سهیلا شایان؛ محمد مقدم واحد؛ سید ابوالقاسم محمدی؛ کاظم قاسمی گلعذانی؛ فهیمه صادق پور؛ احمد یوسفی
چکیده
چکیدههدف این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی میان 28 ژنوتیپ جو پاییزه با استفاده از صفات ریشه و 14 آغازگر ISSR طی دو آزمایش بود. آزمایش گلخانهای در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ...
بیشتر
چکیدههدف این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی میان 28 ژنوتیپ جو پاییزه با استفاده از صفات ریشه و 14 آغازگر ISSR طی دو آزمایش بود. آزمایش گلخانهای در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه تبریز در سال 1388 صورت گرفت و صفات وزن خشک ریشه، حجم ریشه، وزن خشک بخش هوایی و نسبت وزن خشک ریشه به بخش هوایی اندازهگیری شدند. آزمایش مولکولی با 28 ژنوتیپ جو و 14 آغازگر ISSR انجام شد. تنوع معنیداری بین ژنوتیپهای جو از نظر مشخصات ریشه مشاهده شد. ژنوتیپهای 3، 5، 9 و 20 دارای مقادیر بیشتری از نظر مشخصات ریشه بودند. تجزیه خوشهای به روش Ward و فاصله اقلیدسی، ژنوتیپها را در چهار گروه قرار داد که ژنوتیپهای گروه سوم از نظر کلیه صفات دارای میانگین بالاتری بودند. از 14 آغازگر ISSR مورد استفاده، 11 آغازگر الگوی نواری مناسب و قابل امتیازدهی تولید کردند. در مجموع، 559 نشانگر چند شکل با طول 80 تا 3000 جفت باز در ژنوتیپهای جو تولید شد. میزان اطلاعات چند شکلی نشانگرها بین 116/0 تا 252/0 و شاخص نشانگر بین 528/3 تا 972/27 بهدستآمد. گروهبندی ژنوتیپهای جو بر اساس دادههای مولکولی ژنوتیپها را به چهار گروه منتسب کرد. بین نتایج گروهبندی بر اساس دادههای مولکولی و صفات مورد مطالعه تا حدودی تطابق وجود داشت. بر مبنای بررسی ارتباط نشانگرهای ISSR با صفات کمی، ISSRهای 1 و 5 دارای رابطه معنیداری با اکثر صفات بودند. به نظر میرسد که میتوان از نشانگرهای ISSR مورد مطالعه در امر گزینش به کمک نشانگر در برنامههای بهنژادی جو استفاده کرد.