نوشین کاظمی؛ محمداسماعیل امیری؛ مریم جعفرخانی کرمانی؛ زهرا سادات حسینی
چکیده
چکیدهاین پژوهش در سال 1391 در آزمایشگاه کشت بافت دانشگاه زنجان و با هدف بهینهسازی ریزازدیادی یکی از ژنوتیپهای ارزشمند و بومی سیب گوشت سرخ انجام شد. آزمایشها شامل بررسی اثر ترکیبات متفاوت تنظیمکنندههای ...
بیشتر
چکیدهاین پژوهش در سال 1391 در آزمایشگاه کشت بافت دانشگاه زنجان و با هدف بهینهسازی ریزازدیادی یکی از ژنوتیپهای ارزشمند و بومی سیب گوشت سرخ انجام شد. آزمایشها شامل بررسی اثر ترکیبات متفاوت تنظیمکنندههای رشد GA3 (در سه سطح صفر، 3 و 6 میکرومولار) وBAP (در چهار سطح صفر، 2، 4 و 6 میکرومولار) بر جنبههای مختلف پرآوری شامل تعداد برگ و ریزشاخه تولیدشده در هر ریزنمونه، میزان رشد طولی ریزشاخههاو وزن تر و خشک ریزنمونههابود. آزمایشها بهصورت فاکتوریل درقالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار صورت گرفتند. همچنین، تأثیر غلظتهای مختلف تنظیمکنندههای رشدی IBA (در پنج سطح صفر، 1، 2، 3 و 4 میکرومولار) و NAA (در پنج سطح صفر، 1، 2، 3 و 4 میکرومولار) بر ریشهزایی ریزنمونهها بررسی شد. بهترین نتیجه برای پرآوری (9/7 تعداد ریزشاخه/ ریزنمونه/ 8 هفته) در محیط کشت حاوی چهار میکرومولار BAp و سه میکرومولار GA3 بهدستآمد. بهعلاوه، گیاهان تکثیرشده در این تیمار نسبت به تیمارهای دیگر پژوهش، نتایج مطلوبتری در کلیه صفات مورد بررسی شامل تعداد برگ، میزان رشد طولی ریزشاخههاو وزن تر و خشک ریزنمونهها نشان دادند. نتایج نشان داد، محیط کشت MS 2/1 حاوی سه میکرومولار IBA با 2/85 درصد ریشهزایی طی هشت هفته بهترین ترکیب برای ریشهزایی بود. نتایج سازگاری نشان داد گیاهان ریشهدارشده در تیمارهای حاوی IBA بسیار موفقتر (100درصد) از گیاهچههای ریشهدارشده در تیمارهای حاوی NAA (40 درصد) بودند، لذا محیط کشت حاوی سه میکرومولار IBA کاراترین ترکیب جهت ریشهدار شدن و بقای سیب گوشت سرخ در مرحله سازگاری بود.