امیرعلی محمدی؛ مهرداد شهابیان؛ محمودرضا رمضانپور؛ شکراله حاجی وند
چکیده
پرتقال از محصولات مهم مرکبات است که احتمال فساد و پوسیدگی آن در تمامی مراحل برداشت و پس از برداشت وجود دارد. استفاده از عناصر معدنی به خصوص کلسیم و پتاسیم می‌تواند اثر مهمی در افزایش کیفیت میوه و عمر انباری ...
بیشتر
پرتقال از محصولات مهم مرکبات است که احتمال فساد و پوسیدگی آن در تمامی مراحل برداشت و پس از برداشت وجود دارد. استفاده از عناصر معدنی به خصوص کلسیم و پتاسیم می‌تواند اثر مهمی در افزایش کیفیت میوه و عمر انباری آن داشته باشد. بدین منظور پژوهشی در سال 1398 در شهرستان قائم‌شهر انجام شد که در این پژوهش محلول‌پاشی نیترات کلسیم (صفر، 2 و 4 گرم بر لیتر) و فسفیت پتاسیم (صفر، 5/1 و 3 گرم بر لیتر) در اواخر مهرماه در سه مرحله به‌صورت هفتگی و به‌صورت دستی انجام شد. سپس یک هفته پس از پایان تیمارها، عملیات برداشت با قیچی باغبانی انجام گرفت. میوه‌ها پس از شستشو، به‌مدت سه‌ماه در دمای معمولی نگهداری شدند. پارامترهای مختلفی از قبیل صفات مورفولوژیکی، بیوشیمیایی، آنتی‌اکسیدانی، عناصر، آنزیم‌ها و بازارپسندی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاربرد غلظت‌های بالاتر نیترات کلسیم و فسفیت پتاسیم موجب بهبود صفات اندازه‌گیری شده در روز برداشت شده است که دلیل احتمالی آن نقش این تیمارها در افزایش مقاومت دیواره سلولی و پارامترهای کیفی از جمله قند میوه می‌باشد. میوه‌های تیمار شده با نیترات کلسیم و فسفیت پتاسیم خواص آنتی‌اکسیدانی، سفتی و مواد جامد محلول بیشتر و هم‌چنین افت وزن و پوسیدگی کمتری در انبار داشتند. ارزیابی بازارپسندی نیز حاکی از آن بود که استفاده از تیمارهای 4 گرم بر لیتر نیترات کلسیم و 3 گرم بر لیتر فسفیت پتاسیم موجب حفظ کیفیت میوه‌ها در طول انبارداری شده است.
