5/1 درصد مشاهده شد و کمترین مقدار آن (144 گرم) در نمونه شاهد ثبت شد. نتایج نشان داد هر دو تیمار استفاده شده بر وزن میوه تاثیر گذاشته و باعث افزایش وزن میوه و آریل نسبت به شاهد شدند. در مجموع، بر اساس نتایج حاصل شده از این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که محلول‌پاشی ترکیبی سیلیسیم با سولفات پتاسیم نسبت به تیمارهای انفرادی آنها کارآمدتر بوده و منجر به بهبود عملکرد، کیفیت میوه و همچنین کاهش ترک‌خوردگی میوه گردید که نشان می-دهد بین این ترکیبات اثرات هم افزایی وجود دارد. بر اساس نتایج این پژوهش استفاده همزمان از سیلیسیم و سولفات پتاسیم بعنوان راهکاری عملی برای کاهش عارضه ترکیدگی میوه و بهبود کمی و کیفی میوه انار پیشنهاد می‌گردد.

بررسی میزان عناصر غذایی اندام‌های زایشی بر میوه‌نشینی درختان کشت بافتی و حاصل از پاجوش خرمای رقم برحی

مریم بروجردنیا؛ سید سمیح مرعشی؛ حجت دیالمی

دوره 46، شماره 2 ، شهریور 1402، ، صفحه 307-318

https://doi.org/10.22055/ppd.2023.43140.2087

چکیده

این پژوهش به‌منظور بررسی روند تغییرات عناصر غذایی بر میوه‌نشینی نخل‌های خرمای کشت بافتی و پاجوشی رقم برحی در نخلستان ستاد پژوهشکده خرما و میوه‏های گرمسیری در شهرستان اهواز (سال 1400) انجام شد. در اوایل ... بیشتر این پژوهش به‌منظور بررسی روند تغییرات عناصر غذایی بر میوه‌نشینی نخل‌های خرمای کشت بافتی و پاجوشی رقم برحی در نخلستان ستاد پژوهشکده خرما و میوه‏های گرمسیری در شهرستان اهواز (سال 1400) انجام شد. در اوایل فصل بهار از هر دسته درختان کشت بافتی و پاجوشی، نمونهبرداری گل و میوه در سه مرحله ظهور اسپات، اسپات رسیده و 2 هفته پس از گردهافشانی از سه اسپات صورت گرفت. در مرحله گرده‌افشانی، سه اسپات دیگر در هر نخل 1 تا 2 روز قبل از باز شدن طبیعی با گرده نر یکسان به روش سنتی گردهافشانی شد. در نمونه‌های جمع‌آوری شده از درختان کشت بافتی و پاجوشی، عناصر نیتروژن، روی،آهن، منیزیم، منگنز، بور و پتاسیم اندازهگیری شد. در هفته‌ پنجم پس از گرده‌افشانی، درصد میوه‌نشینی، درصد میوه‌های پارتنوکارپ و درصد ریزش گل و میوه و در زمان برداشت عملکرد خوشه هر نخل مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد گیاهان کشتبافتی نسبت به گیاهان حاصل از پاجوش دارای درصد میوهنشینی کمتر (3/35 درصد در گیاهان کشت بافتی و 51/71 درصد در گیاهان حاصل از پاجوش) و میزان میوههای پارتنوکارپ (27/20 درصد در گیاهان کشت بافتی و صفر درصد در گیاهان حاصل از پاجوش) و ریزش گل و میوه (49/28 درصد در گیاهان کشت بافتی و 43/44 درصد در گیاهان حاصل از پاجوش) بیشتری بودند. همچنین میزان عملکرد میوه در گیاهان کشت بافتی (08/5 کیلوگرم در خوشه) نسبت به گیاهان حاصل از پاجوش (6/11 کیلوگرم در خوشه) کمتر بود. میزان عناصر منیزیم، منگنز، بور، روی و پتاسیم در گیاهان حاصل از پاجوش در اغلب مراحل اندازهگیری شده بالاتر از گیاهان کشت بافتی بود. نتایج تجزیه رگرسیون خطی چندگانه و گزینش مدل برتر نشان داد میزان کلسیم و آهن گل و میوه با میوهنشینی رابطه منفی و میزان نیتروژن، فسفر، روی، منیزیم، منگنز و بور گل و میوه، رابطه مثبت با میوهنشینی داشت.

مقایسه خصوصیات زایشی و فیزیکوشیمیایی میوه چهار رقم خرمای قصب، زاهدی، پیارم و مجول در استان کرمان

