تولیدات گیاهی

تأثیر بیوچار و هیدروژل بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مریم‌گلی (Salvia officinalis L.) تحت تنش خشکی

شایسته غیاث؛ مصطفی شیرمردی؛ حیدر مفتاحی زاده؛ مریم دهستانی اردکانی

دوره 45، شماره 1 ، خرداد 1401، ، صفحه 67-80

https://doi.org/10.22055/ppd.2021.36030.1962

چکیده

خشکی و پائین بودن کربن آلی خاک دو مسئله مهم برای کشاورزی در مناطق خشک و نیمه‌خشک است. استفاده از بیوچار و هیدروژل می‌تواند اثرات مخرب خشکی برگیاه را کاهش دهد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر بیوچارو هیدروژل ... بیشتر خشکی و پائین بودن کربن آلی خاک دو مسئله مهم برای کشاورزی در مناطق خشک و نیمه‌خشک است. استفاده از بیوچار و هیدروژل می‌تواند اثرات مخرب خشکی برگیاه را کاهش دهد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر بیوچارو هیدروژل بر پارامترهای مرفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی مریم‌گلی تحت تنش خشکی بود. به این منظور یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1398 در گلخانه تحقیقاتی شهرک صنعتی میبد انجام شد. تیمارها شامل پنج سطح بیوچار و هیدروژل (شامل عدم کاربرد، کاربرد 10 و 20 تن در هکتار بیوچار، کاربرد 100 و 200 کیلوگرم در هکتار هیدروژل) و سه سطح تنش خشکی (آبیاری در 80% ظرفیت مزرعه (FC) به عنوان عدم تنش، آبیاری در 60% FC به عنوان تنش متوسط و آبیاری در 40% FC به‌عنوان تنش شدید) بود. پارامترهای مختلف از قبیل شاخص سبزینگی برگ، سطح برگ، ارتفاع، محتوای نسبی آب (RWC)، نشت یونی، محتوای فنل کل و ظرفیت آنتی‌کسیدانی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که خشکی منجر به کاهش پارامترهای رشدی و RWC شد در حالی که نشت یونی، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و فنل کل افزایش یافت. کاربرد 20 تن در هکتار بیوچار و 200 کیلوگرم در هکتار هیدروژل به‌طور معنی‌داری شاخص سبزینگی، وزن خشک ریشه و اندام هوایی را نسبت به شاهد در تنش شدید خشکی افزایش داد. در تنش متوسط، کاربرد 10 و 20 تن در هکتار بیوچار و هم‌چنین کاربرد 100 و 200 کیلوگرم در هکتار هیدروژل، نسبت ریشه به اندام هوایی را در مقایسه با شاهد کاهش دادند. با این وجود در تنش شدید، تنها کاربرد 10 و 20 تن در هکتار بیوچار نسبت ریشه به اندام هوایی را کاهش داد. در شرایط عدم تنش و تنش شدید، کاربرد 200 کیلوگرم در هکتار هیدروژل منجر به افزایش RWC نسبت به شاهد شد (به‌ترتیب 9/15 و 1/5%). نتایج نشان داد که کاربرد 200 کیلوگرم در هکتار هیدروژل و20 تن در هکتار بیوچار، نشت یونی و فنل کل را در تنش متوسط و شدید نسبت به شاهد کاهش داد. همه تیمارها در تنش شدید خشکی منجر به کاهش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی نسبت به شاهد شدند و تیمار شاهد بیشترین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی را داشت. به‌نظر می‌رسد که کاربرد بیوچار و هیدروژل با بهبود ساختمان خاک، افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک و هم‌چنین اضافه شدن عناصر توسط بیوچار به خاک، بتوانند اثرات مخرب خشکی بر گیاه را کاهش دهند.

