لیلا فریدونی؛ عبداله احتشام نیا؛ حسن مومیوند؛ محمدرضا راجی
چکیده
میوه های کوچک به دلیل حساسیت به عوامل بیماریزا، دچار فساد و اختلالات فیزیولوژیکی به صورت تازه مصرف میشوند. فیسالیس نیز به عنوان یک ریز میوه فرازگرا، از این قاعده مستثنی نیست. بررسیها نشان داده ...
بیشتر
میوه های کوچک به دلیل حساسیت به عوامل بیماریزا، دچار فساد و اختلالات فیزیولوژیکی به صورت تازه مصرف میشوند. فیسالیس نیز به عنوان یک ریز میوه فرازگرا، از این قاعده مستثنی نیست. بررسیها نشان داده که ادغام ترکیبات زیستفعال مانند عصاره گیاهی و نانوسلولز باعث افزایش اثر فعال پوشش و کاهش نرخ زوال میشود. به همین منظور، آزمایشی در آزمایشگاه پس از برداشت دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در سال 1401، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، با هدف بررسی اثر پوشش های نانوسلولز حاصل از خمیر سوزنی برگان و کارواکرول حاصل از عصاره گیاه مرزه خوزستانی، به صورت کاربرد جداگانه و ترکیبی (به عنوان فاکتور اول) و مدت زمان انبارمانی (به عنوان فاکتور دوم) با چهار تکرار بر میوه فیسالیس انجام شد. در این پژوهش اولین فاکتور نوع مواد در غلظتهای خاص در نه سطح (شاهد، Car 0.3%، Car 0.6%، CNF 0.5٪، CNF 1.5٪، Car 0.3 + CNF 0.5٪، Car 0.6 + CNF 0.5٪، Car 0.3 + CNF 1.5٪، Car 0.6+CNF 1.5% و دومین فاکتور زمان نگهداری در چهار سطح (0، 45، 90 و 135 روز) مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا میوههای فیسالیس با آب مقطر شسته و سپس برگهای اضافی و میوههای آسیب دیده جدا شدند. سپس میوهها به مدت 2-3 دقیقه در محلول تهیه شده، قرار گرفته و پس از اعمال تیمار، میوهها در یخچال با دمای 4 درجه و رطوبت نسبی 90 درصد نگهداری شدند. پس از اعمال تیمارها، ویژگیهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی مورد نظر در زمانهای تعیین شده (0، 45، 90 و 135) اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که میوههای تیمار شده با نانوسلولز و کارواکرول کاهش وزن کمتر و سفتی بافت بالاتری داشتند. بررسی خصوصیات بیوشیمیایی نیز تأثیر مثبت تیمارها را بر پارامترهای مورد نظر نشان داد، به طوری که بیشترین TA و ویتامین ث و کمترین میزان اسیدیته در تیمارهای ترکیبی نانوسلولز و نانوسلولز/کارواکرول به دست آمد. همچنین تیمارهای مورد استفاده باعث کاهش TSS و نسبت TSS/TA میوهها شدند و تیمارهای ترکیبی کمترین مقدار را داشتند. به طور کلی، نتایج تحقیق نشان داد که ویژگیهای بررسی شده میوه فیسالیس تحت تأثیر تیمارهای مورد استفاده، قرار گرفته است. در نمونه های تیمار شده کاهش وزن ، اسیدیته، مواد جامد محلول و شاخص طعم، کمتر، سفتی بافت، اسیدهای قابل تیتراسیون و ویتامین ث بیشتر بود. با توجه به نتایج کلی میتوان بیان کرد که کاربرد تیمارهای کامپوزیت نانوسلولز/کارواکرول به ویژه تیمار کارواکرول 6/0+ نانوسلولز 5/1 درصد نتایج مطلوبتری نسبت به کاربرد هر یک به تنهایی در اکثر ویژگی ها نشان داد.