بهاره دامن کشان؛ سید سمیح مرعشی؛ محمد اسعدی

دوره 45، شماره 2 ، شهریور 1401، ، صفحه 193-204

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.38361.1992

چکیده

در سال‌های اخیر سطح زیر کشت ارقام برتر خرمای خشک و نیمه‌خشک، توسعه زیادی داشته است. برداشت، انبارداری و حمل‌ونقل با هزینه‌های کمتر، موجب رغبت کشاورزان به کشت و کار این ارقام شده است. آزمایشی در قالب ... بیشتر در سال‌های اخیر سطح زیر کشت ارقام برتر خرمای خشک و نیمه‌خشک، توسعه زیادی داشته است. برداشت، انبارداری و حمل‌ونقل با هزینه‌های کمتر، موجب رغبت کشاورزان به کشت و کار این ارقام شده است. آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با چهار رقم (ارقام خرمای قصب، زاهدی، پیارم و مجول) در 3 تکرار به مدت 2 سال (1398-1396) در کلکسیون خرمای پژوهشکده خرما و میوه‌های گرمسیری واقع در شهرستان نرماشیر از استان کرمان انجام شد. در چهار رقم خرمای مورد مطالعه صفات مربوط به زمان باردهی و خصوصیات کمی و کیفی میوه مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد رقم قصب نسبت به ارقام دیگر تعداد خوشه با خوشچه‌های بیشتری در سال تولید می‌کند. اما میوه‌نشینی (06/45 درصد) و میزان ریزش میوه (45/53 درصد) در این رقم نسبت به ارقام دیگر بالاتر است. رقم زاهدی بیشترین میوه‌نشینی (73/76 درصد)، کمترین ریزش میوه (69/22 درصد) و پارتنوکارپی (47/0 درصد) را نشان داد. بیشترین عملکرد خوشه (5/5547 گرم)، وزن میوه (77/13 گرم)، طول میوه (27/4 سانتی‌متر)، قطر میوه (22/2 سانتی‌متر)، حجم میوه (74/12 سانتی‌متر مکعب) در خرمای رقم مجول دیده شد. کمترین وزن هسته (8/0 گرم)، طول هسته (1/2 سانتی‌متر)، قطر هسته (79/0 سانتی‌متر) مربوط به رقم زاهدی بود. بالاترین نسبت گوشت به هسته (86/11) و بیشترین درصد گوشت میوه (21/92) در رقم مجول دیده شد. رقم مجول بیشترین (12/18 درصد) و رقم قصب کمترین میزان رطوبت میوه (96/10 درصد) را دارا بود. در رقم زاهدی بالاترین میزان قند کل (85/ 76 درصد)، قند احیاء (70/73 درصد) و مواد جامد محلول (85/77 درصد) به‌دست آمد. این نتایج بیانگر آن است که بین ارقام برتر خرمای خشک و نیمه‌خشک نیز به لحاظ صفات باردهی و مورفوفیزیولوژیک تفاوت‌های زیادی وجود دارد که بسته به اهداف کشت در هر منطقه باید کشت آن‌ها توسعه یابد.

بررسی بهبود میوه‌نشینی نهال‌های کشت بافتی خرمای رقم برحی با استفاده از محلول‌پاشی عناصر غذایی

مریم بروجردنیا؛ احمد مستعان؛ عزیز تراهی؛ حجت دیالمی

دوره 45، شماره 2 ، شهریور 1401، ، صفحه 205-214

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.37418.1979

چکیده

عناصر غذایی بور و پتاسیم در میوه‌نشینی و نمو میوه نقش مهمی ایفا می‌کنند و باعث افزایش عملکرد و بهبود کیفیت درختان میوه می‌شوند. این پژوهش به‌منظور بررسی اثرهای محلول‌پاشی عناصر بور و پتاسیم بر بهبود ... بیشتر عناصر غذایی بور و پتاسیم در میوه‌نشینی و نمو میوه نقش مهمی ایفا می‌کنند و باعث افزایش عملکرد و بهبود کیفیت درختان میوه می‌شوند. این پژوهش به‌منظور بررسی اثرهای محلول‌پاشی عناصر بور و پتاسیم بر بهبود میوه‌نشینی نهال‌های خرمای برحی کشت بافتی در نخلستان ستاد پژوهشکده خرما و میوه‌های گرمسیری در شهرستان اهواز انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با نه تیمار محلول‌پاشی با عناصر غذایی و سه تکرار برای مدت دو سال (1398-1397) صورت گرفت و هر درخت به‌عنوان یک واحد آزمایشی در نظر گرفته شد. تیمارهای آزمایش عبارتند از: محلول‌پاشی با اسید بوریک در غلظت‌های 5/0 و 1 درصد، سولفات پتاسیم در غلظت‌های 2 و 3 درصد، تیمارهای ترکیبی اسید بوریک و سولفات پتاسیم با غلظت‌های فوق‌الذکر و شاهد (آب‌مقطر). محلول‌پاشی خوشه‌ها با هریک از تیمارها در سه نوبت (نوبت اول 2 ساعت قبل از گرده‌افشانی، نوبت دوم 2 روز و نوبت سوم 5 روز پس از گرده‌افشانی) انجام شد. هفته پنجم پس از گرده‌افشانی، درصد میوه‌نشینی، درصد میوه‌های پارتنوکارپ و درصد ریزش گل و میوه ثبت گردید. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی خوشه با اسید بوریک و سولفات پتاسیم به‌طور معنی‌داری میوه‌نشینی، عملکرد و ویژگی‌های فیزیکی میوه از قبیل وزن، حجم، طول و قطر میوه و درصد مواد جامد محلول را افزایش داد. در بین تیمارهای مختلف، محلول‌پاشی سولفات پتاسیم 2 درصد بیشتر از سایر تیمارها در بهبود میوه‌نشینی و کاهش میوه‌های پارتنوکارپ (بی‌بذر) مؤثر بود.

