مهرداد محلوجی؛ احمد یوسفی؛ حمیدرضا نیکخواه؛ ذبیح اله راوری؛ احمد جعفری
دوره 33، شماره 2 ، اسفند 1389، ، صفحه 31-39
چکیده
به منظور بررسی سازگاری ژنوتیپهای متحمل به شوری جو، تعداد 10 ژنوتیپ این گیاه طی سال زراعی 82-1381 در شش ایستگاه تحقیقاتی اصفهان،کرمان،یزد،قم،مشهد وگناباد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در3 تکرار موردارزیابی ...
بیشتر
به منظور بررسی سازگاری ژنوتیپهای متحمل به شوری جو، تعداد 10 ژنوتیپ این گیاه طی سال زراعی 82-1381 در شش ایستگاه تحقیقاتی اصفهان،کرمان،یزد،قم،مشهد وگناباد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در3 تکرار موردارزیابی قرارگرفتند. حداقل هدایت الکتریکی آب آبیاری و خاک در کلیه مناطق اجرای آزمایش به ترتیب 8 و 10 دسی زیمنس برمتر بود. نتایج حاصل ازتجزیه مرکب دادهها نشان دادکه اثرمتقابل ژنوتیپ ومکان در سطح احتمال یک درصد معنیدار وعملکرد دانه ژنوتیپهای مورد مطالعه اختلاف معنیداری در سطح احتمال پنج درصد داشتند. بیش ترین عملکرد دانه به ژنوتیپ شماره 4 (LB.Iran/una 8277//Gloria“S”/COME”s”-11M/3/Kavir) وژنوتیپ شماره 5 (73-M4-30) به ترتیب با 4616 و 4581 کیلوگرم درهکتار تعلق داشت. متوسط عملکرد2شاهد) نصرت و والفجر( به ترتیب 4167 و 3596 گیلوگرم هکتار بود. تجزیه پایداری عملکرد دانه ژنوتیپهای مختلف بر اساس روش پارامتری ضریب تغییرات و نیز روش غیر پارامتری رتبه نشان داد که ژنوتیپهای شماره 4 و 5 پایدارترین ژنوتیپها بودند بنابراین ژنوتیپهای شماره 4 و 5 به خاطر میانگین عملکرد بالای دانه در کلیه مناطق به عنوان ژنوتیپهای سازگار و متحمل به شوری انتخاب شدند.