ایرج نصرتی؛ سحر امیری؛ غلامرضا محمدی؛ دانیال کهریزی؛ روح الله شریفی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر پروبیوتیکها و گیاه دگرآسیب ماشک گل خوشهای بر کنترل علفهرز گلجالیز، آزمایشی گلخانهایبهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تکراردر گلخانه تحقیقاتی پردیس کشاورزی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر پروبیوتیکها و گیاه دگرآسیب ماشک گل خوشهای بر کنترل علفهرز گلجالیز، آزمایشی گلخانهایبهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تکراردر گلخانه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی به اجرا درآمد. هدف از انجام این آزمایش تعیین حساسیت ارقام مختلف گوجهفرنگی به آلوده شدن توسط گلجالیز در حضور ماده دگرآسیب ماشک گل خوشهای و تعیین تأثیر پروبیوتیکهای گیاهی بر کنترل گلجالیز بود. تیمارهای آزمایشی شامل استفاده از ارقام مختلف گوجهفرنگی شامل کارون، ارس، سوپراسترینبی و سیوند، ماده خشک گیاه دگرآسیب ماشک گل خوشهای، جدایههای باکتری شامل (INR7) Bacillus pumilis، (P2) Bacillus megateriumو (E11)Bacillus licheniformis بودند. نتایج نشان داد که رقم سیوند حساسترین نسبت به آلودگی گلجالیز بود. این درحالی بود که رقم کارون بیشترین تحمل را به گلجالیز داشت. افزودن ماده دگرآسیب ماشک گل خوشهای تأثیر بسیار خوبی بر افزایش وزن گوجهفرنگی داشت. کاربرد جدایه INR7تأثیر مثبتی بر کاهش آلودگی گلجالیز داشت. درحالیکه جدایه P2 علاوه بر افزایش وزن، سبب افزایش تعداد میوه گوجهفرنگی شد. در همه ارقام گوجهفرنگی افزودن ماده دگرآسیب ماشک گل خوشهای تأثیر مثبتی بر کاهش گلجالیز داشت؛ بهطوریکه کاهش 100 درصدی جمعیت گلجالیز به دنبال داشت. استفاده از پروبیوتیکها (بهویژه نوع INR7) موجب کاهش جمعیت گلجالیز شد.