Foliar Application of Potassium Nitrate and Silicate Can Improve the Fruit Quality of Pomegranate cv. ‘Malase Yazdi’

Elham Fattahi؛ Azam Jafari؛ Esmaeil Fallahi

دوره 43، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 527-534

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.31693.1846

چکیده

ABSTRACTIntroduction:Pomegranate is an ancient fruit plant, that nowadays there is an increasing worldwide demand for this fruit owing to its superior pharmacological and therapeutic properties. Foliar nutrient applications could potentially be used in commercial pomegranate production, to improve fruit quality. Therefore, the current study was conducted to investigate ... بیشتر ABSTRACTIntroduction:Pomegranate is an ancient fruit plant, that nowadays there is an increasing worldwide demand for this fruit owing to its superior pharmacological and therapeutic properties. Foliar nutrient applications could potentially be used in commercial pomegranate production, to improve fruit quality. Therefore, the current study was conducted to investigate the physicochemical properties of pomegranate fruits under foliar spraying of potassium nitrate and silicate.Materials and Methods:The twenty years old uniform pomegranate trees cv. ‘Malase Yazdi’ that have grown on a commercial orchard in Ardakan, Iran were selected during the 2017–2018 growing seasons. Five levels of potassium spraying treatments were used. The foliar spray treatments included: 250 and 500 mg/l potassium nitrate; 250 and 500 mg/l potassium silicate and distilled water (control). The foliar spray was carried out two times. The first stage was after the conversion of most of the flowers to the fruit and when fruits reached about walnut size, from June to July, and the second stage of the foliar application was at the end of the fruit growth, in mid-September. At the time of the harvest, healthy fruits were taken from the middle of the crown of each tree in different directions, and qualitative and quantitative characteristics of the harvested fruits were analyzed. Physicochemical properties such as fruit and total aril weight, seed dry weight, peel fresh weight, fruit volume and juice, soluble solids concentration (SSC), maturity index, color, total phenol content, and vitamin C were investigated. Results and Discussion:Results showed that all of foliar treatments increased fruit volume and weight, total aril weight, fruit juice, and color and decreased seed dry weight, compared to control treatment (without nutrient treatment). KNO3 (250 mg/l) increased SSC and maturity index and 500 mg/l KNO3 increased both valuable characteristics: total phenol and vitamin C content. Also potassium silicate improved vitamin C content compared to the control treatment.Conclusion: The nitrogen in potassium nitrate increases the amount of the carbohydrate reserves that affects the fruit growth and development, thus reducing water stress and competition between fruits, which leads to the increased growth and development of fruits. The use of foliar application of potassium silicate has many advantages in enhancing the leaf area and improving the efficiency of photosynthesis and increasing the plant's ability to increase growth and yield and to increase strength, and reduce temperature stress. Therefore, according to these results, and due to the increasing global desire to use pomegranate fruit because of its high nutritional value, foliar application of potassium nitrate and silicate is recommended in pomegranate orchards.

بهبود ویژگی‌های کیفی و آنتی‌اکسیدانی گوشت و پوست میوه مرکبات در مدت انبارداری با محلول‌پاشی قبل از برداشت میوه‌ها با کلراید کلسیم

جواد فتاحی‌مقدم؛ ابوذر هاشم پور؛ رضا فیفایی

دوره 42، شماره 1 ، فروردین 1398، ، صفحه 1-12

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.22511.1484

چکیده

محلول‌پاشی قبل از برداشت درختان با کلراید کلسیم یکی از شیوه‌های کارا و بی‌خطر برای حفظ و بهبود کیفیت میوه‌ها در مدت انبارداری است. بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی تأثیر محلول‌پاشی میوه‌های مرکبات ... بیشتر محلول‌پاشی قبل از برداشت درختان با کلراید کلسیم یکی از شیوه‌های کارا و بی‌خطر برای حفظ و بهبود کیفیت میوه‌ها در مدت انبارداری است. بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی تأثیر محلول‌پاشی میوه‌های مرکبات (ارقام پرتقال تامسون، مورو و نارنگی رقم پیج) مدت سه مرحله (120، 140 و 160 روز پس از تمام گل مدت تابستان سال 90) با غلظت‌های مختلف کلراید کلسیم (صفر، 1، 2 و 4 درصد) بر بهبود خواص کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوه‌ها در مدت نگهداریبود. میوه‌ها پس از برداشت در دمای 5 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 85 درصد به مدت 60 روز نگهداری شدند. در مدت انبارداری (روزهای صفر، 30 و 60) برخی از خصوصیات فیزیکی-شیمیایی پوست و گوشت میوه اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که درصد کاهش وزن میوه‌های محلول‌پاشی‌شده با کلراید کلسیم در مدت انبارداری به‌طور معنی‌داری کمتر از شاهد بود.میزان کاروتنوئید گوشت میوه هر سه رقم نیز با افزایش غلظت کلرایدکلسیم در مقایسه با شاهد در مدت نگهداریافزایش نشان داد. همچنین نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم SOD در زمان برداشت در بافت گوشت و پوست میوه‌های محلول‌پاشی‌شده در هر سهرقم نسبت به شاهد بیشتر بود. فعالیت آنتی‌اکسیدانی (میزان IC50) بافت گوشت و پوست بسته به رقم و تیمار متفاوت بود؛ به‌طوری‌که بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی مربوط به رقم تامسون در زمان برداشت و در میوه‌های تیمار‌شده با غلظت بالای کلرایدکلسیم بود. در مجموع می‌توان گفت که محلول‌پاشی قبل از برداشت درختان مرکبات با کلراید کلسیم می‌تواند موجب بهبود و یا حفظ ویژگی‌های کیفی گوشت و پوست میوه در مدت انبارداری گردد.

اثر تنش آبی بر برخی ویژگی‌های رشدی و فیزیولوژیکی ژنوتیپ‌های برتر زیتون (Olea europaea L.) در شرایط گلدان

رحمت اله غلامی؛ حجت اله غلامی

دوره 41، شماره 4 ، اسفند 1397، ، صفحه 15-28

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.22497.1483

چکیده

چکیدهاین پژوهش به منظور ‌بررسی اثر تنش آبی بر ویژگی‌های رشدی و فیزیولوژیکی هفت ژنوتیپ بومی برتر زیتون در ایستگاه تحقیقات زیتون دالاهو واقع در استان کرمانشاه در سال زراعی 94-93 اجرا گردید. ژنوتیپ‌های ... بیشتر چکیدهاین پژوهش به منظور ‌بررسی اثر تنش آبی بر ویژگی‌های رشدی و فیزیولوژیکی هفت ژنوتیپ بومی برتر زیتون در ایستگاه تحقیقات زیتون دالاهو واقع در استان کرمانشاه در سال زراعی 94-93 اجرا گردید. ژنوتیپ‌های بومی برتر زیتونD1، Dd1، GW،Ps1 ،Bn3،Bn6 و Ds17 درآزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار تحت چهار تیمار آبیاری قرار گرفتند. تیمارهای آبیاری شامل آبیاری به میزان 100 درصد آبیاری (شاهد)، 80، 60 و 50 درصد تبخیر و تعرق بودند، به‌طوری‌که تیمار 100 درصد به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. به‌ منظور تعیین پاسخ ژنوتیپ‌ها به تنش خشکی صفات رویشی مانند ارتفاع، تعداد برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک شاخه و ریشه، نسبت وزن خشک ریشه به شاخه و نیز صفات فیزیولوژیکی محتوای نسبی آب برگ، درصد نشت یونی، مقدار کلروفیل کل و مالون‌دی‌آلدهید ثبت گردید. عملیات آماری تجزیه واریانس و مقایسه میانگین‌ها به روش دانکن انجام گرفت. نتایج نشان داد که ژنوتیپ Bn3 بیشترین ارتفاع و ژنوتیپD1 کمترین ارتفاع را داشت. ژنوتیپ Bn3 بیشترین تعداد برگ را داشته اگر چهژنوتیپ‌های D1،Dd1 و ژنوتیپ Gw در یک کلاس قرار گرفتند اما از نظر مقدارکمترین تعداد برگ مربوط به ژنوتیپ D1 بود. بین ژنوتیپ‌ها از لحاظ وزن تر و خشک برگ تفاوت معنی‌داری وجود داشت به‌طوری‌که بیشترین وزن تر و خشک برگ مربوط به ژنوتیپ Bn3 و کمترین وزن تر و خشک برگ مربوط به ژنوتیپ D1 بود. بین ژنوتیپ‌ها از لحاظ وزن تر و خشک شاخه و ریشه و نیز نسبت وزن خشک ریشه به شاخهتفاوت معنی‌داری وجود داشت به‌طوری‌که بیشترین وزن تر و خشک شاخه مربوط به ژنوتیپ Ds17 و کمترین وزن ‌تر و خشک ریشه مربوط به ژنوتیپ Gw بود. ژنوتیپ‌های Bn3و Dd1 بیشترین نسبت وزن خشک ریشه به شاخه را داشتند و کمترین نسبت مربوط به ژنوتیپ Bn6 بود. از نظر صفات فیزیولوژیکی ژنوتیپ Bn3 و Ds17 دارای بیشترین مقدار درصد محتوای نسبی آب برگ و میزان کلروفیلکل بودند. میزان درصد نشت یونی و مالون‌دی‌آلدهید در ژنوتیپ Bn3 و Ds17 کمترین مقدار بود. بنابرین این دو ژنوتیپ به‌عنوان ژنوتیپ‌های مقاوم به خشکی معرفی می‌گردند.

بررسی سازگاری تعدادی از ژنوتیپ‌های زیتون در شرایط آب و هوایی طارم زنجان

عیسی ارجی؛ محمد نوری زاده

دوره 41، شماره 3 ، آذر 1397، ، صفحه 73-82

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.22464.1482

چکیده

به منظور بررسی سازگاری برخی از ژنوتیپ‌های بومی زیتون آزمایشی با 8 ژنوتیپ در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات زیتون طارم زنجان از سال 1386 لغایت 1390 به‌اجرا درآمد. درختان زیتون با فاصله ... بیشتر به منظور بررسی سازگاری برخی از ژنوتیپ‌های بومی زیتون آزمایشی با 8 ژنوتیپ در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات زیتون طارم زنجان از سال 1386 لغایت 1390 به‌اجرا درآمد. درختان زیتون با فاصله 6×6 در فروردین 1386 کشت شدند. صفات مختلف رویشی و زایشی اندازه‌گیری شد. نتایج مقایسه میانگین صفات رویشی نشان داد که ارتفاع، عرض تاج، سطح مقطع تنه و رشد فصل جاری شاخه درختان زیتون بین ژنوتیپ‌ها دارای تفاوت معنی‌دار بودند. تعداد گل‌آذین در شاخه، تعداد گل در گل‌آذین، درصد گل کامل و درصد نهایی تشکیل میوه در بین ژنوتیپ‌ها دارای تفاوت معنی‌دار بود. ژنوتیپ‌های T2، T3، T7 و G4 با بیش از 120 گل‌آذین در شاخه برتر از بقیه بودند. بیشترین تعداد گل در گل‌آذین در ژنوتیپ‌های T2، T7 و B3 مشاهده شد. وزن میوه بین ژنوتیپ‌ها دارای تفاوت معنی‌دار بود به‌طوری‌که وزن میوه از 3/2 تا 8/9 گرم بین ژنوتیپ‌ها متفاوت بود. ژنوتیپ G4 درشترین میوه را داشت.بیشترین وزن گوشت به ژنوتیپ G4 تعلق داشت. عملکرد میوه در درخت بین ژنوتیپ‌ها دارای تفاوت معنی‌دار بود به‌طوری‌که ژنوتیپ T2 بیشترین عملکرد و ژنوتیپ B1 کمترین عملکرد را داشت. درصد روغن در ماده خشک بین ژنوتیپ‌ها متفاوت بود و ژنوتیپ G4 بیش از 50 درصد روغن در ماده خشک داشت. به‌طورکلی ژنوتیپ‌های T2 وT7 بر اساس میزان عملکرد بالا و درصد روغن حدود 44 درصد و ژنوتیپ G4با توجه به درشتی میوه (بیش از 9 گرم)، عملکرد نسبتاً خوب (حدود یک تن) و میزان روغن بالا (بیش از 52 درصد در ماده خشک)، به‌عنوان ژنوتیپ‌های امید بخش معرفی می‌شوند.

ویژگی‌های فیزیولوژیکی، مورفولوژیکی و بیوشیمیایی چهار رقم انجیر خوراکی و دو رقم برانجیر در پاسخ به تنش خشکی

محسن ساجدی؛ محمود اثنی عشری؛ مسلم جعفری؛ الهام اصل مشتاقی

دوره 40، شماره 3 ، آذر 1396، ، صفحه 101-112

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.18347.1354

چکیده

اثر تنش خشکی روی برخی از ویژگی‌های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی شش رقم انجیر (سبز، سیاه، سیاه درشت، شاه‌انجیر، برانجیر ویل و برانجیر پوزدمبالی) طی دو سال مورد ارزیابی قرار گرفت. پژوهش به‌صورت ... بیشتر اثر تنش خشکی روی برخی از ویژگی‌های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی شش رقم انجیر (سبز، سیاه، سیاه درشت، شاه‌انجیر، برانجیر ویل و برانجیر پوزدمبالی) طی دو سال مورد ارزیابی قرار گرفت. پژوهش به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و سه سطح تنش خشکی شامل ظرفیت زراعی به‌عنوان شاهد و 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی به‌ترتیب به‌عنوان تنش متوسط و تنش شدید اجرا شد. محتوی رطوبت نسبی آّب برگ، نشت الکترولیت‌ها، میزان کلروفیل، پرولین، پروتئین و کربوهیدرات‌ها، ارتفاع بوته، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی و غلظت پتاسیم و سدیم نیز اندازه‌گیری گردیدند. با افزایش تنش خشکی ارتفاع بوته، وزن تر و خشک ریشه و ساقه کاهش یافت و بیشترین آن در تنش شدید مشاهده شد که با شاهد و تنش متوسط اختلاف معنی‌دار داشت. بیشترین کاهش محتوای نسبی آب برگ مربوط به ارقام سبز و سیاه درشت و بالاترین میزان نشت الکترولیت‌ها مربوط به رقم سیاه بود. کاهش کلروفیل در رقم سبز بیشتر از سایر ارقام بود و کمترین آن در رقم سیاه درشت مشاهده شد. بیشترین تجمع پرولین وکربوهیدرات به‌ترتیب مربوط به رقم برویل و ارقام برانجیر ویل و سیاه بود. هم‌چنین بیشترین کاهش پروتئین در رقم سیاه و سیاه درشت مشاهده شد. حداکثر افزایش در میزان پتاسیم و سدیم مربوط به رقم سیاه درشت بود. بر اساس نتایج به‌دست آمده ارقام سیاه و برانجیر ویل با داشتن برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مشابه، از نظر تحمل به خشکی تقریبا معادل یکدیگر ارزیابی شدند.

مطالعه اثرات گرد و غبار بر گرده‌افشانی و میوه‌نشینی نخل خرما (Phoenix dactylifera L)

عزیز تراهی؛ کاظم ارزانی

دوره 40، شماره 2 ، شهریور 1396، ، صفحه 63-74

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.19084.1374

چکیده

این تحقیق به منظور بررسی اثرات تیمارهای ترکیبی ریزگرد، بارندگی و گرده‌افشانی بر درصد میوه‌نشینی، درصد پارتنوکارپی و ریزش میوه درختان رقم استعمران (سایر) در محیط نخلستان و نحوه فرونشست ریزگردها بر ساختار ... بیشتر این تحقیق به منظور بررسی اثرات تیمارهای ترکیبی ریزگرد، بارندگی و گرده‌افشانی بر درصد میوه‌نشینی، درصد پارتنوکارپی و ریزش میوه درختان رقم استعمران (سایر) در محیط نخلستان و نحوه فرونشست ریزگردها بر ساختار گل و کلاله در محیط شبیه‌سازی شده در آزمایشگاه در دو سال متوالی 1393 و 1394 به اجرا درآمد. پس از اعمال تیمارها، درصد میوه‌نشینی، درصد پارتنوکارپی، درصد ریزش و نحوه فرونشست غبار و گرده بر گل و کلاله مطالعه گردید. نتایج نشان داد که تیمارها اثرات بسیار معنی‌دار بر صفات مطالعه شده داشته است. بیشترین درصد میوه‌نشینی در تیمار گرده‌افشانی و کمترین آن در تیمار عدم گرده‌افشانی به دست آمده است. در سایر تیمارها علی‌رغم وجود گرده‌افشانی، وجود یک یا دو فاکتور دیگر و ترتیب اعمال آن‌ها تاثیرات متفاوتی بر تشکیل میوه داشته است. تیمارهای ترکیبی که شامل ریزگردها بوده‌اند باعث کاهش معنی‌دار میوه‌نشینی و افزایش ریزش گشته‌اند. بیشترین درصد تشکیل میوه‌های پارتنوکارپ در تیمار عدم گرده‌افشانی با اختلاف معنی‌دار نسبت به سایر تیمارها و کمترین آن در تیمار غبار+بارندگی+گرده‌افشانی حاصل شده است. بیشترین میزان ریزش در تیمار غبار+بارندگی+گرده‌افشانی و کمترین آن در تیمار گرده‌افشانی به دست آمده است. نتایج شبیه‌سازی عملیات در محیط آزمایشگاه نیز با مشاهدات نخلستان مطابقت داشت و تشکیل لایه عایق توسط ریزگردها بر سطح کلاله و ممانعت از دستیابی بسیاری از گرده‌ها به سطح کلاله کاملا مشهود بود. نتایج این پژوهش، اثرات نامطلوب ریزگردها بر کاهش درصد میوه‌نشینی و لزوم تکرار گرده‌افشانی در صورت وزش ریزگردها در فصل گرده‌افشانی را نشان داد.

نقش پوشش‌دهی خوشه و ترکیبات ضد تعرق بر کنترل عارضه خشکیدگی خوشه‌ی خرمای رقم مضافتی

اسماء شورآبادی؛ محمدحسین شمشیری؛ موسی نجفی‌نیا؛ سیدحسین میر‌دهقان

دوره 39، شماره 1 ، خرداد 1395، ، صفحه 47-64

https://doi.org/10.22055/ppd.2016.12041

چکیده

عارضه خشکیدگی خوشه خرما ازمشکلات بزرگ تولیدکنندگان خرما در ایران می‌باشد. این عارضه موجب خشکیدگی میوه در مرحله تبدیل خلال به رطب می‌گردد. با توجه به این که بروز عارضه اغلب با افزایش ناگهانی دمای محیط ... بیشتر عارضه خشکیدگی خوشه خرما ازمشکلات بزرگ تولیدکنندگان خرما در ایران می‌باشد. این عارضه موجب خشکیدگی میوه در مرحله تبدیل خلال به رطب می‌گردد. با توجه به این که بروز عارضه اغلب با افزایش ناگهانی دمای محیط و افت رطوبت نسبی هوا همراه است، در این پژوهش با فرض این که تعرق شدید برگی یا تعرق میوه عامل بروز عارضه است، اثر ترکیبات ضد تعرق کیتوزان و کائولین به همراه استفاده از پوشش حصیری بر روی خوشه خرما طی دو سال (1391، 1392) در مرکز تحقیقات کشاورزی جیرفت روی رقم"مضافتی"مورد بررسی قرار گرفت. در سال اول محلول‌پاشی میوه با کیتوزان (صفر و 1 درصد) به همراه پوشش‌دهی خوشه با پوشش حصیری (دارای پوشش و بدون پوشش) در 3 تکرار و در سال دوم، محلول‌پاشی برگی خرما با کائولین (صفر، 2 و 4 درصد) و پوشش‌دهی خوشه با پوشش حصیری (دارای پوشش و بدون پوشش) در 4 تکرار به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی انجام شد. نتایج این آزمایش نشان داد که در آزمایش اول کیتوزان تأثیری بر کاهش عارضه نداشت اگرچه تا حدی سبب افزایش وزن میوه، طول میوه و افزایش نسبت گوشت به هسته گردید. در آزمایش دوم، پوشش برگی کائولین سبب کاهش چشمگیر عارضه خشکیدگی گردید و بر ویژگی‌های کیفی میوه تأثیری مثبت داشت. در هر دو آزمایش استفاده از پوشش حصیری بر روی خوشه‌ها در کاهش عارضه مؤثر بود. نتایج آزمایش نشان داد تعرق برگی نقش مهم‌تری در مقایسه با تعرق از سطح میوه در بروز عارضه خشکیدگی خوشه خرما دارد.

ارزیابی برخی خصوصیات کمی و کیفی میوه 11 ژنوتیپ کنار هندی (Ziziphus mauritiana) در استان هرمزگان

سمیه رستگار؛ حامد حسن زاده خانکهدانی

دوره 38، شماره 3 ، آذر 1394، ، صفحه 105-111

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11458

چکیده

میوه کنار((Ziziphus mauritiana یکی از محصولات مهم مناطق خشک و نیمه خشک در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری می باشد. بررسی تنوع مورفولوژیکی میوه امکان انتخاب ژنوتیپهای برتر را برای توسعه کشت و کار برای کشاورزان ... بیشتر

مقایسه ژنوتیپ‌های برتر کُنار گونه‌های Ziziphus spina-christi و Ziziphus mauritiana مستقر در باغ گیاه‌شناسی فدک دزفول با توجه به خصوصیات میوه و هسته

فرزاد صباغ زاده؛ عبدالرحمن مرید

دوره 38، شماره 3 ، آذر 1394، ، صفحه 113-123

https://doi.org/10.22055/ppd.2015.11459

چکیده

ژنوتیپ‌های کُنار مستقر در باغ گیاه شناسی فدک دزفول همگی متعلق به جنس Ziziphus از خانواده Rhamnaceae و گونه‌های Z. spina-christi ، Z. mauritiana و یا هیبریدهای بین آن‌ها بوده و میوه آن‌ها مورد توجه می باشد. با توجه به ... بیشتر ژنوتیپ‌های کُنار مستقر در باغ گیاه شناسی فدک دزفول همگی متعلق به جنس Ziziphus از خانواده Rhamnaceae و گونه‌های Z. spina-christi ، Z. mauritiana و یا هیبریدهای بین آن‌ها بوده و میوه آن‌ها مورد توجه می باشد. با توجه به این‌که خصوصیات ظاهری میوه ژنوتیپ‌های مذکور با هم تفاوت دارد، لذابه منظور مقایسه، بررسی صفات ریخت شناسی میوه و هسته آن‌ها در دستور کار پژوهش حاضر قرار گرفت. بدین منظور تعداد 14 صفت ریخت‌شناسی در میوه و هسته ژنوتیپ‌ها اندازه‌گیری شد. تجزیه خوشه‌ای، ژنوتیپ‌ها را در پنج خوشه قرار داد که دو ژنوتیپ اصلی از گونه Z. mauritiana در خوشه سوم و سه ژنوتیپ بی‌هسته از گونه Z. spina-christi در خوشه دوم جای گرفتند. نتایج صفات طول، قطر، حجم و وزن میوه بیانگر برتری معنی دار ژنوتیپ «موریتانی غفاری» به‌ترتیب با 4/39 میلی‌متر ، 9/23 میلی‌متر ، 977/10 سانتی‌متر مکعب و 817/11 گرم بود. در صفات نسبت طول به قطر میوه و درصد گوشت میوه برتری معنی‌دار با ژنوتیپ «موریتانی بختیاری» با 806/1 و 92/95 درصد بود. بدین ترتیب در صفات اشاره شده که بیانگر درشتی میوه می باشند، برتری معنی‌دار به ژنوتیپ‌هایگونه Z. mauritiana تعلق داشت. این در حالی است که به‌جز صفت اسیدیته که با برتری ژنوتیپ «هیبرید اروند» بود، در سایر صفات، برتری معنی‌دار متعلق به ژنوتیپ‌های گونه Z. spina-christi بود. البته بعضی ژنوتیپ‌های هیبرید صفات مناسب کمی و کیفی دو گونه را به ارث برده اند، که این موضوع می تواند آن ها را به عنوان درخت میوه با بازار پسندی خوب مطرح کند.

تعیین حد بحرانی پتاسیم در برگ نخل خرما و بررسی اثر پتاسیم بر عملکرد و کیفیت خرمای رقم سایر(استعمران)

حجت دیالمی

دوره 37، شماره 4 ، اسفند 1393، ، صفحه 35-45

چکیده

به منظور تعیین حد بحرانی پتاسیم در برگ نخل خرما و بهره گیری از آن در ارزیابی وضعیت تغذیه نخلستان،آزمایشی در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی شامل 4 سطح کود پتاسیمی(0، 250، 500 و 750 گرم پتاسیم از منبع سولفات ... بیشتر

اثر اسید جیبرلیک و بنزیل‌آدنین بر صفات کمی و کیفی خرمای رقم استعمران در اهواز

منصور جلالی؛ نوراله معلمی؛ سید محمدحسن مرتضوی؛ عزیز تراهی

دوره 37، شماره 3 ، آذر 1393، ، صفحه 105-114

چکیده

به‌منظور مطالعه اثر تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی بر صفات کمی و کیفی خرمای رقم استعمران (سایر)، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام گردید. عوامل آزمایشی ... بیشتر به‌منظور مطالعه اثر تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی بر صفات کمی و کیفی خرمای رقم استعمران (سایر)، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام گردید. عوامل آزمایشی شامل 2 زمان محلول‌پاشی (20 و 40 روز بعد از گرده‌افشانی) در کرت‌های اصلی و 9 ترکیب هورمونی: شاهد (آب مقطر)،50 میلیگرم در لیتر بنزیل آدنین‌(BA)، 100 میلیگرم در لیتر BA،100 میلیگرم در لیتر اسید جیبرلیک (GA3)، 200 میلیگرم در لیتر GA3، 100 میلیگرم در لیتر GA3+50 میلیگرم در لیتر BA، 100 میلیگرم در لیتر GA3+100 میلیگرم در لیتر BA، 200 میلیگرم در لیتر GA3+50 میلیگرم در لیتر BA و 200 میلیگرم در لیتر GA3+100 میلیگرم در لیتر BA، در کرت‌های فرعی بودند. نتایج نشان داد که اثرات ساده زمان هورمون‌پاشی و ترکیب هورمونی در صفات سفتی میوه، عملکرد، تعداد میوه در هر خوشه، قند احیاء، غیر احیاء، کل تاثیر معنی‌داری داشتند. زمان اول هورمون‌پاشی تاثیر معنی‌داری بر صفات قطر، نسبت طول به قطر، سفتی، وزن خشک، عملکرد، تعداد میوه در هر خوشه، قنداحیاء، قند غیر احیاء، قندکل، و درصد آب میوه و وزن بذر داشت. همچنین زمان دوم هورمون‌پاشی در صفات وزن و قطر بذر، عملکرد، تعداد میوه در هر خوشه، قنداحیاء، قند غیر احیاء، قندکل، معنی‌دار بود. مقایسات میانگین‌ها نشان داد که ترکیب هورمونی 200 میلیگرم در لیتر GA3+100 میلیگرم در لیتر BA، بهترین تاثیر را بر صفات وزن تر، سفتی، درصد آب، نسبت گوشت به بذر میوه، درصد قند احیاء، تعداد میوه در خوشه و عملکرد در هر خوشه، خرمای رقم استعمران داشته و قابل توصیه است.

اثر اسید سالیسیلیک و طول دوره انبار داری بر خصوصیات کیفی میوه انبه (Mangifera indica L.)

عبدالمجید میرزاعلیان دستجردی؛ نوازاله مرادی؛ ابراهیم رضازاده؛ مختار حیدری

دوره 37، شماره 1 ، خرداد 1393، ، صفحه 27-36

چکیده

این پژوهش به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف اسید سالیسیلیک (0، 1000، 1500 و 2000 میلی گرم در لیتر) و دوره انبارداری (7، 14 و 21 روز) بر خصوصیات کیفی میوه انبه (مواد جامد محلول، چگالی، اسیدیته، pH و مواد فنلی پوست و گوشت ... بیشتر

بررسی تاثیر نوع دانه گرده بر تشکیل میوه وکیفیت آن در انبه (Mangifera indica)

منصوره شمیلی؛ محمدرضا فتاحی مقدم؛ علیرضا طلائی

دوره 36، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 1-12

چکیده

انبه یکی از محصولات گرمسیر است که در جنوب ایران کشت و کار میشود وعملکرد کمتری در مقایسه با سایر مناطق مورد کشت و کار دارد. طبق گزارشات عملکرد این گیاه در اثر دگر گرده افشانی افزایش می‌یابد. هدف از این تحقیق ... بیشتر انبه یکی از محصولات گرمسیر است که در جنوب ایران کشت و کار میشود وعملکرد کمتری در مقایسه با سایر مناطق مورد کشت و کار دارد. طبق گزارشات عملکرد این گیاه در اثر دگر گرده افشانی افزایش می‌یابد. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر خودگشنی، گرده افشانی کنترل شده و گرده افشانی آزاد بر رشد لوله گرده و تولید میوه در سه ژنوتیپ انبه موجود در ایران بود. پس از اعمال تیمار های گرده افشانی، از گل های گرده افشانی شده در زمان های سه و هفت روز بعد از گرده افشانی، نمونه گیری انجام شد. رنگ آمیزی مادگی با آنیلین بلو و مطالعه وضعیت رشد لوله گرده با استفاده از میکروسکوپ فلورسنت انجام شد. درصد تشکیل میوه نهایی 15 و 90 روز پس از گرده افشانی شمارش گردید. میانگین طول، عرض، وزن و مواد جامد محلول میوه در تمام تیمارها ثبت گردید. خودگشنی در همه ژنوتیپ ها مانع تشکیل میوه گردید. بین خودگرده افشانی و گرده افشانی آزاد تفاوت معنی داری در مورد رشد لوله گرده و تشکیل میوه مشاهده شد. بالاترین میزان تشکیل میوه در ژنوتیپ های شماره یک و سه با دانه گرده ژنوتیپ شماره دو مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که نوع دانه گرده می‌تواند بر درصد تشکیل میوه و خصوصیات کمی و کیفی میوه انبه تاثیرگذار باشد، بطوریکه درصد میوه تولید شده در حالت خودگشنی به طور معنی داری کمتر از حالت دگرگشنی است. به منظور افزایش راندمان تولید در این گیاه علاوه بر تاثیر مثبت گرده افشانی با دانه گرده غیر خودی، باید والد گرده دهنده مناسب برای هر رقم انتخاب و مورد توجه قرار گیرد.

دوره 47 (1403)

دوره 46 (1402)

دوره 45 (1401)

دوره 44 (1400)

دوره 43 (1399)

دوره 42 (1398)

دوره 41 (1397)

دوره 40 (1396)

دوره 39 (1395)

دوره 38 (1394)

دوره 37 (1393)

دوره 36 (1392)

دوره 35 (1391)

دوره 34 (1390)

دوره 33 (1389)

دوره 32 (1388)

موضوعات = H: میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده