آرام گورویی؛ امیر آینه بند؛ افراسیاب راهنما
چکیده
با توجه به منابع طبیعی محدود و اثرات سوء ناشی از عدم استفاده صحیح از منابع مختلف انرژی بر سلامت انسان و محیط زیست لزوم بررسی الگوی مصرف انرژی در بخش کشاورزی امری ضروری بهنظر میرسد. بر این اساس آزمایش ...
بیشتر
با توجه به منابع طبیعی محدود و اثرات سوء ناشی از عدم استفاده صحیح از منابع مختلف انرژی بر سلامت انسان و محیط زیست لزوم بررسی الگوی مصرف انرژی در بخش کشاورزی امری ضروری بهنظر میرسد. بر این اساس آزمایش در تابستان سال 1398 در مزرعهی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. آزمایش بهصورت طرح کرتهای یکبار خردشده در قالب پایه بلوکهای کامل تصادفی و با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی نوع سیستم کشاورزی در سه سطح شامل کشاورزی رایج (تمامی نهادههای مصرفی شامل کود، علفکشها و آفتکشها بهصورت شیمیایی بودند)، پایدار (نهادههای ورودی تلفیقی از شیمیایی و آلی بود) و زیستی (نهادههای مصرفی بهصورت کاربرد کودهای آلی و بیولوژیک بودند و از هیچگونه کود و سم شیمیایی در این سیستم کشاورزی استفاده نشد، مبارزه با علفهای هرز بهصورت مکانیکی انجام گرفت) و فاکتور فرعی شامل کاشت سه گیاه زراعی ماش، ذرت و کنجد بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه هر سه گیاه ماش، ذرت و کنجد در شرایط کشاورزی رایج بیشترین و در شرایط زیستی کمترین مقدار را دارا بود. کمترین (18/1) و بیشترین (69/3) کارآیی مصرف انرژی بهترتیب در تولید کنجد به روش رایج و تولید ذرت بهروش زیستی بهدست آمد. بیشترین (34/34396 مگاژول) و کمترین (8247 مگاژول) انرژی مصرفی نیز بهترتیب مربوط به تولید ذرت بهروش رایج و تولید ماش بهروش زیستی بود. تولید رایج ذرت بطور معنی داری بیشترین انرژی خروجی (09/94045 مگاژول) را داشت. درحالیکه تولید ماش به روش زیستی کمترین (02/15279 مگاژول) انرژی خروجی را تولید کرد.