تأثیر دو گونه قارچ مایکوریزا بر خصوصیات بیوشیمیایی و زیست‌توده خشک اندام هوایی گشنیز (Coriandrum sativum L.) تحت تنش کادمیوم

فریبا محمدی فرد؛ محمد مقدم

دوره 45، شماره 1 ، خرداد 1401، ، صفحه 81-94

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.30809.1817

چکیده

فلزات سنگین باعث کاهش رشد گیاهان می‌شوند و بر پتانسیل عملکردی آن‌ها تأثیر می‌گذارند. کادمیوم (Cd) یکی از فلزات سنگین است که باعث ایجاد تنش در گیاهان می‌شود. قارچ‌های مایکوریزا می‌توانند گیاهان را در ... بیشتر فلزات سنگین باعث کاهش رشد گیاهان می‌شوند و بر پتانسیل عملکردی آن‌ها تأثیر می‌گذارند. کادمیوم (Cd) یکی از فلزات سنگین است که باعث ایجاد تنش در گیاهان می‌شود. قارچ‌های مایکوریزا می‌توانند گیاهان را در برابر تنش‌های محیطی محافظت کنند. به‌منظور بررسی تأثیر قارچ‌های مایکوریزا بر زیست‌توده خشک اندام هوایی و خصوصیات بیوشیمیایی گشنیز تحت تنش کادمیوم آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور و در 3 تکرار در گلخانه‌ تحقیقاتی گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1397 اجرا شد. فاکتور اول نیترات کادمیوم در 4 سطح صفر، 20‌، 40، 80 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک و فاکتور دوم قارچ مایکوریزا در 3 سطح بدون کاربرد قارچ، قارچ‌هایGlomus mosseae وGlomus intraradices بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کادمیوم مقادیر نشت الکترولیت،کربوهیدرات محلول، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، فنول کل، فلاونوئید کل و پرولین برگ گشنیز افزایش پیدا کردند؛ ولی مقدار زیست‌توده خشک اندام هوایی،کلروفیل ‌a، b، کل و کارتنوئید کاهش یافتند. به‌طوری‌که با افزایش غلظت کادمیوم مقدار وزن خشک اندام هوایی گشنیز 40 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش پیدا کرد. بر اساس نتایج این پژوهش کاربرد قارچ‌های مایکوریزا در شرایط تنش فلز سنگین کادمیوم باعث کاهش اثر تنش شد. به‌طوری‌که بیشترین مقدار زیست‌توده خشک اندام هوایی در گیاهان میکوریزی و عدم کاربرد کادمیوم و کمترین مقدار در گیاهان غیرمیکوریزی رشد یافته در خاک آلوده به کادمیوم در بالاترین غلظت آن مشاهده شد. به‌طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد کاربرد قارچGlomus mossea تأثیر بهتری بر صفات مورد بررسی داشت و کاربرد آن توصیه می‌شود.

تاثیر کاربرد آزومیت بر کاهش خسارت ناشی از تنش شوری در گیاه جعفری مکزیکی (Tagetes minuta L.)

فرحناز عزیزی؛ محمد مقدم؛ سارا فرسرایی؛ دین محمد مشفق

دوره 44، شماره 2 ، شهریور 1400، ، صفحه 247-258

https://doi.org/10.22055/ppd.2019.29933.1778

چکیده

به‏منظور مطالعه اثر مقادیر مختلف خاک معدنی آزومیت بر کاهش خسارات ناشی از تنش شوری در گیاه دارویی جعفری مکزیکی (Tagets minuta L.)، آزمایشی به‏صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی ... بیشتر به‏منظور مطالعه اثر مقادیر مختلف خاک معدنی آزومیت بر کاهش خسارات ناشی از تنش شوری در گیاه دارویی جعفری مکزیکی (Tagets minuta L.)، آزمایشی به‏صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 3 سطح تنش شوری آب آبیاری (صفر، 30 و 60 میلی‏مولار کلرید سدیم) و 4 سطح آزومیت (صفر، 4، 8 و 12 گرم در کیلوگرم خاک) بود. در پایان آزمایش و در مرحله گلدهی صفات بیوماس خشک اندام هوایی، محتوای نسبی آب برگ (RWC)، نشت الکترولیت، رنگیزه‏های فتوسنتزی، فعالیت آنتی‏اکسیدانی، فنل کل، کربوهیدرات محلول و محتوای پرولین اندازه‏گیری شدند. بیشترین بیوماس خشک اندام هوایی (25/30 گرم در بوته)، RWC (2/74 درصد)، کلروفیل a (mg g-1FW 5/7)، b (mg g-1FW 26/9)، کارتنوئید (mg g-1FW 73/16)، کلروفیل کل (mg g-1FW 39/33) و میزان اسانس (46/0 درصد) در تیمار بدون شوری و کاربرد آزومیت به میزان 12 گرم در کیلوگرم خاک مشاهده شد. در بالاترین سطح شوری و عدم کاربرد آزومیت نشت الکترولیت (55/83%)، فعالیت آنتی‏اکسیدانتی (27/97%)، فنل کل (mg g-1FW 10/95)، کربوهیدارت محلول (mg g-1FW 4/114) و محتوی پرولین (µM/gDW 12/0) به بیشترین میزان خود رسیدند و کاربرد آزومیت سبب کاهش این صفات شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین خسارت وارده به گیاه در بالاترین سطح شوری (60 میلی‏مولار کلرید سدیم) مشاهده شد و کاربرد آزومیت به‏ویژه در سطح 12گرم در کیلوگرم خاک بیشترین اثر بهبوددهندگی را بر بیوماس و خصوصیات بیوشیمیایی گیاه بر جای گذاشت.

Effect of Iron-Amino Acid Chelates on Antioxidant Capacity and Nutritional Value of Soybean

Mahboobeh Jalali

دوره 43، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 477-486

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.30728.1810

چکیده

ABSTRACTIntroduction:Supplying a sufficient amount of available iron (Fe) for plant growth in hydroponic nutrient solutions is a great challenge. There are various Fe fertilizers to eliminate iron deficiency in crops. The chelators commonly used to supply Fe in nutrient solutions have several disadvantages and may negatively affect plant growth. The objective ... بیشتر ABSTRACTIntroduction:Supplying a sufficient amount of available iron (Fe) for plant growth in hydroponic nutrient solutions is a great challenge. There are various Fe fertilizers to eliminate iron deficiency in crops. The chelators commonly used to supply Fe in nutrient solutions have several disadvantages and may negatively affect plant growth. The objective of the current paper was to evaluate the effects of some various Fe- chelates, (Fe-arginine, Fe-glycine, Fe-histidine, Fe-lysine, Fe-glutamine and Fe-EDTA) on the physiological properties and nutraceutical potential of soybean (Glycine max (L.) Merr.) grown in nutrient solution.Materials and Methods:The experiments had a randomized complete block design with three replications and the treatments were arranged in factorial combination. The plants were grown in a greenhouse of Faculty of Agriculture at Lorestan University in 2018. In this study, Fe- chelates were synthesized. Then, soybean seeds were sterilized and germinated in 11 μm filter paper. Seven-day seedlings were transplanted into perlite and watered regularly with distilled water for a week. Then, Two-pair leaflet seedlings were placed in continuously aerated solution under controlled conditions of the greenhouse. Six different iron treatments (at Fe level=50 µM) were applied including: Fe-EDTA, Fe-arginine, Fe-Glycine, Fe-histidine, Fe-glutamine, and Fe-lysine. The plant leaves were collected at 10-leaves stages. The seed collection was done in the maturity of harvest (R8). Afterwards, physiological parameters, antioxidant enzymes activity and seeds quantity and quality were measured.Results and Discussion:Fe-amino acid application significantly (P£0.05) enhanced root and shoot dry matter yield, total chlorophyll content, 1000 seed weight, seed yield, seed protein content, seed oil content, oleic acid, and number of seeds in each pod in comparison with Fe-EDTA treatment. The maximum chlorophyll content, seed protein and seed oil were observed in the Fe-glycine treatment (increased by 66.25%, 103.48% and 85.11%, respectively compared to that of control). Concentrations of ferritin, iron, zinc, and nitrogen in soybean seeds were also higher in Fe-amino acid chelate treatments compared to Fe-EDTA. The effect of Fe-amino acid chelates on the Fe content in seeds was in the order Fe-glycine> Fe-glutamine> Fe-lysine> Fe-histidine> Fe-arginine. Catalase activity (EC 1.11.1.6) and ascorbate peroxidase (EC 1.11.1.11) significantly (P£0.05) increased in all Fe-amino acid chelates treatments compared to Fe-EDTA treatment.Conclusion: According to the results, Fe-amino acid chelates could provide the required amount of iron to soybean and this resulted in seed quality enhancement. Therefore, Fe-amino acids can be used as more efficient fertilizers than Fe-EDTA in nutrient solution, and they can be used as an alternative to Fe-EDTA to supply Fe in nutrient solutions.

Bioactivity of Methanolic Leaves and Stem Extracts of Adiantum capillus-veneris L. From Southeast of Marivan

Morteza Yazdani؛ Fereshteh Jookar Kashi

دوره 43، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 487-496

https://doi.org/10.22055/ppd.2020.29309.1757

چکیده

ABSTRACTIntroduction:Adiantum capillus-veneris Linn is a medicinal plant belonging to Polypodiales order. Pare-siavashan is the name of Adiantum capillus-veneris Linn in pharmaceutical textbooks of Iranian Traditional Medicine. A. capillus-veneris L. as a medicinal plant was utilized to treat various infectious diseases. In this study, the extract of A. capillus-veneris ... بیشتر ABSTRACTIntroduction:Adiantum capillus-veneris Linn is a medicinal plant belonging to Polypodiales order. Pare-siavashan is the name of Adiantum capillus-veneris Linn in pharmaceutical textbooks of Iranian Traditional Medicine. A. capillus-veneris L. as a medicinal plant was utilized to treat various infectious diseases. In this study, the extract of A. capillus-veneris L. from Kurdistan province is investigated for the first time.Materials and Methods:The plant is collected from southeast of Marivan in October 2017. Theaim of the current study was to investigate cytotoxicity, antimicrobial, antioxidant properties and phytochemical screening of methanol extract and polar and nonpolar subfractions of the leaves and stem of A. capillus-veneris L. separately. The antioxidant activity, total phenolic content (TPC) and total flavonoid content (TFC) of the samples were determined using inhibition of free radical 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH), Folin-Ciocalteu, and aluminum chloride colorimetric methods, respectively. Gentamicin, rifampin and nystatin were used as positive controls in an antimicrobial method. Both 50% lethal concentrations (LC50) and 50% inhibitory concentration (IC50) of the samples were identified using regression analysis.Results and Discussion:Theleaves and stem extractsindicated the highest antioxidative activities in DPPH test that IC50 values =56.23 ± 0.85 and 44.66 ± 1.22 μg/ml respectively, which was higher than the synthetic antioxidant butylated hydroxyl toluene (BHT: IC50= 19 ± 1.03 μg/ml). The total phenolic contents of leaves and stem extracts, as Gallic acid equivalents, were 83.62 ± 1.87 and 147.39 ± 2.35 mg/g, respectively. The amounts of total flavonoids compounds of leaves and stem extracts were also determined 58.50 ± 0.78 and 35.63 ± 0.39 mg, respectively. Alkaloids, triterpenes, flavonoids, saponins, tannins were also identified in all the extracts and glycosides were detected only in water and hexane fraction extract of the stem, also hexaneextraction fraction of stem was devoid of triterpenes and the stem and leaves which contain no tannins. The leaves water extract of A. capillus veneris L. showed maximum zone of inhibition against bactrial strains. The hexane extracts of leaves and stem of A. capillus-veneris L. showed the weakest antimicrobial activity. The brine shrimp lethality bioassay was applied for the isolation of anitumour and cytotoxic agents. The leaves and stem extracts of A. capillus-veneris L. showed significant cytotoxic activity with LC50 values of 125.893 and 97.7237 (μg/ml), respectively. Vincristine sulfate (LC50 0.751 μg/ml) was used as the reference standard of brine shrimp lethality bioassay.Conclusion: This study suggested that the extracts of the A. capillus-veneris L. may be a promising source for novel anticancer agents. The extracts showed moderate to acceptable antibacterial activities.

بررسی اثر غلظت‌های متفاوت سدیم نیتروپروساید در تخفیف صدمات اکسایشی ناشی از تنش آبی حاصل از پلی‌اتیلن‌گلایکول در گیاه دارویی پونه‌سا بی‌کرک در شرایط درون شیشه‌ای

رسول نریمانی؛ محمد مقدم؛ دانیال شکوهی

دوره 40، شماره 3 ، آذر 1396، ، صفحه 77-88

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.19097.1375

چکیده

امروزه کاربرد سدیم نیتروپروساید به‌عنوان آنتی‌اکسیدان و تنظیم‌کننده رشد گیاهی به‌منظور کاهش اثرات منفی ناشی از تنش‌های مختلف مطرح می‌باشد. جهت بررسی این موضوع آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب ... بیشتر امروزه کاربرد سدیم نیتروپروساید به‌عنوان آنتی‌اکسیدان و تنظیم‌کننده رشد گیاهی به‌منظور کاهش اثرات منفی ناشی از تنش‌های مختلف مطرح می‌باشد. جهت بررسی این موضوع آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملأ تصادفی در 5 تکرار در شرایط درون شیشه‌ای در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. فاکتور اول تنش آبی حاصل از پلی‌اتیلن‌گلایکول (PEG-6000) در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 درصد) و فاکتور دوم غلظت‌های مختلف سدیم نیتروپروساید (صفر، 25، 50 و 100 میکرومولار) در محیط پایه MS بود. جهت تهیه ریز نمونه، بذور پونه‌سا بی‌کرک پس از ضدعفونی در محیط پایه MS کشت شدند. ریز نمونه‌ها پس از رشد تحت تأثیر پلی‌اتیلن‌گلایکول و غلظت‌های مختلف سدیم نیتروپروساید موجود در محیط پایه MS قرار گرفتند. بعد از دو هفته میزان رشد، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، فنل کل و نشت یونی در نمونه‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. تنش آبی، صفات مربوط به رشد ریز نمونه‌ها شامل؛ ارتفاع گیاهچه، فاصله میانگره، وزن‌ تر گیاهچه، تعداد گره و تعداد شاخه در هر گیاهچه را کاهش داد. کاربرد غلظت 25 میکرومولار سدیم نیتروپروساید تأثیر بسزایی در بهبود این صفات داشت، به‌طوری‌که بیشترین مقادیر صفات فوق مربوط به تیمار عدم تنش آبی و کاربرد این غلظت سدیم نیتروپروساید بود. هم‌چنین بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی (15/85 درصد)، میزان فنل‌کل (15/5 میلی‌گرم بر گرم وزن تر) و نشت یونی (92/74 درصد) در تنش آبی حاصل از یک درصد پلی‌اتیلن‌گلایکول و عدم کاربرد تخفیف‌دهنده سدیم نیتروپروساید حاصل شد. با کاربرد سدیم نیتروپروساید این صفات بیوشیمیایی کاهش یافتند. نتایج این تحقیق نشان داد کاربرد سدیم نیتروپروساید با غلظت مناسب، می‌تواند در کاهش اثرات سوء تنش آبی در گیاه پونه‌سا بی‌کرک مفید باشد.

اثر دمای انبار و نوع بسته بندی بر ماندگاری میوه تمشک سیاه وحشی تابستانه

مهدی حدادی نژاد؛ کامران قاسمی؛ امیرعلی محمدی

دوره 40، شماره 2 ، شهریور 1396، ، صفحه 99-112

https://doi.org/10.22055/ppd.2017.19095.1376

چکیده

تمشک سیاه به علت فسادپذیری سریع و عمر کوتاه پس از برداشت، امکان نگهداری به مدت طولانی را ندارد. جهت ارزیابی شرایط بهینه نگهداری تمشک، سه سطح دمای نگهداری (صفر، 4 و 25 درجه سلسیوس) و دو نوع بسته‌بندی (ظروف ... بیشتر تمشک سیاه به علت فسادپذیری سریع و عمر کوتاه پس از برداشت، امکان نگهداری به مدت طولانی را ندارد. جهت ارزیابی شرایط بهینه نگهداری تمشک، سه سطح دمای نگهداری (صفر، 4 و 25 درجه سلسیوس) و دو نوع بسته‌بندی (ظروف تجدیدپذیر و پلاستیک تجدیدناپذیر) طی چهارده روز مقایسه شدند. صفات مختلف کیفی در قالب کیفیت ظاهری، کیفیت خوراکی و ارزش غذایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد وزن میوه ها طی مدت نگهداری در ظروف و دمای مختلف کاهش یافت. با گذشت زمان علاوه بر وزن، رنگ، عطر، طعم و بازارپسندی میوه نیز کاهش یافت. کیفیت ظاهری میوه‌ها در دمای صفر درجه سلسیوس در ظرف پلاستیکی بهتر از ظرف تجدیدپذیر بود و مواد جامد محلول در ظرف تجدیدپذیر به طور معنی‌داری بیشتر از ظرف پلاستیکی بود. بیشترین میزان فنل کل (به مقدار 33/62 گرم گالیک اسید در گرم آب میوه) در روز سوم، دمای چهار درجه سلسیوس و در ظرف پلاستیکی ثبت شد. دمای صفر درجه سانتی‌گراد، در هر دو ظرف، نسبت به دو دمای دیگر، میزان کاهش فلاونوئید کمتری را نشان داده است. میزان آنتوسیانین در طول آزمایش روند کاهشی نشان داد بطوریکه در دمای صفر درجه سانتی‌گراد از 99/224 در روز نخست به 89/57 و 73/90 میلی‌گرم سیانیدین در لیتر آب میوه به ترتیب در ظروف تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر در روز چهاردهم رسید اثر مثبت دمای صفر درجه در نگهداری تمشک سیاه کاملا معنی‌دار بوده است.

مقالات آماده انتشار

شماره جاری

دوره 46 (1402)

دوره 45 (1401)

دوره 44 (1400)

دوره 43 (1399)

دوره 42 (1398)

دوره 41 (1397)

دوره 40 (1396)

دوره 39 (1395)

دوره 38 (1394)

دوره 37 (1393)

دوره 36 (1392)

دوره 35 (1391)

دوره 34 (1390)

دوره 33 (1389)

دوره 32 (1388)

کلیدواژه‌ها = Antioxidant activity

تأثیر بیوچار و هیدروژل بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مریم‌گلی (Salvia officinalis L.) تحت تنش خشکی

چکیده

تأثیر دو گونه قارچ مایکوریزا بر خصوصیات بیوشیمیایی و زیست‌توده خشک اندام هوایی گشنیز (Coriandrum sativum L.) تحت تنش کادمیوم

چکیده

تاثیر کاربرد آزومیت بر کاهش خسارت ناشی از تنش شوری در گیاه جعفری مکزیکی (Tagetes minuta L.)

چکیده

Effect of Iron-Amino Acid Chelates on Antioxidant Capacity and Nutritional Value of Soybean

چکیده

Bioactivity of Methanolic Leaves and Stem Extracts of Adiantum capillus-veneris L. From Southeast of Marivan

چکیده

چکیده

اثر دمای انبار و نوع بسته بندی بر ماندگاری میوه تمشک سیاه وحشی تابستانه

چکیده