امیرعلی کلیایی؛ غلامعلی اکبری؛ افراسیاب راهنما؛ امید آرمندپیشه؛ محمدرضا لبافی حسین آبادی
دوره 36، شماره 1 ، خرداد 1392، ، صفحه 79-88
چکیده
به منظور بررسی اثر رژیم‌های مختلف رطوبتی (تنش خشکی) و کود بیولوژیک مخلوطی از دو میکروارگانیسم حل‌کنندۀ فسفات و مقادیر مختلف کود فسفر روی برخی شاخصهای فیزیولوژیک و رشد ذرت دانه‌ای هیبرید سینگل ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر رژیم‌های مختلف رطوبتی (تنش خشکی) و کود بیولوژیک مخلوطی از دو میکروارگانیسم حل‌کنندۀ فسفات و مقادیر مختلف کود فسفر روی برخی شاخصهای فیزیولوژیک و رشد ذرت دانه‌ای هیبرید سینگل کراس 704، آزمایشی به صورت طرح اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1386، در مزرعۀ تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران اجرا گردید. تنش (کم آبیاری) در سه سطح شامل 75، 100و 125 میلیمتر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان فاکتور اصلی و فاکتور فرعی شامل ترکیب کود بیولوژیک در دو سطح (استفاده و عدم استفاده ) به همراه کود شیمیایی فسفره از منبع سوپرفسفات تریپل در چهار سطح شامل صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار به صورت فاکتوریل در کرت فرعی در نظر گرفته شد. در این آزمایش روند تغییرات شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی مورد بررسی قرار گرفت. با فاصله گرفتن از شرایط بهینه رطوبتی و تغذیهای به علت کاهش سطح برگ میزان سرعت رشد محصول و میزان تجمع ماده خشک کاهش چشمگیری را در شرایط تنش شدید (125 میلیمتر تبخیر از تشتک) و عدم کاربرد کود بیولوژیک و شیمیایی از خود نشان داد، به طوری که حداکثر شاخص سطح برگ در مرحلۀ گلدهی (1116GDD=) با میانگین 07/5 در شرایط نرمال رطوبتی و کمترین میزان در شرایط تنش شدید با میانگین 14/3 به دست آمد. روند افزایش شاخص سطح برگ در دو تیمار کودی 150 و 225 کیلوگرم در هکتار تا مرحلۀ 12 برگی بسیار نزدیک به هم بود، اگرچه نسبت به شرایط عدم استفاده از کود شیمیایی تفاوت معنی داری را ایجاد نمود. به علاوه، تأثیر کود بیولوژیک به تنهایی بر میزان شاخص سطح برگ تفاوت محسوسی را نسبت به شرایط عدم مصرف کود بیولوژیک از خود نشان نداد.
