تولیدات گیاهی - فهرست مقالات

اثر تنش خشکی بر میزان پرولین، گلایسین‌بتائین، کربوهیدرات ، فنل و میزان مالون-دی‌آلدهید ژنوتیپ‌ها و هیبریدهای بین‌گونه‌ای جنس پسته (Pistacia vera L.)

حسن فرهادی؛ محمد مهدی شریفانی؛ مهدی علیزاده؛ حسین حکم آبادی؛ ساسان علی نیائی فرد

دوره 46، شماره 4 ، اسفند 1402، ، صفحه 507-521

https://doi.org/10.22055/ppd.2023.43029.2083

چکیده

فرآیندهای به نژادی از جمله تلاقی های هدفمند در جهت افزایش میزان تحمل، می تواند راهکاری مطمئن و دائمی برای کم کردن اثرات زیان بار تنش خشکی بر گیاهان در نظر گرفته شود. بنابراین با توجه به اهمیت ... بیشتر فرآیندهای به نژادی از جمله تلاقی های هدفمند در جهت افزایش میزان تحمل، می تواند راهکاری مطمئن و دائمی برای کم کردن اثرات زیان بار تنش خشکی بر گیاهان در نظر گرفته شود. بنابراین با توجه به اهمیت محصول پسته در کشور به عنوان یک محصول استراتژیک و همچنین قرار گرفتن ایران در شرایط خشک و نیمه خشک، تحقیقات به منظور دستیابی به پایه های هیبرید متحمل به خشکی ضروری می باشد. آزمایش نخست به صورت گلدانی و آزمایش دوم به منظور اندازه گیری اسمولیت های آلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار به ترتیب در گلخانه و آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در طی سال های 1398- 1397 به اجرا در آمدند. تیمارهای آزمایش شامل 10 ژنوتیپ پسته احمدآقایی، اکبری، سرخه حسینی، گرمه، فندقی و هیبرید بین گونه ای (احمدآقایی× اینتگریما، اکبری× اینتگریما، سرخه حسینی × اینتگریما، گرمه × اینتگریما و فندقی × اینتگریما) و سه سطح خشکی شامل شاهد (ظرفیت زراعی)، تنش ملایم (65 درصد ظرفیت زراعی) و تنششدید (30 درصد ظرفیت زراعی) بودند که 84 روز روی دانهال های سه ماهه پسته اعمال شدند. با افزایش سطوح خشکی، غلظت پرولین، گلایسین بتائین، کربوهیدارات های محلول کل (TSC)، فنل و مالون دی آلدهید (MDA) در برگ ژنوتیپ های مورد مطالعه افزایش معنی داری یافتند. ژنوتیپ فندقی بیشترین غلظت مالون دی آلدهید (23/280 درصد) و ژنوتیپ های هیبرید سرخه حسینی× اینتگریما، احمدآقایی × اینتگریما و اکبری× اینتگریما به ترتیب با میزان 18/70، 70/76، 03/81 درصد کمترین افزایش را در خصوص غلظت مالون دی آلدهید برگ بین دانهال ها نسبت به شاهد نشان دادند. پایه های دانهالی واکنش های متفاوتی به تنش خشکی نشان دادند به طوریکه متحمل ترین آنها به ترتیب پایه های دورگه سرخه حسینی × اینتگریما، احمدآقایی × اینتگریما و اکبری × اینتگریما بود. بنابراین بر اساس نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد بتوان از پایه های مورد نظر به عنوان ژنوتیپ های متحمل به خشکی در مناطق خشک استفاده کرد.

اثر تیمار گرمایی و تابش اشعه UV-C بر ترکیبات بیوشیمیایی، فعالیت آنزیمی و میزان پوسیدگی میوه پرتقال رقم تامسون ناول

حسین فریدونی؛ شهره زیودار؛ ناصر عالم زاده انصاری؛ حجت اله ربانی نسب؛ محمدحسین رزاقی

دوره 46، شماره 4 ، اسفند 1402، ، صفحه 553-567

https://doi.org/10.22055/ppd.2022.39210.2002

چکیده

در این مطالعه، اثر تابش اشعه UV-C و جریان هوای گرم بر میزان پوسیدگی، کاهش وزن، ویژگی‌های بیوشیمیایی و فعالیت شماری از آنزیم‌های دخیل در اکسیداسیون میوه پرتقال تامسون ناول مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها ... بیشتر در این مطالعه، اثر تابش اشعه UV-C و جریان هوای گرم بر میزان پوسیدگی، کاهش وزن، ویژگی‌های بیوشیمیایی و فعالیت شماری از آنزیم‌های دخیل در اکسیداسیون میوه پرتقال تامسون ناول مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل شاهد (عدم اعمال هرگونه تیمار)، پرتوتابی اشعه (تابش UV-C با شدت KJ m298/7)، هوای گرم (هوای گرم C° 37 به مدت 24 ساعت) و ترکیبی (UV-C + هوای گرم) بود که در چهار زمان انبارمانی صفر، 30، 60 و 90 روز در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پرتوتابی اشعه و تیمار حرارتی به طور مؤثری پوسیدگی میوه را کاهش دادند و کمترین و بیشترین درصد پوسیدگی تجمعی به ترتیب در تیمار ترکیبی با میانگین 8/3 درصد و تیمار شاهد با میانگین7/12درصد مشاهده شد. بیشترین و کمترین کاهش وزن میوه در تیمار شاهد و تیمار ترکیبی به ترتیب با میانگین 68/5 و 94/2 مشاهده شد. در طول مدت نگهداری میوه صفات مواد جامد محلول، نسبت کل مواد جامد محلول به اسیدیته قابل تیتراسیون و pH افزایش و اسید قابل تیتراسیون کاهش معنیدار یافت. میزان اسید اسکوربیک در میوه‌های تیمار شده با جریان هوای گرم با میانگین54/35 میلی‌گرم در 100 گرم در سطح معنیدار بالاتری نسبت به تیمار شاهد با میانگین 67/30 میلی گرم در100گرم قرار داشت. فعالیت آنتی‌اکسیدانی در ابتدای دوره روند افزایشی داشت با این وجود تیمارها تأثیر معنی‌داری بر مهار فعالیت رادیکال DPPH درگوشت میوه نداشتند. میزان فنل کل، فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز در گوشت میوه تحت‌تأثیر تیمار گرمایی، در ابتدای دوره با افزایش همراه بود که با طولانی‌تر شدن زمان نگهداری از میزان فعالیت آنزیمی کاسته شد. با توجه به صفات ارزیابی شده تیمار گرمایی و ترکیبی موفق به کاهش میزان پوسیدگی و افزایش خواص بیوشیمیایی میوه طی انبارمانی گردید، از این رو می‌توان آن را به عنوان گزینه مناسب جهت کاربرد معرفی کرد.

اثر تنش شوری بر صفات ریخت‌شناختی و فیزیکوشیمیایی انار جهت گزینش ژنوتیپ‌ها و ارقام متحمل

