تولیدات گیاهی - فهرست مقالات

بررسی اثر کاربرد ترکیبات طبیعی در دوره قبل و پس از برداشت بر ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی میوه سیب رقم گلدن دلیشز (Malus domestica cv. Golden Delicious)

فاطمه عینی تاری؛ عبداله احتشام نیا؛ حسن مومیوند؛ محمدرضا راجی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 مهر 1403

https://doi.org/10.22055/ppd.2024.47136.2177

چکیده

سبک زندگی سالم، امروزه در سطح جهانی با تقاضای بالای مواجه شده و این تقاضا نیاز به حفظ یا ذخیره بهتر مواد خوراکی تازه مثل میوه‌ها را بخاطر داشتن مقادیر فراوان ویتامین و مواد معدنی را افزایش داده است. از ... بیشتر سبک زندگی سالم، امروزه در سطح جهانی با تقاضای بالای مواجه شده و این تقاضا نیاز به حفظ یا ذخیره بهتر مواد خوراکی تازه مثل میوه‌ها را بخاطر داشتن مقادیر فراوان ویتامین و مواد معدنی را افزایش داده است. از طرفی، افزایش ضایعات پس از برداشت موجب شده توسعه کاربرد ترکیبات طبیعی و سازگار با طبیعت و انسان، در جهت تولید محصولات عاری از مواد مضر و دارای ارزش غذایی بالا، همراه با کاهش ضایعات، امری ضروری به نظر برسد. به همین منظور، آزمایش حاضر به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، در چهار تکرار و شامل فاکتور اول تیمارهای محلولپاشی قبل و پس از برداشت شامل تیمارهای شاهد،محلولپاشی کیتوسان (50 میلی‌گرم بر لیتر) و نانوکیتوزان (50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر) و غوطه‌وری میوه‌های برداشت شده با محلول کلریدکلسیم در مرحله پس از برداشت (صفر و 2 درصد) و فاکتور دوم مدت زمان انبارمانی (روزهای صفر، 60، 90 و 120) بر میوه‌های سیب رقم گلدن) پیوند شده روی پایه MM 111 انجام شد. محلولپاشی قبل از برداشت در یک باغ سیب 18 ساله، واقع در منطقه آبستان شهرستان خرم آباد و مرحله غوطه‌وری در آزمایشگاه پس از برداشت دانشگاه لرستان صورت گرفت. میوه‌ها پس از شستشوی اولیه، ابتدا با آب مقطر شستشو، خشک و سپس در محلول‌ کلرید کلسیم در دمای اتاق به مدت 8 دقیقه غوطه‌ور شدند. سپس در مجاورت جریان هوای خنک به منظور حصول اطمینان از حذف رطوبت سطحی اضافی، در جعبه‌های پلاستیکی میوه و یخچال دمای 4 درجه و رطوبت نسبی 80 تا 90 درصد تا زمان اندازه‌گیری پارامترها نگهداری شد. در این بررسی، ویژگی‌های بیوشیمیایی ازجمله کاهش وزن، اسیدیته، اسیدهای قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، شاخص رسیدگی، ویتامین ث و مالون دی آلدئید بررسی گردید. نتایج تحقیق نشان داد که تیمارهای مورد استفاده، ویژگی‌های بررسی شده در میوه سیب را تحت تأثیر قرار دادند و کاهش وزن کم‌تری نسبت به تیمار شاهد داشتند. بررسی ویژگی‌های بیوشیمیایی نیز بیانگر تأثیر مثبت تمام تیمارها بر پارامترهای مورد نظر بود، به طوری که بیش‌ترین اسیدهای قابل تیتراسیون، ویتامین ث و کم‌ترین میزان اسیدیته و مالون دی آلدئید در تیمارهای ترکیبی نانوکیتوسان و کلرید کلسیم به دست آمد. همچنین تیمارهای مورد استفاده موجب کاهش مواد جامد محلول و شاخص رسیدگی میوه‌ها شدند. براساس نتایج کلی، می‌توان بیان نمود که کاربرد تیمارهای نانوذرات کیتوسان 100 میلی‌گرم بر لیتر در مرحله قبل از برداشت به همراه غوطه‌وری میوه‌ها در مرحله پس از برداشت در محلول کلرید کلسیم 2 درصد، در اکثر ویژگی‌ها نتایج مطلوب‌تری نسبت به سایر سطوح تیماری نشان داد.

تأثیر محلول‌پاشی پیش از برداشت ترکیبات حاوی کلسیم و پتاسیم بر ماندگاری تمشک سیاه بی خار

احسان علی نژاد؛ مهدی حدادی نژاد؛ کامران قاسمی؛ مرتضی سلیمانی اقدم

دوره 47، شماره 4 ، دی 1403، ، صفحه 595-612

https://doi.org/10.22055/ppd.2024.46550.2157

چکیده

میوه‌های تمشک به‌دلیل نداشتن لایه محافظ یا کوتیکول به پوسیدگی حساس بوده و پس از جدا شدن از بوته به‌سرعت با کاهش وزن، پلاسیده می‌شوند. بنابراین میوه‌های تمشک عمر کوتاهی دارند و نگهداری طولانی مدت میوه ... بیشتر میوه‌های تمشک به‌دلیل نداشتن لایه محافظ یا کوتیکول به پوسیدگی حساس بوده و پس از جدا شدن از بوته به‌سرعت با کاهش وزن، پلاسیده می‌شوند. بنابراین میوه‌های تمشک عمر کوتاهی دارند و نگهداری طولانی مدت میوه تمشک مشکل است. به همین منظور در این تحقیق تأثیر تیمارهای قبل از برداشت بر ماندگاری میوه تمشک سیاه بدون خار مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در سال1399به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول تیمارهای تغذیه‌ای در پنج سطح (شاهد، نیترات کلسیم 5 در هزار، سیلیکات پتاسیم 1 در هزار، نیترات کلسیم 5 در هزار +سیلیکات پتاسیم 1 در هزار، کود پتاسیمی 51-0-0 با غلظت 5/3 در هزار) بود که در مرحله تشکیل میوه اعمال گردید. فاکتور دوم زمان نگهداری در انبار سرد در چهار سطح (صفر، 6، 12 و 18 روز پس از برداشت) در نظر گرفته شد. صفات کیفیت ظاهری (درصد کاهش وزن و سفتی حبه)، کیفیت خوراکی (pH عصاره، مواد جامد محلول، شاخص طعم، اسید آسکوربیک)، ارزش غذایی (فنول و آنتوسیانین کل)، ارزیابی حسی (بازارپسندی، طعم و رنگ میوه) بررسی شدند. نتایج این بررسی نشان داد در طول مدت نگهداری تمشک سیاه میزان کاهش وزن میوه روند افزایشی داشت. درحالی‌که تیمار توأم نیترات کلسیم*سیلیکات پتاسیم به‌صورت معنی داری افت آب‌میوه را در روز هیجدهم کاهش داد. همچنین همین تیمار توانست بیشترین سفتی میوه (21/0 نیوتن) را در طول انبارمانی به‌همراه داشته ‌باشد؛ این در شرایطی است که با افزایش زمان نگهداری روند کلی سفتی میوه کاهشی بود. با افزایش زمان نگهداری از طول و عرض میوه کاسته شد، به طوریکه بیشترین میزان این پارامترها در تیمار شاهد (به‌ترتیب 107/2 و 923/1 سانتی‌متر) به‌دست آمد. مقدار مواد جامد محلول و شاخص طعم از روز برداشت تا روز دوازدهم با افزایش همراه بود و بالاترین مقادیر (به‌ترتیب 9 و 22/4) در تیمار سیلیکات پتاسیم به‌دست آمد. همچنین بررسی میزان اسید آسکوربیک نشان داد در طول مدت نگهداری تمشک سیاه میزان آن در تیمار شاهد تا روز ششم روند افزایشی و پس از آن تا پایان دوره نگهداری روند کاهشی و ثابتی داشته است. کاربرد سیلیکات پتاسیم موجب حفظ معنی‌دار ویتامین ث (P≤ 0.05) نسبت به سایر تیمارها در طول انبارمانی گردید، به طوریکه در این تیمار و در روز هجدهم 9 میلی گرم در 100 میلی لیتر آب میوه ویتامین ث ثبت شد. میزان فنول در طول نگهداری و با کاربرد نیترات کلسیم و سیلیکات پتاسیم بیشترین مقدار(74/75 میلی‌گرم اسید گالیک در گرم عصاره میوه) را نشان داده است. بر اساس نتایج، آنتوسیانین میوه نیز در تیمار ترکیبی نیترات کلسیم*سیلیکات پتاسیم بیشترین مقدار (8/189 میلی‌گرم سیانیدین 3-گلوکوزید در لیتر آب‌میوه) را در روز برداشت نشان داد. در نهایت، نتایج بررسی پارامترهای حسی نشان داد با افزایش زمان نگهداری از کیفیت میوه کاسته شد. همچنین در بین تیمارهای قبل از برداشت، تیمارهای پتاسیمی مؤثرتر بود. درمجموع نتایج نشان داد استفاده از تیمار توأم نیترات کلسیم و سیلیکات پتاسیم باعث افزایش سفتی میوه در طول مدت نگهداری می‌شود. همچنین، استفاده از سیلیکات پتاسیم تأثیر مثبتی بر میزان مواد جامد محلول و شاخص طعم میوه دارد و می‌تواند ویتامین ث را در میوه حفظ کند. استفاده از نیترات کلسیم و سیلیکات پتاسیم میزان فنول و آنتوسیانین را در میوه افزایش می‌دهد. اگرچه با افزایش زمان نگهداری، کیفیت میوه کاهش می‌یابد ولیکن استفاده از تیمارهای تغذیه‌ای می‌تواند با تأثیر مثبت بر میوه، به کشاورزان و فروشندگان میوه‌ها در بهبود نگهداری و افزایش کیفیت محصول کمک نماید.

بررسی اثرات کاربرد پس از برداشت پوشش کامپوزیت نانوسلولز/کارواکرول بر ویژگی‌های فیزیکوبیوشیمیایی میوه فیسالیس

لیلا فریدونی؛ عبداله احتشام نیا؛ حسن مومیوند؛ محمدرضا راجی

دوره 46، شماره 4 ، اسفند 1402، ، صفحه 569-582

https://doi.org/10.22055/ppd.2023.42926.2078

چکیده

میوه های کوچک به دلیل حساسیت به عوامل بیماریزا، دچار فساد و اختلالات فیزیولوژیکی به صورت تازه مصرف میشوند. فیسالیس نیز به عنوان یک ریز میوه فرازگرا، از این قاعده مستثنی نیست. بررسیها نشان داده ... بیشتر میوه های کوچک به دلیل حساسیت به عوامل بیماریزا، دچار فساد و اختلالات فیزیولوژیکی به صورت تازه مصرف میشوند. فیسالیس نیز به عنوان یک ریز میوه فرازگرا، از این قاعده مستثنی نیست. بررسیها نشان داده که ادغام ترکیبات زیست‌فعال مانند عصاره گیاهی و نانوسلولز باعث افزایش اثر فعال پوشش و کاهش نرخ زوال می‌شود. به همین منظور، آزمایشی در آزمایشگاه پس از برداشت دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در سال 1401، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، با هدف بررسی اثر پوشش های نانوسلولز حاصل از خمیر سوزنی برگان و کارواکرول حاصل از عصاره گیاه مرزه خوزستانی، به صورت کاربرد جداگانه و ترکیبی (به عنوان فاکتور اول) و مدت زمان انبارمانی (به عنوان فاکتور دوم) با چهار تکرار بر میوه فیسالیس انجام شد. در این پژوهش اولین فاکتور نوع مواد در غلظتهای خاص در نه سطح (شاهد، Car 0.3%، Car 0.6%، CNF 0.5٪، CNF 1.5٪، Car 0.3 + CNF 0.5٪، Car 0.6 + CNF 0.5٪، Car 0.3 + CNF 1.5٪، Car 0.6+CNF 1.5% و دومین فاکتور زمان نگهداری در چهار سطح (0، 45، 90 و 135 روز) مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا میوههای فیسالیس با آب مقطر شسته و سپس برگهای اضافی و میوههای آسیب دیده جدا شدند. سپس میوهها به مدت 2-3 دقیقه در محلول تهیه شده، قرار گرفته و پس از اعمال تیمار، میوهها در یخچال با دمای 4 درجه و رطوبت نسبی 90 درصد نگهداری شدند. پس از اعمال تیمارها، ویژگیهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی مورد نظر در زمانهای تعیین شده (0، 45، 90 و 135) اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که میوههای تیمار شده با نانوسلولز و کارواکرول کاهش وزن کمتر و سفتی بافت بالاتری داشتند. بررسی خصوصیات بیوشیمیایی نیز تأثیر مثبت تیمارها را بر پارامترهای مورد نظر نشان داد، به طوری که بیشترین TA و ویتامین ث و کمترین میزان اسیدیته در تیمارهای ترکیبی نانوسلولز و نانوسلولز/کارواکرول به دست آمد. همچنین تیمارهای مورد استفاده باعث کاهش TSS و نسبت TSS/TA میوهها شدند و تیمارهای ترکیبی کمترین مقدار را داشتند. به طور کلی، نتایج تحقیق نشان داد که ویژگیهای بررسی شده میوه فیسالیس تحت تأثیر تیمارهای مورد استفاده، قرار گرفته است. در نمونه های تیمار شده کاهش وزن ، اسیدیته، مواد جامد محلول و شاخص طعم، کمتر، سفتی بافت، اسیدهای قابل تیتراسیون و ویتامین ث بیشتر بود. با توجه به نتایج کلی میتوان بیان کرد که کاربرد تیمارهای کامپوزیت نانوسلولز/کارواکرول به ویژه تیمار کارواکرول 6/0+ نانوسلولز 5/1 درصد نتایج مطلوبتری نسبت به کاربرد هر یک به تنهایی در اکثر ویژگی ها نشان داد.

اثر محلول‌پاشی عناصر غذایی و پوشش میوه بر صفات کیفی و برخی بیماری‌های پرتقال (تامسون ناول)

بابک جمشیدی؛ لیلا پورحسینی؛ محمودرضا رمضانپور؛ سید وحید علوی؛ امیر لشگری

دوره 46، شماره 4 ، اسفند 1402، ، صفحه 583-598

https://doi.org/10.22055/ppd.2024.45279.2133

چکیده

افزایش ماندگاری پرتقال پس از برداشت با حفظ کیفیت آن از اهمیت ویژهای برخوردار است و ارائه راهکارهایی جهت جلوگیری از ضایعات و افزایش ماندگاری این میوه با حفظ کیفیت آن بسیار حائز اهمیت است. بنابراین این ... بیشتر افزایش ماندگاری پرتقال پس از برداشت با حفظ کیفیت آن از اهمیت ویژهای برخوردار است و ارائه راهکارهایی جهت جلوگیری از ضایعات و افزایش ماندگاری این میوه با حفظ کیفیت آن بسیار حائز اهمیت است. بنابراین این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان ساری، استان مازندران بر روی پرتقال رقم تامسون ناول در دو سال 99-1398 و 1400-1399 اجرا شد. تیمارهای پژوهش شامل تیمارهای تغذیه ای در 4 سطح که عبارتند از شاهد، محلولپاشی نیترات کلسیم با غلظت 2 در هزار بر روی درخت، محلولپاشی نیترات پتاسیم با غلظت 3 در هزار بر روی درخت، محلولپاشی فسفیت پتاسیم با غلظت 3 در هزار بر روی درخت بود و فاکتور دوم شامل 9 تیمار پوششی انبارداری شامل شاهد، نایلون، واکس دکو (با پایه پلی اتیلنی نفتی)، واکس زدا (با پایه طبیعی صمغ کارنوبا)، واکس امولسیون پوشان (با پایه پارافینی)، واکس دکو + قارچکش رورال تی اس دو در هزار، واکس زدا + قارچکش رورال تی اس دو در هزار، واکس امولسیون پوشان + قارچ کش رورال تی اس دو در هزار و نایلون + قارچکش رورال تیاس 2 در هزار بود. نتایج بیانگر آن است که تیمارهای تغذیه ای و همچنین تیمارهای پوششی موجب افزایش کیفیت و ماندگاری پرتقال شدند. بیشترین مقدار وزن تر میوه در 90 روز پس از انبارداری مربوط به اثرات متقابل قارچکش رورال تیاس 2 در هزار+ نایلون+ نیترات پتاسیم با غلظت 3 در هزار بود و با تیمارهای قارچکش رورال تیاس 2 در هزار+ نایلون+ فسفیت پتاسیم با غلظت 3 در هزار، واکس زدا+ نیترات پتاسیم با غلظت 3 در هزار، واکس زدا + فسفیت پتاسیم با غلظت 3 در هزار و نایلون+ فسفیت پتاسیم با غلظت 3 در هزار در یک گروه آماری قرار گرفت. علاوه بر این، کاربرد قارچکش رورال تیاس 2 در هزار موجب کاهش بیماریها و درصد پوسیدگی همراه با تیمارهای پوششی واکس نسبت به شاهد شد. در میان تیمارهای تغذیه ای نیز بیشترین میزان شیوع بیماری ها مربوط به شاهد بود و کاربرد تیمارهای تغذیه ای مقاومت پرتقال را در برابر بیماری ها را افزایش دادند. در تیمارهای تغذیه ای نیز بیشترین آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز (Umg/FW) 32/18 مربوط به نیترات پتاسیم با غلظت 3 در هزار و کمترین مقدار این آنزیم (Umg/FW) 07/11 مربوط به شاهد بود. همچنین در میان تیمارهای پوششی نیز بیشترین آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز (Umg/FW) 31/18 مربوط به واکس امولسیون پوشان و 24/18 مربوط به تیمار نایلون بود. کمترین مقدار این شاخص نیز (Umg/FW) 07/9 در تیمار شاهد مشاهده شد. در میان تیمارهای اعمال شده تیمار قارچکش رورال تیاس 2 در هزار+ واکس زدا موجب افزایش صفات مورد مطالعه در این پژوهش شد و همچنین موجب بهبود عملکرد کمی و کیفی پرتقال نسبت به سایر تیمارها شد.

حفظ کیفیت پس از برداشت و بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه آلبالوی رقم مجارستانی توسط تیمار با اسید مالیک

مهلا صنعتی؛ زهرا پاک کیش؛ سهیلا محمدرضاخانی

دوره 46، شماره 2 ، شهریور 1402، ، صفحه 213-224

https://doi.org/10.22055/ppd.2023.43467.2095

چکیده

در این تحقیق به بررسی اثر اسیدمالیک در طی دوره پس از برداشت در میوه‏های آلبالو رقم مجارستانی پرداخته شده است. میوه‌های آلبالو از یک باغ تجاری در شهر ماهان کرمان در سال 1401 انتخاب و بعد از تیمار با اسیدمالیک ... بیشتر در این تحقیق به بررسی اثر اسیدمالیک در طی دوره پس از برداشت در میوه‏های آلبالو رقم مجارستانی پرداخته شده است. میوه‌های آلبالو از یک باغ تجاری در شهر ماهان کرمان در سال 1401 انتخاب و بعد از تیمار با اسیدمالیک 0، 2 و 4 درصد تیمار برداشت و در دمای 1 درجه سانتیگراد با رطوبت نسبی 85 درصد برای مدت 16 روز ذخیره شدند. صفاتی مانند صدمه سرمازدگی، میزان پراکسید هیدروژن، پراکسیداسیون لیپیدها، نشت یونی، ظرفیت آنتی ‏اکسیدانی و آنزیم‏های آنتی‏ اکسیدان شامل پراکسیداز، کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز اندازه‏ گیری شدند. نتایج نشان دادند که کاربرد اسیدمالیک با هر دو غلظت و درتمامی فواصل مورد مطالعه منجر به کاهش میزان خسارت سرمازدگی، پراکسیدهیدروژن، پراکسیداسیون لیپیدها، نشت یونی نسبت به نمونه‏ های شاهد گردید. از طرفی، در میوه ‏های تیمار شده با اسیدمالیک ظرفیت آنتی‏اکسیدانی و فعالیت آنزیم‏های آنتی‏اکسیدان شامل پراکسیداز، کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز نیز افزایش یافت. به عنوان نتیجه‏ گیری کلی، اسید مالیک با غلظت 4 درصد در تمامی فواصل مورد مطالعه، اثرات معنی‏ داری در سطح آماری 5 درصد بر بهبود فعالیت‏های آنتی‏اکسیدانی میوه‏ های آلبالو در طی دوره انبارمانی داشته است.

بررسی اثرات نیترات کلسیم و فسفیت پتاسیم بر عمر انباری و برخی صفات کیفی پرتقال تامسون ناول

امیرعلی محمدی؛ مهرداد شهابیان؛ محمودرضا رمضانپور؛ شکراله حاجی وند

دوره 45، شماره 2 ، شهریور 1401، ، صفحه 181-192

https://doi.org/10.22055/ppd.2021.35965.1959

چکیده

پرتقال از محصولات مهم مرکبات است که احتمال فساد و پوسیدگی آن در تمامی مراحل برداشت و پس از برداشت وجود دارد. استفاده از عناصر معدنی به خصوص کلسیم و پتاسیم می‌تواند اثر مهمی در افزایش کیفیت میوه و عمر انباری ... بیشتر پرتقال از محصولات مهم مرکبات است که احتمال فساد و پوسیدگی آن در تمامی مراحل برداشت و پس از برداشت وجود دارد. استفاده از عناصر معدنی به خصوص کلسیم و پتاسیم می‌تواند اثر مهمی در افزایش کیفیت میوه و عمر انباری آن داشته باشد. بدین منظور پژوهشی در سال 1398 در شهرستان قائم‌شهر انجام شد که در این پژوهش محلول‌پاشی نیترات کلسیم (صفر، 2 و 4 گرم بر لیتر) و فسفیت پتاسیم (صفر، 5/1 و 3 گرم بر لیتر) در اواخر مهرماه در سه مرحله به‌صورت هفتگی و به‌صورت دستی انجام شد. سپس یک هفته پس از پایان تیمارها، عملیات برداشت با قیچی باغبانی انجام گرفت. میوه‌ها پس از شستشو، به‌مدت سه‌ماه در دمای معمولی نگهداری شدند. پارامترهای مختلفی از قبیل صفات مورفولوژیکی، بیوشیمیایی، آنتی‌اکسیدانی، عناصر، آنزیم‌ها و بازارپسندی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاربرد غلظت‌های بالاتر نیترات کلسیم و فسفیت پتاسیم موجب بهبود صفات اندازه‌گیری شده در روز برداشت شده است که دلیل احتمالی آن نقش این تیمارها در افزایش مقاومت دیواره سلولی و پارامترهای کیفی از جمله قند میوه می‌باشد. میوه‌های تیمار شده با نیترات کلسیم و فسفیت پتاسیم خواص آنتی‌اکسیدانی، سفتی و مواد جامد محلول بیشتر و هم‌چنین افت وزن و پوسیدگی کمتری در انبار داشتند. ارزیابی بازارپسندی نیز حاکی از آن بود که استفاده از تیمارهای 4 گرم بر لیتر نیترات کلسیم و 3 گرم بر لیتر فسفیت پتاسیم موجب حفظ کیفیت میوه‌ها در طول انبارداری شده است.

تأثیر غلظت‌های مختلف اسپرمیدین بر کیفیت میوه زردآلو رقم شاهرودی طی مراحل مختلف برداشت

جسیم طه؛ جعفر حاجی لو

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 409-418

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.28168.1703

چکیده

چکیدههدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر تیمار قبل از برداشت اسپرمیدین در مراحل مختلف رسیدگی میوه زردآلوی رقم شاهرودی با توجه به زمان های برداشت بود. میوه‌های زردآلو با سه تیمار اسپرمیدین (صفر، 2 و 3 میلی‌مولار) ... بیشتر چکیدههدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر تیمار قبل از برداشت اسپرمیدین در مراحل مختلف رسیدگی میوه زردآلوی رقم شاهرودی با توجه به زمان های برداشت بود. میوه‌های زردآلو با سه تیمار اسپرمیدین (صفر، 2 و 3 میلی‌مولار) در سه زمان برداشت در مزرعه تحقیقیات خلعت پوشان وابسته به دانشگاه تبریز(سیزدهم، شانزدهم و نوزدهم تیرماه 1396) در چهار تکرار در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی تیمار شدند. صفات کیفی اندازه‌گیری‌شده شامل مواد جامد محلول کل (TSS)اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، ویتامین ث، سفتی بافت میوه، pH عصاره میوه، فنل، فلاونوئید و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل بودند. نتایج نشان داد صفات مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی داری با شاهد نشان دادند و در زمان‌های مختلف برداشت تغییر کردند. تیمار سه میلی‌مولار اسپرمیدین بهترین نتیجه را در میان تیمارها به خود اختصاص داد و باعث شد صفات کیفی اندازه گیری‌شده بهبود یابند. تیمار سه میلی‌مولار اسپرمیدین در طول هر سه مرحله بیشترین تأثیر را روی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل (01/3 درصد)، ویتامین ث (3/29 درصد) و سفتی بافت (3/27 درصد) میوه داشت. میان تیمار دو و سه میلی‌مولار اسپرمیدین در صفاتی مانند TSS و TA اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد اما نسبت به شاهد اختلاف معنی‌داری داشتند. در میان برداشت‌ها، برداشت دوم (برداشت تجاری) از نظر حفظ کیفیت میوه‌ها بهترین برداشت بود و باعث شد که صفات ارزیابی‌شده در تعادل باشند.

اثر عصاره گیاه اسپند بر جمعیت باکتریایی محلول نگهدارنده و عمرگلجایی ارقام ‘Stanza’ و ‘Pink Elegance’ گل شاخه بریده ژربرا

میثم محمدی؛ میترا اعلائی؛ مهدی صیدی

دوره 43، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 171-184

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.27785.1680

چکیده

چکیدهتیمار محلول‌های نگهدارنده گل‌هایبریده با مواد باکتری‌کش یکی از راه‌های کاهش انسداد آوندی و افزایش عمرگلجایی می‌باشد. در این پژوهش عصاره آبی-الکلی گیاه اسپند در غلظت‌های صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد ... بیشتر چکیدهتیمار محلول‌های نگهدارنده گل‌هایبریده با مواد باکتری‌کش یکی از راه‌های کاهش انسداد آوندی و افزایش عمرگلجایی می‌باشد. در این پژوهش عصاره آبی-الکلی گیاه اسپند در غلظت‌های صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد به مدت 3، 6 و 9 روز در دمای 1±22 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 70 درصد بر جمعیت باکتری‌های محلول نگهدارنده و برخی خصوصیات کیفی رقم‌های ‘Stanza’ و ‘Pink Elegance’ گل بریده ژربرا به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در بهار سال 1397 در دانشگاه ایلام مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر بازدارندگی عصاره‌ها بر رشد باکتری‌های گرم مثبت بیشتر از باکتری‌های گرم منفی بود و با افزایش غلظت عصاره اسپند، اثر بازدارندگی نیز افزایش یافت. همچنین تحت تأثیر تیمارها، رقم ‘Stanza’ نسبت به رقم‘Pink Elegance’از کیفیت بهتر و عمر گلجایی بیشتری برخوردار بود. با افزایش مدت زمان نگهداری گل‌ها، کیفیت آن‌ها کاهش یافت، ولی در مرتبه اول غلظت 25/0 و سپس 5/0 درصد عصاره اسپند علاوه بر کاهش جمعیت باکتری‌ها در محلول گلجایی و انتهای ساقه، باعث کاهش نشت یونی ساقه و گلبرگ، حفظ کیفیت (تغییر رنگ محلول گلجایی، ساقه و گلبرگ)، وزن تر نسبی، قطر ساقه، مواد جامد محلول و حفظ آنزیم‌های کاتالاز و فنیل آلانین آمونیالیاز نسبت به نمونه‌های شاهد شدند و عمر گلجایی گل‌های ژربرا را افزایش دادند. غلظت‌های 75/0 و یک درصد اگرچه جمعیت میکروبی محلول گلجایی و انتهای ساقه را کاهش دادند ولی در حفظ کیفیت و عمر گلجایی گل‌های ژربرا اثر قابل توجهی نداشتند که می‌تواند به دلیل افزایش غلظت مواد آللوپاتیک در آن‌ها باشد.

تأثیر محلول‌پاشی برگی گاما-آمینوبوتیریک اسید (GABA) بر سرمازدگی و کیفیت پس از برداشت گوجه‌فرنگی رقم نیوتون

لولاو زارعی؛ محمود کوشش صبا؛ یاور وفایی

دوره 43، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 199-212

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.27796.1681

چکیده

چکیدهگوجه‌فرنگی یکی از سبزی‌های مورد علاقه و پرمصرف در جهان است که میوه آنسرشارازمواد معدنی، ویتامین‌هاوترکیباتضد‌اکسایشیمی‌باشد، اما این محصول با خاستگاه گرمسیری به دمای پایین حساس است که محدودیت ... بیشتر چکیدهگوجه‌فرنگی یکی از سبزی‌های مورد علاقه و پرمصرف در جهان است که میوه آنسرشارازمواد معدنی، ویتامین‌هاوترکیباتضد‌اکسایشیمی‌باشد، اما این محصول با خاستگاه گرمسیری به دمای پایین حساس است که محدودیت جدی در عرضه پس از برداشت محصول دارد. در این آزمایش اثر تیمار دو هفته قبل از برداشت اسید گاما-آمینوبوتیریک در سه سطح (صفر، 5 و 10 میلی‌مولار) بر کیفیت پس از برداشت و سرمازدگی میوه گوجه‌فرنگی رقم نیوتون در سال 1396 در دانشگاه کردستان مورد بررسی قرار گرفت. برداشت میوه بعد از مرحله بلوغ فیزیولوژیک صورت گرفت. پس از برداشت میوه، طی دوره انبارداری (در دمای 4 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 95-90 درصد) در روزهای صفر، 5، 10، 15 و 20 برخی خصوصیات فیزیکی، زیست شیمیایی و صدمه سرمازدگی مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان سرمازدگی میوه شاهد در روز آخر 25 درصد مشاهده شد، در‌حالی‌که در تیمار اسید گاما-آمینوبوتیریک 10 میلی‌مولار 33/8 درصد بود. تیمار برگی اسید گاما-آمینوبوتیریک سبب کاهش از دست دادن وزن، حفظ سفتی و همچنین، حفظ ویتامین ث و اسیدیته قابل تیتراسیون نسبت به تیمار شاهد گردید. تیمار اسید گاما-آمینوبوتیریک سبب بهبود ویژگی‌های کیفی و افزایش رنگیزه لیکوپن در گوجه‌فرنگی نسبت به میوه‌های شاهد شد و خسارت سرمازدگی را به‌طور قابل توجهی کاهش داد.

بررسی اثر اسید‌سالیسیلیک بر ویژگی‌های کیفی میوه سیب زرد و قرمز (Golden delicious and Red delicious) لبنانی طی دوره انبارمانی

زهرا صداقتی؛ فاطمه ناظوری؛ سید حسین میردهقان

دوره 43، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 39-52

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.24821.1577

چکیده

چکیدهیکی از عوامل مؤثر در کاهش عمر انباری میوه سیب وجود اتیلن در محیط نگهداری است که منجر به کاهش ویژگی‌های کمی و کیفی آن می‌گردد. در سال 1394 به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر انباری میوه سیب و حل معضلات ... بیشتر چکیدهیکی از عوامل مؤثر در کاهش عمر انباری میوه سیب وجود اتیلن در محیط نگهداری است که منجر به کاهش ویژگی‌های کمی و کیفی آن می‌گردد. در سال 1394 به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر انباری میوه سیب و حل معضلات پس از برداشت این میوه، تاًثیر غلظت‌های مختلف اسید‌سالیسیلیک بر انبارمانی میوه‌های سیب ارقام زرد و قرمز لبنانی از منطقه سرچشمه واقع در رفسنجان در زمان های صفر ، 45، 90، 135 و 180روز بعد از انبارمانی بررسی شد. تیمارها شامل بدون شست و شو (شاهد)، آب‌مقطر، اسید‌سالیسیلیک 1، 2 و 3 میلی‌مولار بود. میوه ها پس از تیمار در سردخانه با دمای 1±2 درجه‌سلیسیوس و رطوبت نسبی 5±90 درصد نگهداری شد. سفتی بافت میوه، ویتامین‌ ث، TSS/TA، فنل، آردی شدن میوه، عطر و طعم (تست پانل)، سرمازدگی در پایان هر دوره انبارمانی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی در سه دوره (صفر، 90 و 180 روز بعد از انبار) ارزیابی شدند. کلیه تیمارهای اسید‌سالیسیلیک نسبت به شاهد روند سرمازدگی، آردی شدن و رسیدن میوه را کند کرده و باعث حفظ عطر و طعم شد. 90 روز بعد از انبارمانی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی (90 درصد) و مقدار فنل (30 درصد) با تیمار اسید‌سالیسیلیک دو و سه میلی‌مولار افزایش یافت ولی این تیمار تأثیر معنی داری بر ویتامین‌ ث و سفتی میوه نداشت. طی انبارمانی بیشترین میزان سرمازدگی و آردی شدن مربوط به میوه سیب زرد و بیشترین مقدار سفتی گوشت (6/2 کیلوگرم نیرو) و پوست (7/4 کیلوگرم نیرو)، ویتامین ث (62 میلی‌گرم بر100 میلی‌لیتر) و فعالیت آنتی‌اکسیدانی (15 درصد) متعلق به سیب رقم قرمز بود. از بین تیمارها کاربرد اسید‌سالیسیلیک دو میلی‌مولار به مدت 30 دقیقه در حفظ کیفیت انبارمانی میوه هر دو رقم سیب زرد و قرمز لبنانی مؤثرتر از تیمار شاهد و سایر تیمارهای اسید‌سالیسیلیک بود.

تأثیر تغذیه سیلیسیومی بر رشد و باردهی توت‌فرنگی رقم کاماروسا درکشت هیدروپونیک در شرایط فضای باز

کامران قاسمی؛ مهدی قاجار سپانلو؛ مهدی حدادی نژاد

دوره 43، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 93-106

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26611.1634

چکیده

چکیدهتوت‌فرنگی از ریزمیوه‌های مهم می‌باشد که اهمیت تجاری بالایی دارد. در این آزمایش که در سال 1395 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، به‌صورت فاکتوریل با دو فاکتور بستر کاشت و تغذیه سیلیسیومی ... بیشتر چکیدهتوت‌فرنگی از ریزمیوه‌های مهم می‌باشد که اهمیت تجاری بالایی دارد. در این آزمایش که در سال 1395 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، به‌صورت فاکتوریل با دو فاکتور بستر کاشت و تغذیه سیلیسیومی اجرا شد، دو بستر کاشت شامل بستردوگانه (نسبت مساوی کوکوپیت + پرلیت) و بستر سه‌گانه (نسبت مساوی کوکوپیت + پرلیت + پوسته برنج) و همچنین تغذیه سیلیسیومی در پنج سطح شامل صفر میلی‌گرم بر لیتر (شاهد)،50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر سیلیسیوم از منبع سیلیکات سدیم و 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر سیلیسیوم از منبع سیلیکات پتاسیم مورد ارزیابی قرار گرفت. محلول‌پاشی سیلیکات پتاسیم 100 توانست به‌طور معنی‌داری غلظت سیلیس برگ را افزایش دهد (حدود 14 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک). تعداد برگ بوته و وزن خشک قسمت هوایی در بستر سه‌گانه برتری معنی‌داری را نسبت به بستر دوگانه نشان دادند.غلظت بالای سیلیکات پتاسیم در بستر سه‌گانه به‌طور معنی‌داری قطر طوقه کمتری نسبت به سیلیکات پتاسیم 50 در همین بستر داشته است؛ این درحالی است که در بستر دوگانه سیلیکات پتاسیم 100 قطر طوقه‌ای مناسب داشته است. تیمار سیلیکات پتاسیم 50 در بستر سه‌گانه، بیشترین مقدار وزن تر و خشک ریشه را نشان دادند. از نظر وزن تک میوه، سیلیکات سدیم 100 در بستر دوگانه بیشترین وزن تک میوه را داشت که اختلاف آن با سیلیکات پتاسیم 100 در بستر سه‌گانه معنی‌دار نبود. لذا اگر تولید با عملکرد بالا و وزن تک میوه زیاد مدنظر باشد استفاده از سیلیکات پتاسیم 100 در بستر دوگانه توصیه می‌شود. در‌صورتی‌که هدف رشد رویشی قوی باشد سیلیکات پتاسیم 50 در بستر سه‌گانه می‌تواند قطر طوقه بیشتر و ریشه‌های قوی را موجب گردد.

اثرات ژل آلوئه‌ورا و زمان انبارمانی بر برخی شاخص‌های بیوشیمیایی آریل‌های تازه انار با حداقل فرآوری

مدینه طاهری؛ مختار حیدری؛ مهدی زارعی

دوره 42، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 495-508

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.25498.1591

چکیده

چکیدهاثر روش‌های مختلف فیزیکی و شیمیایی بر کیفیت پس از برداشت میوه انار بررسی شده است ولی اطلاعات محدودی در مورد کیفیت پس از برداشت آریل‌های تازه انار به‌عنوان یک محصول آماده مصرف وجود دارد. در آزمایش ... بیشتر چکیدهاثر روش‌های مختلف فیزیکی و شیمیایی بر کیفیت پس از برداشت میوه انار بررسی شده است ولی اطلاعات محدودی در مورد کیفیت پس از برداشت آریل‌های تازه انار به‌عنوان یک محصول آماده مصرف وجود دارد. در آزمایش حاضر میوه‌های انار رقم ملس پوست زرد در پاییز 1393 از یک باغ تجاری در منطقه باغملک (استان خوزستان) برداشت شد و آریل‌های تازه پس از جداسازی با دست با غلظت‌های صفر، 5/2، 5 و 10 درصد ژل آلوئه‌ورا تیمار‌شده و به‌مدت 4، 8 و 12 روز در دمای 7 درجه سلیسیوس و رطوبت نسبی 90 درصد نگهداری شدند. پس از پایان هر دوره انبارداری، برخی شاخص‌های بیوشیمیایی مانند اسید اسکوربیک، مواد جامد محلول کل، اسیدیته قابل تیتراسیون، فنل کل، شدت رنگ، شاخص آنتوسیانین کل و شاخص مواد قهوه‌ای ارزیابی شد. نتایج نشان داد برهمکنش اثر غلظت ژل آلوئه‌ورا و زمان انبارداری بر اسید اسکوربیک، اسیدیته قابل تیتراسیون، فنل کل، شدت رنگ، شاخص آنتوسیانین کل و شاخص مواد قهوه‌ای معنی‌دار بود. تیمار با همه غلظت‌های ژل آلوئه‌ورا موجب کاهش مواد جامد محلول کل گردید‌. همچنین کاربرد غلظت 10 درصد ژل آلوئه‌ورا موجب افزایش معنی‌دار نسبت شاخص آنتوسیانین کل به مواد قهوه‌ای شد. با افزایش مدت انبارمانی،کیفیت آریل‌های تازه انار به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. طی دوره انبارمانی آریل‌های تازه انار، غلظت‌های 5/2 و 5 درصد ژل آلوئه‌ورا موجب بهبود شدت رنگ پس از 4 روز شد. هم‌چنین نتایج نشان داد در آریل‌های تازه انارکاربرد تمام غلظت‌های ژل آلوئه‌ورا موجب گردید پس از 8 و 12 روز میزان اسید اسکوربیک بیشتری نسبت به تیمار شاهد (بدون کاربرد ژل آلوئه‌ورا) حفظ گردد. به‌طور‌کلی نتایج این پژوهش نشان داد ژل آلوئه‌ورا یک ترکیب گیاهی امیدوارکننده برای پوشش‌دهی آریل‌های تازه انار می‌باشد و تحقیقات برای مشخص شدن نحوه‌کارایی ژل آلوئه‌ورا بر کیفیت پس از برداشت آریل‌های تازه انار و سایر محصولات با حداقل فرآوری لازم است.

بررسی تغییرات ترکیبات فیتوشیمیایی میوه خرما رقم برحی طی روند نمو و رسیدن

سلاله نجفی مرغملکی؛ سید محمد حسن مرتضوی؛ حسین معتمدی

دوره 42، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 563-574

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26170.1611

چکیده

چکیدهرقم برحی یکی از مرغوب‌ترین ارقام خرما می‌باشد که میوه آن در مراحل مختلف نمو مانند خارک، رطب و خرما برداشت و مصرف دارد. در پژوهش حاضر خصوصیات کیفی و بیوشیمیایی میوه خرما رقم برحی در طول دوره نمو و ... بیشتر چکیدهرقم برحی یکی از مرغوب‌ترین ارقام خرما می‌باشد که میوه آن در مراحل مختلف نمو مانند خارک، رطب و خرما برداشت و مصرف دارد. در پژوهش حاضر خصوصیات کیفی و بیوشیمیایی میوه خرما رقم برحی در طول دوره نمو و رسیدن بررسی گردید. به این منظور میوه‌ها در مراحل مختلف نمو شامل اواخر کیمری، خارک کامل، عمدتاً خارک، عمدتاً رطب، رطب کامل و خرما برداشت‌شده و از نظر ویژگی‌هایی نظیر کلروفیل کل، کاروتنوئید کل، انواع قندها، نشاسته، مواد فنولی کل، فلاونوئید کل، ویتامین ث، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، انواع اسیدهای فنولی و اسیدهای آلی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که قندهای محلول در طول دوره رسیدن افزایش چشمگیری داشت. قندهای گلوکز و فروکتوز در رقم برحی غالب بوده و مقدار ساکارز ناچیز بود. اسیدیته میوه در ابتدا افزایش و سپسکاهش یافت و در مرحله خرما با افزایشی قابل توجه به 45/2 میلی‌گرم در گرم وزن تر رسید. از میان اسیدهای آلی تشخیص داده‌شده، در مرحله تمار، اسید استیک بیشترین غلظت را داشت ولی در مراحل قبلی نمو، اسید‌مالیک غالبیت داشت. عمده ترکیبات دیگر بررسی‌شده شامل فلاونوئید، کلروفیل کل، کاروتنوئید، نشاسته و ویتامین ث در طول نمو کاهش یافتند. در بررسی اسیدهای فنولی توسط کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا اسیدهای پی‌سینامیک، جنتیستیک، گالیک، کلروجنیک، وانیلیک، کافئیک، سیرینجیک و پی‌کوماریک در میوه ردیابی شدند، که اسیدگالیک بالاترین غلظت را داشت و روند تغییرات آن در طول نمو افزایشی بود.

ارزیابی تجمع نیترات و نیتریت در سبزی‌های تولیدشده در مناطق مختلف اهواز

ناصر عالم زاده انصاری؛ داریوش شریف منش؛ صادق موسوی فرد

دوره 42، شماره 3 ، آذر 1398، ، صفحه 333-344

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26457.1626

چکیده

چکیدهسبزی‌ها نقش مهمی در سلامتی جامعه دارند. یکی از مشکلات موجود در سبزی‌ها مقدار بالای نیترات آن‌ها در فصل سرد است.جهت شناخت مقدار نیترات و نیتریت سبزی‌های تولیدی در اهواز آزمایشیدر قالب طرح کرت‌های ... بیشتر چکیدهسبزی‌ها نقش مهمی در سلامتی جامعه دارند. یکی از مشکلات موجود در سبزی‌ها مقدار بالای نیترات آن‌ها در فصل سرد است.جهت شناخت مقدار نیترات و نیتریت سبزی‌های تولیدی در اهواز آزمایشیدر قالب طرح کرت‌های دوبار خردشدهبه شکل کاملاً تصادفی در گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. دراین طرح تاریخ برداشت (اول (16 بهمن 1394، دوم (14 اسفند 1394) و سوم (19 فروردین 1395)) بود. در این آزمایشتاریخ برداشت به‌عنوان فاکتور اصلی و 9 گونه سبزی(گشنیز، جعفری، نعناع، شنبلیله، برگ چغندر، اسفناج، تره، شوید و شاهی)به‌عنوان فاکتور فرعی و سه منطقه تولید در اهواز به‌عنوان فاکتور فرعی فرعی تعیین و از هر منطقه، سه مزرعه انتخاب شد. اطلاعات به‌دست آمده با کمک نرم‌افزار SAS مورد تجزیه قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که مقدار نیترات و نیتریت سبزی‌های تولیدی در مناطق مختلف اهواز با توجه به منطقه، تاریخ برداشت و نوع سبزی متفاوت بود. بیش‌ترین میزان نیترات در فصل اول، در منطقه جنوب اهواز، و در سبزی جعفری و کم‌ترین میزان نیترات در فصل سوم در منطقه شمال اهواز و در سبزی شاهی وجود داشت. همچنین بیش‌ترین میزان نیتریت در تیمار فصل اول، منطقه غرب اهواز و در سبزی نعناع؛ و کم‌ترین آن در فصل دوم، در منطقه شمال اهواز؛ و در سبزی چغندر برگی مشاهده شد. مقدار نیترات و نیتریت گونه‌های مورد بررسی در هر سه منطقهٔ اهواز طی فصول سرد حاوی مقدار بسیار کم‌تر از حدود استاندارد کشورهای اروپایی بودند. بنابراین می‌توان گفت کیفیت سبزی‌های تولیدشده در اهواز از نظر میزان نیترات و نیتریت از کیفیت خوبی برخودار است.

ارزیابی برخی ویژگی‌های فیتوشیمیایی زرشک سیاه (Berberis integerrima) در پاسخ به محلول‌پاشی با نانو ذره اکسید روی و دماهای خشک‌کردن گیاه

لمیا وجودی مهربانی؛ رعنا ولیزاده کامران؛ محمد باقر حسن پور اقدم

دوره 42، شماره 3 ، آذر 1398، ، صفحه 345-358

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.22929.1503

چکیده

چکیدهتغذیه گیاه و فرایندهای پس از برداشت از عوامل مؤثر در افزایش ویژگی‌های کیفی و محتوای متابولیت‌های ثانویه در گیاهان می‌باشند. به‌منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی با نانوذره روی (صفر، 3 و 6 میلی‌گرم ... بیشتر چکیدهتغذیه گیاه و فرایندهای پس از برداشت از عوامل مؤثر در افزایش ویژگی‌های کیفی و محتوای متابولیت‌های ثانویه در گیاهان می‌باشند. به‌منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی با نانوذره روی (صفر، 3 و 6 میلی‌گرم در لیتر) و دماهای خشک‌کردن (25، 50 و 75 درجه سانتی‌گراد) بر صفات فیزیولوژیک زرشک سیاه، دو آزمایش جداگانه بر مبنای آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در طی سال‌های 1395-1396 در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان طراحی شد. محتوای مواد جامد محلول کل، غلظت روی و آنتوسیانین تحت تأثیر اثرات مستقل محلول‌پاشی و اندام گیاهی قرار گرفت. بیشترین میزان وزن خشک در ریشه مشاهده شد. نتایج حاکی از وجود اثرات متقابل میان محلول‌پاشی و دمای مورد استفاده در خشک‌کردن بر محتوای فنل، فلاونوئید و آلکالوئید بود. بیشترین میزان آلکالوئید (30 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک) و فلاونوئید (26 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک) در ترکیب تیماری ریشه محلول‌پاشی‌شده با 6 میلی‌گرم در لیتر نانوذره روی در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و بیشترین میزان فنل کل در دمای 25 درجه سانتی‌گراد در ترکیب‌های تیماری بخش هوایی محلول‌پاشی‌شده با 6 میلی‌گرم در لیتر نانوذره روی و ترکیب تیماری میوه در هر دو سطح محلول‌پاشی مشاهده گردید. بیشترین میزان تانن قابل هیدرولیز (9/1 درصد) گیاه در غلظت‌های 6 میلی‌گرم در لیتر نانوذره روی و در ریشه و اندام هوایی زرشک مشاهده شد. نتایج نشان‌دهنده تأثیر مثبت محلول‌پاشی با نانوذره روی بر محتوای گروه‌های عمده متابولیت‌های ثانویه گیاه بود. دمای مورد استفاده در خشک‌کردن نیز محتوای ترکیبات فوق را متأثر ساخت داد و بیشترین میزان این ترکیبات در دمای 25 درجه سانتی‌گراد حاصل شد.

ارتباط شاخص‌های رنگ با ویژگی‌های شیمیایی میوه در ارقام سیب گوشت قرمز و سفید

میترا جباری؛ محمد مهدی شریفانی؛ احد یامچی

دوره 42، شماره 3 ، آذر 1398، ، صفحه 359-372

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.23071.1506

چکیده

چکیدهرنگ سطحمیوهیکیازعواملمهمدر ارزیابیکیفیو ویژگی‌های ظاهری در میوه محسوبمی‌شود، که اولین مؤلفه پذیرش توسط مشتری است.مطالعه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 رقم سیب بومی و وارداتی در سه تکرار در ... بیشتر چکیدهرنگ سطحمیوهیکیازعواملمهمدر ارزیابیکیفیو ویژگی‌های ظاهری در میوه محسوبمی‌شود، که اولین مؤلفه پذیرش توسط مشتری است.مطالعه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 رقم سیب بومی و وارداتی در سه تکرار در سال 1395 و در آزمایشگاه فیزیولوژی گروه باغبانی انجام شد. در این پژوهش، خصوصیات کیفی شامل آنتوسیانین پوست و گوشت میوه، قند کل، شاخص طعم، pH و هدایت‌الکتریکی و شاخص‌های مربوط به رنگ شامل شاخص روشنایی (L)، شاخص قرمزی (a) و شاخص زردی (b)، هیو (H) و کروما (C) برای هریک از ارقام سیب اندازه‌گیری شد.نتایج نشان داد بیشترین میزان شاخص قرمزی (31) و کروما پوست (4/33) و قرمزی گوشت میوه (83/27) در رقم مازند2، بیشترین میزان هیو پوست (22/87)، روشنایی (67/89) وهیو گوشت (22/87) در رقم گالا و بیشترین میزان روشنایی (03/86) و زردی پوست میوه (83/26) و زردی گوشت میوه (8/20) در رقم گلدن دلیشز مشاهده شد و همچنین بیشترین مقدارآنتوسیانین پوست (07/1 مول بر گرم وزن‌تر) در رقم رددلیشز و آنتوسیانین گوشت در رقم مازند2 (16/0 مول بر گرم وزن‌تر) به دست آمد. بالاترین میزان شاخص طعم در رقم شاهرود 10(31/80 درصد)، و بیشترین میزان قند کل (35/2250 میلی‌گرم در گرم وزن‌تر) در رقم رددلیشز، EC آب‌میوه (10/6 دسی‌زیمنس/متر) در رقم گل قرمز و pH آب‌میوه (36/5) در رقم گلاب کهنز مشاهده شد. بیشترین همبستگی مثبت در ارقام گوشت قرمز مربوط به آنتوسیانین پوست و گوشت میوه (99/0) و در سایر ارقام بیشترین همبستگی مربوط به روشنایی و زردی پوست (92/0) بود. طبق نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان گفت شاخص قرمزی با مقدار آنتوسیانین میوه، شاخص طعم میوه با هیو پوست، مقدار روشنایی با زردی پوست میوه و هدایت الکتریکی با مقدار قند میوه در ارتباط بود. شاخص زردی (b) با آنتوسیانین پوست و گوشت ارتباط منفی معنی‌دار داشت. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت‌های روشن در شاخص‌های رنگ بین ارقام گوشت قرمز و سایر ارقام وجود داشت.

اثر پرتودهی با نور فرابنفش C بر کاهش سرمازدگی میوه خرمالو رقم کاشان طی انبارمانی

زهرا سادات عسگریان؛ محمد سیاری؛ محمود اثنی عشری

دوره 42، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 181-194

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.18805.1367

چکیده

چکیدهدر این مطالعه اثر پرتودهی نور فرابنفش C در شدت صفر (به‌عنوان شاهد)، 5 دقیقه پرتودهی از فاصله 15 و 30 سانتی‌متری به‌ترتیب با شدت 2/3 و 8/0 کیلوژول بر مترمربع و 10 دقیقه پرتودهی از فاصله 15 و 30 سانتی‌متری ... بیشتر چکیدهدر این مطالعه اثر پرتودهی نور فرابنفش C در شدت صفر (به‌عنوان شاهد)، 5 دقیقه پرتودهی از فاصله 15 و 30 سانتی‌متری به‌ترتیب با شدت 2/3 و 8/0 کیلوژول بر مترمربع و 10 دقیقه پرتودهی از فاصله 15 و 30 سانتی‌متری به‌ترتیب با شدت 4/16 و1/4 کیلوژول بر مترمربع بر کاهش سرمازدگی و حفظ شاخص‌های کیفی خرمالو رقم کاشان در انبار طی سال‌های 1394 و 1395 و در دانشگاه بوعلی سینا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پرتودهی روی کاهش وزن، شاخص سرمایی، نشت الکترولیت، پراکسیداسیون لیپید و فعالیت پلی فنل اکسیداز در طول دوره انبارمانی مؤثر بود. بیشترین درصد کاهش وزن (84/6) و شاخص سرمایی (40) در میوه‌های پرتوتابی‌شده با 4/16 کیلوژول بر مترمربع مشاهده شد و سطح پایین پارامترهای ذکر‌شده در تیمار 2/3 کیلوژول بر مترمربع دیده شد. سطح بالای نشت الکترولیت (49/80) و پراکسیداسیون لیپید (78/1 نانو مول بر گرم وزن ‌تر) در میوه‌های تیمار‌شده با 1/4 و 4/16 کیلوژول بر مترمربع مشاهده شد و نیز سطح پایین پارامترهای ذکر‌شده در میوه‌های تیمار‌نشده و تیمار‌شده با 2/3 کیلوژول بر مترمربع به‌دست آمد. کاربرد پرتو فرابنفش C با دزهای بالا فعالیت پلی فنل اکسیداز (7/9 واحد بر گرم وزن ‌تر) را در مقایسه با دیگر سطوح کاربردی پرتو فرابنفش C افزایش داد. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده بعد از برداشت پرتو فرابنفش C در سطح پایین می‌تواند عمر پس از برداشت خرمالوی کاشان را با کنترل علائم آسیب سرمایی و حفظ کیفیت میوه افزایش دهد.

اثر محلول‌پاشی برگی برخی نمک‌های کلسیم برخصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی میوه عناب رقم چینی (Ziziphus jujuba Mill.)

مهدی قسمتی؛ فرید مرادی نژاد؛ مهدی خیاط

دوره 41، شماره 3 ، آذر 1397، ، صفحه 25-36

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.21173.1447

چکیده

خراسان جنوبی با دارا بودن 90 درصد سطح زیر کشت عناب به‌عنوان مهم‌ترین تولیدکننده عناب در کشور مطرح است. میوه تازه عناب در دمای اتاق به‌سرعت چروکیده و نرم می‌شود و پس از پنج تا هفت روز افت کیفیت قابل ‌توجهی ... بیشتر خراسان جنوبی با دارا بودن 90 درصد سطح زیر کشت عناب به‌عنوان مهم‌ترین تولیدکننده عناب در کشور مطرح است. میوه تازه عناب در دمای اتاق به‌سرعت چروکیده و نرم می‌شود و پس از پنج تا هفت روز افت کیفیت قابل ‌توجهی حاصل می‌شود. محلول‌پاشی با عناصر معدنی می‌تواند از طریق تأمین مواد غذایی باعث افزایش کیفیت، بازار‌پسندی و کاهش خسارات بعد از برداشت گردد. کلسیم یکی از عناصر مهم معدنی است که در افزایش کمیت، کیفیت و بازارپسندی میوه‌ها نقش مهمی داراست. به ‌منظور بررسی اثر محلول‌پاشی نمک‌های کلسیمی بر خصوصیات فیزیکو شیمیایی و کیفی میوه عناب پژوهشـی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (آب مقطر)، کلرید کلسیم (5/0 و 1 درصد) و نیترات کلسیم (5/0 و 1 درصد) بودند که طی دو مرحله، در زمان تقسیم سلولی میوه (20 روز بعد از مرحله تمام گل) و کامل شدن رشد سلولی میوه (40 روز بعد از مرحله تمام گل)، محلول‌پاشی انجام شد. در اواسط مرداد (70 روز بعد ازمرحله تمام گل) و در زمان رنگ‌گیری میوه برداشت انجام شد. نتایج نشان داد که کاربرد نیترات کلسیم 5/0 درصد باعث افزایش معنی‌دار در وزن تازه میوه، ماده خشک، طول و عرض میوه شد. همچنین تیمار کلرید کلسیم 5/0 درصد میزان سفتی بافت میوه، کارتنوئید و محتوای فنول کل میوه را افزایش داد. بیشترین میزان مواد جامد محلول و محتوای کلسیم میوه از تیمار کلرید کلسیم یک درصد حاصل شد اما محلول‌پاشی با نمک‌های مختلف کلسیمی بر pH میوه اثر معنی‌داری نداشت. به‌طور‌کلی می‌توان چنین نتیجه گرفت که محلول‌پاشی با کلرید کلسیم و نیترات کلسیم 5/0 درصد توانست ویژگی‌های فیزیکو شیمیایی میوه عناب تازه را بهبود بخشد.

مقایسه اثر کلروپروفام و عصاره نعناع فلفلی بر جلوگیری از جوانه‌زنی سیب‌زمینی در انبار

فرزاد گودرزی؛ رمضان کلوندی

دوره 41، شماره 3 ، آذر 1397، ، صفحه 51-62

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.21602.1464

چکیده

جوانه‌زنی عامل حدود نیمی از ضایعات انباری سیب‌زمینی‌ها است. گرچه کاربرد ترکیباتی مانند کلروپروفام در کنترل جوانه‌زنی امکان‌پذیر است اما افت کیفی محصول و اقبال روزافزون به تولید و مصرف فراورده‌های ... بیشتر جوانه‌زنی عامل حدود نیمی از ضایعات انباری سیب‌زمینی‌ها است. گرچه کاربرد ترکیباتی مانند کلروپروفام در کنترل جوانه‌زنی امکان‌پذیر است اما افت کیفی محصول و اقبال روزافزون به تولید و مصرف فراورده‌های ارگانیک، کاربرد این مواد را محدود کرده است. در این تحقیق طی 5 ماه نگهداری سیب‌زمینی آگریا، عصاره نعناع فلفلی در غلظت‌های صفر، 5/0، 1، 2، 4 گرم در لیتر؛ دوره‌های 2، 4، 6 هفته یک‌بار در سال 1395 و در آزمایشگاه صنایع غذایی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان انجام شد، به کار رفت. در این مدت وضعیت غده‌ها بررسی شد. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل با سه فاکتور غلظت عصاره، تکرار مصرف و زمان نگهداری در قالب طرح کاملاً تصادفی و در 3 تکرار انجام شد. مطابق نتایج با افزایش غلظت عصاره نعناع تا 2 گرم در لیتر، جوانه‌زنی سیب‌زمینی به شکل معنی‌دار کنترل و جوانه‌زنی غده، نسبت به تیمار شاهد تا 4 ماه به تأخیر افتاد. مصرف غلظت بیشتر عصاره نعناع اثر معنی‌داری نداشت. مصرف 5/0 گرم در لیتر آن باعث تحریک جوانه‌زنی غده‌ها نسبت به تیمار شاهد شد. مصرف هر 4 هفته یک‌بار عصاره نعنا بهترین نتیجه را داشت. کاربرد این عصاره در غلظت 2 گرم در لیتر به‌ترتیب کاهش 92 و 97 درصدی جوانه‌زنی و وزن کلی جوانه‌ها را در غده‌های سیب‌زمینی در پی داشت. در ارزیابی حسی، طعم نمونه‌های پخته و سرخ‌ شده سیب‌زمینی‌های تیمار‌ شده با عصاره نعنا و کلروپروفام، اختلاف معنی‌داری با یکدیگر نداشتند، اما هر دو تیمار نسبت به غده‌های شاهد، امتیاز بیشتری دریافت کردند. کاربرد تیمار‌ منتخب این تحقیق توانست تلفات سیب‌زمینی رقم آگریا را در انبار تا 6 درصد کاهش دهد.

اثر اسانس‌های گیاهی مرزه، آویشن، لیموترش و 8- هیدروکسی‌کینولین‌سیترات بر عمرگلجایی گل بریدنی سوسن دورگه (Longiflorum × Asiatic hybrids) رقم ’سبدازل‘ تحت شرایط انبارداری خشک و مرطوب

نجمه فرهودی؛ محمدرضا صالحی سلمی؛ فتانه یاری؛ احسان شهبازی

دوره 41، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 41-54

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.19898.1414

چکیده

سوسن یکی از مهم‌ترین گل‌های بریدنی تجاری می‌باشد و به ‌علت انسداد آوندی عمرگلجایی کوتاهی دارد. از طرفی استفاده از مواد شیمیایی جهت افزایش عمر پس از برداشت، اثرات منفی بر محیط‌زیست و سلامتی انسان در ... بیشتر سوسن یکی از مهم‌ترین گل‌های بریدنی تجاری می‌باشد و به ‌علت انسداد آوندی عمرگلجایی کوتاهی دارد. از طرفی استفاده از مواد شیمیایی جهت افزایش عمر پس از برداشت، اثرات منفی بر محیط‌زیست و سلامتی انسان در بر دارد. در این پژوهش فعالیت ضدقارچی اسانس‌های 3 گیاه مرزه، لیموترش و آویشن به ‌منظور جایگزینی مواد شیمیایی مورداستفاده در محلول گلجایی بررسی شدند. با روش تقطیر با آب اسانس استخراج و توسط دستگاه GC–MS ترکیبات آن شناسایی گردید. لیمونین ترکیب اصلی اسانس لیموترش و کارواکرول ترکیب اصلی اسانس‌های آویشن و مرزه بود. این پژوهش به بررسی اثر اسانس‌های گیاهی مرزه، آویشن، لیموترش و 8- هیدروکسی‌کینولین‌سیترات (250 میلی‌گرم در لیتر) همراه با ساکارز 3 درصد بر عمرگلجایی سوسن پرداخت. در تیمار کنترل از ساکارز 3 درصد استفاده شد. بدین منظور گل‌های شاخه بریده به‌مدت 12 ساعت در محلول گلجایی قرارگرفته و سپس به‌صورت خشک و یا مرطوب (در آب‌مقطر) بسته‌بندی‌شده و در دمای 8 درجه سانتی‌گراد به‌مدت 15 روز قرار گرفتند. در ادامه به‌مدت 10 روز در دمای اتاق نگهداری شدند و پس از آن مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از اسانس‌ها و 8- هیدروکسی‌کینولین‌سیترات نسبت به تیمار شاهد سبب بهبود ویژگی‌های مثبت و عمرگلجایی گردید. گرچه در بین تیمارها، 8- هیدروکسی‌کینولین‌سیترات و اسانس آویشن سبب حفظ بیشتر تعادل آبی گل شاخه بریده گردیدند و علاوه‌براین سبب جلوگیری از تجزیه کلروفیل، آنتوسیانین، فنول و کربوهیدرات‌ها شدند. همچنین این دو تیمار سبب حفظ بیشتر پروتئین کل و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی شدند. لذا می‌توان گفت که اسانس آویشن می‌تواند جایگزین مناسبی برای ماده شیمیایی 8- هیدروکسی‌کینولین‌سیترات در محلول نگهداری گل‌ها باشد.

بررسی روش کشت و محلول‌پاشی نانو ذرات کلسیم برکیفیت و کمیت گل گلایول رقم ماگما (Gladiolus hybrida cv. Magma)

مهرانگیز چهرازی؛ داریوش پورقاسمی؛ مهرانگیز خوشبخت

دوره 41، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 55-66

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.20176.1418

چکیده

به منظور معرفی بهترین روش کشت و محلول‌پاشی نانو ذرات کلسیم بر کیفیت و عملکرد گل گلایول، تحقیقی در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1394 انجام شد.نانو کودها به دلیل وجود نانو ... بیشتر به منظور معرفی بهترین روش کشت و محلول‌پاشی نانو ذرات کلسیم بر کیفیت و عملکرد گل گلایول، تحقیقی در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1394 انجام شد.نانو کودها به دلیل وجود نانو غشاها، عناصر غذایی را به‌صورت آهسته و پیوسته آزاد می‌کنند و از این‌رو، قادر به تنظیم سرعت رهاسازی عناصر غذایی از کپسول حاوی کود هستند که این مسأله کارایی استفاده از کود را بهبود می‌بخشد. لذا با توجه به اهمیت روش کشت و کارایی نانو کود کلسیم، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار صورت پذیرفت.پداژه‌ها به دو روش "کرتی" و "جوی و پشته" با تراکم 24 عدد در مترمربع کاشته شدند. در مرحله ظهور برگ هشتم، هر هفته یکبار با محلول نانو ذرات کلسیم در سه سطح (صفر، یک میلی‌گرم در لیتر و دو میلی‌گرم در لیتر) گیاهان محلول‌پاشی شدند. پس از برداشت، ویژگی‌های گل شامل وزن و طول گل‌آذین، شاخص وزن گل بریده، طول و قطر ساقه، قطر، طول و تعداد گلچه‌ها، تعداد و وزن پداژک‌های تشکیل‌شده، میزان کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ و عمرگلجای اندازه‌گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد وزن گل‌آذین در روش کشت کرتی در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار شد و صفات طول گل‌آذین، طول شاخه گل‌بریده، طول ساقه، تعداد گلچه، عمر‌گلجای و تعداد پداژک در روش کشت جوی و پشته، در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شدند. تیمارهای نانو ذرات کلسیم بر عمرگلجای مؤثر بودند. بالاترین عمر‌گلجای در تیمار دو در هزار مشاهده شد. تعداد پداژک‌های تشکیل‌شده در روش جوی و پشته با اختلاف معنی‌داری بیشتر از روش کرتی به‌دست آمد. با توجه به نتایج، کیفیت، عملکرد و عمر‌گلجای در کشت جوی و پشته به مراتب بهتر از کشت کرتی نشان داده شد.

تأثیر تیمار پس از برداشت گاما آمینو بوتیریک اسید بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی و آنتی‌اکسیدانی گیلاس رقم تک دانه مشهد

حمید حسن پور؛ علی بیستی؛ سهیلا نوجوان

دوره 41، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 67-78

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.20300.1422

چکیده

به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوه‌های گیلاس رقم «تک دانه مشهد» تیمار گاما آمینو بوتیریک اسید (گابا) در چهار غلظت (صفر، 5، 10 و 20 میلی‌مولار) روی میوه اعمال و میوه‌ها در دو زمان، 15 و 30 روز ... بیشتر به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوه‌های گیلاس رقم «تک دانه مشهد» تیمار گاما آمینو بوتیریک اسید (گابا) در چهار غلظت (صفر، 5، 10 و 20 میلی‌مولار) روی میوه اعمال و میوه‌ها در دو زمان، 15 و 30 روز بعد از انبارداری نمونه‌برداری و پارامترهای مورد‌نظر اندازه‌گیری شدند. این پژوهش به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. صفات مختلفی از قبیل اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، مقدار مواد جامد محلول (TSS)، pH، ظرفیت آنتی‌اکسیدان کل، مقدار فنل کل، فلاوونوئید کل، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با محلول‌پاشی گابا مقدار اسیدهای قابل تیتراسیون حفظ شد. تیمار گابا منجر به افزایش فعالیت آنتی‌اکسیدان کل، فنل کل، فلاوونوئید کل و فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز در میوه‌های تیمار‌شده نسبت به میوه‌های شاهد بعد از 30 روز انبارداری شد. در حالی‌که مقدارpH در میوه‌های تیمار‌شده نسبت به میوه‌های تیمار‌نشده در طول انبارداری کاهش یافت. بنابراین غلظت‌های مختلف تیمار گاما آمینو بوتیریک اسید با توجه به تأثیر بر صفات مطلوب برای افزایش کیفیت پس از برداشت میوه گیلاس رقم «تک دانه مشهد» پیشنهاد می‌گردد.

خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی چندپایه تجاری پسته در شرایط کنترل‌شده دمایی

هاجر حکم آبادی؛ مهدی رضائی؛ حسین حکم آبادی

دوره 41، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 79-90

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.20314.1423

چکیده

به‌ منظور بررسی اثر دماهای مختلف محیط بر روی خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی سه پایه پستهسرخسی (Sarakhsivera cv.Pistacia)، بادامی زرند (P. vera cv. Badamie-Zarand) و قزوینی (P. vera cv. Ghazvini) آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً ... بیشتر به‌ منظور بررسی اثر دماهای مختلف محیط بر روی خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی سه پایه پستهسرخسی (Sarakhsivera cv.Pistacia)، بادامی زرند (P. vera cv. Badamie-Zarand) و قزوینی (P. vera cv. Ghazvini) آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط کنترل‌شده در اتاقک رشد در دماهای 10/8، 15/13، 22/20، 27/25 شب/روز انجام گرفت. نتایج نشان داد که پایه‌ها از لحاظ شاخص‌های رشدی و فیزیولوژیکی مورد بررسی با یکدیگر تفاوت معنی‌داری دارند و پایه بادامی زرند از نظر اکثر صفات مورد اندازه‌گیری نسبت به دو پایه کارایی بهتری دارد. افزایش دما موجب افزایش میزان ماده خشک ریشه، ساقه و برگ، سطح برگ در پایه‌های پسته گردید. افزایش دما تا 25 درجه سانتی‌گراد تأثیر مثبت و افزاینده بر روی شاخص‌های رشدی پایه‌های مورد مطالعه نشان داد. کمترین میزان شاخص سبزینگی در دماهای 10 و 15 درجه سانتی‌گراد و بیشترین میزان آن در دماهای 20 و 25 درجه سانتی‌گراد به‌دست آمد. کمترین و بیشترین میزان هدایت روزنه‌ای به‌ترتیب در دماهای 10 و 25 درجه سانتی‌گراد و در پایه سرخسی حاصل شد که می‌تواند نشان‌دهنده حساس بودن این پایه نسبت به تغییرات محیطی باشد. همچنین پایه بادامی زرند در دمای 10 درجه سانتی‌گراد توانست تعداد برگ و ماده خشک ریشه بیشتری نسبت به سایر پایه‌ها تولید کند که این امر می‌تواند حاکی از مقاومت این پایه به دماهای کم در اوایل فصل رشد نسبت به سایر پایه‌ها باشد.

تأثیر شوری و مرحله رسیدن میوه بر برخی خصوصیات کمی و کیفی میوه گوجه‌فرنگی در سیستم آبکشت

رسول آذرمی؛ نادر چاپارزاده

دوره 41، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 91-102

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.20715.1432

چکیده

کیفیت آب و مرحله بلوغ میوه تأثیر زیادی بر کیفیت میوه گوجه‌فرنگی دارد. بدین منظور برای بررسی تأثیر شوری و مرحله رسیدگی میوه بر خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و عمر ماندگاری میوه گوجه‌فرنگی در سیستم آبکشت، آزمایشی ... بیشتر کیفیت آب و مرحله بلوغ میوه تأثیر زیادی بر کیفیت میوه گوجه‌فرنگی دارد. بدین منظور برای بررسی تأثیر شوری و مرحله رسیدگی میوه بر خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و عمر ماندگاری میوه گوجه‌فرنگی در سیستم آبکشت، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1394 اجرا گردید. میوه‌های گوجه‌فرنگی از گیاهان رشد یافته در سه سطح شوری (2، 4 و 8 دسی‌زیمنس بر متر) و در سه مرحله رسیدن میوه (سبز بالغ، صورتی و قرمز) جمع‌آوری شدند.نتایج نشان داد که مواد جامد محلول میوه، هدایت الکتریکی عصاره میوه و درصد ماده خشک میوه با افزایش شوری محلول غذایی و با پیشرفت مرحله رسیدگی میوه به‌طور معنی‌داری افزایش یافت. اما مقدار آب‌میوه 9 درصد کاهش نشان داد. بیشترین میانگین وزن میوه (7/147 گرم) و حجم میوه (153 سانتی‌متر مکعب) در میوه‌های رشدیافته در سطح شوری 2 دسی‌زیمنس بر متر و میوه‌های برداشت‌شده در مرحله صورتی ‌رنگ به‌دست آمد. میوهای سفت و با عمر ماندگاری بیشتر در شوری 2 دسی‌زیمنس بر متر و در مرحله بلوغ سبز رنگ مشاهده گردید. کاربرد شوری 4 دسی‌زیمنس بر متر در میوه‌های سبز بالغ فعالیت آنزیم اسکوربات پراکسیداز را 5/62 درصد در مقایسه با شوری 8 دسی‌زیمنس بر متر در میوهای قرمز رنگ افزایش داد. بنابراین پرورش گوجه‌فرنگی در محلول غذایی با شوری 4 دسی‌زیمنس بر متر و برداشت میوه در مرحله قرمز رنگ می‌تواند در بهبود کیفیت و وزن مناسب میوه مفید باشد.

شناسایی توده‌های مقاوم یولاف‌وحشی زمستانه (Avena ludoviciana Dur) به علف‌کش‌های بازدارنده ACCaseدر مزارع گندم شهرستان گنبدکاووس و تهیه نقشه پراکنش آن‌ها

شهناز طاطاری؛ جاوید قرخلو؛ آسیه سیاهمرگویی؛ حسین کاظمی

دوره 41، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 103-116

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.21015.1439

چکیده

به ‌منظور پی‌جویی تــوده‌های یولاف‌وحشی زمستانه (.Avena ludoviciana Dur) مقاوم به علف‌کش‌های کلودینافوپ-پروپارژیل، دایکلوفوپ ‌متیل و فنوکساپروپ‌ پی ‌اتیل در مزارع گندم شهرستان گنبدکاووس، آزمایش‌هایی در ... بیشتر به ‌منظور پی‌جویی تــوده‌های یولاف‌وحشی زمستانه (.Avena ludoviciana Dur) مقاوم به علف‌کش‌های کلودینافوپ-پروپارژیل، دایکلوفوپ ‌متیل و فنوکساپروپ‌ پی ‌اتیل در مزارع گندم شهرستان گنبدکاووس، آزمایش‌هایی در سال 1393 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان بر روی 115 توده یولاف وحشی زمستانه مشکوک به مقاومت انجام شد. از روش زیست‌سنجی بذر در پتری‌دیش برای تعیین توده‌های مقاوم به بازدارنده‌های استیل‌کوآنزیم‌آ کربوکسیلاز (ACCase) استفاده شد. که شامل اعمال غلظت تفکیک‌کننده، غربال توده‌ها توسط غلظت تفکیک‌کننده و آزمون غلظت-پاسخ برای توده‌های مقاوم بود. بر این اساس به‌ترتیب 48، 27 و 21 توده به علف‌کش‌های کلودینافوپ‌پروپارژیل، دایکلوفوپ ‌متیل و فنوکساپروپ‌ پی ‌اتیل + مفن پایردی اتیل مقاوم بودند. توده‌های مقاوم، شاخص درجه مقاومت متفاوتی به علف‌کش‌های مورد آزمون نشان دادند. بر اساس مقادیر EC50، توده 74 با شاخص درجه مقاومت 99/1 کمترین و توده 6 با شاخص درجه مقاومت 42/31 بیشترین میزان مقاومت به علف‌کش کلودینافوپ-پروپارژیل را دارا بودند. همچنین برای علف‌کش دایکلوفوپ متیل، مقادیرEC50 از 88/2 برای توده 103 با شاخص مقاومت 34/1 تا 02/16 برای توده 91 با شاخص درجه مقاومت 45/7 متفاوت بود. همچنین مقدار EC50برآورد‌شده به علف‌کش فنوکساپروپپیاتیل + مفن پایردی‌اتیل از 124/0 برای توده 20 با شاخص مقاومت 06/1 تا 86/0 برای توده 6 با شاخص درجه مقاومت 35/7 متغیر بود. بررسی نقشه پراکنش توده‌های مقاوم حاکی از پراکنش یکنواخت این توده‌ها در سطح شهرستان گنبدکاووس بود. وجود مقاومت عرضی در بعضی از توده‌های جمع‌آوری‌شده به علف‌کش‌های مورد بررسی نیز اثبات گردید. نتایج این تحقیق می‌تواند جهت اجرای برنامه‌های صحیح در مدیریت علف‌های هرز مقاوم به علف‌کش و ممانعت از توسعه این گیاهان به سایر مناطق مورد استفاده قرار گیرد.

دوره 47 (1403)

دوره 46 (1402)

دوره 45 (1401)

دوره 44 (1400)

دوره 43 (1399)

دوره 42 (1398)

دوره 41 (1397)

دوره 40 (1396)

دوره 39 (1395)

دوره 38 (1394)

دوره 37 (1393)

دوره 36 (1392)

دوره 35 (1391)

دوره 34 (1390)

دوره 33 (1389)

دوره 32 (1388)

موضوعات = H: فیزیولوژی پس از برداشت

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده