نرگس سعدی؛ کمال حاج محمدنیا قالی باف؛ علی قنبری؛ ابراهیم ایزدی دربندی
چکیده
علفکشهای بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز از جمله علفکشهایی هستند که پایداری بالایی در خاک دارند. بقایای این علفکشها در خاک میتواند به گیاهان بعدی کشت شده، خسارت وارد کند. به منظور ...
بیشتر
علفکشهای بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز از جمله علفکشهایی هستند که پایداری بالایی در خاک دارند. بقایای این علفکشها در خاک میتواند به گیاهان بعدی کشت شده، خسارت وارد کند. به منظور ارزیابی پاسخ گیاه ذرت به باقیمانده علفکشهای بازدارنده استولاکتاتسینتاز مصرف شده در کنترل علفهای هرز در کشت گندم بر برخی ویژگی‌های رشد و عملکردی ذرت در دورهای مختلف آبیاری، پژوهشی در کشت و صنعت شهید بهشتی شهرستان اندیمشک در طی سالهای زراعی 1400-1399 و 1401-1400 اجرا گردید. بررسی تأثیر علفکشهای استفاده شده در گندم (به عنوان فاکتور اصلی) و دورهای مختلف آبیاری شامل یک، دو، سه و چهار دور آبیاری در فاصله بین برداشت گندم تا کشت ذرت (به عنوان فاکتور فرعی) بر ویژگی‌های رشدی و عملکردی ذرت به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. سطوح فاکتور اصلی شامل کاربرد علفکش آتلانتیس (مزوسولفورون متیلسدیم+ یدوسولفورون متیلسدیم دارای 18 گرم ماده موثره، 2/1% OD) با دز 5/1 لیتر در هکتار، کاربرد علفکش آپیروس (سولفوسولفورون دارای 5/22 گرم ماده موثره، 75% WG) 6/26 گرم به همراه یک لیتر مویان در هکتار ، شاهد دارای علفهرز و شاهد بدون علفهرز (وجین) بودند. علفکشهای بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز در ابتدای پنجهزنی گندم رقم "مهرگان مادری" مورد استفاده قرار گرفتند. در این پژوهش صفاتی مانند طول بوته، تعداد برگ، طول بلال، قطر بلال، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و باقیمانده علفکش در خاک بررسی شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که کاربرد علفکش و دور آبیاری اثر معنیداری بر صفات ارزیابی شده ذرت داشت. کاربرد علفکش آپیروس و آتلانتیس (در شرایط کاربرد چهار دور آبیاری) به ترتیب در سال اول آزمایش سبب افزایش 51 و 34 درصدی و در سال دوم آزمایش سبب افزایش 76 و 62 درصدی عملکرد دانه ذرت در مقایسه با شاهد دارای علفهرز شد. نتایج نشان داد که با افزایش دور آبیاری از اثر منفی کاربرد علفکشهای بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز بر ارتفاع بوته، تعداد برگ، طول و قطر بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت گیاه ذرت کاسته شد و علفکش آتلانتیس در مقایسه با علفکش آپیروس اثر تخریبی بیشتری بر ارتفاع بوته، تعداد برگ، طول و قطر بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت گیاه ذرت داشت. بررسی نتایج بقایای علفکش در خاک نیز حاکی از این بود که پس از اتمام دوره آزمایش، بقایای علفکش آتلانتیس بیش از علفکش آپیروس بود که این امر سبب بروز اثر تخریبی بیشتر آن در مقایسه با علفکش آپیروس در کشت ذرت شده است.