سید رسول ضیاتبار احمدی؛ اسماعیل سیفی؛ فریال وارسته اکبرپور؛ وحید اکبرپور

دوره 46، شماره 2 ، شهریور 1402، ، صفحه 199-211

https://doi.org/10.22055/ppd.2023.42780.2073

چکیده

این آزمایش در سال 1399 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در آزمایشگاه گروه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. فاکتور اول ژنوتیپ و رقم انار در 15 سطح، شامل ... بیشتر این آزمایش در سال 1399 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در آزمایشگاه گروه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. فاکتور اول ژنوتیپ و رقم انار در 15 سطح، شامل چهار ژنوتیپ وحشی (اینچه‌برون، علی‌آباد و کردکوی از استان گلستان و میانکاله از استان مازندران)، هشت رقم محلی (قند و ترش گلوگاه، شیرین، ترش و گل انار بهشهر، فرشته قرمز ساری، شیرین و ترش شیوند خوزستان)، دو رقم تجاری (یوسف خانی و ملس ممتاز ساوه) و یک رقم خارجی (واندرفول) و فاکتور دوم شوری آب آبیاری در سه سطح شاهد، 5/2 و 4/6 گرم در لیتر نمک کلرید سدیم بود. پس از ریشه‌زایی، استقرار و رشد کافی قلمه‌ها در گلدان، تنش شوری به مدت 10 هفته اعمال شد. سپس، صفات ریخت‌شناختی، فیزیکوشیمیایی و فیتوشیمیایی در ریشه، ساقه و برگ اندازه‌گیری گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بعد از اعمال تنش شوری در تمامی ژنوتیپ‌ها و ارقام شاخص‌های ریخت‌شناختی و فیزیکوشیمیایی مانند رشد طولی ساقه، قطر ساقه، تعداد انشعابات شاخه، تعداد کل برگ، طول ریشه، قطر ریشه، سطح برگ، وزن تر برگ، وزن خشک برگ، محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل، فنل کل و آنتوسیانین در مقایسه با نمونه شاهد کاهش و در مقابل برخی دیگر از صفات فیزیکوشیمیایی و فیتوشیمیایی مانند نشت یونی، درصد برگ‌های ریزش یافته، درصد برگ‌های نکروزه، آسیب‌دیدگی غشا سلولی، شاخص آسیب شوری و پرولین در مقایسه با شاهد افزایش یافت. همچنین واکنش ژنوتیپ‌ها از نظر قدرت تحمل به تنش شوری و شاخص‌های رشدی با یکدیگر متفاوت بود. بر اساس مجموع امتیازات حاصل از اندازه‌گیری صفات، برخی از ارقام متحمل، تعدادی نیمه‌متحمل و برخی دیگر حساس معرفی شدند. با افزایش تنش شوری میزان شاخص‌های ریخت‌شناختی، فیزیکوشیمیایی و فیتوشیمیایی در ارقام متحمل افزایش و در ارقام حساس کاهش یافت. همچنین نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر شوری بر تمامی صفات اندازه‌گیری شده به جز وزن خشک ریشه معنی‌دار بود. در پایان آزمایش بر اساس مقایسه میانگین صفات ریخت‌شناختی، فیزیکوشیمیایی و فیتوشیمیایی اندازه‌گیری شده و پس از رتبه‌بندی و استانداردسازی، رقم واندرفول متحمل‌ترین رقم تشخیص داده شد. این رقم توانست شوری 4/6 گرم در لیتر کلرید سدیم (8 دسی‌زیمنس بر متر) را به خوبی تحمل کند و در مقابل رقم شیرین بهشهر به عنوان حساس‌ترین رقم به تنش شوری شناسایی شد. پس از رقم واندرفول، ارقام فرشته قرمز و ملس ساوه، و یوسف‌خانی ساوه به عنوان ارقام متحمل در رتبه‌های بعدی بودند. ارقام ترش گلوگاه، ترش شیوند، وحشی اینچه‌برون، شیرین شیوند، قند گلوگاه، وحشی میانکاله، به عنوان ارقام نیمه‌متحمل و وحشی علی‌آباد، ترش بهشهر، گل‌انار بهشهر، وحشی کردکوی و شیرین بهشهر به عنوان ارقام حساس به تنش شوری شناسایی شدند.

اثر ورمی کمپوست و نیتروکسین بر ویژگی های رویشی و زایشی تمشک سیاه

رویا موسوی؛ ویدا چالوی؛ کامران قاسمی؛ مهدی حدادی نژاد

دوره 45، شماره 4 ، بهمن 1401، ، صفحه 491-503

https://doi.org/10.22055/ppd.2023.40821.2034

چکیده

تمشک سیاه گیاهی از جنس Rubus و از خانواده Rosaceae می‌باشد که امروزه به‌دلیل خواص غذایی و نقش در سلامت انسان‌ها، مورد توجه قرار گرفته‌است. یکی از روش‌ها برای افزایش خواص آن، کاربرد کودهای زیستی و آلی مانند ... بیشتر تمشک سیاه گیاهی از جنس Rubus و از خانواده Rosaceae می‌باشد که امروزه به‌دلیل خواص غذایی و نقش در سلامت انسان‌ها، مورد توجه قرار گرفته‌است. یکی از روش‌ها برای افزایش خواص آن، کاربرد کودهای زیستی و آلی مانند ورمی‌کمپوست و نیتروکسین می‌باشد. این کودها نه‌تنها سبب کاهش اثرات منفی کودهای شیمیایی، بلکه بهبود ویژگی‌های رویش و زایشی تمشک سیاه را به‌دنبال دارند. برای بررسی اثر نیتروکسین و ورمی‌کمپوست بر ویژگی‌های رویشی و زایشی تمشک سیاه، پژوهشی به‌صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی در 5 سطح ورمی‌کمپوست (صفر، 10، 20، 30 و 40 درصد حجمی) و دو سطح تلقیح و عدم تلقیح نیتروکسین به‌صورت گلدانی انجام گرفت. بسترهای کشت با مخلوط کردن سطوح مختلف ورمی‌کمپوست با خاک پایه در گلدان آماده شدند. سپس، نهال‌های یک‌ساله ریشه‌دار شده و یکنواخت انتخاب‌شده و ریشه گیاهان به‌مدت 10 دقیقه در محلول نیتروکسین قرار گرفت و سپس در گلدان کاشته شدند. نتایج نشان داد که در شاخه‌های بارده (Floricane) بیشترین تعداد جوانه (5/42 عدد در بوته)، تعداد خوشه (5/5 عدد در بوته)، وزن میوه (37/3 گرم در بوته) و کوتاه‌ترین دوره رسیدن در ورمی‌کمپوست 20 درصد تولید شدند و بیشترین وزن شفتچه (10/0 گرم) در ورمی‌کمپوست 30 درصد حجمی بدست آمد. همچنین بیشترین قطر گل (77/3 سانتی‌متر) در تیمار نیتروکسین همراه با ورمی‌کمپوست 30 درصد حجمی دیده شد. بیشترین طول میانگره (65/5 سانتی‌متر)، طول شاخه (55/2 متر) در تیمار نیتروکسین به تنهایی و بیشترین تعداد گره (67 عدد در بوته) در کاربرد نیتروکسین همراه با ورمی‌کمپوست 20 درصد حجمی به دست آمد. بیشترین قطر شاخه رویشی (8/2 سانتی‌متر) و سطح برگ (83/25 سانتی‌متر مربع) به ترتیب در تیمارهای ورمی‌کمپوست 20 و 10 درصد حجمی به‌تنهایی حاصل گردید. کاربرد ورمی‌کمپوست در سطح 20 تا 30 درصد حجمی می‌تواند بیشترین اثر را بر شاخه‌های بارده نشان دهد، در حالی‌که نیتروکسین به‌تنهایی یا به ‌همراه ورمی‌کمپوست اثرگذاری بیشتری در شاخه‌های رویشی دارد. به‌طور کلی می‌توان گفت که ورمی‌کمپوست در خاک موجب تحریک میکروارگانیسم‌های مفید و افزایش دسترسی به عناصر به‌ویژه نیتروژن و فسفر می‌شود و بهبود شرایط بستر را به‌دنبال دارد. همچنین این ترکیب آلی به‌دلیل دارا بودن اسید هیومیک، افزایش ظرفیت نگهداری عناصر غذایی و افزایش هورمون‌های تنظیم‌کننده رشد، باعث افزایش تجمع نیتروژن توسط گیاه شده و با افزایش نیتروژن فاکتورهای رشدی گیاه افزایش خواهد یافت. اگرچه غلظت‌های بالای ورمی کمپوست موجب افزایش غلظت نمک، افزایش عناصر سنگین و حضور ترکیبات سمی در گیاه می‌شود که کاهش رشد و عملکرد را به‌دنبال دارد. در این شرایط کاربرد نیتروکسین با تعدیل یا خنثی نمودن اثرات مضر تنش‌های پیرامون با تأمین بخشی از عناصر غذایی و جلوگیری از بهم خوردن توازن بین ترکیبات، ارزش تغذیه‌ای میوه را افزایش می‌دهند.

تأثیر گرده‌افشانی آزاد و کنترل‌شده بر خصوصیات میوه و دانه پسته رقم احمدآقایی

حسن فرهادی؛ محمد مهدی شریفانی؛ حسین حکم آبادی

دوره 45، شماره 3 ، آذر 1401، ، صفحه 299-309

https://doi.org/10.22055/ppd.2021.34075.1927

چکیده

گرده‌افشانی ناقص گل‌های پسته یکی از مهم‌ترین دلایل پایین بودن عملکرد آن است. بنابراین انجام آزمایش‌هایی جهت بهبود صفات کمی و کیفی میوه رقم پسته ضروری به نظر می‌رسد. به منظور بررسی تأثیر گرده‌افشانی ... بیشتر گرده‌افشانی ناقص گل‌های پسته یکی از مهم‌ترین دلایل پایین بودن عملکرد آن است. بنابراین انجام آزمایش‌هایی جهت بهبود صفات کمی و کیفی میوه رقم پسته ضروری به نظر می‌رسد. به منظور بررسی تأثیر گرده‌افشانی آزاد و کنترل‌شده بر برخی خصوصیات میوه و دانه پسته رقم احمد‌آقایی آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات پسته آستان قدس رضوی واقع در شهرستان بردسکن در سال 97-1396 اجرا شد. فاکتور روش گرده‌افشانی شامل دو سطح اسپری دانه گرده و استفاده از قلم‌مو و فاکتور نوع دانه گرده شامل چهار ترکیب آرد-‌گرده به همراه شاهد و سه تکرار بودند. نتایج تجزیه آماری نشان داد که استفاده از گرده آزاد گونه اهلی اثرات مثبت معنی‌داری بر اکثر صفات نسبت به سایر تیمارهای گرده گونه اینتگریما دارد. از طرفی گرده گونه اینتگریما در صفت مربوط به ناخندانی در روش گردهافشانی اسپری نتایج مطلوب‌تری در تیمار IF4 (50/0 گرم گرده اینتگریما+ 25/0 گرم آرد) نسبت به شاهد و سایر تیمارها نشان داد. طبق نتایج روش گرده‌افشانی اسپری نسبت به روش گردهافشانی قلم‌مو در صفات طول میوه خشک، عرض میوه خشک، ضخامت میوه خشک، عرض مغز میوه و ضخامت مغز میوه به‌ترتیب 07/1، 91/0، 86/1، 73/2، 79/5 درصد افزایش و در ارتباط با صفات طول مغز میوه، ناخندانی و انس به‌ترتیب 29/1، 71/23، 34/1 درصد کاهش نشان داد. در بررسی اثر متقابل روش گرده‌افشانی × مخلوط آرد-گرده، روش گردهافشانی اسپری در تیمار IF4 در صفت ناخندانی با میانگین 99/3 درصد کم‌ترین میزان این صفت را نسبت به سایر تیمارها و شاهد نشان داد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، به نظر می‌رسد بتوان با استفاده از روش گرده‌افشانی اسپری و بکارگیری گرده گونه اینتگریما تا حدودی باعث کاهش برخی صفات مانند ناخندانی و انس در باغهای پسته شد.

پیش‌بینی اندازه نهایی میوه کیوی رقم هایوارد با استفاده از روابط ریاضی

ابراهیم عابدی قشلاقی

دوره 44، شماره 3 ، آذر 1400، ، صفحه 433-446

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.30831.1818

چکیده

چکیدهوزن نهایی میوه کیوی تأثیر زیادی در بازارپسندی آن دارد و تدارک بازاریابی یک محصول صادراتی مانند میوه کیوی نیازمند برآورد دقیق میانگین اندازه میوه است. بنابراین، رشد میوه کیوی رقم هایوارد به روش ... بیشتر چکیدهوزن نهایی میوه کیوی تأثیر زیادی در بازارپسندی آن دارد و تدارک بازاریابی یک محصول صادراتی مانند میوه کیوی نیازمند برآورد دقیق میانگین اندازه میوه است. بنابراین، رشد میوه کیوی رقم هایوارد به روش تخریبی و غیرتخریبی در در طی سال‌های 1392-1394به مدت سه سال در شهرستان آستارا در منطقه غرب گیلان بررسی شد. میوه‌ها با فاصله زمانی یک تا دو هفته برای اندازه‌گیری حجم میوه با آب جایگزین، وزن تر، محیط میوه، قطر بزرگ، قطر کوچک و طول میوه‌ها برداشت شدند و رابطه همبستگی برای تخمین وزن تازه میوه و حجم میوه با استفاده از ابعاد میوه (995/0r>) به‌دست آمد و منحنی‌های رشد هر یک از میانگین‌ها در هر مرحله اندازه‌گیری برآورد شد. افزایش حجم یا وزن تر میوه هایوارد در طول فصل رشد به شکل سیگموئید دوگانه بود. چگالی میوه در حدود سه ماه بعد از تشکیل میوه که کمتر از یک بود به بیش از یک واحد افزایش یافت. تجزیه همبستگی نشان داد که با پیشرفت رشد و نمو میوه میزان همبستگی بین اندازه میوه با اندازه نهایی آن افزایش یافت و حدود 55 روز پس از تشکیل میوه به بیش از 95/0 رسید. انحراف معیار اندازه میوه در این مرحله 55/11 سانتی‌متر مکعب بود. ضریب همبستگی بالای 95/0 بین وزن میوه و طول آن با وزن و طول نهایی میوه در زمان برداشت به ترتیب 72 و 89 روز بعد از تشکیل میوه به‌دست‌آمد. بنابراین، با استفاده از روابط ریاضی به‌دست آمده می‌توان اندازه نهایی میوه را با اندازه‌گیری طول و محیط میوه در یک و نیم تا دو ماه ماه بعد از تشکیل میوه پیش‌بینی کرد. کلیدواژه‌ها: چگالی، رشد میوه، طول میوه، وزن، همبستگی

تنوع فنوتیپی برای عملکرد میوه و برخی صفات مرتبط با آن در جمعیت‌های محلی گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L.) منطقه کلیبر

بهروز والایی؛ ایرج برنوسی

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 387-396

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.28002.1691

چکیده

چکیدهبه‌منظور بررسی تنوع فنوتیپی درون و بین 8 جمعیت محلی گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L.)، از منطقه کلیبر استان آذربایجان شرقی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 انجام گردید. در ... بیشتر چکیدهبه‌منظور بررسی تنوع فنوتیپی درون و بین 8 جمعیت محلی گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L.)، از منطقه کلیبر استان آذربایجان شرقی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 انجام گردید. در مجموع 36 بوته از هر جمعیت با 140 سانتی‌متر فاصله ردیف و 80 سانتی‌متر فاصله بوته در سه بلوک کاشته شد. 7 صفت شامل عملکرد میوه و برخی صفات مرتبط با آن اندازه‌گیری شد. داده‌های تمام صفات به سه دسته با عرض مساوی تقسیم شدند. فراوانی دسته‌ها، برای برآورد شاخص تنوع کل (HT) و شاخص تنوع برای هر صفت در هر جمعیت (Hs)، استفاده شد و سپس میانگین شاخص تنوع برای هر صفت ()، نسبت تنوع فنوتیپی بین جمعیت‌ها (GST) و میانگین شاخص تنوع برای هر جمعیت () محاسبه گردید. شاخص تنوع کل (HT) برای هر صفت، با میانگین 49/0، از 46/0 تا 53/0 متغیر بود. بیشتر مقادیر در اطراف میانگین بودند. میانگین شاخص تنوع برای تمام صفات، نسبتاً بالا بود (40/0≥). میانگین نسبت تنوع فنوتیپی بین جمعیت‌ها (GST)، 10/0 بود. برای اکثر صفات تنوع کمی در میان جمعیت‌ها مشاهده شد. بیشترین مقدار GST مربوط به میانگین وزن میوه در بوته (16/0) بود. میانگین شاخص تنوع برای هر جمعیت ()، در بیشتر جمعیت‌ها مشابه بود (42/0 تا 49/0). نتایج نشان داد تنوع فنوتیپی نسبتاً وسیعی در جمعیت‌های محلی گوجه‌فرنگی منطقه کلیبر برای صفات مورد مطالعه وجود دارد.

تأثیر غلظت‌های مختلف اسپرمیدین بر کیفیت میوه زردآلو رقم شاهرودی طی مراحل مختلف برداشت

جسیم طه؛ جعفر حاجی لو

دوره 43، شماره 3 ، آبان 1399، ، صفحه 409-418

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.28168.1703

چکیده

چکیدههدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر تیمار قبل از برداشت اسپرمیدین در مراحل مختلف رسیدگی میوه زردآلوی رقم شاهرودی با توجه به زمان های برداشت بود. میوه‌های زردآلو با سه تیمار اسپرمیدین (صفر، 2 و 3 میلی‌مولار) ... بیشتر چکیدههدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر تیمار قبل از برداشت اسپرمیدین در مراحل مختلف رسیدگی میوه زردآلوی رقم شاهرودی با توجه به زمان های برداشت بود. میوه‌های زردآلو با سه تیمار اسپرمیدین (صفر، 2 و 3 میلی‌مولار) در سه زمان برداشت در مزرعه تحقیقیات خلعت پوشان وابسته به دانشگاه تبریز(سیزدهم، شانزدهم و نوزدهم تیرماه 1396) در چهار تکرار در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی تیمار شدند. صفات کیفی اندازه‌گیری‌شده شامل مواد جامد محلول کل (TSS)اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، ویتامین ث، سفتی بافت میوه، pH عصاره میوه، فنل، فلاونوئید و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل بودند. نتایج نشان داد صفات مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی داری با شاهد نشان دادند و در زمان‌های مختلف برداشت تغییر کردند. تیمار سه میلی‌مولار اسپرمیدین بهترین نتیجه را در میان تیمارها به خود اختصاص داد و باعث شد صفات کیفی اندازه گیری‌شده بهبود یابند. تیمار سه میلی‌مولار اسپرمیدین در طول هر سه مرحله بیشترین تأثیر را روی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل (01/3 درصد)، ویتامین ث (3/29 درصد) و سفتی بافت (3/27 درصد) میوه داشت. میان تیمار دو و سه میلی‌مولار اسپرمیدین در صفاتی مانند TSS و TA اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد اما نسبت به شاهد اختلاف معنی‌داری داشتند. در میان برداشت‌ها، برداشت دوم (برداشت تجاری) از نظر حفظ کیفیت میوه‌ها بهترین برداشت بود و باعث شد که صفات ارزیابی‌شده در تعادل باشند.

بهبود خواص آنتی‌اکسیدانی و آنتوسیانین میوه توت‌فرنگی رقم آروماس با استفاده از لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم

فرح حسینی؛ محمد اسماعیل امیری؛ فرهنگ رضوی

دوره 42، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 455-468

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.25261.1580

چکیده

چکیدهبه منظور بررسی تأثیر لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم بر خواص آنتی‌اکسیدانی و بعضی صفات کیفی میوه توت‌فرنگی رقم آروماس، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار، ... بیشتر چکیدهبه منظور بررسی تأثیر لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم بر خواص آنتی‌اکسیدانی و بعضی صفات کیفی میوه توت‌فرنگی رقم آروماس، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار، بر روی بوته‌های دو ساله، در سال زراعی 1395 در مزرعه تحقیقاتی جهاد کشاورزی شهرستان مریوان، اجرا شد. تیمارهای مورد استفاده شامل شاهد (آب مقطر)، سوربات پتاسیم با غلظت‌های (5/0 و 1 درصد)، لاکتات کلسیم با غلظت‌های (5/0 و 1 درصد) و اثر ترکیبی آن‌ها به صورت محلول‌پاشی در سه مرحله، مرحله اول سه هفته قبل از برداشت تجاری، مرحله دوم دو هفته قبل از برداشت، مرحله سوم یک هفته قبل از برداشت اعمال گردید. نتایج حاصله حاکی از آن است که کاربرد ترکیبی لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم (غلظت‌های 5/0 درصد)، میزان آنتوسیانین کل میوه را به‌طور معنی‌دار (در سطح احتمال آمارییک درصد) افزایش داده، که این امر جذابیت رنگ و بازار‌پسندی میوه را نسبت به شاهد بیشتر نمود، به طبع آن خاصیت آنتی‌اکسیدانی نیز افزایش یافت. از طرف دیگر اثر این تیمار (ترکیب لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم 5/0 درصد) باعث افزایش معنی‌داری (در سطح یک درصد) محتوای فلاونوئید کل، کل مواد جامد محلول و شاخص طعم و تیمار ترکیبی (یک در یک درصد) لاکتات کلسیم و سوربات پتاسیم باعث افزایش معنی‌دار فنل کل (72/95 میلی‌گرم بر صد گرم وزن تر)، اسید کل و سفتی بافت میوه نسبت به تیمارهای دیگر شد (05/0£p ). بنابراین استفاده از این دو ماده در سه مرحله و به‌صورت ترکیبی جهت بهبود خواص کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوه توت‌فرنگی قابل توصیه می‌باشد.

تعیین دز مناسب مواد جهش‌زای فیزیکی و شیمیایی در بافت کالوس برگ کیوی‌فروت

حسن ساعی آهق؛ موسی موسوی؛ رانجیت پاتیرانا

دوره 42، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 523-534

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26394.1623

چکیده

چکیدهاستفاده از مواد جهش‌زای فیزیکی و شیمیایی باعث ایجاد واریته‌های مقاوم به انواع بیماری، مقاوم به شرایط نامطلوب محیطی و حتی سبب بروز خصوصیات جدید در تولیدات کشاورزی در نقاط مختلف جهان شده‌ است. با ... بیشتر چکیدهاستفاده از مواد جهش‌زای فیزیکی و شیمیایی باعث ایجاد واریته‌های مقاوم به انواع بیماری، مقاوم به شرایط نامطلوب محیطی و حتی سبب بروز خصوصیات جدید در تولیدات کشاورزی در نقاط مختلف جهان شده‌ است. با توجه به اثرات کشنده خیلی از عوامل جهش‌زا در دزهای بالا، تعیین دزهای مناسب با توجه به نوع بافت، شرایط درون سلول و شرایط محیط رشد، گام اولیه در استفاده از این تکنیک‌ها است. استفاده از بافت کالوس به‌عنوان بافت هدف به‌جای جوانه یا بذر روش سریع‌تری جهت تولید گیاهچه‌های جدید جهش‌یافته بدون ظهور بافت شیمر را ممکن می‌سازد. در پژوهش حاضر با توجه به اهمیت اقتصادی کیوی و نقش ایران در تولید منطقه‌ای این محصول، از بافت کالوس آن به‌عنوان بافت هدف برای تعیین دزهای مناسب از اشعه گاما با شدت تابش صفر، 10، 20، 30، 40 و 50 گری به‌عنوان جهش‌زای فیزیکی و اتیل‌متان‌سولفونات (EMS) به‌عنوان جهش‌زای شیمیایی با غلظت‌های صفر، 4/0، 6/0، 8/0، 1 و 2/1 درصد در مرکز تحقیقات گیاه و غذا، نیوزلند در سال 2016انجام شد. شاخص‌های رشد کالوس و همچنین نشانگرهای مولکولی SSR در مرحله گیاهچه، جهت تعیین دزهای مناسب و تغییرات احتمالی ژنتیکی استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش دز اشعه گاما و غلظت EMS، اندازه کالوس مرده نیز افزایش یافت اما بیشترین تعداد شاخه تولیدشده در تیمار اشعه گاما در دزهای 40 و 50 گری و در تیمار EMS در غلظت 1 درصد به‌دست آمد. لذا دز 50‌ گری اشعه گاما و غلظت 1 درصد EMS به‌عنوان مقادیر مناسب جهت استفاده در بافت کالوس دوماهه کیوی و ایجاد جهش به ‌منظور تولید خصوصیات متفاوت و جدید در جمعیت موتانت تشخیص داده‌ شدند.

بررسی محتوی فنل کل، فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی دو گونه وحشی تمشک Rubus persicus و R. caesius در مراحل مختلف رسیدگی میوه

حامد دادخواه آغداش؛ مهدی دائمی سعیدآباد؛ محسن فلاحتی عنبران

دوره 42، شماره 3 ، آذر 1398، ، صفحه 295-306

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.26049.1615

چکیده

چکیدهآنتی‌اکسیدان‌هابا آزادسازی الکترون‌های منفرد و اتم‌های هیدروژن با تنش اکسیداتیو ناشی از رادیکال‌های آزاد مقابله می‌کنند. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که ترکیبات فنلی و فلاونوئیدهای موجود ... بیشتر چکیدهآنتی‌اکسیدان‌هابا آزادسازی الکترون‌های منفرد و اتم‌های هیدروژن با تنش اکسیداتیو ناشی از رادیکال‌های آزاد مقابله می‌کنند. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که ترکیبات فنلی و فلاونوئیدهای موجود در گیاهان می‌توانند خاصیت آنتی‌‌اکسیدانی داشته باشند. در این آزمایش، عملکرد آنتی‌اکسیدانی، محتوی فنل کل و فلاونوئید کل در مراحل مختلف رسیدگی میوه‌ شامل نارس، نیمه‌رسیده و رسیدگی کامل در دو گونه وحشی تمشک Rubus caesius و R. persicus درخردادماه سال 1392 در آزمایشگاه تحقیقاتی پارک علم و فناوری استان آذربایجان شرقی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار مقایسه شدندارزیابی شدند. میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی اندازه‌گیری‌شده با روش‌های درصد پاک‌سازی رادیکال آزاد DPPH و توانایی احیای یون آهن فریک (FRAP) در مرحله رسیدگی کامل به‌طور معنی‌داری نسبت به مراحل نارس و نیمه‌رسیده در هر دو گونه وحشی تمشک بیشتر بود. فعالیت آنتی‌اکسیدانی اندازه‌گیری‌شده در مراحل مختلف رسیدگی میوه به ‌استثنای رسیدگی کامل در گونه R. caesius بیشتر از R. persicusبود. به‌طور مشابه محتوی فنل کل در مراحل مختلف رسیدگی میوه تفاوت معنی‌داری نشان داد به‌طوری‌که مرحله رسیدگی کامل، محتوی فنل کل بالاتری نسبت به سایر مراحل نشان داد. محتوی فلاونوئید کل در مرحله رسیدگی میوه در گونه R. persicusبیشتر از مرحله نارس و نیمه‌رسیده بود ولی این ترکیب در گونه R. caesius در مراحل رسیدگی کامل و نیمه‌رسیده تفاوت معنی‌داری نشان نداد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که مرحله رسیدگی کامل میوه محتوی فنلی و فلاونوئیدی بالاتری نسبت به مراحل نارس و نیمه‌رسیده دارد که با الگوی تفاوت فعالیت آنتی‌اکسیدانی در بین مراحل رسیدگی مختلف مطابقت دارد. به‌طور مشابه گونه R. caesius با محتوی فنل کل و فلاونوئید کل بیشتر نسبت به گونه R. persicus، فعالیت آنتی‌اکسیدانی بیشتری نیز نشان می‌دهد.

بررسی اثر نوع دانه گرده برخی از ژنوتیپ‌های گردو بر ویژگی‌های کمی و کیفی و درصد تشکیل میوه در والدین مادری MSG15، MKG23 و MKG24

موسی رسولی؛ بهمن ارشادی قره لر؛ روح الله کریمی

دوره 42، شماره 3 ، آذر 1398، ، صفحه 307-320

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.22840.1498

چکیده

چکیدهبرای تشکیل میوه، باردهی اقتصادی و انجام تلاقی‌های هدفمند در گردو باید گرده‌دهنده‌هایی در باغ‌های بذری و پیوندی مورد استفاده قرار گیرند که با ارقام اصلی همپوشانی گل‌دهی داشته و با توجه به محدودیت ... بیشتر چکیدهبرای تشکیل میوه، باردهی اقتصادی و انجام تلاقی‌های هدفمند در گردو باید گرده‌دهنده‌هایی در باغ‌های بذری و پیوندی مورد استفاده قرار گیرند که با ارقام اصلی همپوشانی گل‌دهی داشته و با توجه به محدودیت طول عمر تخمک در گردو، در کمترین زمان لقاح صورت گرفته و میوه تشکیل شود. در این تحقیق والدهای مادری MSG15، MKG23 و MKG24با والدین پدریMKG4، MKG5، MKG10، MKG13، MKG14، MSG15، MKG23وMKG24به‌صورت کنترل‌شده گرده‌افشانی شدند. این تحقیق در سال‌های 1396- 1395 در باغ تحقیقاتی دانشگاه ملایر واقع در استان همدان اجرا شد.برخی از خصوصیات خشک میوه و مغز نیز در نتاج حاصل از تلاقی کنترل‌شده ارزیابی شد. نتایج نشان داد که والد مادری MSG15با والدین پدری MKG4(33/79 درصد)، MKG5(67/81 درصد) و MSG15 (67/79%)، والد مادری MKG23با والدین پدریMKG5(67/83 درصد) و MKG10(67/62 درصد)،والد مادریMKG24با والدین پدریMKG5 (67/81 درصد) و MKG14 (33/81 درصد) بیشترین درصد تشکیل میوه راداشتند. در‌حالی‌که والد مادری MSG15 با والدین پدری MKG13 (33/38 درصد)، MKG23 (33/37 درصد) و MKG24(33/38 درصد)، والد مادریMKG23با والد پدری MKG24 (00/40 درصد) ووالد مادریMKG24با والدین پدری MKG10 (33/42 درصد) وMKG23 (33/42 درصد) ریزش بسیار شدید میوه را نشان دادند. بیشترین وزن میوه با پوست سبز و وزن تر مغز به‌ترتیب با 590 و 110 گرم در نتاج حاصل از تلاقی والد مادریMSG15با والد پدریMKG5مشاهدهشد. همچنین بیشترین درصد مغز با 9/61درصددر نتاج حاصل از والد مادری MSG15 با والد پدریMKG23حاصل شد. از طرفی کمترین وزن میوه با پوست سبز و وزن تر مغز به‌ترتیب با 250 و 5/50 گرم در نتاج حاصل از تلاقی والد مادری MKG23با والد پدری MK24مشاهده گردید. کمترین درصد مغز با 98/28درصددر نتاج به‌دست آمده از تلاقی والد مادریMSG15با والد پدریMKG24مشاهده شد.

ارزیابی برخی ویژگی‌های فیتوشیمیایی زرشک سیاه (Berberis integerrima) در پاسخ به محلول‌پاشی با نانو ذره اکسید روی و دماهای خشک‌کردن گیاه

لمیا وجودی مهربانی؛ رعنا ولیزاده کامران؛ محمد باقر حسن پور اقدم

دوره 42، شماره 3 ، آذر 1398، ، صفحه 345-358

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.22929.1503

چکیده

چکیدهتغذیه گیاه و فرایندهای پس از برداشت از عوامل مؤثر در افزایش ویژگی‌های کیفی و محتوای متابولیت‌های ثانویه در گیاهان می‌باشند. به‌منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی با نانوذره روی (صفر، 3 و 6 میلی‌گرم ... بیشتر چکیدهتغذیه گیاه و فرایندهای پس از برداشت از عوامل مؤثر در افزایش ویژگی‌های کیفی و محتوای متابولیت‌های ثانویه در گیاهان می‌باشند. به‌منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی با نانوذره روی (صفر، 3 و 6 میلی‌گرم در لیتر) و دماهای خشک‌کردن (25، 50 و 75 درجه سانتی‌گراد) بر صفات فیزیولوژیک زرشک سیاه، دو آزمایش جداگانه بر مبنای آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در طی سال‌های 1395-1396 در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان طراحی شد. محتوای مواد جامد محلول کل، غلظت روی و آنتوسیانین تحت تأثیر اثرات مستقل محلول‌پاشی و اندام گیاهی قرار گرفت. بیشترین میزان وزن خشک در ریشه مشاهده شد. نتایج حاکی از وجود اثرات متقابل میان محلول‌پاشی و دمای مورد استفاده در خشک‌کردن بر محتوای فنل، فلاونوئید و آلکالوئید بود. بیشترین میزان آلکالوئید (30 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک) و فلاونوئید (26 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک) در ترکیب تیماری ریشه محلول‌پاشی‌شده با 6 میلی‌گرم در لیتر نانوذره روی در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و بیشترین میزان فنل کل در دمای 25 درجه سانتی‌گراد در ترکیب‌های تیماری بخش هوایی محلول‌پاشی‌شده با 6 میلی‌گرم در لیتر نانوذره روی و ترکیب تیماری میوه در هر دو سطح محلول‌پاشی مشاهده گردید. بیشترین میزان تانن قابل هیدرولیز (9/1 درصد) گیاه در غلظت‌های 6 میلی‌گرم در لیتر نانوذره روی و در ریشه و اندام هوایی زرشک مشاهده شد. نتایج نشان‌دهنده تأثیر مثبت محلول‌پاشی با نانوذره روی بر محتوای گروه‌های عمده متابولیت‌های ثانویه گیاه بود. دمای مورد استفاده در خشک‌کردن نیز محتوای ترکیبات فوق را متأثر ساخت داد و بیشترین میزان این ترکیبات در دمای 25 درجه سانتی‌گراد حاصل شد.

ارتباط شاخص‌های رنگ با ویژگی‌های شیمیایی میوه در ارقام سیب گوشت قرمز و سفید

میترا جباری؛ محمد مهدی شریفانی؛ احد یامچی

دوره 42، شماره 3 ، آذر 1398، ، صفحه 359-372

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.23071.1506

چکیده

چکیدهرنگ سطحمیوهیکیازعواملمهمدر ارزیابیکیفیو ویژگی‌های ظاهری در میوه محسوبمی‌شود، که اولین مؤلفه پذیرش توسط مشتری است.مطالعه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 رقم سیب بومی و وارداتی در سه تکرار در ... بیشتر چکیدهرنگ سطحمیوهیکیازعواملمهمدر ارزیابیکیفیو ویژگی‌های ظاهری در میوه محسوبمی‌شود، که اولین مؤلفه پذیرش توسط مشتری است.مطالعه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 رقم سیب بومی و وارداتی در سه تکرار در سال 1395 و در آزمایشگاه فیزیولوژی گروه باغبانی انجام شد. در این پژوهش، خصوصیات کیفی شامل آنتوسیانین پوست و گوشت میوه، قند کل، شاخص طعم، pH و هدایت‌الکتریکی و شاخص‌های مربوط به رنگ شامل شاخص روشنایی (L)، شاخص قرمزی (a) و شاخص زردی (b)، هیو (H) و کروما (C) برای هریک از ارقام سیب اندازه‌گیری شد.نتایج نشان داد بیشترین میزان شاخص قرمزی (31) و کروما پوست (4/33) و قرمزی گوشت میوه (83/27) در رقم مازند2، بیشترین میزان هیو پوست (22/87)، روشنایی (67/89) وهیو گوشت (22/87) در رقم گالا و بیشترین میزان روشنایی (03/86) و زردی پوست میوه (83/26) و زردی گوشت میوه (8/20) در رقم گلدن دلیشز مشاهده شد و همچنین بیشترین مقدارآنتوسیانین پوست (07/1 مول بر گرم وزن‌تر) در رقم رددلیشز و آنتوسیانین گوشت در رقم مازند2 (16/0 مول بر گرم وزن‌تر) به دست آمد. بالاترین میزان شاخص طعم در رقم شاهرود 10(31/80 درصد)، و بیشترین میزان قند کل (35/2250 میلی‌گرم در گرم وزن‌تر) در رقم رددلیشز، EC آب‌میوه (10/6 دسی‌زیمنس/متر) در رقم گل قرمز و pH آب‌میوه (36/5) در رقم گلاب کهنز مشاهده شد. بیشترین همبستگی مثبت در ارقام گوشت قرمز مربوط به آنتوسیانین پوست و گوشت میوه (99/0) و در سایر ارقام بیشترین همبستگی مربوط به روشنایی و زردی پوست (92/0) بود. طبق نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان گفت شاخص قرمزی با مقدار آنتوسیانین میوه، شاخص طعم میوه با هیو پوست، مقدار روشنایی با زردی پوست میوه و هدایت الکتریکی با مقدار قند میوه در ارتباط بود. شاخص زردی (b) با آنتوسیانین پوست و گوشت ارتباط منفی معنی‌دار داشت. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت‌های روشن در شاخص‌های رنگ بین ارقام گوشت قرمز و سایر ارقام وجود داشت.

ارزیابی تحمل به شوری دانهال‌های پسته با بررسی رشد، آسیب‌های اکسیداتیو و ترکیب عناصر معدنی

زهرا میرفتاحی؛ محمودرضا روزبان؛ سهیل کریمی؛ وحید توللی؛ ساسان علی نیائی فرد

دوره 41، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 13-28

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.18881.1371

چکیده

شور شدن زمین‌های مناطق مرکزی ایران سبب محدود شدن کشت و تولید پسته در طی دهه اخیر شده است. در این پژوهش دانهال‌های پسته قزوینی و اکبری و یک هیبرید بین گونه‌ای قزوینی × آتلانتیکا تحت تیمار غلظت‌های ... بیشتر شور شدن زمین‌های مناطق مرکزی ایران سبب محدود شدن کشت و تولید پسته در طی دهه اخیر شده است. در این پژوهش دانهال‌های پسته قزوینی و اکبری و یک هیبرید بین گونه‌ای قزوینی × آتلانتیکا تحت تیمار غلظت‌های کلریدسدیم (صفر، 50، 100 و 150 میلی‌مولار) در محلول غذایی هوگلند نیم غلظت قرار داده شدند. در انتهای دوره آزمایش، شاخص‌های رشد، غلظت رنگیزه‌های فتوسنتزی، شاخص پایداری غشاء، و عناصر معدنی غذایی مورد بررسی قرار گرفتند. تنش شوری به‌صورت معنی‌داری رشد گیاهان را محدود نمود. بیشترین و کمترین حجم ریشه و میانگین تعداد برگ به ترتیب در دانهال‌های پسته اکبری و قزوینی × آتلانتیکا مشاهده شد. سطح برگ دانهال‌های اکبری در مقایسه با دیگر دانهال‌ها بیشتر بود. همچنین در اثر تنش شوری غلظت کلروفیل کل، شاخص پایداری غشاء، نسبت کلروفیل به کاروتنوئیدها و شاخص سبزینگی برگ به‌صورت معنی‌داری کاهش یافت. به گونه‌ای که در مقایسه با شاهد، کمترین میزان این شاخص‌ها در سطح 150 میلی‌مولار تنش کلریدسدیم مشاهده شد. با افزایش غلظت کلرید سدیم، غلظت سدیم در شاخساره و ریشه به‌صورت معنی‌داری افزایش یافت و کاهش معنی‌داری در غلظت پتاسیم و کلسیم در اندام‌های گیاه مشاهده گردید. از طرفی در این شرایط، نسبت سدیم به پتاسیم و نسبت سدیم به کلسیم در شاخساره و ریشه دانهال‌های پسته افزایش یافت. کمترین نسبت سدیم به پتاسیم و کمترین نسبت سدیم به کلسیم در دانهال‌های قزوینی × آتلانتیکا مشاهده شد. در مجموع، پسته اکبری با توجه به حفظ قدرت رشد، ریزش برگ کمتر و آسیب‌های محدودتر، متحمل‌ترین ژنوتیپ معرفی شد.

تأثیر تیمار پس از برداشت گاما آمینو بوتیریک اسید بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی و آنتی‌اکسیدانی گیلاس رقم تک دانه مشهد

حمید حسن پور؛ علی بیستی؛ سهیلا نوجوان

دوره 41، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 67-78

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.20300.1422

چکیده

به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوه‌های گیلاس رقم «تک دانه مشهد» تیمار گاما آمینو بوتیریک اسید (گابا) در چهار غلظت (صفر، 5، 10 و 20 میلی‌مولار) روی میوه اعمال و میوه‌ها در دو زمان، 15 و 30 روز ... بیشتر به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوه‌های گیلاس رقم «تک دانه مشهد» تیمار گاما آمینو بوتیریک اسید (گابا) در چهار غلظت (صفر، 5، 10 و 20 میلی‌مولار) روی میوه اعمال و میوه‌ها در دو زمان، 15 و 30 روز بعد از انبارداری نمونه‌برداری و پارامترهای مورد‌نظر اندازه‌گیری شدند. این پژوهش به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. صفات مختلفی از قبیل اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، مقدار مواد جامد محلول (TSS)، pH، ظرفیت آنتی‌اکسیدان کل، مقدار فنل کل، فلاوونوئید کل، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با محلول‌پاشی گابا مقدار اسیدهای قابل تیتراسیون حفظ شد. تیمار گابا منجر به افزایش فعالیت آنتی‌اکسیدان کل، فنل کل، فلاوونوئید کل و فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز در میوه‌های تیمار‌شده نسبت به میوه‌های شاهد بعد از 30 روز انبارداری شد. در حالی‌که مقدارpH در میوه‌های تیمار‌شده نسبت به میوه‌های تیمار‌نشده در طول انبارداری کاهش یافت. بنابراین غلظت‌های مختلف تیمار گاما آمینو بوتیریک اسید با توجه به تأثیر بر صفات مطلوب برای افزایش کیفیت پس از برداشت میوه گیلاس رقم «تک دانه مشهد» پیشنهاد می‌گردد.

خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی چندپایه تجاری پسته در شرایط کنترل‌شده دمایی

هاجر حکم آبادی؛ مهدی رضائی؛ حسین حکم آبادی

دوره 41، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 79-90

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.20314.1423

چکیده

به‌ منظور بررسی اثر دماهای مختلف محیط بر روی خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی سه پایه پستهسرخسی (Sarakhsivera cv.Pistacia)، بادامی زرند (P. vera cv. Badamie-Zarand) و قزوینی (P. vera cv. Ghazvini) آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً ... بیشتر به‌ منظور بررسی اثر دماهای مختلف محیط بر روی خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی سه پایه پستهسرخسی (Sarakhsivera cv.Pistacia)، بادامی زرند (P. vera cv. Badamie-Zarand) و قزوینی (P. vera cv. Ghazvini) آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط کنترل‌شده در اتاقک رشد در دماهای 10/8، 15/13، 22/20، 27/25 شب/روز انجام گرفت. نتایج نشان داد که پایه‌ها از لحاظ شاخص‌های رشدی و فیزیولوژیکی مورد بررسی با یکدیگر تفاوت معنی‌داری دارند و پایه بادامی زرند از نظر اکثر صفات مورد اندازه‌گیری نسبت به دو پایه کارایی بهتری دارد. افزایش دما موجب افزایش میزان ماده خشک ریشه، ساقه و برگ، سطح برگ در پایه‌های پسته گردید. افزایش دما تا 25 درجه سانتی‌گراد تأثیر مثبت و افزاینده بر روی شاخص‌های رشدی پایه‌های مورد مطالعه نشان داد. کمترین میزان شاخص سبزینگی در دماهای 10 و 15 درجه سانتی‌گراد و بیشترین میزان آن در دماهای 20 و 25 درجه سانتی‌گراد به‌دست آمد. کمترین و بیشترین میزان هدایت روزنه‌ای به‌ترتیب در دماهای 10 و 25 درجه سانتی‌گراد و در پایه سرخسی حاصل شد که می‌تواند نشان‌دهنده حساس بودن این پایه نسبت به تغییرات محیطی باشد. همچنین پایه بادامی زرند در دمای 10 درجه سانتی‌گراد توانست تعداد برگ و ماده خشک ریشه بیشتری نسبت به سایر پایه‌ها تولید کند که این امر می‌تواند حاکی از مقاومت این پایه به دماهای کم در اوایل فصل رشد نسبت به سایر پایه‌ها باشد.

ارزیابی ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی میوه‌ی نارنگی‌های جدید نوشین (Citrus reticulata cv. Noushin) و شاهین (Citrus reticulata cv. Shahin) طی زمان‌های مختلف برداشت

جواد فتاحی‌مقدم؛ سیده الهام سیدقاسمی؛ کاظم نجفی

دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 77-90

https://doi.org/10.22055/ppd.2018.13441

چکیده

در این پژوهش شاخص‌‌های کیفی رسیدن میوه دو رقم جدید نوشین و شاهین (حاصل از دورگ‌گیری نارنگی و پرتقال) روی پایه نارنج طی دو سال (1394-1393) در پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری (رامسر) بررسی گردید. از ... بیشتر در این پژوهش شاخص‌‌های کیفی رسیدن میوه دو رقم جدید نوشین و شاهین (حاصل از دورگ‌گیری نارنگی و پرتقال) روی پایه نارنج طی دو سال (1394-1393) در پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری (رامسر) بررسی گردید. از نارنگی شاهین از آبان تا اسفند و از نارنگی نوشین از آبان تا دی به‌صورت ماهیانه نمونه‌گیری شد. نتایج نشان داد اندازه میوه،‌‌ میانگین قطرهای حسابی، هندسی و هم‌ساز در هر دو رقم طی برداشت‌های بعدی نسبت به برداشت اول تغییر معنی‌داری (01/0 p<) نداشت. بین میزان کرویت میوه و میانگین قطرهای حسابی، هندسی و معادل همبستگی مثبت وجود داشت. میوه‌ی شاهین ضریب رعنایی بالا (پخ‌تر)، کرویت کمتر و چگالی کمتر از یک داشت. دانسیته میوه نسبت به زمان برداشت روندی افزایشی داشت. رنگ سبز پوست نارنگی نوشین در آذر و نارنگی شاهیندر اوایل دی به نارنجی تغییر کرد. نسبت TSS:TAدر میوه نوشین در آبان (81/9) و در میوه شاهین (32/8) در دی به حد نصاب برداشت رسید. شاخص تکنولوژی در هر دو رقم تغییر معنی‌داری طی دفعات برداشت نداشت (01/0 p<) لیکن نارنگی شاهین شاخص تکنولوژی (متوسط 50 درصد) بالایی داشت. متوسط ضخامت پوست نارنگی‌های نوشین و شاهین به‌ترتیب 3 و 2 میلی‌متر بود و تغییر معنی‌داری (01/0 p<) طی زمان‌های مختلف برداشت نکرد. در رقم نوشین تعداد بذر در دامنه 19 تا 27 عدد و در رقم شاهین در دامنه 15 تا 35 عدد بود که هر دو در گروه پربذر قرار گرفتند. به‌طورکلی نارنگی نوشین و شاهین به‌ترتیب به‌عنوان ارقامی زودرس و میان‌رس دارای ویژگی‌های کیفی مناسب مصرف در بازار مرکبات ایران هستند.

برهمکنش اثرات اسید اگزالیک و زمان انبارمانی بر برخی خصوصیات کیفی آلوی رقم شابلون

حسیبن خسروابادی؛ فریال وارسته؛ اسماعیل سیفی

دوره 40، شماره 2 ، شهریور 1396، ، صفحه 15-24

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.13113

چکیده

آلو به‌عنوان یک میوه فرازگرا، تولید اتیلن و سرعت تنفس بالایی در مرحله رسیدن دارد که دلیل عمر پس از برداشت کوتاه این میوه می‌باشد. به‌منظور بررسی اثر تیمار پس از برداشت اسید اگزالیک بر عمر انباری و خصوصیات ... بیشتر آلو به‌عنوان یک میوه فرازگرا، تولید اتیلن و سرعت تنفس بالایی در مرحله رسیدن دارد که دلیل عمر پس از برداشت کوتاه این میوه می‌باشد. به‌منظور بررسی اثر تیمار پس از برداشت اسید اگزالیک بر عمر انباری و خصوصیات کیفی میوه آلوی رقم شابلون در استان گلستان، پژوهشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با دو عامل غلظت اسید اگزالیک (صفر، 2، 4 و 6 میلی‌مولار) و دوره انبارمانی (صفر، دو، چهار و شش هفته) و در سه تکرار در سال 1393 اجرا گردید. میوه‌ها به مدت 3 دقیقه در محلول اسید اگزالیک غوطه‌ور و پس از حذف رطوبت سطحی در دمای 4 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 80 درصد انبار شدند. نتایج نشان داد افزایش غلظت اسید اگزالیک باعث افزایش مواد جامد محلول تا اواخر هفته چهارم انبارمانی گردید. بیشترین (۲۱/۱ درصد) و کمترین (۳۸/0 درصد) اسیدیته قابل تیتر به‌ترتیب در هفته دوم در تیمار 6 میلی‌مولار و هفته ششم در تیمار 2 میلی‌مولار ثبت شد. در پایان انبارمانی غلظت 6 میلی‌مولار سبب حفظ بیشترین ویتامین ث (۶۳/۱۱ میلی‌گرم در ۱۰۰ گرم) شد. اثر متقابل اسید اگزالیک و زمان انبارمانی بر میزان فنل و فلاونوئید کل به ترتیب در سطح یک و پنج درصد معنی‌دار بود. درصد کاهش وزندر پایان هفته ششم به میزان ۹۶/۹ درصد رسید. کمترین میزان شاخص قهوه‌ای شدن بدون تفاوت معنی‌دار، در تیمارهای 2 (۱۱/۴۱ درصد) و ۴ (۸۹/۴۳ درصد) میلی‌مولار مشاهده شد. در کل تیمار پس از برداشت اسید اگزالیک با غلظت ۴ میلی‌مولار می‌تواند به‌عنوان ترکیبی طبیعی و ایمن برای حفظ کیفیت و افزایش انبارمانی آلو استفاده شود.

تأثیر اتیلن و 1-‌متیل‌سیکلوپروپن بر عمر انبارمانی میوه انار رقم ’ملس یوسف‌خانی‘

اورنگ خادمی؛ سیدمحمد حسینی ملا؛ داریوش طالعی؛ عرفان سپهوند

دوره 40، شماره 2 ، شهریور 1396، ، صفحه 25-36

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.13114

چکیده

انار به‌عنوان یک میوه نافرازگرا طبقه‌بندی شده است و بنابراین غیرحساس به اتیلن محسوب می‌گردد. منتهی در برخی از میوه‌های نافرازگزا اتیلن منجر به تسریع فرایند پیری می‌گردد. در این پژوهش به‌منظور مشخص ... بیشتر انار به‌عنوان یک میوه نافرازگرا طبقه‌بندی شده است و بنابراین غیرحساس به اتیلن محسوب می‌گردد. منتهی در برخی از میوه‌های نافرازگزا اتیلن منجر به تسریع فرایند پیری می‌گردد. در این پژوهش به‌منظور مشخص نمودن حساسیت میوه انار به اتیلن تأثیر تیمارهای اتیلن و 1-متیل‌سیکلوپروپن روی ماندگاری میوه انار در طی انبار سرد، به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، بررسی گردید. برای این منظور میوه انار رقم ’ملس یوسف‌خانی‘ با تیمارهای شاهد، اتیلن دو میکرولیتر بر لیتر به مدت 48 ساعت، 1-متیل‌سیکلوپروپن یک و دو میکرولیتربر لیتر به مدت 24 ساعت و تلفیق تیمارهای اتیلن و 1-متیل‌سیکلوپروپن تیمار و در دمای چهار درجه سانتی‌گراد انبارو در زمان‌های یک، دو و سه ماه پس از انبارداری بررسی شد. نتایج نشان داد که میوه‌های تیمار شده با اتیلن دارای کاهش وزن بیشتر و درجه بازارپسندی میوه و آریل، نشت یونی، مقدار فنل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کمتری در مقایسه با میوه‌های تیمار شده با 1-متیل‌سیکلوپروپن حتی در حضور اتیلن (تیمار تلفیقی) بودند. میوه‌های تیمار شده با اتیلن دارای شاخص بازارپسندی میوه و آریل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کمتری در مقایسه با شاهد نیز بودند. از این رو می‌توان نتیجه گرفت انار میوه‌ای حساس به اتیلن بوده و پیری آن با حضور اتیلن تسریع می‌شود. منتهی در بیشتر شاخص‌های مورد بررسی نمونه‌های شاهد دارای کیفیت کمتری در مقایسه با نمونه‌های تیمار شده با 1-متیل‌سیکلوپروپن بودند، بنابراین به نظر می‌رسد حساسیت میوه انار به اتیلن بالا بوده و همان مقدار اندک اتیلن درونی موجب تسریع پیری آن می‌شود.

تأثیر اسانس‌های رزماری (Rosmarinus officinalis) و درمنه (Artemisa persica) در کنترل پوسیدگی و خصوصیات کیفی میوه انبه در مدت انبار

عاطفه گلستانی؛ سمیه رستگار

دوره 40، شماره 2 ، شهریور 1396، ، صفحه 53-62

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.13118

چکیده

بیماری‌های پس از برداشت یکی از دلایل مهم ضایعات انباری میوه انبه می‌‌باشد. شیوع بیماری‌ها می‌‌تواند کیفیت میوه را تحت تأثیر قرار دهد و عمر ماندگاری محصولات باغبانی را کاهش دهد. هدف این مطالعه بررسی ... بیشتر بیماری‌های پس از برداشت یکی از دلایل مهم ضایعات انباری میوه انبه می‌‌باشد. شیوع بیماری‌ها می‌‌تواند کیفیت میوه را تحت تأثیر قرار دهد و عمر ماندگاری محصولات باغبانی را کاهش دهد. هدف این مطالعه بررسی اثر اسانس‌های گیاهان دارویی رزماری و درمنه بر کنترل پوسیدگی ناشی از قارچ آسپرژیلوس (Aspergillus niger) به‌عنوان یکی از بیماری‌های مهم میوه انبه می‌‌باشد. میوه‌ها پس از مایه‌کوبی با قارچ مورد نظر با غلظت‌های (500‌، 1000 ماکرولیتر در لیتر) اسانس رزماری و درمنه اسپری شدند و در دمای 25 درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند. سپس درصد پوسیدگی، سفتی میوه،کاهش وزن، ویتامین ث و شاخص‌های رنگ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای استفاده شده تأثیر معنی‌داری (در سطح پنج درصد) در جلوگیری از پوسیدگی میوه انبه در مدت انبارمانی داشته‌اند. در پایان آزمایش تیمارهای اسانس رزماری (500 ماکرولیتر در لیتر) و بعد از آن درمنه (1000 ماکرولیتر در لیتر) به‌ترتیب با درصد پوسیدگی 12 و 3/13 درصد کمترین پوسیدگی را نشان دادند. اسانس‌های گیاهی تأثیر مثبتی بر کیفیت میوه نشان دادند. به‌طوری‌که اسانس‌های استفاده شده سفتی بیشتری نسبت به شاهد نشان دادند. بیشترین سفتی بافت میوه ( kg/cm27/3) در غلظت‌های مختلف رزماری مشاهده شد. میوه‌های تیمار شده دارای میزان آسکوربیک اسید بیشتری نسبت به شاهد بودند. نتایج این پژوهش امکان استفاده از اسانس‌های گیاهی به‌عنوان قارچ‌کش برای کنترل پوسیدگی پس از برداشت میوه انبه را نشان می‌‌دهد.

بررسی تأثیر پایه‌های مالینگ و مالینگ مرتون و فاصله کاشت بر صفات کمی و کیفی سیب رقم رد دلیشیز در منطقه مشگین شهر

حسین کربلایی خیاوی؛ عادل پیرایش

دوره 40، شماره 2 ، شهریور 1396، ، صفحه 89-98

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.13122

چکیده

به منظور تعیین مناسب‌ترین پایه رویشی پاکوتاه سیب رقم “رد دلیشیز” و نیز فاصله کاشت بهینه در شرایط آب و هوایی منطقه مشگین‌شهر، این تحقیق در قالب آزمایش اسپلیت‌پلات با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی ... بیشتر به منظور تعیین مناسب‌ترین پایه رویشی پاکوتاه سیب رقم “رد دلیشیز” و نیز فاصله کاشت بهینه در شرایط آب و هوایی منطقه مشگین‌شهر، این تحقیق در قالب آزمایش اسپلیت‌پلات با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و در مدت دو سال اجرا گردید. دو فاصله کاشت 2×4 متر و 3×4 متر به عنوان کرت اصلی و سه پایه MM106، M9و M26 به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شدند. تجزیه واریانس داده‌های صفات نشان داد بین سال‌ها از لحاظ صفات عملکرد و تراکم گل، بین فاصله‌های کاشت از لحاظ صفات عملکرد، اندازه میوه، تراکم گل و مواد جامد محلول، بین پایه‌ها از لحاظ صفات عملکرد، اندازه میوه، تراکم گل و ماده خشک، بین اثرمتقابل فاصله کاشت × پایه و اثرمتقابل سال × فاصله کاشت × پایه از لحاظ صفت عملکرد اختلاف معنی‌دار در سطح احتمال 5 و 1 درصد مشاهده گردید. سیب رقم “رد دلیشیز” بر روی پایه M9 در فاصله کاشت 2×4 متر با 367/9 تن در هکتار دارای بیشترین مقدار عملکرد بود و در گروه a قرار گرفت. بررسی میانگین اثر پایه بر روی میوه نشان داد که سیب “رد دلیشیز” روی M9 بزرگ‌ترین میوه را تولید نمود و بیشترین تراکم را داشت. اندازه میوه، تراکم گل یک درخت و درصد مواد جامد محلول در فاصله کاشت 3×4 متر بزرگ‌تر از فاصله کاشت 2×4 متر بود. در این پژوهش در تیمارهای مورد بررسی بیماری آتشک سیب مشاهده نگردید.

اثر دمای انبار و نوع بسته بندی بر ماندگاری میوه تمشک سیاه وحشی تابستانه

مهدی حدادی نژاد؛ کامران قاسمی؛ امیرعلی محمدی

دوره 40، شماره 2 ، شهریور 1396، ، صفحه 99-112

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.19095.1376

چکیده

تمشک سیاه به علت فسادپذیری سریع و عمر کوتاه پس از برداشت، امکان نگهداری به مدت طولانی را ندارد. جهت ارزیابی شرایط بهینه نگهداری تمشک، سه سطح دمای نگهداری (صفر، 4 و 25 درجه سلسیوس) و دو نوع بسته‌بندی (ظروف ... بیشتر تمشک سیاه به علت فسادپذیری سریع و عمر کوتاه پس از برداشت، امکان نگهداری به مدت طولانی را ندارد. جهت ارزیابی شرایط بهینه نگهداری تمشک، سه سطح دمای نگهداری (صفر، 4 و 25 درجه سلسیوس) و دو نوع بسته‌بندی (ظروف تجدیدپذیر و پلاستیک تجدیدناپذیر) طی چهارده روز مقایسه شدند. صفات مختلف کیفی در قالب کیفیت ظاهری، کیفیت خوراکی و ارزش غذایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد وزن میوه ها طی مدت نگهداری در ظروف و دمای مختلف کاهش یافت. با گذشت زمان علاوه بر وزن، رنگ، عطر، طعم و بازارپسندی میوه نیز کاهش یافت. کیفیت ظاهری میوه‌ها در دمای صفر درجه سلسیوس در ظرف پلاستیکی بهتر از ظرف تجدیدپذیر بود و مواد جامد محلول در ظرف تجدیدپذیر به طور معنی‌داری بیشتر از ظرف پلاستیکی بود. بیشترین میزان فنل کل (به مقدار 33/62 گرم گالیک اسید در گرم آب میوه) در روز سوم، دمای چهار درجه سلسیوس و در ظرف پلاستیکی ثبت شد. دمای صفر درجه سانتی‌گراد، در هر دو ظرف، نسبت به دو دمای دیگر، میزان کاهش فلاونوئید کمتری را نشان داده است. میزان آنتوسیانین در طول آزمایش روند کاهشی نشان داد بطوریکه در دمای صفر درجه سانتی‌گراد از 99/224 در روز نخست به 89/57 و 73/90 میلی‌گرم سیانیدین در لیتر آب میوه به ترتیب در ظروف تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر در روز چهاردهم رسید اثر مثبت دمای صفر درجه در نگهداری تمشک سیاه کاملا معنی‌دار بوده است.

اثر نیترات پتاسیم و اسید فنیل فتالامیک بر برخی خصوصیات کمی و کیفی توت فرنگی رقم گاویوتا

سیدمهدی میری؛ مهسا حسینی؛ محمد کاظم سوری؛ سینا عباسپور

دوره 39، شماره 4 ، اسفند 1395، ، صفحه 43-52

https://doi.org/10.22055/ppd.2016.12427

چکیده

به‌منظور بررسی اثر نیترات پتاسیم و اسید فنیل فتالامیک بر رشد رویشی و زایشی توت‌فرنگی رقم گاویوتا پژوهشی به‌صورت آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. محلول‌پاشی نیترات پتاسیم ... بیشتر به‌منظور بررسی اثر نیترات پتاسیم و اسید فنیل فتالامیک بر رشد رویشی و زایشی توت‌فرنگی رقم گاویوتا پژوهشی به‌صورت آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. محلول‌پاشی نیترات پتاسیم (صفر، 1، 2 و 5 گرم در لیتر) بر روی برگ‌ها و اسید فنیل فتالامیک (صفر، 500 ، 1000 و 1500 میلی‌گرم در لیتر) بر روی گل‌آذین انجام شد و صفاتی همچون تعداد گل‌آذین و میوه، عملکرد بوته، وزن تر و خشک میوه، مواد جامد محلول کل (TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) و نیز مقدار نیتروژن، فسفر، پتاسیم و کلسیم قابل جذب برگ و میوه اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد 5 گرم در لیتر نیترات پتاسیم یا 500 میلی‌گرم در لیتر اسید فنیل فتالامیک بیشترین تأثیر را بر روی وزن تر و خشک میوه دارد. هم‌چنین با استفاده از نیترات پتاسیم به غلظت 2 گرم در لیتر تأثیر معنی‌داری برتعداد گل‌آذین و میزان فسفر برگ و میوه مشاهده شد. بالاترین تعداد میوه (26 میوه در هر بوته) با 2 گرم در لیتر نیترات پتاسیم و بیشترین عملکرد هر بوته (541/2 گرم) و TSS آب میوه (8/3) نیز با 2 گرم در لیتر نیترات پتاسیم + 500 میلی‌گرم در لیتر اسید فنیل فتالامیک به‌دست ‌آمد. به‌طور‌کلی استفاده از نیترات پتاسیم و اسید فنیل فتالامیک به‌ترتیب در غلظت‌های 2 گرم در لیتر و 500 میلی‌گرم در لیتر سبب افزایش عملکرد و صفات کمی و کیفی توت‌فرنگی شدند.

اثر زمان برداشت و اندازه میوه بر ویژگی‌های فیزیکی و بیوشیمیایی میوه انار (Punica granatum) رقم رباب نی‌ریز در قلعه‌تل باغملک

فاطمه رشنو نژاد؛ نوراله معلمی؛ سید محمد حسن مرتضوی

دوره 39، شماره 3 ، آذر 1395، ، صفحه 27-38

https://doi.org/10.22055/ppd.2016.12065

چکیده

انار میوه‌ای نافرازگراست و برای داشتن بهترین عطر و طعم باید در مرحله رسیدگی کامل برداشت شود. به همین منظور آزمایشی جهت بررسی اثر زمان برداشت و اندازه میوه برای تعیین بهترین تاریخ برداشت و دستیابی به ... بیشتر

دوره 47 (1403)

دوره 46 (1402)

دوره 45 (1401)

دوره 44 (1400)

دوره 43 (1399)

دوره 42 (1398)

دوره 41 (1397)

دوره 40 (1396)

دوره 39 (1395)

دوره 38 (1394)

دوره 37 (1393)

دوره 36 (1392)

دوره 35 (1391)

دوره 34 (1390)

دوره 33 (1389)

دوره 32 (1388)

موضوعات = H: میوه کاری

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده